ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 7 Δεκέμβρη 2011
Σελ. /40
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΚΩΣΤΑΣ ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ
Η ΕΑΜική αντίσταση πηγή γνώσης και συμπερασμάτων

Σε εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη, για τα 70 χρόνια από την ίδρυση του ΕΑΜ, μίλησε την Κυριακή το μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ

Αποψη της εκδήλωσης. Στο βήμα ο Κ. Αβραμόπουλος

Motion Team

Αποψη της εκδήλωσης. Στο βήμα ο Κ. Αβραμόπουλος
Η ηρωική ιστορία της ΕΑΜικής αντίστασης ξαναζωντάνεψε μέσα από την εκδήλωση της Κομματικής Οργάνωσης Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ και της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ που πραγματοποιήθηκε το πρωί της Κυριακής στο μεγάλο αμφιθέατρο της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ, για τα 70 χρόνια από την ίδρυση του ΕΑΜ. Μέσα από την έκθεση φωτογραφίας που λειτούργησε στο χώρο, μέσα από το οπτικοακουστικό υλικό που προβλήθηκε, αλλά και από τις απαγγελίες ποιημάτων του Γιάννη Ρίτσου, από το έργο «Γειτονιές του κόσμου» και τα αντάρτικα τραγούδια από το συγκρότημα της ΚΝΕ, παρουσιάστηκε η λαμπρή ιστορία αγώνων της ΕΑΜικής αντίστασης που συγκροτήθηκε και έδρασε με ψυχή, καθοδηγητική δύναμη και κύριο αιμοδότη το ΚΚΕ.

Κεντρικός ομιλητής στην εκδήλωση ήταν ο Κώστας Αβραμόπουλος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ο οποίος σημείωσε μεταξύ άλλων:

«Η ΕΑΜική αντίσταση αποτελεί πηγή γνώσης και συμπερασμάτων. Οπως και η μελέτη των χρόνων '46 - '49 όπου μετά την υποχώρηση το Δεκέμβρη και τη Βάρκιζα βρόντηξε ξανά το αντάρτικο ντουφέκι με τον ΔΣΕ. Εχει ξεχωριστή σημασία να θυμίσουμε και να θυμηθούμε πόσο σημαντική στις τότε συνθήκες της Ελλάδας ήταν η ίδρυση του ΕΑΜ με απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ. Σε συνθήκες άγριου κυνηγητού των κομμουνιστών πριν από τον πόλεμο, με αποκορύφωμα τη μεταξική δικτατορία. Με τη δοσίλογη κυβέρνηση στην Ελλάδα να παραδίδει τους κρατούμενους κομμουνιστές στους Γερμανούς κατακτητές, μαζί και τον Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚΕ, Νίκο Ζαχαριάδη, για να τους οδηγήσουν τελικά στο Νταχάου και στα άλλα κάτεργα.

Η δικτατορία του Μεταξά ήταν συνειδητή επιλογή της αστικής τάξης, καθώς είχε δυσκολίες να κυβερνήσει μέσω του αστικού κοινοβουλίου. Επίσης, ήθελε να χτυπήσει προληπτικά το κίνημα, καθώς τα σύννεφα του πολέμου σκέπαζαν την καπιταλιστική Ευρώπη.

Οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις ανάμεσα στις τότε ιμπεριαλιστικές δυνάμεις οξύνθηκαν. Ο καπιταλισμός δεν μπορούσε να διαχειριστεί την κρίση του της περιόδου '29 - '31, τη φτώχεια και την ανεργία. Η σύγκρουση ανάμεσα στα ισχυρά καπιταλιστικά κράτη για το ξαναμοίρασμα του κόσμου είχε ξεκινήσει. Η αστική τάξη της χώρας μας και οι πολιτικοί της εκφραστές καθησύχαζαν τον ελληνικό λαό ότι η εδαφική ακεραιότητα της χώρας είναι εγγυημένη από τις κυβερνήσεις της Γαλλίας και της Αγγλίας.

Επιβεβαιώθηκε, για μια ακόμη φορά, η μεγάλη αλήθεια που λέει ότι κανένας λαός δεν μπορεί να εμπιστευτεί την υπεράσπιση της εδαφικής ακεραιότητας της πατρίδας του στην αστική τάξη και τα κόμματά της. Δίχως το ΚΚΕ, που πρωτοστάτησε στην ίδρυση και τη δράση του ΕΑΜ, θα ήταν αδύνατη η νίκη, θα ήταν αδύνατη η μεγάλη συμβολή της χώρας μας στην επιτυχή κατάληξη της νίκης στην Ευρώπη. Στη νίκη αυτή καθοριστική ήταν η συμβολή του Κόκκινου Στρατού και του σοβιετικού λαού.

