Τι είναι μικρότερο κακό, η χρεοκοπία ή η ελεγχόμενη χρεοκοπία - το λένε «κούρεμα» - που διαπραγματεύονται στην ΕΕ παζαρεύοντας εν μέσω οξύτατων αντιθέσεων για το ποιου κράτους τα μονοπώλια θα χάσουν λιγότερα; Αυτό προβάλλουν τα αστικά επιτελεία. Είναι υπέρ της ελεγχόμενης χρεοκοπίας γιατί τάχα ωφελεί το λαό. Αλλος δρόμος δεν υπάρχει, λένε. Κάλπικο δίλημμα, μέγιστο ψέμα το λαϊκό όφελος και η ανυπαρξία άλλου δρόμου. Ο καπιταλισμός, για να ξεπεράσει την κρίση του, πρέπει να καταστρέψει παραγωγικές δυνάμεις. Είναι αντικειμενικό, έξω από τη θέληση καπιταλιστών, κυβερνήσεων. Η κρίση είναι τόσο βαθιά που δεν μπορούν να την τιθασεύσουν. Με τα αντεργατικά μέτρα καταστρέφουν την εργατική τάξη. Δε φτάνει, πρέπει να καταστρέψουν, να απαξιώσουν κεφάλαιο, ένα μέρος των καπιταλιστών θα καταστραφεί. Στην ΕΕ θέλουν να το κάνουν ελεγχόμενα. Αν δεν το κάνουν, η καταστροφή κεφαλαίου ιδιαίτερα των κρατών με υποδεέστερη θέση στην ΕΕ σε σχέση με τα ισχυρά (π.χ. Γερμανία - Ελλάδα) ίσως έχει απρόβλεπτες συνέπειες σε βάρος του κεφαλαίου συνολικά, της εξουσίας του. Οι εργαζόμενοι, ο λαός, δεν πρέπει να έχουν δίλημμα. Η χρεοκοπία, είτε ελεγχόμενη είτε όχι, θα τους τσακίζει συνεχώς. Ο καπιταλισμός είναι σε αδιέξοδο. Οι εργαζόμενοι να αντιτάξουν το δικό τους δρόμο, τον αγώνα για την ανατροπή του, για την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, ως μονόδρομο για την ικανοποίηση των αναγκών τους.