Κυριακή 22 Γενάρη 2012
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 16
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
ΜΑΓΝΗΣΙΑ
Στην πράξη σπάει η τρομοκρατία

Η κινητοποίηση του μηχανισμού των βιομηχάνων ενάντια στους απεργούς και το ΠΑΜΕ αποδείχνεται χάρτινος πύργος μπροστά στην αποφασιστικότητα του ταξικού κινήματος

Η συμβολή του ΕΚ Βόλου ενάντια στην απεργία, συμπληρώθηκε με την προβοκατόρικη αφίσα που φιλοξένησε στα γραφεία του
Η συμβολή του ΕΚ Βόλου ενάντια στην απεργία, συμπληρώθηκε με την προβοκατόρικη αφίσα που φιλοξένησε στα γραφεία του
Η σκληρή απεργιακή μάχη που δόθηκε στις 17 Γενάρη για δεύτερη φορά με απόλυτη επιτυχία (είχε προηγηθεί η 12 Γενάρη) στα δύο εργοστάσια του Μάνεση σε Βόλο και Βελεστίνο, ενεργοποίησε για μια ακόμα φορά τον αντεργατικό μηχανισμό που μόνιμα και σταθερά πασχίζει να κρατήσει υποταγμένους τους εργάτες στις επιδιώξεις των καπιταλιστών. Παρ' όλα αυτά, ούτε μπετόβεργα δε βγήκε απο τα εργοστάσια. Η αποφασιστικότητα των ταξικών συνδικάτων καθόρισε την εξέλιξη. Γεγονός που σκύλιασε ακόμα περισσότερο το μηχανισμό...

Ξάφνου πύκνωσαν οι «φίλοι των εργατών». Στην πόρτα του Εργατικού Κέντρου Βόλου, μέσα από το τζάμι για να προστατεύεται, είναι κολλημένο ένα ΚΥΠατζίδικης έμπνευσης κείμενο με τίτλο «Βιομηχανικοί εργάτες σώστε τα εργοστάσια από τους σαμποταριστές». Το ίδιο κείμενο είναι αναρτημένο σε site που έχει μόνιμο αντικείμενο την αντιμετώπιση του ΚΚΕ. Αποσπάσματα του συγκεκριμένου κειμένου έγιναν δήλωση του γραμματέα του εργοδοτικού σωματείου του Μάνεση στο Βόλο και συνθήματα απ' αυτό το κείμενο αναρτήθηκαν επίσης για μερικά λεπτά σαν πανό στο εργοστάσιο του Βόλου. Για μερικά λεπτά, όσο δηλαδή χρειάστηκε να πάρουν οι κάμερες των καναλιών ένα πλάνο με τον άνθρωπο του βιομήχανου Μάνεση, τον γραμματέα του εργοδοτικού σωματείου να καταγγέλλει το ΠΑΜΕ.

Αγκαλιά οι άνθρωποι του μηχανισμού του Μάνεση και τα ΜΑΤ
Αγκαλιά οι άνθρωποι του μηχανισμού του Μάνεση και τα ΜΑΤ
Τι είναι αυτό που έχει θορυβήσει τόσο πολύ το μηχανισμό του Μάνεση ώστε παριστάνοντας το φίλο των εργατών να κατευθύνει πλέον ευθέως την επίθεσή του στο ΚΚΕ και στο ΠΑΜΕ;

Είναι οι δύο απεργίες που οργάνωσε το Συνδικάτο Μετάλλου «Μήτσος Παπαρήγας», τα συλλαλητήρια και το κίνημα που έχει αναπτυχθεί στο Βόλο, με αφορμή την απεργία των χαλυβουργών στον Ασπρόπυργο, αλλά και ενάντια συνολικά στην επίθεση που δέχονται οι εργαζόμενοι, που ειδικά στη Μαγνησία έχει πάρει χαρακτηριστικά πογκρόμ.

Η κινητοποίηση των ταξικών δυνάμεων έχει θορυβήσει συνολικά τους βιομήχανους στην περιοχή όσο και το μηχανισμό τους μέσα κι έξω από το συνδικαλιστικό κίνημα. Γιατί, ενώ μέσα απο τον έλεγχο που ασκούν στα μέσα ενημέρωσης επιβάλλουν σιωπή, στις γειτονιές ο εργατόκοσμος αυτό συζητάει. Σε βαθμό που ο ίδιος ο Σύνδεσμος Βιομηχάνων Θεσσαλίας να βγάλει δυο στη σειρά ανακοινώσεις για να αξιώσει να κινητοποιηθούν οι «υγιείς» δυνάμεις για να υπερασπίσουν τον Μάνεση αλλά και κάθε Μάνεση.