Σημαντική ήταν και η συμβολή της ένοπλης πάλης των Γιουγκοσλάβων παρτιζάνων, του εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος στην Αλβανία και του αντιφασιστικού της Βουλγαρίας. Και, βεβαίως, δεν θα πρέπει να υποτιμήσουμε τη συνεισφορά των λαών της Ευρώπης, που, αν και οι περισσότεροι προδόθηκαν από τις κυβερνήσεις και τα κόμματα εξουσίας, υπέφεραν και προσπάθησαν.

Ούτε σταγόνα αίμα για τους ιμπεριαλιστές

Η δεκαετία του 1940 - 1950 ήταν μια δεκαετία οξύτατων ταξικών συγκρούσεων. Αυτή η περίοδος, αλλά και οι τοπικοί πόλεμοι που διεξάγονται σήμερα κάτω από τον ανταγωνισμό των ισχυρών ιμπεριαλιστικών κρατών μάς δίνουν πλούσια διδάγματα. Η εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, η νεολαία, πρέπει να είναι προετοιμασμένοι να μη χύσουν ούτε σταγόνα από το αίμα τους στον πόλεμο ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές για το μοίρασμα των αγορών, των σφαιρών επιρροής διαλέγοντας ιμπεριαλιστή.

Επίσης, η εργατική τάξη, ο εργαζόμενος λαός πρέπει να είναι έτοιμος να χτίσει τη δικιά του λαϊκή συμμαχία για να υπερασπιστεί την εδαφική ακεραιότητα, αλλά και να βγει από τον πόλεμο εκείνος νικητής και όχι η αστική τάξη της χώρας του. Να πετύχει την απελευθέρωσή του από την ξενική, ιμπεριαλιστική κατοχή και από την καπιταλιστική εξουσία.

Διάφοροι αστοί και οπορτουνιστές δημοσιογράφοι, ιστορικοί, πολιτικά στελέχη προσπαθούν να εμφανίσουν ότι η ίδρυση του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ ήταν απλά μια τυχαία ενέργεια που προέκυψε γενικά και αφηρημένα από τα κάτω. Κρύβουν ότι πρωτεργάτης ήταν το ΚΚΕ, ότι σ' όλη την περίοδο της κατοχής η πρωτοπορία των κομμουνιστών έφερε στην επιφάνεια την έκρηξη της λαϊκής αυτενέργειας. Στις γραμμές του ΕΑΜ συσπειρώθηκε η μεγάλη πλειοψηφία του λαού. Αξιοποίησε όλες τις μορφές πάλης: Απεργίες, διαδηλώσεις, διαβήματα, ένοπλη οργάνωση. Ανέπτυξε πλατιά προπαγανδιστική δουλειά.

Το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο έσωσε το λαό από την πείνα. Χάρη στο ΕΑΜ δεν στάλθηκε ούτε ένας εργάτης για να δουλέψει στα γερμανικά εργοστάσια, με εξαίρεση αυτούς που είχαν συλλάβει ομήρους οι Γερμανοί. Δε στάλθηκε ούτε ένας για να πολεμήσει κατά της Σοβιετικής Ενωσης. Το ΕΑΜ δημιούργησε φύτρα εξουσίας στις απελευθερωμένες περιοχές (Αυτοδιοίκηση, Λαϊκή Δικαιοσύνη). Τροφοδότησε τη λαϊκή πολιτιστική ανάταση. Στις 10 Μάρτη 1944 ορκίστηκε η Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης (ΠΕΕΑ), το κεντρικό πολιτικό όργανο διοίκησης των απελευθερωμένων περιοχών.

Για την αναγκαιότητα ενός νέου σύγχρονου ΕΑΜ κάνουν λόγο οι κάθε λογής οπορτουνιστές, ρεφορμιστές και άλλοι σοσιαλδημοκράτες, προκειμένου να ανακτήσουμε την "εθνική ανεξαρτησία". Κοροϊδεύουν το λαό, όταν ξαφνικά ανακάλυψαν ότι με το μνημόνιο και τη δανειακή σύμβαση εκχωρούνται κυριαρχικά δικαιώματα. Είναι αυτοί που υπερασπίσθηκαν και υπερασπίζονται τη συμμετοχή της χώρας μας στην ΕΕ. Ψήφισαν τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και κατηγορούσαν τότε το ΚΚΕ για απομονωτισμό.

