Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηρίζει την ΕΕ γίγαντα με ένα πόδι, αιτούμενος να αποκτήσει ...αρτιμέλεια και να προχωρήσει τάχιστα η πολιτική της ενοποίηση. Ζητά, δηλαδή, μια πιο ισχυρή ΕΕ, άρα μεγαλύτερη ισχύ των μονοπωλίων που αυτή εκφράζει και εκπροσωπεί στον ταξικό τους πόλεμο απέναντι στους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα των χωρών - μελών της ευρωένωσης. Πιο ισχυρή ΕΕ θέλουν και οι Οικολόγοι - Πράσινοι, που παρενέβησαν στο Ευρωκοινοβούλιο αιτούμενοι «κοινή φορολογική πολιτική της ΕΕ». Ισχυρίζονται ότι αν παραμείνει η φορολογική πολιτική αποκλειστικά στα χέρια των εθνικών κυβερνήσεων, τότε «ο άτυπος ανταγωνισμός των ευρωπαϊκών χωρών για προσέλκυση κεφαλαίων και επιχειρήσεων μέσω μείωσης της φορολογίας», θα συνεχίσει να αποστερεί σημαντικά δημόσια έσοδα. Τι δε λένε οι Οικολόγοι - Πράσινοι; Οτι η φορολογική πολιτική, είτε στα χέρια των κυβερνήσεων - πολιτικών εκπροσώπων του κεφαλαίου, είτε στα χέρια του ευρωενωσιακού θεματοφύλακα των συμφερόντων του, ήταν, είναι και θα παραμείνει εργαλείο για την ενίσχυσή του. Ακόμα, οι Οικολόγοι - Πράσινοι επικροτούν την πρόταση «να δοθούν στη Eurostat, τη στατιστική υπηρεσία της ΕΕ, περισσότερες εξουσίες να ελέγχει τα οικονομικά στοιχεία των εθνικών κυβερνήσεων». Και φυσικά επικροτούν σαν «αναγκαίες» τις «μεταρρυθμίσεις», όπως χαρακτηρίζουν το τσάκισμα εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων.

Δύσκολοι καιροί για το κεφάλαιο και οι πολιτικοί φίλοι στα δύσκολα φαίνονται...

Παρόλο που οι αποφάσεις της κυβέρνησης, για αλλαγή του τρόπου τιμολόγησης στα φάρμακα, που ανακοινώθηκαν προχτές, ικανοποιούν τις αξιώσεις των φαρμακοβιομηχάνων και των μεγαλοεισαγωγέων, αφού εκπονήθηκαν με γνώμονα τη διασφάλιση των κερδών τους, με περισσό θράσος εξαπέλυσαν χτες ωμές απειλές και εκβιασμούς ότι εάν η ανατιμολόγηση φέρει ...ανεπιθύμητες μειώσεις τιμών, θα απαντήσουν με παράλληλες εξαγωγές και τεχνητές ελλείψεις φαρμάκων ευρείας κατανάλωσης, πλαστές συνταγές και απολύσεις.

«Οι αποφάσεις της κυβέρνησης είναι στη σωστή κατεύθυνση», αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση του Συνδέσμου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδας (ΣΦΕΕ), αλλά... ουαί, «προειδοποιούν». Εάν δε δοθούν οι «αρμόζουσες» - όπως τις θέλουν οι ίδιοι, δηλαδή - αυξήσεις τιμών στα παλιά και δοκιμασμένα φάρμακα, θα καταστούν ασύμφορα και θα αντικατασταθούν από εισαγόμενα νεότερα και ακριβότερα.

Η αλήθεια, βέβαια, είναι ότι οι μεγαλοεπιχειρηματίες αξιοποιούν το καθεστώς της πλήρους ιδιωτικοποίησης του τομέα της έρευνας - παραγωγής - διακίνησης του φαρμάκου που τους έχουν εξασφαλίσει οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, οι οποίες έχουν παραδώσει ολοκληρωτικά τον κλάδο στην επιχειρηματική - κερδοσκοπική δράση των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων του χώρου. Το κακό είναι ότι με βάση αυτό το καθεστώς και με μοναδικό κριτήριο τα επιχειρηματικά κέρδη παίρνονται και οι κυβερνητικές αποφάσεις. Αποφάσεις που είναι σε βάρος των εργαζομένων, των ασφαλιστικών ταμείων και όλων όσοι έχουν ανάγκη από καλό και φθηνό φάρμακο.

