Γρηγοριάδης Κώστας

Μόνον αυτό δεν έκανε, όμως, ο Γρ. Ρουμπάνης στην προχτεσινή «Ελευθεροτυπία». Στο σχετικά μεγάλο κομμάτι του, οι μόνες λέξεις που αφορούν στην Απόφαση του Συνεδρίου είναι οι εξής: «Βασικός στόχος του κόμματος παραμένει η συγκρότηση του αντιιμπεριαλιστικού-αντιμονοπωλιακού-δημοκρατικού μετώπου». Ολα τ' άλλα αποτελούν την... προσφορά του στη διαστρέβλωση της πολιτικής του ΚΚΕ και τη συκοφάντησή του. Προφανώς, έτσι αντιλαμβάνονται, τόσο αυτός όσο και η... αδέσμευτη «Ελευθεροτυπία», την υποχρέωσή τους για ενημέρωση των πολιτών.

Απόπειρα προετοιμασίας της κοινής γνώμης για την επιβολή νέων χαρατσιών, με αφορμή τη φορά αυτή την προστασία, δήθεν, του περιβάλλοντος, χαρακτηρίζαμε χτες από τον ίδιο χώρο την προχτεσινή δημοσκόπηση, που δημοσιεύτηκε στα «Νέα». Και η επιβεβαίωση δεν άργησε καθόλου. «Τα συμπεράσματα της έρευνας», δηλώνει ο υφυπουργός Περιβάλλοντος, Ηλίας Ευθυμιόπουλος, στη χτεσινή «Καθημερινή», «αποδεικνύουν ότι οι φόβοι της κυβέρνησης για την υιοθέτηση σκληρότερων μέτρων για την προστασία του περιβάλλοντος είναι μάλλον αβάσιμοι. Οι πολίτες, ενώ είναι συνήθως αρνητικοί όταν πρόκειται να φορολογηθούν, είναι εντυπωσιακό, ότι στην περίπτωση αυτή, είναι απόλυτα πρόθυμοι να συνεισφέρουν».

Κι έχει έτοιμες και τις ιδέες ο κ. υφυπουργός: «Οι πολίτες θα μπορούσαν να πληρώνουν ένα ελάχιστο "ανταποδοτικό τέλος" προκειμένου να απολαμβάνουν τις υπηρεσίες αναψυχής με την ποιότητα των νερών που επιθυμούν», δηλώνει.

Ξεχάσατε τον αέρα που αναπνέουμε, κ. Ευθυμιόπουλε. Ιδιαίτερα στην Αθήνα και την Αττική γενικότερα, πρέπει να πληρώνουμε και γι' αυτό...

«Επανειλημμένα η Κυπριακή Δημοκρατία, διά των προκατόχων μου, είχε ζητήσει εξηγήσεις από τη βρετανική κυβέρνηση, για την παρουσία πυρηνικών όπλων στην Κύπρο, αλλά οι Αγγλοι απλά δεν έδιναν σαφείς απαντήσεις». Με τη δήλωση αυτή απάντησε προχτές ο Κύπριος Πρόεδρος, Γλ. Κληρίδης, όταν ρωτήθηκε από δημοσιογράφους για τις αποκαλύψεις, σύμφωνα με τις οποίες η Μεγάλη Βρετανία διατηρούσε πυρηνικά όπλα στην Κύπρο ήδη από το 1960. Η αποκάλυψη έγινε τις τελευταίες μέρες, με τη δημοσίευση μελέτης από ειδικό επί των πυρηνικών όπλων αμερικανικό περιοδικό, όπου αναφέρεται και απόρρητο βρετανικό έγγραφο του 1960, σύμφωνα με το οποίο δίνονταν οδηγίες για τήρηση άκρας μυστικότητας γύρω από το θέμα, ενώ ακολούθησε και ανάλογο δημοσίευμα των «Κυριακάτικων Τάιμς».

Και μπορεί, βεβαίως, να σκεφθείτε, ότι άλλες ήταν συνθήκες εκείνης της περιόδου, άλλες είναι σήμερα. Ο Πρόεδρος, όμως, της Κυπριακής Δημοκρατίας ήταν πολύ επιφυλακτικός, όταν ρωτήθηκε για την ενδεχόμενη ύπαρξη πυρηνικών και σήμερα στην Κύπρο. Εξ όσων είναι σε θέση να γνωρίζει, απάντησε ο Γλ. Κληρίδης, δεν υπάρχουν, αλλά, πρόσθεσε, και ο ίδιος από τον Τύπο έμαθε ότι υπήρχαν παλιότερα. Προσθέστε και τη σχετική δήλωση του Βρετανού ύπατου αρμοστή στην Κύπρο, που αρκέστηκε να σημειώσει ότι «η Βρετανία ούτε διαψεύδει ούτε επιβεβαιώνει την ύπαρξη πυρηνικών οπουδήποτε», και βγάλτε συμπέρασμα...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Κι όταν λέμε «εμείς», εννοούμε την ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Αμυνας, αφού ο υφυπουργός Δημήτρης Αποστολάκης τα βρήκε όλα καλά στην επίσκεψή του στο Ουρόσεβατς και, συγκεκριμένα, στην Ελληνική Μονάδα που βρίσκεται εκεί.

Βεβαίως, μπορεί τα κρούσματα καρκίνου σε ΝΑΤΟικούς στρατιωτικούς να φυτρώνουν σε όλη την Ευρώπη σαν τα μανιτάρια, αλλά η ελληνική κυβέρνηση είναι πεισμένη για το αντίθετο, έχοντας εμπιστοσύνη στους συμμάχους της. Γιατί, άραγε; Μήπως η μέχρι τώρα ιστορία των αμερικανικών και ΝΑΤΟικών ηγεσιών μάς έχει αποδείξει ότι πάνω από όλα σέβονται την ανθρώπινη ζωή;

Να υποθέσουμε, άραγε, ότι στο Βιετνάμ, για παράδειγμα, δε χρησιμοποίησαν όπλα νέας (τότε) τεχνολογίας και βιοχημικού πολέμου; Να πιστέψουμε ότι στον Κόλπο δε χρησιμοποίησαν ό,τι είχαν και δεν είχαν; Και οι εκατοντάδες θάνατοι από καρκίνο και άλλες ασθένειες Αμερικανών και Βρετανών πεζοναυτών, που είχαν πάρει μέρος στον πόλεμο αυτό; Οι χιλιάδες άρρωστοι; Οι πάμπολλες καταγγελίες ειδικών επιστημόνων και επιστημονικών ιδρυμάτων;

`Η, να θεωρήσουμε ότι ποτέ δεν έχουν κάνει ατομικές και πυρηνικές δοκιμές, επιβαρυντικές για τις περιοχές όπου έγιναν, και δε δοκίμασαν τις συνέπειες των εκρήξεων αυτών στους δικούς τους στρατιώτες, πριν ακόμη βομβαρδίσουν την Ιαπωνία;

Γρηγοριάδης Κώστας

Ας έρθουμε, όμως, και στα δικά μας, για να θυμηθούμε τα πυρηνικά που υπάρχουν στον Αραξο και σε διάφορα άλλα μέρη της χώρας, ενώ οι Αμερικανοί συνεχώς διαψεύδουν την παρουσία τους.

ΜΕ `Η ΧΩΡΙΣ ΕΥΡΩ, η Σοφοκλέους πάλι βουτιά έκανε χτες! Τελικά, κάτι δεν πάει καλά, φαίνεται, στην «αναπτυξιακή πορεία», για την οποία μας πήραν τα αυτιά οι οικονομικοί υπουργοί. Φυσικά, δεν περιμέναμε το Χρηματιστήριο να μας το πει αυτό. Το δηλώνουν με σαφήνεια τα πορτοφόλια μας.

Οσο για τους μαγαζάτορες, περιμένουν τώρα τις εκπτώσεις, μήπως και «ξελασπώσουν», αφού στις γιορτές δεν είχαν τον αναμενόμενο τζίρο. Πού είναι τώρα ο Παπαντωνίου να μας πει τα δικά του τα «αισιόδοξα» και τα «θριαμβολογικά»;

Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος έχει τη δική του μοναδική «ηθική». Μοιάζει με το πολύ γνωστό ένστικτο του καρχαρία, που τον τραβάει το αίμα και δε βλέπει τίποτα μπροστά του, παρά μόνο να φτάσει στο στόχο. Κάπως έτσι, εκείνοι που κινούν τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και όλοι οι άλλοι που σύρονται «είτε από τη μύτη», είτε από το γνωστό «τραβάτε με και ας κλαίω...», είτε και από τους δύο τρόπους μαζί, δεν υπολογίζουν τίποτα μπροστά τους, παρά μόνον την οριστική «νίκη».

Ακόμα σωστότερα, αν μπαίνει κάποιος λογαριασμός, είναι «τι χρειάζομαι για να πετύχω;». Οχι για να βάλει φρένο στην αλόγιστη - ασύδοτη χρήση των μέσων, αλλά, το αντίθετο, για να τα ενεργοποιήσει έτσι που να υπερέχει του αντιπάλου.

Είναι τόσα πολλά τα τέτοια εγκλήματα που συνεχίζουν να γίνονται καθημερινά (π.χ. εμπάργκο και βομβαρδισμοί στο Ιράκ), που μια ολόκληρη γενιά υποχρεώνεται ίσως καθυστερημένα να «ωριμάσει πολεμικά» και να περιμένει όλα τα χειρότερα από τον ιμπεριαλισμό, όταν δε συναντά τη λαϊκή αντίσταση.

Κανένα άλλοθι, τόσο για εκείνους που στόχευαν και πατούσαν τα κουμπιά της καταστροφής, όσο και γι' αυτούς που τους «κρατούσαν το χέρι...» την ώρα της σφαγής. Κανένα άλλοθι, ούτε για τώρα, που, μαζί με τους μαζικούς δολοφόνους, πατάνε πάνω στα ερείπια που δημιούργησαν και ονειρεύονται «διεισδύσεις» - κόκαλα από την ιμπεριαλιστική μοιρασιά. Ο αγώνας συνεχίζεται μέχρι να ξεκουμπιστούν οι ΝΑΤΟικές δυνάμεις κατοχής από την περιοχή των Βαλκανίων.

Μπορεί ο σάλος που ξέσπασε για το «σύνδρομο των Βαλκανίων» - άλλος κομψός όρος, για να κρύψει τη φρίκη του βρώμικου πολέμου του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία - να προκλήθηκε από το θάνατο ορισμένων στρατιωτών από χώρες - μέλη του ΝΑΤΟ που πήραν μέρος στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, όμως, σε καμία περίπτωση, δεν πρέπει να ξεχνιέται ότι το πρόβλημα είναι πολύ μεγαλύτερο για τους κατοίκους των περιοχών της Γιουγκοσλαβίας, που επλήγησαν από τους δολοφονικούς βομβαρδισμούς των ΝΑΤΟικών. Ο αριθμός των ανθρώπων που έχουν προσβληθεί από τη ραδιενεργό σκόνη ή έχουν πεθάνει από καρκίνο μπορεί να μην είναι επακριβώς γνωστός, αλλά όλες οι μελέτες συγκλίνουν στην εκτίμηση ότι τα επόμενα χρόνια θα αυξηθεί ραγδαία ο αριθμός των θανάτων από τις παραπάνω αιτίες. Μάλιστα, οι ζωές αυτών των ανθρώπων έχουν μεγαλύτερη «αξία», γιατί ήταν αθώοι και δέχτηκαν απρόκλητα το «θάνατο από τον ουρανό».

Οι εργαζόμενοι, οι επιστήμονες, η νεολαία της χώρας μας θα δείξουν άλλη μια φορά έμπρακτα την αλληλεγγύη τους και θα βρεθούν στο πλευρό τους με όποιο τρόπο μπορέσουν. Κυρίως όμως, με την πάλη τους για να αφοπλίσουν τα χέρια των αρχιδολοφόνων της «νέας τάξης».

Εύρημα της κυβερνητικής ψευδολογίας των περασμένων χρόνων ήταν τα χαμηλά επιτόκια της λεγόμενης εντός ΟΝΕ εποχής. Με αυτό τροφοδότησαν τον «εθνικό» στόχο και με ευρήματα σαν και αυτό, τα έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα της πλουτοκρατίας αποδύθηκαν σε πολύχρονη προσπάθεια χαύνωσης των εργαζομένων. «Το ψέμα, όμως, έχει κοντά ποδάρια». Στη συγκυρία της ΟΝΕ, τα επιτόκια είναι αυτά που ανατροφοδοτούν το μηχανισμό τεράστιας ανακατανομής εισοδημάτων σε όφελος του τραπεζικού κεφαλαίου και των άλλων ρεντιέρηδων της χρηματαγοράς.

