Στον πάτο γλιστράνε οι τιμές στο λάδι εξαιτίας της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ και των κερδοσκοπικών παιχνιδιών των πολυεθνικών που λυμαίνονται το χώρο.

Βδομάδα με τη βδομάδα οι τιμές πέφτουν όλο και πιο χαμηλά φτάνοντας το έξτρα παρθένο λάδι να έχει πλέον τιμή 2 ευρώ το κιλό όταν πέρυσι τέτοια εποχή ήταν στα 3 ευρώ και πριν αρκετά χρόνια είχε φτάσει και τα 4 ευρώ. Αυτό που κυκλοφορεί στην αγορά είναι βασικά ότι έχει μεγάλη παραγωγή η Ισπανία. Ομως, σύμφωνα με τα στοιχεία του ισπανικού υπουργείου Γεωργίας, η παραγωγή της περιόδου 2007/2008 ήταν 1.200.000 τόνοι και για την περίοδο 2008/2009 εκτιμάται στα ίδια επίπεδα με μια τάση ελαφράς μείωσης. Δηλαδή, η Ισπανία έχει και φέτος την ίδια παραγωγή με πέρυσι. Ομως, πέρυσι το έξτρα παρθένο λάδι είχε 3 ευρώ και φέτος 2 ευρώ. Φαίνεται πως και οι ελαιοπαραγωγοί έχουν πέσει θύματα της πολιτικής που ευνοεί την ανελέητη κερδοσκοπία σε βάρος των αγροτών και σε βάρος των καταναλωτών. Οι τιμές στα αγροτικά προϊόντα έχουν πάρει τον κατήφορο, αλλά οι καταναλωτές τ' αγοράζουν ακόμα πιο ακριβά. Η κατάσταση αυτή δε θα αλλάξει από μόνη της και πρέπει να μπει αγωνιστικός φραγμός από την αγροτιά και τα λαϊκά στρώματα. Και ο αγώνας να συνεχιστεί μέχρι την ανατροπή αυτής της αντιαγροτικής - αντιλαϊκής πολιτικής.

«Φτώχεια και πολιτικές αξιοπρεπούς διαβίωσης», ήταν ο τίτλος εκδήλωσης στο Ζάππειο, όπου την περασμένη Δευτέρα ο υφυπουργός Υγείας Γιώργος Κωνσταντόπουλος ανακοίνωσε την πολιτική εφαρμογή του «προγράμματος ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος για άτομα και οικογένειες χωρίς επαρκείς πόρους συντήρησης». Το πρόγραμμα αυτό τίθεται σε δημόσια διαβούλευση και στο τέλος του 2009 θα εισαχθεί στην Κυβερνητική Επιτροπή για έγκριση. Στην πράξη πρόκειται για μια σύζευξη των προτάσεων νόμου του ΠΑΣΟΚ το 2000 και του ΣΥΡΙΖΑ το 2005, που όπως την υιοθέτησε η κυβέρνηση σημαίνει ενίσχυση με ελάχιστα ψίχουλα κάποιων οικογενειών που τα ετήσια αιτήματά τους κλιμακώνονται μέχρι και το λεγόμενο «όριο φτώχειας».

Για παράδειγμα, το όριο της φτώχειας είναι κάπου 12.000 ευρώ το χρόνο για μια τετραμελή οικογένεια. Αν αυτή η οικογένεια έχει κάποια επιδόματα που μπορεί να φτάνουν, ας πούμε, στις 7.500 ευρώ, τότε θα έρθει η κυβέρνηση να προσθέσει άλλα 4.500 ευρώ για να φτάσει το όριο της φτώχειας!

Αλλά και αυτήν την απαράδεκτη ενίσχυση δε θα πάρουν όλες οι οικογένειες που έχουν συνολικά εισοδήματα μικρότερα των 12.000 ευρώ το χρόνο, γιατί έτσι ορίζει το πρόγραμμα. Π.χ. μια τετραμελής οικογένεια, απ' την οποία δουλεύει μόνο ένα μέλος και οι συνολικές ετήσιες αποδοχές είναι 11.000 ευρώ δε θα πάρει τα 1.000 επειδή εργάζεται. Κι όπως αποκαλύπτουν τα στοιχεία της ΕΣΥΕ πληθαίνουν οι εργαζόμενοι - και κυρίως οι νέοι - με τα μεροκάματα της πείνας και οι οικογένειές τους βρίσκονται στο φάσμα της φτώχειας.

