Τρίτη 28 Αυγούστου 2001
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Δεν αρκεί ο Αϊ-Νικόλας

Γρηγοριάδης Κώστας

Μέχρι τις 12 του Αυγούστου, πριν δηλαδή χρειαστεί να δουλέψουν στο φουλ οι μηχανές, 139 πλοία της ακτοπλοΐας είχαν παρουσιάσει κάποια σοβαρή βλάβη. Μετά τις 12 του Αυγούστου ο λογαριασμός χάνεται, καθώς δεν περνά μέρα που να μην καταγραφούν δύο και τρεις βλάβες. Το γεγονός ότι στην πλειοψηφία τους τα πλοία που βγαίνουν «εκτός» είναι και νεότευκτα έβαλε σε δεύτερη μοίρα τον παράγοντα ηλικία των πλοίων. Κι έχει αναδείξει κάτι πολύ χειρότερο: Τον ανταγωνισμό. Το άγριο, δηλαδή, κυνήγι του κέρδους που τσακίζει ως και το χάλυβα.

Αυτό, όμως, που δε δείχνουν τα παραπάνω στοιχεία είναι το αποτέλεσμα αυτού του άγριου ανταγωνισμού πάνω στους ίδιους τους ναυτεργάτες, οι οποίοι υποχρεώνονται να δουλεύουν στους ίδιους εξαντλητικούς, ακόμη και για τη λαμαρίνα, ρυθμούς. Μετράμε ήδη δύο ναυτεργάτες νεκρούς του φετινού καλοκαιριού. Κι αυτό που ακούγεται στο λιμάνι είναι: Ο Αϊ-Νικόλας να βάλει το χέρι του. Το Σαββατοκύριακο που πέρασε πλοία και πληρώματα δούλεψαν επί 48 ώρες χωρίς σταματημό. Φοβόμαστε πως δεν αρκεί να βάλει ο Αϊ-Νικόλας το χέρι του...

Ο... ειρηνικός χαρακτήρας

Ελάχιστες μόνον ώρες είχαν περάσει από το θάνατο του Βρετανού στρατιώτη, μέλους της ΝΑΤΟικής δύναμης που βρίσκεται στην ΠΓΔΜ και ο εκπρόσωπος Τύπου της ελληνικής κυβέρνησης Δ. Ρέππας, «απαγγέλλοντας» για πολλοστή φορά το «ποίημα», δήλωνε: «Εμείς συμμετέχουμε σε αυτή τη διεθνή αποστολή, που έχει απολύτως ειρηνικό χαρακτήρα»...

Εκτός, βέβαια, από τον «ειρηνικό χαρακτήρα» της αποστολής, σύμφωνα με τον Δ. Ρέππα, «εμείς είμαστε παρόντες γιατί αυτό επιβάλλει το συμφέρον της χώρας μας, το συμφέρον της ευρύτερης περιοχής»!! Η χρήση της προσωπικής αντωνυμίας «εγώ», στο πρώτο πληθυντικό πρόσωπο, φανταζόμαστε ότι δε χρησιμοποιήθηκε από τον υπουργό για να συμπεριλάβει και τον ελληνικό λαό. Το «εμείς και οι εκπρόσωποι του ελληνικού κεφαλαίου» θα ήταν σίγουρα πολύ περισσότερο ακριβές...

Ηλεκτρονικά... μανάβικα

Πολλαπλά ερωτηματικά γεννά η επιλογή του υπουργείου Οικονομικών να υποχρεώσει, από την επόμενη χρονιά, τουλάχιστον 500.000 μικρές επιχειρήσεις να υποβάλουν τις δηλώσεις του ΦΠΑ με ηλεκτρονικό τρόπο. Οι δηλώσεις, δηλαδή, δε θα παραλαμβάνονται πλέον από τις αρμόδιες οικονομικές εφορίες, αλλά οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να τις στέλνουν μέσω του INTERNET. Μανάβηδες, χασάπηδες, υδραυλικοί, εργολάβοι, περιπτεράδες και άλλοι επαγγελματίες που έτσι κι αλλιώς παιδεύονται να καταθέσουν τις διάφορες δηλώσεις τους, θα πρέπει στο εξής να το κάνουν μόνο με το INTERNET.

