Η έντονη διπλωματική και προπαγανδιστική κινητικότητα (βλέπε «εκθέσεις» διαφόρων ιδρυμάτων γεωπολιτικής, π.χ. ΙCG, «Κέντρο Νίξον», και δηλώσεις πρώην και νυν αξιωματούχων) που παρατηρείται τις τελευταίες βδομάδες σε σχέση με το μελλοντικό στάτους κβο του Κοσσυφοπεδίου, είναι μόνον η αρχή. Παρά το πολικό ψύχος που σαρώνει αυτές τις μέρες τα δυτικά Βαλκάνια, η «θερμοκρασία» στην περιοχή είναι βέβαιο πως θα ανέβει σύντομα, όχι μόνον λόγω των αντιτιθέμενων συμφερόντων που εκφράζουν έως σήμερα Βελιγράδι και Πρίστινα... Αλλά και επειδή παραμένουν πολλοί οι ενδιαφερόμενοι «μνηστήρες» που προσβλέπουν στην περαιτέρω εκμετάλλευση του προτεκτοράτου και στην εξασφάλιση της κυριαρχίας τους (και της αποσταθεροποίησης...) στην περιοχή.

Ετσι, με δεδομένα συμφέροντα ΗΠΑ και ΕΕ στα δυτικά Βαλκάνια, στα μέσα του χρόνου θα ανοίξει ο φάκελος συζήτησης για το «εάν θα αρχίσει ή όχι» στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ η διαδικασία καθορισμού του τελικού στάτους κβο της περιοχής. Παρά τη «διπλωματική» φρασεολογία, το σιγουρότερο (πλην απροόπτων...) είναι πως το παζάρι θα αρχίσει, παρά το ανεκπλήρωτο - εν πολλοίς - προσχηματικό πλαίσιο «Κριτηρίων προ του Στάτους Κβο για το Κοσσυφοπέδιο» (περί σεβασμού των μειονοτικών δικαιωμάτων, της έννομης τάξης, της ασφάλειας, κλπ.). Και έτσι, εφέτος (το πολύ ως τις αρχές του 2006), θα έχει καθοριστεί, έστω και αδρά, το καθεστώς της επαρχίας. Το οποίο «επισήμως», σύμφωνα και με την απόφαση 1244 του Σ.Α. του ΟΗΕ (με την οποία τερματίστηκε η ΝΑΤΟική επίθεση του 1999 κατά της ΟΔ Γιουγκοσλαβίας), δε θα πρέπει να είναι καθεστώς ανεξαρτησίας αλλά «ευρείας αυτονομίας και αυτοδιοίκησης»...

Απ' αυτή την άποψη, έχει ενδιαφέρον να δούμε τη στάση που κρατούν διάφορες πλευρές, αυτή την περίοδο, όπως καταγράφηκαν και κατά την ακρόαση που έγινε στις 25 Γενάρη για το Κοσσυφοπέδιο στην Επιτροπή Εξωτερικών Σχέσεων του Ευρωκοινοβουλίου. Θέσεις και σκέψεις για το στάτους κβο του προτεκτοράτου, δεν κατέθεσαν μόνον ευρωβουλευτές αλλά και στελέχη «ιδρυμάτων» γεωπολιτικής όπως ο Νίκολας Χουάιτ από τον (ελεγχόμενο από το κατεστημένο ΗΠΑ, ΕΕ και ΝΑΤΟ) «Ομιλο Διεθνών Κρίσεων», ο Μίσα Γκλένι Βρετανός «ερευνητής» δημοσιογράφος βραβευμένος για το (δημοσιογραφικό και όχι μόνο...) ρόλο του σε ανατολική Ευρώπη και Βαλκάνια, ο Σκεντέρ Χουσένι, σύμβουλος του «προέδρου» του Κοσσυφοπεδίου Ιμπραχήμ Ρουγκόβα, ο πανεπιστημιακός καθηγητής Ζακ Ρουπνίκ του «Κέντρου Διεθνών Μελετών και Ερευνών» του Παρισιού και βεβαίως ο Νεμπόισα Τσόβιτς που είναι ο εντεταλμένος αξιωματούχος του Βελιγραδίου (Ειδικός Συντονιστής) για το Κοσσυφοπέδιο...