Ολοι οι ρόλοι - ΕΕ, κυβερνήσεις, ΔΝΤ, μερίδες της πλουτοκρατίας κ.ο.κ. - δεν είναι τίποτα άλλο παρά το συστατικό στοιχείο της ίδιας της εφαρμοζόμενης πολιτικής, του συνολικού σχεδιασμού της πλουτοκρατίας, στο πλαίσιο και του μεταξύ τους συσχετισμού και του καταμερισμού ευθυνών που κάθε φορά αποφασίζουν.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Τη μια παίρνουν το μειλίχιο «εθνικό» και «συναινετικό» ύφος και την αμέσως επόμενη «κηρύσσουν πόλεμο» και ασκούν δριμύτατη κριτική.

Εχουν χαράξει καμιά τακτική ή το πράγμα εξαρτάται από το πώς θα ξυπνήσει κάθε πρωί ο πρόεδρος;

Επειδή, όμως, δε μας αρέσει να εξηγούμε την πολιτική με όρους ψυχολογίας, μάλλον αλλού βρίσκεται το μυστικό: Στην πολύ απλή επιδίωξη ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας, να έχουν και την πίτα ολάκερη και το σκύλο χορτάτο.

Οπου «πίτα» βάλτε τις βλέψεις τους για την εξουσία και όπου «σκύλος» τα μονοπώλια που διαχρονική δουλειά και των δύο είναι να τα διατηρούν χορτασμένα.

Και, ομολογουμένως, έχουν φέρει εξαιρετικά σε πέρας αυτήν την αποστολή.

ΠΛΕΟΝ, ακούγεται σαν ανέκδοτο αυτός ο δικομματικός τσακωμός περί του εάν έχουμε ή όχι αξιόπιστες στατιστικές υπηρεσίες και στατιστικά στοιχεία.

Ουσιαστικά, είναι μια ξεκάθαρη ομολογία των «πράσινων» και των «γαλάζιων» σχετικά με το ότι δεν ενδιαφέρει το πώς έχουν τα πράγματα αλλά το πώς μπορούμε να τα παρουσιάσουμε.

Ως γνωστόν, τα τελευταία 20 χρόνια η χώρα - στατιστικώς - έχει περάσει από την «καταστροφή» στην «ευημερία» τουλάχιστον 10 φορές. Παρ' όλα αυτά, το «ταμείο» των μισθωτών και των συνταξιούχων είναι πάντοτε ...«μείον».

Οσο για τα λογιστικά και στατιστικά μαγειρέματα είναι ούτε λίγο ούτε πολύ αυτονόητα για οποιονδήποτε και αν βρίσκεται στην κυβέρνηση.

Κι επειδή τα ξέρουν πολύ καλά τα κόλπα, μπορούν - στο βαθμό που το θέλουν - να αποκαλύπτουν ο ένας τον άλλον.