Είναι κι αυτή μια ακόμα απαράδεκτη απόφαση του υπουργείου Οικονομικών, θα έλεγε κάποιος σκεπτόμενος ότι τα περίπτερα και τα κρεοπωλεία θα γεμίσουν με ηλεκτρονικούς υπολογιστές, MODEM και ιντερνετικές συνδρομές, ενώ οι ιδιοκτήτες τους θα πρέπει να αρχίσουν να ασχολούνται και με το διαδίκτυο.

Η απόφαση όμως του υπουργείου, φαίνεται πως εντάσσεται σε άλλο πλαίσιο. Σε εκείνο που θέλει τον κάθε φορολογούμενο να μην ασχολείται με τις φορολογικές του υποθέσεις, αλλά να καταφεύγει στα αρμόδια λογιστικά γραφεία. Ξέρετε, σε εκείνα που τα ανοίγει κάποιος που διαθέτει χρήμα, και βάζει μέσα τους λογιστές να ξημεροβραδιάζονται για τρεις κι εξήντα.

Πανάκριβη η «δωρεάν παιδεία»

Φουσκωμένα τα ενοίκια στα μικρά διαμερίσματα που αυτή την περίοδο ξεκινούν να έχουν μεγάλη ζήτηση λόγω της μετακίνησης των πρωτοετών φοιτητών. Σύμφωνα με εκτιμήσεις που είδαν το φως της δημοσιότητας, η τιμή της «φοιτητικής στέγης» αυξάνεται φέτος κατά 20%. Αντίστοιχες εκτιμήσεις πέρσι μιλούσαν για αύξηση 15% σε σχέση με πρόπερσι. Οι θέσεις στις φοιτητικές εστίες είναι τραγικά λιγοστές και στις περισσότερες των περιπτώσεων οι συνθήκες πολύ άσχημες. Τα νέα τμήματα κι η αύξηση του αριθμού των εισακτέων φοιτητών, χωρίς καμιά απολύτως υποδομή, οδήγησαν πέρσι ακόμη και σε φαινόμενα εγκατάλειψης των σπουδών από φοιτητές που δεν κατάφερναν να βρουν στέγη, κυρίως σε περιφερειακά πανεπιστήμια.

Και σα να μην έφτανε το τεράστιο κόστος της φοιτητικής στέγης, το κόστος σπουδών για κάθε φοιτητή μεγαλώνει ακόμα περισσότερο από τα έξοδα μετακίνησης μέχρι τις φωτοτυπίες, τα βιβλία, τις σημειώσεις και τα διάφορα όργανα που καλείται να αγοράσει ο ίδιος, ανάλογα τη σχολή. Ιδού το μεγαλείο της «δημόσιας και δωρεάν παιδείας»!

Πώς και τον θυμήθηκαν;

Επρεπε να θητεύσει δέκα χρόνια ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς σε κορυφαίους γιουγκοσλαβικούς και σερβικούς θώκους. Να βομβαρδιστεί η χώρα του από τα φονικά ΝΑΤΟικά αεροσκάφη. Να συλληφθεί κακήν - κακώς και να πωληθεί έναντι μερικών εκατομμυρίων δολαρίων στους «δικαστές» της Χάγης, να τον θυμηθούν τα αμερικανικά τηλεοπτικά δίκτυα...

Ετσι, κάπως ετεροχρονισμένα, ένα αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο, το «FOX», «θυμήθηκε» τις προάλλες να του πάρει συνέντευξη διά τηλεφώνου από το κρατητήριο της Χάγης και να τον «αφήσει» να στολίσει το δικαστήριο του ΟΗΕ με το - διόλου άδικο... - χαρακτηρισμό «μαριονέτα» και να επαναλάβει πως υπερασπίστηκε περήφανα τη χώρα και το λαό του, βασιζόμενος στο γιουγκοσλαβικό Σύνταγμα και στο δικαίωμα της άμυνας!

Μάλλον, κάτι μπερδεμένο - αλλά ενδιαφέρον... - «μυρίζει» στην όλη ιστορία, ή πλέον, μετά από όλα όσα έγιναν τελευταία, ο Μιλόσεβιτς δεν είναι πια αίφνης ο «σατανάς» και «σφαγέας των Βαλκανίων»...

Τα ... καρπερά

Γρηγοριάδης Κώστας

«ΕΧΕΙ ΑΠΟΔΩΣΕΙ» η οικονομική πολιτική που ακολούθησε το ΠΑΣΟΚ. Το δήλωσε το Σαββατοκύριακο ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και βέβαια αποτέλεσε το πολιτικό ανέκδοτο του διημέρου. Αν, μπορεί, βέβαια έστω και να γελάσει πλέον κανείς με την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί.

