«Μονοπώλιο σκληρό, αντιδραστικό και απαρχαιωμένο στο χώρο της καθαριότητας». Η απαράδεκτη αυτή φράση ανήκει στο δήμαρχο Πειραιά, Παναγιώτη Φασούλα, εκλεκτό του ΠΑΣΟΚ. Και ήρθε σε μια συγκυρία κατά την οποία οι εργαζόμενοι - οι «σκουπιδιάρηδες» όπως τους αποκαλούν αρκετοί δήμαρχοι σε πηγαδάκια συνεδρίων - παλεύουν για τα εργασιακά και ασφαλιστικά τους δικαιώματα. Για να προλαβαίνουν να βγουν στη σύνταξη πριν τα απόβλητα που αναπνέουν τους κάψουν τα σωθικά ή πριν τα χιλιόμετρα που «καταπίνουν» κουβαλώντας κάδους, τους τσακίσουν τη μέση...

Αυτοί για τους οποίους ο δήμαρχος της Αθήνας - πρώην υπουργός Υγείας της ΝΔ και γιατρός ο ίδιος - ούτε λίγο ούτε πολύ, τους χαρακτήρισε εχθρούς της κοινωνίας και της Δημόσιας Υγείας επειδή απεργούν. Λες και η Δημόσια Υγεία δεν πλήττεται όταν οι δημοτικές αρχές της Αθήνας, όπου βρουν μερικά τετραγωνικά πρασίνου, τα «αξιοποιούν» παραδίδοντάς τα είτε στην εταιρεία του Παναθηναϊκού είτε σε εργολάβους, όπως ο Βωβός, για να γίνουν τσιμέντο.

Βέβαια, ο Π. Φασούλας στις δηλώσεις του με αφορμή την απεργία των εργαζομένων στην καθαριότητα, έβαλε μία ακόμα διάσταση. Αυτήν της ιδιωτικοποίησης της διαχείρισης των απορριμμάτων. Με τη λογική ότι ο δήμος του, και ο κάθε δήμος, δεν μπορεί να βασίζεται σε εργαζόμενους που απεργούν αλλά σε ένα μηχανισμό, τέτοιον, που «βρέξει - χιονίσει» θα μαζεύει τα σκουπίδια από τους δρόμους της πόλης και μ' αυτό τον τρόπο, όπως είχε πει και η πρώην δήμαρχος Ντόρα Μπακογιάννη, η πόλη δε θα είναι όμηρος των εργατών. Ποιος είναι αυτός ο μηχανισμός; Μα, φυσικά, οι επιχειρηματίες του κλάδου.

Με απλά λόγια: Τα οικονομικά συμφέροντα που παίζονται πάνω στην υπόθεση σκουπίδια είναι τεράστια. Και αν όλοι οι παραπάνω διστάζουν να το πουν ξεκάθαρα, το ζητούμενό τους είναι τα εκατομμύρια των ευρώ που εδώ και χρόνια επιδιώκουν να καρπωθούν διάφοροι πλασιέ νέων - εναλλακτικών τις λένε - μεθόδων διαχείρισης απορριμμάτων, όπως, για παράδειγμα, η καρκινογόνος καύση. Αλλωστε, δεν είναι τυχαίο ότι πριν λίγο καιρό ολόκληρα δισέλιδα σε εφημερίδες συγκροτημάτων παρουσίαζαν τη ...λύση στο αδιέξοδο των σκουπιδιών, παρουσιάζοντας παραδείγματα της Γερμανίας και της Δανίας. Οπου ...όλως τυχαίως, Ελληνες επιχειρηματίες - χορηγοί εμπλέκονται στην κατασκευή μονάδων θερμικής επεξεργασίας (καύση, πυρόλυση, κ.ά.) Επιπλέον, ένα χρόνο νωρίτερα, οι δήμαρχοι Αθήνας και Πειραιά προχώρησαν στη σύναψη «Μνημονίου», στο οποίο αναφερόταν η ανάγκη για την «έναρξη άμεσης προετοιμασίας για εναλλακτικούς τρόπους διαχείρισης απορριμμάτων».

Το θέμα είναι ότι οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα που απεργούν αυτές τις μέρες, απεργούν ενάντια και σε αυτά τα σχέδια. Ενάντια στις απόπειρες των δημάρχων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ αλλά και των κυβερνήσεων για ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης των απορριμμάτων. Γιατί είναι οι πρώτοι που θα δεχτούν τις συνέπειες αυτής της πολιτικής. Οπως οι συνάδελφοί τους στις δημοτικές επιχειρήσεις, που πλέον το μέλλον τους βρίσκεται στον αέρα. Και, βέβαια, η ιδιωτικοποίηση της καθαριότητας σημαίνει πολλά δεινά και για τους υπόλοιπους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα. Γιατί όπως η μετοχοποιημένη ΕΥΔΑΠ ή ο ΟΤΕ αυξάνουν τα τιμολόγια κατά βούληση και καταπώς ορίζει η «ελεύθερη» αγορά, έτσι και τα τέλη καθαριότητας θα αυξάνονται ακόμα περισσότερο απ' ό,τι σήμερα, από τον επιχειρηματία που θα κάνει μπίζνες.