Γρηγοριάδης Κώστας

Δεν υπέπεσε σε κανένα «γλωσσικό ολίσθημα» ο αναπληρωτής τομεάρχης Οικονομίας της ΝΔ Χρ. Σταϊκούρας, όταν διαπίστωνε χτες, μετά τη συνάντηση που είχε το προεδρείο της ΓΣΕΕ με τον πρόεδρο της ΝΔ, ότι η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ έχει τους ίδιους προβληματισμούς με το ...ΕΚΟΦΙΝ για «το μείγμα της ασκούμενης οικονομικής πολιτικής». Αλλωστε, έσπευσε να τον επιβεβαιώσει πανηγυρικά ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, που στήριξε φανατικά την ΟΝΕ και την πολιτική του ευρωοικοδομήματος των μονοπωλίων, δηλώνοντας χαρακτηριστικά ότι «δεν πρέπει να πριονίζουμε το κλαδί που καθόμαστε. Και το κλαδί που καθόμαστε είναι η είσοδος της χώρας μας στην Οικονομική και Νομισματική Ενωση»(!). Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που τέτοιες δηλώσεις βγαίνουν από το στόμα του Γ. Παναγόπουλου, ο οποίος έχει αποδείξει στην πράξη ότι υπερασπίζεται τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας, δίνοντας μάχη για την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου. Είναι καιρός όμως οι εργαζόμενοι να συνειδητοποιήσουν ότι οι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ μόνο τα συμφέροντα της εργατικής τάξης δεν υπηρετούν και άρα και οι ίδιοι πρέπει να «κόψουν» το «κλαδί», τις «καρέκλες», πάνω στο οποίο κάθονται στο σβέρκο τους οι εταίροι των κεφαλαιοκρατών.

«"Γραμμές Μαζινό" στην ελεύθερη οικονομία δεν νομίζω ότι μπορούν να υπάρξουν». Η δήλωση αυτή (στο «Θέμα Εφ Εμ») του γγ του υπουργείου Οικονομικών Η. Πλασκοβίτη, δείχνει πολύ καθαρά ποια είναι η πραγματική στάση της κυβέρνησης απέναντι στις «επιθέσεις των αγορών και των κερδοσκόπων». Οχι μόνο δεν έχει καμία διάθεση να αντισταθεί σ' αυτές τις επιθέσεις, αλλά αντίθετα θεωρεί ότι οποιαδήποτε αντίσταση είναι καταδικασμένη εκ των προτέρων. Πρόκειται βέβαια για μια στάση που είναι συνεπής με την πολιτική και την ιδεολογία του ΠΑΣΟΚ που έχει αποδειχθεί άξιος διαχειριστής των αγορών, δηλαδή της δικτατορίας των μονοπωλίων. Ας αφήσουν, λοιπόν, τα παραμύθια για το «νέο πατριωτισμό», γιατί ο σύγχρονος πατριωτισμός του εργαζόμενου λαού βρίσκεται στον αντίποδα με τον «εθνικό στόχο» του κεφαλαίου και των κομμάτων του. Ανάμεσά τους «κτίζονται» σήμερα οι σύγχρονες - ταξικές - «γραμμές Μαζινό».

«Στρατιώτης» στον πόλεμο που με όλα τα μέσα έχει εξαπολύσει το κεφάλαιο, για να φορτώσει την κρίση στον εργαζόμενο λαό και να στηρίξει την κερδοφορία του, δηλώνει η Ντ. Μπακογιάννη, επιβεβαιώνοντας ότι πάνω απ' όλα βάζει το συνολικότερο και μακροπρόθεσμο συμφέρον της αστικής τάξης. Η διαμάχη για την εξουσία στη ΝΔ έρχεται σε δεύτερη μοίρα για την πρώην υπουργό. Χαρακτηριστική ήταν η απάντηση που έδωσε στην ερώτηση, αν θα βρεθεί δίπλα ή απέναντι στον κ. Σαμαρά: «Εσείς πιστεύετε ότι στο μέσον της μεγαλύτερης οικονομικής κρίσης δικαιούται κανείς να ασχολείται με τον εσωκομματικό μικρόκοσμο;», αναρωτήθηκε με νόημα (στο «Βήμα της Κυριακής»), δηλώνοντας ότι «δε θα κάνει κλεφτοπόλεμο ή ανταρτοπόλεμο όπως φαντάζονται μερικοί». Αντίθετα, ξεκαθαρίζει ότι θα συνεχίσει «να μάχεται για τις ιδέες, τις αρχές και τις αξίες αυτής της παράταξης»... Οι πάντες, βέβαια, γνωρίζουν άριστα ποιες είναι οι ιδέες, αλλά και η πολιτική της ΝΔ, όπως και του ΠΑΣΟΚ...