Τη δήλωση Παπαντωνίου συμπλήρωσε ο υπουργός Ανάπτυξης Νίκος Χριστοδουλάκης, που μας είπε ότι «το δέντρο της ΟΝΕ έχει αρχίσει να καρπίζει». Μόνο που... ξέχασε να μας διευκρινίσει ότι αυτό αφορά τους ελάχιστους, που έχουν «αράξει» κάτω από τη σκιά του δέντρου!

Το γεγονός, μάλιστα, πως χρησιμοποίησε όρους αγροτικούς πρέπει να θεωρηθεί άκρως ειρωνικό, αφού ο Ελληνας αγρότης είναι μάλλον ο τελευταίος σε αυτή τη χώρα που μπορεί να μαζέψει τους καρπούς αυτούς. Αλλωστε, δε θα είχε και νόημα. Αυτοί δεν... τρώγονται από κανονικούς ανθρώπους.

Πάντως, μας διευκρίνισε και το στίγμα της «κοινωνικής πολιτικής» της κυβέρνησης που συνιστάται λέει στη φράση «όχι ψίχουλα σε πολλούς». Προφανώς, εννοούν «ψίχουλα σε λίγους»!!!

ΚΑΙ ΜΕΤΑ από όλα αυτά βγήκε χτες και ο Σκανδαλίδης για να μας πει ότι μέσα «σε κλίμα σύνθεσης» προσπαθούν στο Εκτελεστικό Γραφείο του ΠΑΣΟΚ να βρουν «τις καλύτερες λύσεις». Αν είναι έτσι, ας μην προσπαθούν άλλο. Μας υποχρέωσαν.

Πάντως, λέει, υπήρξαν και διαφωνίες σχετικά με όσα συζητήθηκαν για το κείμενο που θα πάει στην Κεντρική Επιτροπή και αλλά σχετικά. Προφανώς, άρχισαν οι διαβουλεύσεις για τα «συνεδριακά κουκιά». Γιατί, βέβαια, δε φαντάζεται κανείς ότι διαφωνούσαν στις διατυπώσεις των ντοκουμέντων.

Είναι, όμως, αξιέπαινη η προσπάθεια του γραμματέα του ΠΑΣΟΚ, να δώσει ένα κλίμα ενότητας και συνεννόησης προς τα έξω για το κόμμα του. Να μην υπήρχαν όμως και οι καταγεγραμμένες συμπεριφορές των στελεχών του, που κάθε άλλο παρά ενδείξεις ενότητας είναι, θα ήταν και η δουλιά του πιο εύκολη! Αλλά, είπαμε, ΠΑΣΟΚ είναι αυτό. Πολιτική δεν αλλάζει, αλλά από ίντριγκες ...σκίζει.

Ο... «κυματοθραύστης»

Το ΠΑΣΟΚ και η κυβέρνηση είναι «ο κυματοθραύστης για τις δυνάμεις της συντήρησης, της αναδίπλωσης, της οπισθοδρόμησης και του παρελθόντος»! Αν σκεφτείτε ότι η παραπάνω περήφανη δήλωση έγινε από τον πρωθυπουργό αυτοπροσώπως, προχτές στο Αργος, μπορείτε και να αντιληφθείτε και το πάθος με το οποίο... εκσφενδονίστηκε. Πρόκειται για το αναγκαίο σε αυτές τις περιστάσεις πάθος, που το υπαγορεύουν οι κανόνες των δεκάρικων λόγων του πολιτικάντικου μπαλκονιού και του δικομματικού καρεκλοκενταυρισμού.

Ακουσαν, λοιπόν, τη δήλωση οι παρευρισκόμενοι κομματάρχες της κυβέρνησης (άλλοι της εν λόγω περιφέρειας, άλλοι εξ Αθηνών εκδράμοντες και αποτελούντες την πρωθυπουργική κουστωδία), αγαλλίασε το «σοσιαλιστικό» τους απωθημένο και ακολούθως - αφού προηγουμένως κατά δήλωση του πρωθυπουργού «έφαγαν τη ΝΔ και εν γένει τη «Δεξιά» - επιδόθηκαν στη γαστριμαργική. Κυριολεκτικώς. Βλέπετε, ο βαρυσήμαντος λόγος του κ. Σημίτη εκφωνήθηκε σε συνεστίαση.

