Τι έμαθες από τα χτεσινά δελτία και τις εφημερίδες;

«Θα βουλιάξει η Μύκονος και πάλι». Πρώτη είδηση. Από και για την αστική τάξη. Που μετράει τη ζωή με τα δικά της μέτρα.

Καλά κάνει.

Οταν ο εργάτης αγοράζει την εφημερίδα του εφοπλιστή, αγοράζει και την ιδεολογία του. Τον πληρώνει, δηλαδή, για να του πει - ο εφοπλιστής στον εργάτη - «εισαι και μεγάλος βλάκας» (άλλη είναι η σωστή λέξη, αλλά...)

Οταν ο εργάτης βλέπει το κανάλι του βιομήχανου και νομίζει ότι είναι τζάμπα ξεχνά ότι το έχει ήδη χρυσοπληρώσει στην τιμή κάθε προϊόντος που περιέχει και το κόστος της διαφήμισης. Οπως με τις εφημερίδες, έτσι και με το κανάλι του βιομήχανου, ο εργάτης έχει προπληρώσει - αγοράσει και την προπαγάνδα του. Αυτήν που προωθεί την άποψη πως το ταμείο του καπιταλιστή είναι η πατρίδα του εργάτη.

Λεπτομέρειες, ίσως. Που γίνονται πρόκληση τέτοιες μέρες, καθώς, για παράδειγμα, η μία μετά την άλλη υπηρεσίες του δημοσίου κόβουν «παροχές» όπως τις παιδικές κατασκηνώσεις, τα ασφαλιστικά ταμεία ανακοινώνουν ότι δεν καλύπτουν πια τα πιο χρησιμοποιούμενα φάρμακα, η Εργατική Εστία έκοψε ήδη το δικαίωμα σε χιλιάδες ανθρώπους να κάνουν διακοπές με τον μόνο τρόπο που άντεχε η τσέπη τους, τα περίφημα κουπόνια.

Μέρα πανεργατικής απεργίας χτες, τι πιο φυσικό να απεργούν και οι ναυτικοί; Ε, δεν άρεσε στο MEGA και ποιος τον έπιανε τον Καψή. Ξέρασε τη χολή του πάλι για την «ταλαιπωρία των τουριστών», χωρίς να απαντήσει στο απλό: Οι 400.000 που έπαιρναν δελτία κοινωνικού τουρισμού μειώθηκαν στους 250.000. Δηλαδή, αφαιρέθηκε το δικαίωμα από 150.000 εργαζόμενους. Αυτοί οι άνθρωποι θα λείψουν πράγματι και από τους περίφημους τουριστικούς προορισμούς. Το θέμα όμως γίνεται γαργάρα. Γιατί; Γιατί άλλο είναι το θέμα που θέλουν να προβάλουν οι δυο - τρεις πολυεθνικές που ελέγχουν τον «ματσό» τουρισμό. Το πρόβλημα, εκτός από τους εργάτες, το έχουν και όλοι αυτοί οι μικρομεσαίοι που κοιτάνε να ζήσουν με πελατεία δυο μηνών το καλοκαίρι, αντί να δούνε τι θα κάνουν μαζί με τους εργάτες όλο το χρόνο. Το πρόβλημα το έχουν, επίσης και όσοι εργαζόμενοι κυνηγάνε να μοιραστούν ανά εφτά μια θέση εργασίας στη διάρκεια μιας βδομάδας σ' ένα ξενοδοχείο, αντί να δουν πώς θα παλέψουν για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Να πρόβλημα για λύση στην περίφημη «τουριστική βιομηχανία».

Η πρόταση του ΚΚΕ για τη λαϊκή οικονομία ασχολείται με τέτοιες πραγματικότητες. Γι' αυτό και εξαφανίζεται από τα μέσα ενημέρωσης της κατά τα άλλα «δημοκρατίας». Τέτοιες μάχες είναι μπροστά. Οχι για άμυνα μόνο, αλλά για επιθετική προβολή του δρόμου που μπορεί να εξασφαλίσει λαϊκή ευημερία.

Την έπιασε το παράπονο την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Ψήφισαν, λέει, το μνημόνιο με το ΔΝΤ και την ΕΕ (αμετάφραστο) και τώρα δεν αναλαμβάνουν το κόστος να το εφαρμόσουν.

Δεν ξέρουμε σε ποιους αναφέρεται, εμείς μια χαρά τους βλέπουμε να προωθούν ήδη για εφαρμογή ό,τι έχει αποφασιστεί.

