Μέρες δόξας λαμπρής για την «πλουραλιστική δημοκρατία και ενημέρωση». Η αστική τάξη εξασφάλισε υπουργική βούλα με την οποία κατά κύριο λόγο μόνο η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ έχουν δικαίωμα να προβάλουν τις θέσεις τους για τις εκλογές σε ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές. Η υπουργική απόφαση επικύρωσε αυτό που ήδη είχαν επιβάλει στην πράξη τα κανάλια. Οι θέσεις του ΚΚΕ όταν δε γίνονται αντικείμενο διαστρέβλωσης, απλά εξαφανίζονται.

Τι κάνουμε; Ο,τι πάντα. Ανθρωπο τον άνθρωπο, από γειτονιά σε γειτονιά, μέσα στους χώρους δουλειάς, με τον «Ριζοσπάστη» και τα ειδικά εκλογικά υλικά του ΚΚΕ να περνάνε από χέρι σε χέρι, με συσκέψεις, αναδεικνύοντας και σ' αυτό το μέτωπο, της ενημέρωσης, την ανάγκη ο λαός να βάλει τη δική του σφραγίδα στις εξελίξεις.

Η αστική προπαγάνδα προσαρμόζεται καθημερινά στις ανάγκες των μονοπωλίων για το ξεπέρασμα της κρίσης με διασφάλιση της κερδοφορίας τους σε βάθος χρόνου. Η νέα ανακάλυψη ονομάζεται «έτη υγιούς βίου». Ετσι ορίζουν μια περίοδο μετά τα 65 χρόνια για την οποία θεωρούν ότι ο άνθρωπος δεν αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα υγείας και άρα, εκτιμούν, μπορεί και να δουλεύει. Την όρισαν, μάλιστα, στα 8 - 9 χρόνια. Πρόκειται για προπαγανδιστική προετοιμασία ώστε να ανεβάσουν το γενικό όριο ηλικίας συνταξιοδότησης στα 74 - 75 χρόνια. Οπως και για πολλές άλλες αντιδραστικές θέσεις, όλο αυτό το ονομάζουν «διασφάλιση του δικαιώματος στην εργασία». Ποιος το προωθεί; Η Ευρωπαϊκή Ενωση. Κριτήριο ψήφου; Ασφαλώς.

Στα κριτήρια ψήφου να προστεθεί και η προσπάθεια των κομμάτων της συγκυβέρνησης να δείξουν φιλολαϊκό πρόσωπο δυο βδομάδες πριν τις εκλογές. Η μετάθεση της μείωσης των συντάξεων για μετά τις εκλογές, η μετάθεση της καταβολής των χαρατσιών επίσης για μετά τις εκλογές δεν κάνουν ελαφρότερη τη σφαγή. Τα κόμματα της συγκυβέρνησης πρέπει να καταδικαστούν γι' αυτή τη μεθόδευση, καταδίκη που θα πιάσει τόπο με ενίσχυση και γι' αυτό του ΚΚΕ ως της μόνης πολιτικής δύναμης που ξανά και ξανά καλεί σε οργάνωση του λαϊκού κινήματος έτσι που να είναι ικανό να αντιμετωπίσει την ακόμα πιο σφοδρή αντιλαϊκή επίθεση μετά τις εκλογές.

Η αστική τάξη διαβάζει τις λαϊκές διαθέσεις και προσπαθεί να ορθώσει όποιο ανάχωμα θεωρεί πως μπορεί να φέρει κάποιο αποτέλεσμα. Βγάζει απ' το σεντούκι κάθε συνταγή αναπαλαίωσης που διαθέτει. Τώρα πλασάρει τα «νέα πρόσωπα», αυτούς δηλαδή που πιάνουν από σήμερα στασίδι για το επόμενο πολιτικό σκηνικό, έτσι που το σύστημα να παραμείνει άθιχτο. Το θέμα είναι πως αυτά τα «νέα πρόσωπα» έχουν ήδη δοκιμαστεί ξανά και ξανά στις κυβερνήσεις αυτών ακριβώς των κομμάτων που σήμερα συγκυβερνούν.

Καμένο είναι και το χαρτί της «ακυβερνησίας». Η σημερινή κυβέρνηση θα συνεχίζει να εφαρμόζει το πρόγραμμά της μέχρι να ορκιστεί - όποτε ορκιστεί - η όποια νέα κυβέρνηση. Αυτός ο μπαμπούλας δεν πιάνει πια. Ο καυγάς είναι για το πάπλωμα, ποιος δηλαδή θα έχει το πάνω χέρι στην εφαρμογή αυτού του προγράμματος που ισχύει και για μετά τις εκλογές. Οσο πιο αδύναμοι και οι δύο τόσο καλύτερο για τα λαϊκά στρώματα.

Ηδη ούτε τα κατά παραγγελία γκάλοπ δείχνουν να μπορούν να διορθώσουν την κατάσταση. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ χάνουν από παντού, γεγονός που εντείνει τις προσπάθειες της αστικής τάξης να ενισχύσει το σύστημα με πολιτικά συμπληρώματα ώστε να προκύψουν οι αναγκαίες κυβερνήσεις συνεργασίας. Και προοπτικά η αναμόρφωση του αστικού πολιτικού συστήματος για να μπορεί να χειραγωγεί το λαό. Δεν είναι τυχαία η κριτική του ΔΟΛ σε ΠΑΣΟΚ - ΝΔ ότι συνεχίζοντας την ίδια πολιτική τα δύο κόμματα ενισχύουν την ύφεση και πληρώνει ο λαός. Δεν τους έπιασε ο πόνος για τη ζωή του λαού. Το πρώτο μνημόνιο το υπεράσπισαν μέχρι θανάτου. Το ίδιο και τη συγκυβέρνηση. Τώρα που αντιλαμβάνονται ότι οι πυλώνες του δικομματισμού δεν έχουν τη λαϊκή στήριξη ψάχνουν άλλοθι εγκλωβίζοντας το λαό στην αναζήτηση καλών προσώπων για την άσκηση της αντιλαϊκής πολιτικής, ή και άλλων κομμάτων, αποκομμάτων από ΠΑΣΟΚ - ΝΔ.

Γι' αυτό δε φτάνει μόνο η καταδίκη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Η λαϊκή ψήφος πρέπει να 'ναι όσο το δυνατόν στοχοπροσηλωμένη. Να μη σκορπίζει σε επιλογές - εφεδρείες του συστήματος.

Πρέπει να διασφαλιστεί ταυτόχρονα: Και ότι θα είναι αδύναμη όποια κυβέρνηση προκύψει από τις εκλογές και ότι θα είναι ισχυρό το λαϊκό κίνημα για να αντιμετωπίσει την αντιλαϊκή πολιτική. Αυτό οδηγεί σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ενίσχυση του ΚΚΕ. Η ψήφος στο ΚΚΕ δεν αφορά στην καταγραφή γενικά μιας επιλογής, είναι ψήφος δύναμη για πιο ισχυρό λαϊκό κίνημα.

Η λαϊκή ψήφος πρέπει καθαρά να απορρίπτει τον ευρωμονόδρομο, άρα και τα κόμματα που βγάζουν λάδι την ΕΕ και καλλιεργούν ήδη φρούδες ελπίδες ότι δήθεν υπάρχει σωτηρία μέσα στη λυκοφωλιά.

Η αναπαλαίωση επιχειρείται από το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο έχουν ένα το κρατούμενο τη διατήρηση του συστήματος και προσπαθούν να αποτρέψουν τη δυνατότητα το λαϊκό κίνημα να γυρίσει την πλάτη σ' όλους αυτούς, να βάλει πλώρη για άλλη οικονομία με άλλη εξουσία.

Σ' αυτή την προσπάθεια η αστική τάξη δεν αξιοποιεί μόνο τα «νέα πρόσωπα» αλλά και τα «νέα παραδείγματα». Κλασικές κρατικομονοπωλιακές ρυθμίσεις που γίνονται στα πλαίσια ενός ξέφρενου ανταγωνισμού μεταξύ μονοπωλίων για τον έλεγχο των ενεργειακών πηγών, όπως αυτό που συμβαίνει στην Αργεντινή, προβάλλονται ως νέες πραγματικότητες, ενώ το μόνο που δείχνουν είναι πόσο διαφορετική θα ήταν η ζωή των λαών αν αυτός ο πλούτος ανήκε πράγματι στους λαούς.