***

Εν πάση περιπτώσει, ανεξαρτήτως του τόπου της συναντήσεως του κ. Σημίτη με το... λαό, η δέσμευση παραμένει δέσμευση. Η «είδηση» που επαναλήφθηκε δεκάδες φορές από τα ΜΜΕ το προηγούμενο τριήμερο, θέλει το ΠΑΣΟΚ και την κυβέρνηση «κυματοθραύστη» ενάντια στη «Δεξιά». Το γεγονός θα πρέπει να μας βάλει σε σκέψεις για το επέκεινα. Δεδομένου ότι ο «κυματοθραύστης» κ. Σημίτης δεν έδωσε περισσότερες πληροφορίες για το πώς συγκεκριμένα προτίθεται να ορθώσει το ανάστημά του κατά της «Δεξιάς», υποθέτουμε ότι μεταξύ των επόμενων κινήσεών του θα πρέπει να αναμένονται και οι εξής:

α) Θα καταργήσει τον «τρομονόμο», τον οποίο η κυβέρνηση τον ψήφισε από κοινού με τη ΝΔ, όπως πριν είχαν ψηφίσει τη Σένγκεν...

β) Θα δώσει διαταγή για την επιστροφή των Ελλήνων στρατιωτών από τα Σκόπια, τους οποίους έστειλε εκεί η κυβέρνηση υπό τους επαίνους της ΝΔ...

γ) Θα δώσει παχυλές αυξήσεις στις συντάξεις και θα μειώσει τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης των εργαζομένων, επιφέροντας βαρύ πλήγμα στη ΝΔ, η οποία έκανε το λάθος να δημοσιοποιήσει στο Ιντερνετ ότι συμφωνεί και υπερθεματίζει των επιλογών Γιαννίτση...

δ) Θα πάρει πίσω τις πολιτικές λιτότητας που υπακούουν πιστά στο γράμμα και το πνεύμα των Συνθηκών του Μάαστριχτ, του Αμστερνταμ και της Νίκαιας, τις οποίες η κυβέρνηση ψήφισε χέρι χέρι με τη ΝΔ...

ε) Θα προχωρήσει στην κατάργηση της αμαρτωλής σύμφυσης μεταξύ κράτους και Εκκλησίας, βάζοντας τέρμα στην απαράδεκτη διαπλοκή, όπως αυτή επισφραγίστηκε στη σχετική διάταξη (και) του αναθεωρημένου Συντάγματος, που ψηφίστηκε και από το ΠΑΣΟΚ και από τη ΝΔ...

Μήπως αμφιβάλλει κανείς ότι το «πρόγραμμα» του πρωθυπουργού και κυρίως τα πεπραγμένα της κυβέρνησής του κάνουν τη «συντήρηση» να... τρέμει;

***

Βεβαίως, ακόμα και κείνοι που πιστεύουν σε θαύματα, δε λησμονούν ότι τα θαύματα κρατούν το πολύ τρεις μέρες. Ετσι, τρίτη μέρα χτες από τη δήλωση του «κυματοθραύστη» πρωθυπουργού και ήρθε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος να τα κάνει... θάλασσα: «Το συνέδριο δε θα ανατρέψει» την πολιτική της κυβέρνησης, απάντησε ορθά - κοφτά ο κ. Ρέππας. Τι κρίμα! Τόσες αυταπάτες πήγαν να στηθούν όλο το προηγούμενο τριήμερο, τόση επανάληψη στις τηλεοράσεις της δήλωσης του κ. Σημίτη για να ικανοποιηθούν οι συνταγές της «εμπέδωσης» από το πόπολο, αλλά ήρθε με 5 μόνο λέξεις ο εκπρόσωπος του πρωθυπουργού να «επαναφέρει την τάξη». Ακόμα χειρότερα: Εβγαλε στράφι ακόμα και το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ και φυσικά όλους αυτούς που πασχίζουν να του προσδώσουν χαρακτηριστικά αφετηρίας για την «αλλαγή» - τάχα μου - της κυβερνητικής πολιτικής.