Οι όψιμες κραυγές τους ένα στόχο υπηρετούν: Να αθωώσουν τη βαρβαρότητα ως κάτι που δήθεν επιβάλλεται απ' έξω και μαζί την ελληνική πλουτοκρατία και την εξουσία της στην Ελλάδα. Εμφανίζουν αταξικά τις σχέσεις μεταξύ των καπιταλιστικών κρατών για να δικαιολογήσουν τη συνεργασία της εργατικής τάξης με τμήμα της αστικής τάξης στο εσωτερικό της χώρας, να υποτάξουν το ταξικό στο εθνικό. Κρύβουν ότι η εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων μέσα από τη συμμετοχή στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς είναι συνειδητή επιλογή της αστικής τάξης, προκειμένου να προωθήσει καλύτερα τα συμφέροντά της.

Το ελληνικό κεφάλαιο είναι συνυφασμένο με τη δράση και τα συμφέροντα του διεθνούς κεφαλαίου και συμμετέχει στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και στη διανομή της λείας. Βεβαίως, ανισότιμες σχέσεις υπάρχουν και θα υπάρχουν πάντα στα πλαίσια του διεθνούς καπιταλιστικού συστήματος και των ενώσεών του. Οι ανισότιμες σχέσεις αντανακλούν τη θέση του κάθε καπιταλιστικού κράτους στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα ή σε μια ιμπεριαλιστική ένωση.

Πατριωτισμός το δίκιο του λαού

Για το ΚΚΕ πατριωτισμός είναι το δίκιο της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Και ταυτίζεται με την πάλη για την ανατροπή του καπιταλισμού. Μόνο η Λαϊκή Εξουσία μπορεί να υπερασπίσει αποτελεσματικά τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας. Η σημαντική γεωπολιτική θέση της χώρας μπορεί ν' αποτελέσει ένα σημαντικό όπλο στα χέρια της Λαϊκής Εξουσίας, ιδιαίτερα στη σημερινή περίοδο όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων.

Η προπαγάνδα των δυνάμεων του οπορτουνισμού για την αποτίναξη "του ζυγού υποδούλωσης της πατρίδας μας" και η ταύτιση των συμφερόντων της εργατικής τάξης με τα εθνοκρατικά συμφέροντα της αστικής τάξης εχθρεύεται τα συμφέροντα του λαού, ιδιαίτερα σήμερα που οι ανταγωνισμοί στα πλαίσια της οικονομικής κρίσης είναι πιθανό να οδηγήσουν σε πολέμους που θα εμπλακεί και η ελληνική αστική τάξη.

Εμποδίζει την εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, τη νεολαία στην προετοιμασία τους, για να εναντιωθούν σ' αυτούς, να μη δεχτούν να χύσει το αίμα της για τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας, κηρύσσοντας πόλεμο στον πόλεμο αυτών που ληστεύουν τους λαούς, μετατρέποντας έτσι την πάλη κατά του πολέμου σε πάλη για την εξουσία.

Η διέξοδος από το φαύλο κύκλο της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης περνάει μέσα από την πάλη για την εργατική λαϊκή εξουσία, με την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, την αποδέσμευση από την ΕΕ και τη μονομερή διαγραφή του χρέους.

Η κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, ο κεντρικός επιστημονικός σχεδιασμός της παραγωγής, ο εργατικός και κοινωνικός έλεγχος θα δώσουν τη δυνατότητα να αξιοποιηθούν όλες οι παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, να αξιοποιηθεί το σύνολο του εργατικού δυναμικού, με στόχο την ολόπλευρη ικανοποίηση των υλικών και πολιτιστικών αναγκών ολόκληρης της κοινωνίας.

Το ΕΑΜ και ο ΕΛΑΣ είναι τιμή και περηφάνια μας. Αξιοποιούμε την πείρα, έχοντας καθαρό ότι οφείλουμε σήμερα να ανταποκριθούμε ως ΚΚΕ, οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες, οι ΚΝίτες και οι ΚΝίτισσες, οι φίλοι και οι οπαδοί, στο μεγάλο καθήκον να κτίσουμε μέσα από τους καθημερινούς ταξικούς αγώνες, μια ισχυρή Λαϊκή Συμμαχία της εργατικής τάξης, των αυτοαπασχολούμενων, της φτωχής αγροτιάς που έχουν συμφέρον να αντιπαρατεθούν και να έλθουν σε ρήξη με την εξουσία των μονοπωλίων, να την ανατρέψουν και να επιβάλουν τη λαϊκή εξουσία.

Εχουμε χρέος να στεκόμαστε σε κάθε φάση στο ύψος της ευθύνης μας, στο ύψος της δοξασμένης Ιστορίας μας, για να ετοιμάσουμε το δρόμο της αντεπίθεσης και της ανατροπής. Ετσι τιμάμε εμείς τους νεκρούς του αγώνα, έτσι τιμάμε την Ιστορία μας. Αταλάντευτα και αδιάλλακτα στην πρωτοπορία της πάλης για την ανατροπή του καπιταλισμού για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό».



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