Η φτώχεια δεν ξορκίζεται με τέτοια προγράμματα αλλά από το συνεχή αγώνα των εργαζομένων για πλήρη δικαιώματα και μεροκάματα που να καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες των ίδιων και των οικογενειών τους.

Είναι σε όλους πλέον γνωστό ότι η «Μεγάλη Ιδέα» των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας 2004, όπως προσπαθούσαν να μας πείσουν η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και άλλοι διανοούμενοι και επιχειρηματίες, εξελίχτηκε σε «πάρτι» των χορηγών, το οποίο τελικά πλήρωσε πανάκριβα ο ελληνικός λαός.

Το είχαμε πει πολλές φορές ότι τη μεγάλη αυτή φιέστα θα την πληρώνουν μέχρι και τα εγγόνια μας! Κάποιοι μειδιούσαν τότε ειρωνικά. Ελα, όμως, που τα επίσημα στοιχεία μάς επιβεβαιώνουν απόλυτα...

Με βάση, λοιπόν, τους Κρατικούς Προϋπολογισμούς, το 2005 πληρώσαμε για τους Ολυμπιακούς Αγώνες 330 εκατ. ευρώ, το 2006 πληρώσαμε 159 εκατ. ευρώ, το 2007 109 εκατ. ευρώ, φέτος 95 εκατ. ευρώ, ενώ ο νέος Προϋπολογισμός για το 2009 προβλέπει ότι θα πληρώσουμε άλλα 132 εκατ. ευρώ! Και έπεται, βέβαια, η συνέχεια...

Η «Μεγάλη Ιδέα», με τα διάφορα στέγαστρα Καλατράβα, τα συστήματα ασφαλείας «Σιφοράι» κ.λπ. αποδεικνύεται σε μεγάλη συμφορά για τον ελληνικό λαό.

Και το χειρότερο; Με το ξεπούλημα όλων σχεδόν των ολυμπιακών εγκαταστάσεων στο μεγάλο κεφάλαιο, που προετοίμασε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και υλοποίησε η κυβέρνηση της ΝΔ, ο λαός που εξακολουθεί να τις χρυσοπληρώνει, όχι μόνο δεν τις απολαμβάνει, αλλά περιορίζεται να τις βλέπει με το... κιάλι!

Ωστόσο, η «νηνεμία» που παρατηρείται σήμερα έχει πολύ σχετική έννοια... Οι ωμότητες, οι δολιοφθορές και οι μαζικές δολοφονίες, όπως αυτές που έλαβαν χώρα στο Πάντο και προκάλεσαν τη γενική και διεθνή κατακραυγή, φαίνεται να έχουν δώσει τη θέση τους σε έναν ανηλεή πόλεμο παραπληροφόρησης στηριγμένο σε ψεύδη και υπερβολές, ενορχηστρωμένο από τις ΗΠΑ και εκτελούμενο από τα εγχώρια και διεθνή ΜΜΕ. Οπως ότι η κυβέρνηση «προωθεί το ναρκεμπόριο» μετά την εκδίωξη των Αμερικανών πρακτόρων της Υπηρεσίας Δίωξης Ναρκωτικών - DEA, εξαιτίας των υπονομευτικών ενεργειών και της κατασκοπίας εναντίον της κυβέρνησης.

Εκτός, όμως, της μαύρης προπαγάνδας, υπάρχουν και άλλα «όπλα». Η δολοφονία παραδείγματος χάριν του Εβο Μοράλες, όπως αποκάλυψε ο Πρόεδρος της Βενεζουέλας Ούγκο Τσάβες. Συνεπώς, τίποτα δεν έχει παγιωθεί στη χώρα των Ανδεων...