Είναι επιπλέον χαρακτηριστικό πως από τα όσα (αναμενόμενα εν πολλοίς...) λέχθηκαν στη διάρκεια ακρόασης της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων του Ευρωκοινοβουλίου, οι φακοί των διεθνών ΜΜΕ πρόβαλαν με λεπτομέρειες τις «φαεινές» αποσταθεροποιητικές προτάσεις που εξέφρασε ο Νίκολας Χουάιτ ως εκπρόσωπος του «Ομίλου Διεθνών Κρίσεων» (ICG) και αποσιώπησαν πλήρως το περιεχόμενο της ομιλίας του Νεμπόισα Τσόβιτς, μολονότι ο Σέρβος αξιωματούχος κατέθεσε στοιχεία κοινής λογικής...

Ο Νίκολας Χουάιτ του Ομίλου Διεθνών Κρίσεων, (ΙCG) ήταν κάτι παραπάνω από πιεστικός στο θέμα του άμεσου καθορισμού του στάτους κβο του προτεκτοράτου. Προεξοφλώντας ως δεδομένες τις «εκρηκτικές αντιδράσεις» των Κοσσοβάρων Αλβανών σε περίπτωση περαιτέρω αναβολής του καθεστώτος του προτεκτοράτου, πρότεινε την ανεξαρτητοποίηση, υπό «διεθνή» κηδεμονία δικαστών και άλλων τάχα «αμερόληπτων» αξιωματούχων, θεωρώντας ως τουλάχιστον «αδιανόητη» την επιστροφή της επαρχίας στη σφαίρα της σερβικής εδαφικής αυτοκυριαρχίας!

Για να διασκεδάσει τις ανησυχίες πολλών πως η τυχόν ανεξαρτητοποίηση του προτεκτοράτου θα τροφοδοτούσε σειρά μεθοριακών αλλαγών στα Βαλκάνια και θα έριχνε λάδι στη φωτιά των σχεδίων της λεγόμενης Μεγάλης Αλβανίας, έριξε στο τραπέζι ως «ασφαλιστική δικλείδα» εγγυήσεις για μη ένωση του Κοσσυφοπεδίου με «οποιαδήποτε γείτονα χώρα ή περιοχή» των δυτικών Βαλκανίων. Οσο για τους Σέρβους του Κοσσυφοπεδίου και λοιπές εναπομείνασες εθνοτικές και θρησκευτικές μειονότητες της επαρχίας; Αυτές προτείνεται απλώς να θέσουν οριστικά την τύχη τους στην «καλή θέληση» των Κοσσοβάρων Αλβανών... Οσο για το Βελιγράδι; «Καλά θα κάνει να ξεχάσει το Κοσσυφοπέδιο οριστικά»! Εάν το κάνει, τότε θα της δοθεί και ένα «πινάκιο φακής»: κάποια αποζημίωση από τα χρέη του Κοσσυφοπεδίου από τη Σερβία τα οποία θα αναλάβει ως επί το πλείστον η ΕΕ (που καλείται να πληρώσει και το μεγαλύτερο μέρος του λογαριασμού)...

Ο επικεφαλής της Ενωσης Σερβίας - Μαυροβουνίου και της Σερβικής Δημοκρατίας στο Κέντρο Συντονισμού για το Κοσσυφοπέδιο, Νεμπόισα Τσόβιτς, στηλίτευσε την αποτυχία ΟΗΕ και ΝΑΤΟ στην περιοχή, σημειώνοντας πως πέρασε ήδη μισή δεκαετία και αποδείχτηκε περίτρανα η δεινή θέση της σερβικής και άλλων εθνοτικών και θρησκευτικών μειονοτήτων στο προτεκτοράτο. Οπως είπε, ούτε τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα τηρούνται, ούτε καν η ελεύθερη και ασφαλής μετακίνηση προσώπων, πόσο δε μάλλον η ανύπαρκτη (για την πλειοψηφία των Κοσσοβάρων ανεξαρτήτως εθνότητας και θρησκείας) βελτίωση του βιοτικού τους επιπέδου... Ασκησε σκληρή κριτική στο «ανακριβές και αόριστο Σχέδιο για την Εφαρμογή των Κριτηρίων της διοίκησης του ΟΗΕ για το Κοσσυφοπέδιο» σημειώνοντας πως δημιουργεί «επικίνδυνες ευκαιρίες» όσον αφορά στην τελική εκτίμηση της εφαρμογής των κριτηρίων. Θεώρησε σίγουρο ότι θα αρχίσουν στα μέσα του χρόνου οι συνομιλίες για το Κοσσυφοπέδιο, ανεξαρτήτως του προσχήματος των «κριτηρίων προ του στάτους κβο», αφού όπως σημείωσε, «οι διεθνείς παράγοντες δε θέλουν να καταδειχτούν οι αρχές αυτοδιοίκησης» των Κοσσοβάρων Αλβανών ως «πρωταρχικοί υπαίτιοι της αποτυχίας».

Δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στις πολιτικές υποχωρήσεις των Σέρβων, αφού όπως είπε παρά τις «δημοκρατικές αλλαγές» στη Σερβία από τον Οκτώβρη του 2000 (οπότε έγινε η ανατροπή της κυβέρνησης Μιλόσεβιτς και η απέλασή του στη Χάγη), συνεχίζεται η σκληρή στάση και οι πιέσεις της Δύσης έναντι του Βελιγραδίου αλλά και «διάφορες προβοκατάρικες ενέργειες» όπως η (εδώ και βδομάδες) διακοπή της ηλεκτροδότησης στα σπίτια των Σέρβων του Κοσσυφοπεδίου μεσούσης της βαρυχειμωνιάς(!) και ο διορισμός του Ράμους Χαραντινάι στη θέση πρωθυπουργού του προτεκτοράτου (αρχηγός κόμματος της τάξης του 3,5%, που κατηγορείται για εγκλήματα και βασανισμούς Σέρβων το 1998-99 στο δυτικό Κοσσυφοπέδιο)... Μην κοιτάξετε, κατέληξε, μετά από όλα αυτά, και πάλι στο βορρά των Βαλκανίων για να αναζητήσετε αποδιοπομπαίους τράγους για οτιδήποτε συμβεί στην περιοχή!

Αργότερα πήρε το λόγο και ο Σκεντέρ Χουσένι, σύμβουλος του προέδρου του Κοσσυφοπεδίου Ιμπραχίμ Ρουγκόβα. Επιχείρησε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις αποσιωπώντας την εγκληματική πολιτική κατά του λαού στο Κοσσυφοπέδιο, προβάλλοντας ως μοναδικό ζήτημα «όχι το εάν αλλά το πότε θα ανεξαρτητοποιηθεί η περιοχή»! Οπως ισχυρίστηκε, αυτό είναι το κλειδί για την επίλυση όλων (!) των προβλημάτων στο Κοσσυφοπέδιο, ενώ «όσο περιμένουμε για τον καθορισμό του στάτους κβο της περιοχής, τόσο ρισκάρουμε την κλιμάκωση της βίας»...

Ο Μίσα Γκλένι, Βρετανός «ερευνητής» δημοσιογράφος (που πρόσφατα διορίστηκε διευθυντής ενός «φιλανθρωπικού ιδρύματος» για «μεταρρυθμίσεις» στη ΝΑ Ευρώπη, του «SEE Change 2004») επέκρινε την... ΕΕ (και όχι το ΝΑΤΟ ή τη διοίκηση του ΟΗΕ στο προτεκτοράτο!) ως υπεύθυνη για την αποτυχία της οικονομίας του Κοσσυφοπεδίου. Θεώρησε πως η όποια «λύση» θα πρέπει να έχει τη συναίνεση του Βελιγραδίου και εγγυήσεις ασφαλείας στη σερβική μειονότητα του Κοσσυφοπεδίου. Ομως, το μείζον, για τον Γκλένι, «είναι πώς θα πείσουμε το Βελιγράδι να συμπεριφερθεί όπως θέλουμε εμείς»... Για να εμφανιστεί ως «δίκαιος και αμερόληπτος» έριξε και μερικές μπηχτές κατά του ρόλου που παίζει το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την πρώην Γιουγκοσλαβία (το οποίο, ούτως ή άλλως, θεωρείται από την κυβέρνηση Τζ. Ου. Μπους αποτυχημένο γιατί δεν έπαιξε επαρκώς το ρόλο, στο χρόνο, που προοριζόταν...). Προεξοφλεί την επιθυμία της κυβέρνησης του Τζ.Ου. Μπους να κλείσει σύντομα «το κεφάλαιο Κοσσυφοπέδιο» έστω και μονομερώς, και καλεί την ΕΕ να πληρώσει γενικώς το λογαριασμό, μεταξύ άλλων, τάζοντας σε Πρίστινα, σε Βελιγράδι (αλλά και γενικώς στα δυτικά Βαλκάνια) μία θέση στην «κολυμπήθρα Σιλωάμ» ένταξης στην ΕΕ...