Φυσικά, ακόμα κι αν δεν υπήρχε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, μόνο αφελείς θα μπορούσαν να δώσουν κάποια βάση στις πρωθυπουργικές μπαλκονολογίες. Αλλά όση κι αν είναι η αφέλεια ορισμένων, είναι τόσο θρασύ και τόσο ανάλγητο το «δεύτερο κύμα του εκσυγχρονισμού», που θέλοντας και μη - ακόμα κι αυτοί - θα ξυπνήσουν.


Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Αποκαλυπτική κομπίνα

Γρηγοριάδης Κώστας

Δε γνωρίζουμε ποιος εξαπάτησε ποιον, το σίγουρο είναι πως επιβεβαιώνουν αυτό που έγραφαν τότε, το Μάρτη του 2001, στις αφίσες τους: «Ολοι μαζί μπορούμε». Τότε, που εμείς συμπληρώναμε πως αν πράγματι κάτι μπορούν όλοι μαζί, αυτό είναι το να συνεχίσουν να εξαπατούν τους εργαζόμενους.

Ετσι στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο» (ΟΤ) του Σαββάτου διαβάζουμε πως «ο ΟΤ αποκαλύπτει ολόκληρη την πρόταση που θα καταθέσει η ΓΣΕΕ στη ΔΕΘ», πρόταση με την οποία υποτίθεται πως οι εργαζόμενοι «ζητούν αλλαγή πλεύσης» και «νέο μείγμα κοινωνικής πολιτικής». Η σχετική «αποκάλυψη» του «ΟΤ» συνοδεύεται και από δήλωση του Πολυζωγόπουλου, που επικυρώνει την «αποκάλυψη» και βεβαιώνει πως πράγματι αυτή είναι η στρατηγική του συνδικαλιστικού κινήματος.

Ψάχνοντας να βρούμε ποιο όργανο της ΓΣΕΕ συνεδρίασε και ενέκρινε το «αποκαλυπτικό» κείμενο, πήραμε ως απάντηση διάφορα μασημένα λόγια τόσο από τη ΓΣΕΕ όσο και από το ΙΝΕ, που έχει αναλάβει την εκπόνηση της σχετικής εισήγησης για να παρουσιαστεί στις 5 Σεπτέμβρη στη Θεσσαλονίκη. Τελικά βρήκαμε το πρωτότυπο κείμενο. Είναι μία ξερή αντιγραφή των σελίδων 19-33 του προγράμματος δράσης που παρουσιάστηκε το Μάρτη στο συνέδριο της ΓΣΕΕ. Ποιος εξαπάτησε ποιον; Ο Πολυζωγόπουλος τον «ΟΤ» δίνοντας ως αποκλειστικό ένα μπαγιάτικο και κοινής λήψης από μήνες κείμενο; `Η ανήκει στον «ΟΤ» η λαθροχειρία; Είναι αδιάφορο. Ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά είναι που «όλοι μαζί» αποδεικνύονται απατεώνες.

Για την ουσία του κειμένου γράφουμε στις εργατικές σελίδες του «Ριζοσπάστη».

Μην... κακομάθουμε κιόλας

Τόσο φαίνεται ότι θα κρατούσε η... ευεργετική επίδραση της ανόδου της ισοτιμίας του ευρώ απέναντι στο δολάριο στις τιμές των βενζινών: μια βδομάδα. Από μεθαύριο οι τιμές επανέρχονται στους συνήθεις ρυθμούς των τελευταίων μηνών και τραβάνε και πάλι την ανηφόρα. Κατά 4 δρχ. το λίτρο αναμένεται να αυξηθεί η τιμή της βενζίνης σούπερ και της αμόλυβδης. Ε, γύρω στο τάλιρο μειώθηκαν την προηγούμενη βδομάδα, τέσσερις θα πάρει πάλι πάνω, έτσι, για να μη χάνουν τις... ισορροπίες οι καταναλωτές και προλάβουν να... κακομάθουν. Πάντως, η κυβέρνηση μπορεί να «καυχιέται» για τη μείωση στην τιμή του ντίζελ, που αναμένεται να κινηθεί γύρω στη 1,5 δρχ.

Η... αλλαγή

«Ο προσανατολισμός μας παραμένει σταθερός» δήλωσε χτες ο Κ. Σκανδαλίδης μετά τη συνεδρίαση του ΕΓ του ΠΑΣΟΚ ενόψει του συνεδρίου του κόμματος. «Το συνέδριο δε θα ανατρέψει» την πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση, δήλωνε λίγο νωρίτερα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Οσο για τον υπουργό Εθνικής Οικονομίας ξεκαθάρισε χτες ότι και μετά το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ η πολιτική της κυβέρνησης θα κινηθεί «σύμφωνα με το πρόγραμμα σταθερότητας».