Αυτό που ανησυχεί την αστική τάξη είναι πως ό,τι κι αν αποφασίζει η Βουλή δεν έχει τη λαϊκή συναίνεση, ότι οι αγώνες που οργανώνονται δεν αφορούν κάποιο μικρό τμήμα εργαζομένων αλλά όλο και ευρύτερες δυνάμεις. Παρά τις προβοκάτσιες, παρά τις κινδυνολογίες, χιλιάδες και χιλιάδες επιλέγουν να χάσουν ένα μεροκάματο απεργώντας, για να μη χάσουν τη ζωή τους. Αυτό που ανησυχεί την αστική τάξη είναι πως την ώρα που οι υπουργοί σαλπάρουν για τριήμερο σε κάποια Μύκονο, οι εργαζόμενοι οργανώνουν την πάλη τους. Αυτό ζητάει η αστική τάξη από τους υπουργούς να ανατρέψουν. Τζάμπα κόπος. Η ταξική πάλη έχει τις δικές της κανονικότητες.

Ασχετο: Στα ψιλά ορισμένων εφημερίδων διακινείται ένα παράπονο: Γιατί, λέει, επικεντρώνεται το ενδιαφέρον για την ανταγωνιστικότητα στην περικοπή των μισθών; Αυτοί που ρωτάνε είναι μια ομάδα οικονομολόγων - γνωστή από παλιά για την προσφορά της να δίνει λύσεις στο σύστημα, ώστε να αποφεύγονται αναταραχές. Αυτό και το πρόβλημά τους. Το ταμείο είναι των καπιταλιστών κι αυτοί ξέρουν καλύτερα από τους οικονομολόγους της ΓΣΕΕ και του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, τι πρέπει να κόψουν για να γίνουν ανταγωνιστικοί. Το πρόβλημα, λοιπόν, το έχουν οι οικονομολόγοι που και καπιταλισμό θέλουν και ανθρώπινος να είναι. Δεν τους λυπόμαστε στη θλίψη τους.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: Να μη λείψει κανείς. Π.Α.ΜΕ. ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΗΜΕΡΑ

ΤΟ ΒΗΜΑ: Σκληρή λιτότητα και στα παυσίπονα

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ σε νευρική κρίση

ΕΘΝΟΣ: ΚΑΤΣΑΔΑ σε εφοριακούς για τα έσοδα

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Ψάχνουν τη σκιά τους

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Νέο ύποπτο παιχνίδι με Ελλάδα και ευρώ

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Τελεσίγραφο Μέρκελ προς Νοτίους

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: ΒΑΡΥ ΚΑΤΗΓΟΡΩ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

Ο ΛΟΓΟΣ: ΕΡΧΕΤΑΙ νέα λίστα οφειλετών

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Κλειστόν ΛΟΓΩ ΛΗΣΤΕΙΑΣ

Η ΑΥΓΗ: Εμπόριο η Παιδεία

ΤΑ ΝΕΑ: Ερχονται οι Κινέζοι

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΑΝΤΑΡΣΙΑ ΤΗΣ ΒΑΣΩΣ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: «ΚΙΝΗΜΑ» ΣΤΟ ΠΑΣΟΚ για την κομπίνα με τα ομόλογα

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: Εξαγνίζουν εμπόρους ναρκωτικών και όπλων

«Ακόμη πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη βάζουν από σήμερα ασφαλισμένοι και συνταξιούχοι προκειμένου να προμηθευτούν "καθημερινά" φάρμακα, δηλαδή αναλγητικά, αντιπυρετικά, σιρόπια και αλοιφές. Η κυβέρνηση αποφάσισε να προχωρήσει στην περικοπή τουλάχιστον 253 φαρμάκων και άλλων φαρμακευτικών προϊόντων προκειμένου να εξοικονομήσει 300 εκατ. ευρώ, που φαίνεται ότι κατέβαλαν το 2009 τα ασφαλιστικά ταμεία για την κάλυψή τους. Πρόκειται για γνωστά φάρμακα όπως η Ασπιρίνη, το Depon, το Ρanadol, το Salospir, το Αpotel, το σιρόπι Βisolvon, το αντιισταμινικό Fenistil, το Lonarid, τα αντιόξινα (χορηγούνται σε παθήσεις του πεπτικού συστήματος) Μaalox και Simeco κ.ά. Στο εξής θα πρέπει οι ίδιοι οι συνταξιούχοι και οι ασφαλισμένοι να αγοράζουν το φάρμακο ακόμη και αν έχουν συνταγή γιατρού. Τα ασφαλιστικά ταμεία δεν θα καλύπτουν δαπάνες που αφορούν φαρμακευτικά προϊόντα για τα οποία δεν απαιτείται ιατρική συνταγή» (το θέμα στο ΒΗΜΑ).