Η πραγματικότητα αυτή αρχίζει να αποκαλύπτει στα μάτια των εργαζομένων την κυβερνητική ψευδολογία, την καλοστημένη επιχείρηση εξαπάτησης, που τώρα μπαίνει σε νέα ανώτερη φάση και υπόσχεται ακόμη περισσότερα κέρδη για τους τραπεζίτες, νέα και ακόμη μεγαλύτερη αφαίμαξη για τους εργαζόμενους.

Σε αυτή τη συγκυρία, η κυβέρνηση έρχεται, όχι μόνο να συγκαλύψει, αλλά και να ενθαρύνει την τραπεζική ασυδοσία. Την ίδια «άψογη στάση» κρατά με θρησκευτική ευλάβεια και η Τράπεζα της Ελλάδας, που «δεν είδε, δεν άκουσε, δεν κατάλαβε» το παραμικρό από τα απίστευτα τεχνάσματα εξαπάτησης που χρησιμοποιούν οι τραπεζίτες, προκειμένου να πουλήσουν σε υποψήφια θύματά τους την κάθε είδους πραμάτεια, αποκύημα της «εντός ΟΝΕ εποχής».

Ολοι αυτοί οι κύριοι έχουν και το απύθμενο θράσος να δηλώνουν αναρμόδιοι, μια και η ...νομισματική πολιτική έφυγε από χέρια τους και πέρασε στη δικαιοδοσία άλλων. Τέτοιος είναι ο ταρτουφισμός τους.

Ομως, δεν πέρασε ούτε βδομάδα από τη ...«νέα εποχή» και η πραγματικότητα αρχίζει να ξεδιαλύνεται και οι όποιες αυταπάτες καλλιεργήθηκαν να έρχονται σε πλήρη ρήξη με τα γεγονότα.

Καμιά από αυτές τις «προβλέψεις - αναλύσεις» δεν ήταν αθώα, αφού ουσιαστικά ήταν η ουρά σχεδίων επέμβασης, που μεθόδευε και μεθοδεύει ο ιμπεριαλισμός για να ξηράνει την όαση δροσιάς, που έρχεται από το νησί που δεν αρκείται μόνο «να του βγάζει τη γλώσσα», αλλά οικοδομεί και τον άλλο κόσμο. Εκείνον, που ονειρεύονται οι εκμεταλλευόμενοι όλου του κόσμου και με κάθε μέσον προσπαθούν να τους πουν ότι «δε γίνεται...».

Ο ένας μετά τον άλλον «σπάνε τα μούτρα τους» μπροστά στο ΓΙΝΕΤΑΙ της Κούβας. Περικυκλωμένη από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας της, χαλυβδώνει τη δύναμη του λαού της και όχι μόνο υπάρχει, αλλά δημιουργεί στον κόσμο της επιστήμης, της τέχνης, της παραγωγικής διαδικασίας. Κάθε μέρα που περνά, στα τελευταία 42 χρόνια, το υποτιθέμενο «απίθανο» γίνεται πιθανό, από ένα μικρό λαό των δέκα μόλις εκατομμυρίων.

Οσο για εκείνους που πάλι «ψήνουν» με λόγια και έργα το «τέλος της επανάστασης», προχτές ακόμη, ο Φ. Κάστρο τους είπε: «Η Κούβα δεν πρόκειται να διαπραγματευτεί ή να ξεπουλήσει την επανάσταση, που κόστισε και εξακολουθεί να κοστίζει αίμα και θυσίες από τις κόρες και τους γιους της επανάστασης». Αρα, μάλλον νηστικοί θα μείνουν όσοι ακονίζουν τα μαχαίρια... Η όαση θα μείνει να δροσίζει τις λαϊκές ελπίδες για τον κόσμο του μέλλοντος.

Φτου σου,

ρε Χρόνε μπαταξή,

μπήκες κι εσύ

με το... Δεξί

κι ενώ ακόμη

μπουσουλάς,

αυξήσεις σ' όλα

αμολάς,

τόσο επάνω ο ΟΤΕ,

τόσο επάνω

το «μετρό»

κι είσαι μονάχα

δυο μερώ!

* * *

Φτου σου

ρε Χρόνε κουνενέ,

που 'σαι μπαστάρδι

της ΟΝΕ

και πριν «ουά»

ακόμη πεις

δείχτηκες άσος

της κλοπής,

μα να το ξέρεις,

δε γελώ,

θα βρεις μπροστά σου

το λαό,

που θα σου κόψει

το «κουλό»!