Ο Ζακ Ρουπνίκ, διευθυντής του «Κέντρου Διεθνών Μελετών και Ερευνών» του Παρισιού και συντάκτης εκθέσεων του Ινστιτούτου Μελετών για ζητήματα ασφάλειας της ΕΕ, προτίμησε να προβεί σε κυνικές διαπιστώσεις. Ομολόγησε την πλήρη αποτυχία της ιμπεριαλιστικής πολιτικής στα Βαλκάνια, υπεραμυνόμενος εντούτοις της μετατροπής του Κοσσυφοπεδίου σε προτεκτοράτο (ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΟΗΕ) μετά τη ΝΑΤΟική επέμβαση του '99. Αλλωστε, όπως «εξήγησε», «γι' αυτό γίνονται τα προτεκτοράτα... για να κερδηθεί χρόνος»! Και σήμερα, πέντε χρόνια μετά; Ε, ...«εξακολουθούμε να κερδίζουμε χρόνο» καίτοι η «διεθνής κοινότητα» απέτυχε γιατί δεν εξασφάλισε την ασφάλεια της σερβικής μειονότητας την οποία το Βελιγράδι «χρησιμοποιεί ως πρόφαση»(!) και έτσι δημιουργείται σύγχυση για το σκοπό της επέμβασης που ήταν τάχα «να σταματήσει η εθνοκάθαρση που επέβαλαν οι Σέρβοι»...

Στη συνέχεια ο Ρουπνίκ, παρέθεσε τα ακόλουθα σενάρια:

Πρώτον, εάν αφήσουμε πλέον την κατάσταση στο Κοσσυφοπέδιο να διαιωνίζεται «τότε θα έχουμε αναταραχές».

Δεύτερον, εάν γίνει διχοτόμηση, τότε «εμείς θα κατηγορηθούμε για εθνοκάθαρση», αφήστε που την ομοσπονδία με την (εκτρωματική) Ενωση Σερβίας - Μαυροβουνίου (που δημιούργησε ο Σολάνα) «δεν τη θέλουν οι Κοσσοβάροι Αλβανοί»...

Ετσι, ο Γάλλος πανεπιστημιακός φθάνει και στο διά ταύτα υιοθετώντας ως εφικτή μόνον την απόσχιση του Κοσσυφοπεδίου από τη Σερβία. Δηλαδή, στην τρίτη εκδοχή, που είναι η μελλοντική υπό όρους «ανεξαρτητοποίηση»! Που θα πρέπει να γίνει («κατά σύμπτωση» σύμφωνα και με τις προτάσεις του Ομίλου Διεθνών Κρίσεων!) «με διεθνή έλεγχο και παρακολούθηση», και με απαγόρευση προσάρτησης του προτεκτοράτου με άλλα αλβανοκατοικούμενα εδάφη στα Βαλκάνια για να εγκαταλειφθεί - και καλά... - το σχέδιο της «Μεγάλης Αλβανίας»...

Και εάν δεν ικανοποιηθούν με αυτά, ούτε οι Κοσσοβάροι Αλβανοί, ούτε οι Σέρβοι; Η απάντηση του Γάλλου καθηγητή ήταν τουλάχιστον «αφοπλιστική»: «Αν θέλουν κυριαρχία σαν κι αυτή των κρατών που δημιουργήθηκαν τον 19^ο αιώνα, θα είναι καταστροφή! Τώρα, μιλάμε για κράτη του 21^ου αιώνα με μοιρασμένη κυριαρχία!» (Με άλλα λόγια; Αυτό ορίζουν οι μόδιστροι γεωπολιτικής, αυτό θα φορέσετε!).

Ενδιαφέρον παρουσίασε και η τοποθέτηση του (πρώην εκπροσώπου του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών) νυν ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ Πάνου Μπεγλίτη. Υποστήριξε πως η όλη συζήτηση έπρεπε να είχε γίνει το 1990, οπότε απουσίαζε μία συνολική στρατηγική γιατί... «δε βλέπαμε υπόγειες διεργασίες». Και τώρα; Τώρα πρέπει να εφαρμόσουμε «συνεκτική, σταθερή και χωρίς ταμπού στρατηγική... ούτε καν και στην ανεξαρτητοποίηση». Και θα πρέπει να εξετάσουμε ακόμη και εδαφικές παραχωρήσεις ώστε να εξαλειφθεί και ο σερβικός και ο αλβανικός εθνικισμός. Οι κινήσεις της ΕΕ «πρέπει να είναι παράλληλες με τις κινήσεις των ΗΠΑ», αφού η «καταστροφή ήρθε από τις ασύμμετρες πορείες» ΗΠΑ - ΕΕ. Ως εκ τούτου; Ο Π. Μπεγλίτης δίνοντας βαρύτητα στο σενάριο που φέρει τον Μπους να εξετάζει ακόμη και τη μονομερή αναγνώριση της ανεξαρτητοποίησης του Κοσσυφοπεδίου, πρότεινε να μπει το προτεκτοράτο στη διατλαντική ατζέντα της συμμαχίας ΕΕ - ΗΠΑ...