Οι βιομήχανοι βλέπουν τη δυνατότητα να αναπτυχθεί ένα κίνημα που θα αμφισβητεί τις επιδιώξεις τους να αναγκάσουν την εργατική τάξη να δουλεύει για ένα ξεροκόμματο. Από τα αποτελέσματα των δύο απεργιακών κινητοποιήσεων συνειδητοποιούν ότι εμφανίζονται ρήγματα στο μηχανισμό που έχουν συγκροτήσει για να κρατάνε τους εργάτες δεμένους χειροπόδαρα. Βλέπουν ότι υπάρχει κίνδυνος η σπίθα της Χαλυβουργίας να γίνει φωτιά! Βλέπουν ότι πια δεν παίζουν μόνοι τους, ότι υπάρχουν δυνάμεις αποφασισμένες που τους κοντράρουν στα ίσια.

***

Από την πρώτη απεργία ακόμα το κάλεσμα των βιομηχάνων είχε βρει άμεση ανταπόκριση: Ο βουλευτής της ΝΔ Θ. Νάκος ζήτησε «να παρέμβει το οργανωμένο κράτος», ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Κ. Καρτάλης με δήλωσή του βεβαίωσε ότι «οι εργαζόμενοι συμμετέχουν σε μια κοινή διεκδίκηση (σ.σ. «κοινή διεκδίκηση» με το αφεντικό τους!) «για τη μείωση του μη μισθολογικού κόστους» και «σε ό,τι αφορά στην τιμή του βιομηχανικού ρεύματος». Η πρώην βουλευτής της ΝΔ Ζ. Μακρή, αφού βεβαίωσε επίσης πως «οι εργαζόμενοι έχουν συμφωνήσει με την εργοδοσία» κάλεσε «τους τοπικούς άρχοντες να βγουν απο το λήθαργό τους», να στηρίξουν τον Μάνεση.

Στο πλευρό του Μάνεση είχε ήδη ταχτεί η πλειοψηφία των εργατοπατέρων που ελέγχουν το ΕΚ Βόλου (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ) καταφεύγοντας σε χυδαίο αντικομμουνισμό και επίθεση στο ΠΑΜΕ. Από κοντά ο εκπρόσωπος του ΣΥΝ εκτιμούσε ότι οι απεργίες δε φέρνουν αποτέλεσμα και βοηθούν την εργοδοσία! Οταν καταγγέλθηκαν για αυτή τους τη στάση ανοιχτά μπροστά τους εργάτες προσπάθησαν να ξεχάσουν και να ξεχαστούν. Με ανακοίνωσή του το δίκτυο συνδικαλιστών του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ διαμαρτυρήθηκε ξανά χτες γιατί το ΠΑΜΕ υπενθύμισε πως πατάνε σε δυο βάρκες. Στο Βόλο δεν ψήφισαν την απόφαση για απεργία και στον Ασπρόπυργο παριστάνουν τους αλληλέγγυους.

Κανένας από τους εργατοπατέρες δεν έδειξε ανάλογη ευαισθησία απέναντι στο εργοδοτικό σωματείο, όταν οι εργαζόμενοι της Χαλυβουργίας υπέγραφαν, με το πιστόλι στον κρόταφο, το 5ωρο - μείωση αποδοχών, ουσιαστικά την εξαθλίωση της οικογένειάς τους. Ακόμα και σήμερα δεν έχουν βρει λέξη να καταγγείλουν τη μεγαλοεργοδοσία στα σούπερ μάρκετ όπου, με συμβάσεις 4ωρης απασχόλησης και 370 ευρώ το μήνα, οι εργαζόμενοι δουλεύουν κανονικό ωράριο και παραπάνω, πολλές φορές απλήρωτοι.

***

Ο αντεργατικός μηχανισμός στη Μαγνησία πρωτοπορεί. Βιομήχανοι, εργατοπατέρες, εκπρόσωποι των αστικών κομμάτων, δουλεύουν όλοι μαζί απο το σχεδιασμό ως και την υλοποίηση της αντεργατικής πολιτικής. Κινδυνολογούν για απώλεια θέσεων εργασίας ή για τον κίνδυνο κλεισίματος εργοστασίων και κάνουν γαργάρα το γεγονός ότι την ΚΟΝΤΙ, την ΒΜΤ, τη ΒΙΟΣΩΛ, παλιότερα την ΤΕΟΚΑΡ, την ΙΡΔΑ, τη Βαμβακουργία και μια σειρά άλλα εργοστάσια δεν τα έκλεισαν οι εργάτες, ούτε οι απεργίες. Οι ίδιοι οι εργοδότες τα έκλεισαν για το κέρδος, πετώντας στο δρόμο χιλιάδες εργαζόμενους.