Η πρόταση εξουσίας που έχει καταθέσει το ΚΚΕ για τη λαϊκή οικονομία, με κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, με πανεθνικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο, έξω από την ΕΕ και μονομερή διαγραφή του χρέους, προβάλλει καθημερινά ως η μόνη εναλλακτική πολιτική πρόταση που είναι στο χέρι των λαϊκών στρωμάτων να την υλοποιήσουν.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: «Φορο-ταυτότητα» για όλους

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Φορολογικό δίχτυ στις συναλλαγές

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Φορολογικό φακέλωμα για όλους τους Ελληνες

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: Ελεγχος στην τσέπη μας απο το υπουργείο Οικονομικών

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Ελεος! Νέες περικοπές μισθών θα επιβάλουν τον Ιούνιο

ΑΥΡΙΑΝΗ: Νέα μείωση μισθών 15% και απελευθέρωση της αγοράς εργασίας

ΕΘΝΟΣ: Δεσμεύσεις και κριτική για τα λάθη

ΤΑ ΝΕΑ: Απεταξάμην

Η ΑΥΓΗ: Ξεσκεπάζει Βενιζέλο - Σαμαρά

Η ΝΙΚΗ: Πώς θα πέσει «ζέστο» χρήμα στην αγορά

«"Αν το ΠαΣοΚ δεν είναι πρώτο κόμμα ο τόπος κινδυνεύει με ακυβερνησία. Η αυτοδυναμία όπως την αντιλαμβάνεται η ΝΔ προσκρούει στην κοινή λογική" (Ευ. Βενιζέλος). "Είπα ότι αν υπάρξει ακυβερνησία, τότε είναι αναπόφευκτες οι επαναληπτικές εκλογές" (Α. Σαμαράς). Τον μπαμπούλα της ακυβερνησίας συνεχίζουν να επισείουν οι ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, παρόλο που τρομάζει πλέον ελάχιστους, επειδή εύκολα γίνεται αντιληπτό ότι τέτοιος "κίνδυνος" στην πραγματικότητα δεν υπάρχει.

Αντίθετα, η κυβερνητική συνεργασία μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ μετά τις εκλογές είναι προαποφασισμένη και δρομολογημένη και μάλιστα ομολογείται ανοικτά από κορυφαία στελέχη και των δύο κομμάτων. Αλλωστε, και οι ίδιοι οι πρόεδροι του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ έμμεσα ομολογούν την κυβερνητική συνεργασία. Ο μεν Σαμαράς μιλάει για "βιώσιμη κυβέρνηση", ο δε Βενιζέλος για "πρώτο κόμμα". Αυτό που απομένει, λοιπόν, είναι να καθοριστεί με ποιους όρους - όχι φυσικά προγραμματικούς - θα γίνει αυτή η κυβερνητική συνεργασία, δηλαδή ποιος θα έχει το πάνω χέρι στη νέα συμμαχική κυβέρνηση της πλουτοκρατίας. Και ο μόνος τρόπος για να καθοριστεί αυτό είναι βέβαια τα ποσοστά που θα πάρουν στις εκλογές. Αυτό είναι και το ζητούμενο για το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ στις εκλογές. Πώς θα ενισχύσουν δηλαδή τα ποσοστά τους για να έχουν μεγαλύτερο μερίδιο στη νομή της εξουσίας, ενώ την ίδια στιγμή θα συνεχίζουν τη μεταξύ τους αγαστή συνεργασία για την υλοποίηση των άγριων αντιλαϊκών μέτρων, όπως αποδείχτηκε περίτρανα με την κυβέρνηση Παπαδήμου.

Ομως θα ήταν πολιτική αυτοκτονία για το λαό να τους επιτρέψει να συνεχίσουν την επομένη των εκλογών να υλοποιούν τα μέτρα που του καταστρέφουν τη ζωή και τον οδηγούν στην εξαθλίωση. Αφοβα και αδίστακτα, λοιπόν, ο λαός πρέπει να καταφέρει ένα ισχυρό πλήγμα σε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ στις κάλπες και ταυτόχρονα να ενισχύσει αποφασιστικά το ΚΚΕ» (το σχόλιο στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).