Αλήθεια, χρειάζονται κι άλλες αποδείξεις, ότι πάνε στο συνέδριό τους για να «αλλάξουν» (!!!) την αντιλαϊκή τους πολιτική; Το πολύ πολύ να την κάνουν ακόμη χειρότερη...

Ούτε καν ψίχουλα

Κοινωνική δικαιοσύνη «δε γίνεται με όρους ισοπεδωτικής επιδοματικής πολιτικής», ούτε σημαίνει «ψίχουλα σε πολλούς χωρίς κριτήρια, αλλά ισχυρές ενισχύσεις σε συγκεκριμένα κοινωνικά σύνολα με συγκεκριμένες επιδιώξεις». Ετσι περιγράφει τη... νέα κοινωνική πολιτική της κυβέρνησης ο Ν. Χριστοδουλάκης, υπουργός Ανάπτυξης και ένας εκ των πρωτοκλασάτων «εκσυγχρονιστών» της κυβέρνησης, σε συνέντευξή του στα χτεσινά «Νέα».

Με άλλα λόγια, δηλαδή, αφορίζεται - έστω και με τον τρόπο αυτό - η μέχρι τώρα αντιλαϊκή πολιτική της σκληρής και πολύμορφης πολιτικής της μονόπλευρης λιτότητας και στρώνεται ο δρόμος για μια ακόμη χειρότερη. Οι εργαζόμενοι, στο σύνολό τους, δε θα μπορούν πλέον να αναμένουν ούτε καν τις μέχρι τώρα αυξήσεις - ψίχουλα. Αντί αυτών, όσοι η κυβέρνηση εκτιμά ότι «πετιούνται» - λόγω της ασκούμενης πολιτικής - στο κοινωνικοοικονομικό περιθώριο θα μπορούν να ελπίζουν σε ...«ισχυρές ενισχύσεις», αν πληρούν, βέβαια, τα... αναγκαία κριτήρια και τις... συγκεκριμένες επιδιώξεις. Κι αν θέλετε να πάρετε και μια «γεύση» των «ισχυρών ενισχύσεων», μπορείτε να λογαριάσετε τη σημερινή κοροϊδία του ΕΚΑΣ, αυξημένου κατά μερικά χιλιάρικα. `Η κάποιο χιλιάρικο αύξηση του αντίστοιχου επιδόματος που μπορεί να δοθεί στα άτομα με ειδικές ανάγκες ή κάποιες πενταροδεκάρες που δεν αποκλείεται να δοθούν σε ανύπαντρες μητέρες, που μέχρι σήμερα δε δικαιούνταν καν οικογενειακό επίδομα κλπ.

Οπως βλέπετε, η «κοινωνική πολιτική» της κυβέρνησης... αναβαθμίζεται.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Αντιλαϊκά «πακέτα»

Την ώρα που οι εργαζόμενοι της χώρας και τα άλλα κοινωνικά στρώματα βογκούν κάτω από το βάρος των συνεπειών της εφαρμοζόμενης πολιτικής και ενώ η κυβέρνηση με κάθε ευκαιρία εκδηλώνει την αποφασιστικότητά της να προχωρήσει αταλάντευτα στην εφαρμογή του αντιλαϊκού «Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης», πληθαίνουν οι φωνές αποπροσανατολισμού των εργαζομένων. Η θέρμη, με την οποία η πλουτοκρατία δέχτηκε αρχικά την «εκσυγχρονιστική» μέθοδο για την επιβολή των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, τη μέθοδο, δηλαδή, της σκαιάς περιφρόνησης κάθε αιτήματος των εργαζομένων, και η κήρυξη ανοιχτού πολέμου σε κάθε ιδέα για διατήρηση - έστω - του βιοτικού τους επιπέδου γίνονται τώρα προβληματισμοί για την οικονομική ολιγαρχία. Και είναι φυσικό. Οι σημερινοί συσχετισμοί στην κοινωνία, όσο αρνητικοί κι αν εξακολουθούν να είναι σε βάρος του λαϊκού κινήματος και των εργαζομένων, δεν είναι οι ίδιοι με το 1993 και το 1996, όταν οι «εκσυγχρονιστές» φαντάζονταν πως είναι σε θέση να σαρώσουν τα πάντα.