«Ο ευρωπαϊκός ορίζοντας είναι σκοτεινός. Και όχι μόνο εξαιτίας του ισλανδικού ηφαιστείου. Προαναγγελίες κοινωνικής θύελλας έρχονται από παντού, λίγες μόνο μέρες μετά τους εορτασμούς του τέλους του μεγάλου πολέμου στην καρδιά της Ευρώπης, που είχε κοστίσει πενήντα εκατομμύρια ζωές. Θύματα όμως έχουν και οι οικονομικοί πόλεμοι. Ισως μάλιστα να τα βρίσκαμε περισσότερα από τους άλλους, αν υπήρχε αξιόπιστος τρόπος να μετρήσουμε» (ο Ρ. Βρανάς στα ΝΕΑ)

«Καλημέρα, εν μέσω γενικής απεργίας και γενικής αμηχανίας: Το κέντρο της πρωτεύουσας κλειστό, παράλυτο (...) Μια κανονική ζωή, μια "καλημέρα" της γειτονιάς. Κι όμως, τα βλέμματα χαμηλά, τα λόγια λίγα, τα χαμόγελα σκοτεινιασμένα. Ολοι έχουμε δικούς μας "κάτω". Κάτι δεν μυρίζει "σωστά" στον αέρα της συνοικίας. Οπως δεν μύριζε σωστά την - πιο πριν - Τετάρτη, πολύ πριν συμβούν τα τραγικά που συνέβησαν. Σαν να υποδυόμαστε ρόλους, σαν να μας έχει σκηνοθετήσει κάποιος να προσποιούμαστε πως είναι «μια συνηθισμένη μέρα». Αυτό, κανένα "ρεπορτάζ από την πρώτη γραμμή της ενημέρωσης" δεν μπορεί να το περιγράψει. Καμιά κάμερα δεν μπορεί να το καταγράψει. Κι όμως υπάρχει, είναι ένα κλίμα βαρύ, ανήσυχο, ένα λεπτό πέπλο ανησυχίας που κάθεται πάνω στη γειτονιά, σαν κατάλοιπο σκόνης. Μια "καλημέρα" που περιμένει κανείς να νυχτώσει, για να ξέρει αν, πραγματικά, ήταν "καλή"» (η Ρ. Βαγιάνη στο ΕΘΝΟΣ)

ΑΠ' Τ' ΑΦΤΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΔΑΣΚΑΛΟ: «Φυσικό είναι κανείς υπουργός να μη θέλει να αναλάβει το πολιτικό κόστος των αναγκαστικών μεταρρυθμίσεων, οι οποίες συμπεριλαμβάνονται στο μνημόνιο που μόλις ψήφισε η Βουλή των Ελλήνων. Γι' αυτό, άλλωστε, φτάσαμε εδώ που βρισκόμαστε σήμερα, γιατί οι πολιτικοί ανέβαλαν γι' αύριο ό,τι τους κόστιζε πολιτικά σήμερα. Τώρα, όμως, οι αποφάσεις τους δεν αφορούν μόνο το δικό τους μέλλον, αλλά και το μέλλον της πατρίδας και των παιδιών μας. Δικαίωμά τους να θέλουν να γίνουν αρεστοί σε κάθε κοινωνική ομάδα που τους προσέφερε εκλογική πελατεία. Υποχρέωση, όμως, του πρωθυπουργού και κάθε άλλου ιθύνοντος είναι να τους εξηγήσουν ότι το παραμύθι του πολιτικού κόστους έχει τελειώσει γιατί αν δεν επωμισθούν την ευθύνη που τους αναλογεί από το μνημόνιο, η χώρα θα βρεθεί ενώπιον στάσης πληρωμών». (από το κύριο άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

ΧΟΝΤΡΟ ΔΟΥΛΕΜΑ: «"δεν υπάρχει τέτοιος σχεδιασμός" δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος σχετικά με τις δηλώσεις του Ντομινίκ Στρος Καν για ανάγκη μείωσης μισθών και στον ιδιωτικό τομέα (...) ξεκαθάρισε ότι η μείωση μισθών δεν είναι από τους σημαντικότερους παράγοντες που αυξάνουν την παραγωγικότητα τονίζοντας "ήταν επιλογή μας να μη μειωθούν οι μισθοί"». (το θέμα στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ)

ΟΛΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥΣ: «καταλύτης για την επανεκκίνηση της οικονομίας θα είναι η έναρξη εφαρμογής του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων (...) το εύρος των ιδιωτικοποιήσεων θα αποτελέσει βαρόμετρο για τη στάση των αγορών». (από το κύριο άρθρο στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ)