ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αγωνιστές μαθητές σέρνονται σε απολογία
ΣΕΛ. 23
Feeds
Αποτελεσματική απάντηση - με κριτήριο τις ανάγκες και τα συμφέροντα των εργαζομένων - στην καθολική επίθεση κυβέρνησης, κεφαλαίου, ΕΕ, που στηρίζουν ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ., μπορεί να δώσει μόνον η κλιμάκωση της ταξικής πάλης, που είναι και ρεαλιστική και εφικτή. Γι' αυτό το ΠΑΜΕ απευθύνει κάλεσμα στα συνδικάτα όλης της χώρας να προχωρήσουν σε 48ωρη απεργία στις 21 και 22 Απρίλη. Με την πείρα των πρόσφατων απεργιών, οι εργάτες να πάρουν την ευθύνη και να κάνουν δική τους υπόθεση την απόφαση να απεργήσουν, και, από τα κάτω, στους χώρους δουλειάς να οργανώσουν την πάλη. Τα κλαδικά συνδικάτα, τα σωματεία, μέσα από γενικές συνελεύσεις, συσκέψεις, τη δράση των Επιτροπών Αγώνα, να οργανώσουν την απεργία. ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ είναι μηχανισμοί στήριξης της αντεργατικής επίθεσης. Ο αγώνας μπορεί να έχει αποτελέσματα, αν οι εργάτες, σύσσωμοι, τους αγνοήσουν και συνταχθούν, αναδείχνοντας τους δικούς τους ηγέτες στους τόπους δουλειάς, με το ΠΑΜΕ.
Πενήντα οχτώ χρόνια από την εκτέλεση του Νίκου Μπελογιάννη, η Κομματική Οργάνωση Αθήνας του ΚΚΕ διοργάνωσε εκδήλωση στον τόπο της εκτέλεσής του στο πάρκο Γουδή, με ομιλήτρια την Αλέκα Παπαρήγα. Ποια είναι η πηγή που τροφοδότησε με αυτή τη δύναμη τον Μπελογιάννη, εκατομμύρια κομμουνιστές όπου Γης να βαδίσουν συνειδητά, προμελετημένα στο δρόμο για το θάνατο, αντιμετωπίζοντας με περιφρόνηση τις Σειρήνες που ψιθύριζαν υποσχέσεις για «επίζηλες» θέσεις, αν αποκήρυσσαν τις ιδέες και το Κόμμα τους; Οι Μπελογιάννηδες έφτασαν μέχρι την υπέρτατη θυσία, γιατί είχαν ανεξάντλητη αγάπη για την εργατική τάξη, το λαό, γιατί είχαν ακλόνητη πίστη στο Κόμμα τους και στο ρεαλισμό της πάλης για μια κοινωνία απαλλαγμένη από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, μια κοινωνία αληθινής ελευθερίας.
Ο πρωθυπουργός κάλεσε τους υπουργούς να «δημιουργήσουν την αίσθηση της ελπίδας στους πολίτες», λέγοντας ότι τα μέτρα αποτελούν «θυσίες που θα πιάσουν τόπο». Κανένα βεβαίως μέτρο απ' όσα εφαρμόζει η κυβέρνηση και συναποφάσισαν στην ΕΕ δεν αποβλέπει στη βελτίωση της θέσης του λαού ή στην αποτροπή της επιδείνωσης των προβλημάτων του, αντίθετα θυσιάζει τα δικαιώματά του. Η πολιτική απόφαση που πάρθηκε στην ΕΕ για στήριξη της κυβέρνησης, προκειμένου να δανειοδοτείται (δάνεια που θα πληρώσει ο λαός), και θα λειτουργεί ως συνεχής πολιτικός εκβιασμός για μέτρα υπέρ των επιχειρηματιών, αλλά και η στρατηγική «ΕΕ-2020», που προβλέπει συνεχείς αντεργατικές αναδιαρθρώσεις για πιο φτηνούς εργάτες στο όνομα της ανταγωνιστικότητας, πολιτική ξεκληρίσματος των φτωχών αγροτών, εργασιακή περιπλάνηση των νέων με συνθήκες ανακύκλωσης της ανεργίας και της φτώχειας, είναι πολιτική όλων των κρατών της ΕΕ εναντίον των λαών. Ο λαός να τραβήξει το δικό του δρόμο. Δεν μπορεί να έχει κανένα σημείο επαφής με τα συμφέροντα των μονοπωλίων, των ιμπεριαλιστών. Η συνειδητοποίηση του χάσματος που χωρίζει τους λαούς από την ΕΕ, γενικότερα τον ιμπεριαλισμό, αποτελεί το πρώτο βήμα αποτελεσματικότερης πάλης του λαού για ικανοποίηση όλων των αναγκών του σε ρότα ρήξης, ανατροπής της πολιτικής και της εξουσίας των μονοπωλίων. Η μόνη θυσία που αξίζει να κάνει είναι του αγώνα.