Το καράβι της κυβέρνησης γνώρισε στον διάπλου του πολλές αναταράξεις. Γνώρισε και τις τρικυμίες της περασμένης άνοιξης. Τότε, που με αφορμή τις ρυθμίσεις για το Ασφαλιστικό, οι κυβερνώντες ήρθαν αντιμέτωποι με το ποτάμι της λαϊκής οργής και της πάνδημης αγανάκτησης. Ενα ποτάμι, που όχι μόνο δε σταματάει εύκολα, αλλά προκάλεσε ήδη αισθητές ρωγμές στο κυβερνητικό σκαρί. Ισως γι' αυτό το λόγο όλες τις τελευταίες μέρες γινόμαστε μάρτυρες της παραφιλολογίας των «κοινωνικών πακέτων», των επικείμενων αυξήσεων για τα εισοδήματα κ.ο.κ. Ισως για τον ίδιο λόγο, διάφορα έντυπα θέλουν να δείξουν ότι, στα λόγια, υπάρχουν περιθώρια και μπορεί να γίνει συζήτηση για την εφαρμογή μιας «κοινωνικής πολιτικής». Μιλούν, όμως, για μια «κοινωνική πολιτική», που, όπως αποσαφηνίζουν, θα κινείται αποκλειστικά στο πλαίσιο των... αναδιαρθρώσεων, με ό,τι αυτό σημαίνει για τους εργαζόμενους και την οικονομία του τόπου. Και σε κάθε περίπτωση βέβαια - σύμφωνα με τα σχετικά δημοσιεύματα - εκείνο που μπορεί να δει «μη αρνητικά» η κυβέρνηση, δεν είναι τα όποια ουσιαστικά αιτήματα που προβάλλουν οι ταξικές δυνάμεις του εργατικού κινήματος, αλλά οι... κυβερνητικές αναλύσεις και προτάσεις της πλειοψηφίας της διοίκησης της ΓΣΕΕ...

Στην πραγματικότητα, όλα αυτά από μόνα τους εκφράζουν την ανησυχία της άρχουσας τάξης μπροστά στις κινητοποιήσεις των εργαζομένων, ανησυχία για την απρόσκοπτη υλοποίηση των στρατηγικών επιλογών της με την «κοινωνική ανοχή» ή ακόμα και την «κοινωνική συναίνεση». Βέβαια, όσο κι αν προσπαθούν να συσκοτίσουν την πραγματικότητα, ένα είναι γεγονός. Καμιά απολύτως κοινωνική πολιτική, που να παίρνει υπόψη της τα πραγματικά συμφέροντα των λαϊκών στρωμάτων και να στοχεύει στην καλυτέρευση της θέσης των εργαζομένων στην κοινωνία, δεν μπορεί να προωθηθεί, μαζί, παράλληλα και ταυτόχρονα με την εφαρμοζόμενη πολιτική.

Πολιτικές που έχουν... όραμα τον εργασιακό Μεσαίωνα, οι αντιλαϊκές ρυθμίσεις για το σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης, η εισοδηματική πολιτική λιτότητας, η μαζική ανεργία και η φτώχεια, οι απάνθρωπες εργασιακές σχέσεις, το κύμα των ιδιωτικοποιήσεων, τα «κίνητρα» τρισεκατομμυρίων στους μεγαλοεπιχειρηματίες και στα διεθνικά μονοπώλια, η υλοποίηση της «μεταρρύθμισης» στην Παιδεία, ο περιορισμός σε βασικά δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες στους χώρους δουλιάς αλλά και σε όλες τις δημόσιες λαϊκές δραστηριότητες, είναι πολιτικές που δεν μπορούν ούτε κατά διάνοια να «συναντηθούν» και να «προχωρήσουν» στον ίδιο δρόμο με την όποια κοινωνική πολιτική. Η προώθηση κοινωνικά δίκαιων μέτρων απαιτεί ασυμβίβαστο ταξικό αγώνα, αντεπίθεση και ολοκληρωτική ρήξη με το σύνολο των εφαρμοζόμενων πολιτικών των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και των ιμπεριαλιστικών οργανισμών στις συνθήκες της λαϊκής οικονομίας της λαϊκής εξουσίας.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