Οπως -μ' αφορμή τις τοποθετήσεις των βουλευτών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ- εύστοχα σημείωνε σε μια απο τις ανακοινώσεις της η ΝΕ Μαγνησίας του ΚΚΕ «στην αγωνία της εργατικής λαϊκής οικογένειας πώς να επιβιώσει με 400 - 500 ευρώ το μήνα, πώς να πληρώσει το νοίκι, τη θέρμανση του σπιτιού, να σπουδάσει παιδί, να ανταποκριθεί στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και σε μια σειρά άλλες σύγχρονες ανάγκες οι κύριοι βουλευτές παίρνουν σαφή θέση. Θέλουν τους εργαζόμενους σκλάβους, μισοάνεργους με 300 ευρώ, να πηγαίνουν στη δουλειά "συνοδεία" αστυνομικών δυνάμεων και τους βιομήχανους μπουκωμένους στα κέρδη. Οι συγκεκριμένοι βουλευτές και τα κόμματά τους έχουν ταχτεί με την πλευρά του κεφαλαίου και με τα συμφέροντά του, δεν έχουν καμιά ανησυχία για τους εργαζόμενους και τις ανάγκες τους. Οι εργάτες της Χαλυβουργίας, οι άλλοι εργαζόμενοι μπορούν να ξεχωρίσουν τον εχθρό απ' το φίλο. Να αποκρούσουν την τρομοκρατία, να ξεπεράσουν το φόβο τους. Το κεφάλαιο και το υπαλληλικό του προσωπικό δίνει αυτή τη μάχη ενωμένο. Μην τους επιτρέψουμε να μας διαιρέσουν. Είμαστε κι εμείς πολλοί, έχουμε μεγαλύτερη δύναμη απ' αυτούς και έχουμε το δίκιο με το μέρος μας. Με ενότητα κι οργάνωση μπορούμε να νικήσουμε».

***

Καθώς ο αγώνας των χαλυβουργών μπαίνει σε κρίσιμη φάση εντείνεται και το πλαγιοκόπημα. Στον τοπικό Τύπο της Μαγνησίας προβάλλονται με κάθε ευκαιρία ξανα και ξανά όλοι εκείνοι που χτυπάνε την απεργία είτε άμεσα είτε έμμεσα. Αυτό που ξεχωρίζει είναι η στοχοπροσήλωσή τους. Πλάι στις ανακοινώσεις των εργοδοτικών εμφανίστηκε ανακοίνωση μιας δήθεν «κομμουνιστικής οργάνωσης» που διατάσει οι εργάτες να μείνουν μακριά απο το ΠΑΜΕ (τέτοια γράφονται και σε site που δήθεν δηλώνουν αλληλέγγυα στους χαλυβουργούς στην Αθήνα). Στις φιλικές συμβουλές προς τους χαλυβουργούς προστέθηκαν κι αυτές του υπουργού Εργασίας, που ούτε λίγο ούτε πολύ κάλεσε τις γυναίκες των χαλυβουργών να πείσουν τους άντρες τους κι όλοι μαζί να πουλήσουν τους απολυμένους και να γυρίσουν στη δουλειά.

Η συνέχεια δε θα είναι εύκολη. Στο Βόλο πήραμε ένα δείγμα της κίνησης του μηχανισμού που έχει συγκροτηθεί ενάντια στους εργάτες. Ο Μάνεσης κινητοποίησε λυτούς και δεμένους, ξαμόλυσε τα τσιράκια του για να μαντρώσει τους εργάτες. Αλλαξε βάρδιες, έβαλε τους εργάτες να δουλεύουν 12ωρα και 15ωρα, τους άλλαζε συνεχώς πόστα. Κι ενώ υποτίθεται ότι υπάρχει κρίση και έχει μειωμένες παραγγελίες, το 3ήμερο που προηγήθηκε τις απεργίας ξεζούμισε ως εκεί που δεν παίρνει τους εργαζόμενους. Από τύχη δε θρυνήθηκαν θύματα.

***

Ο μηχανισμός του Μάνεση θα επιμείνει στη θέση ότι οι κινητοποιήσεις γίνονται για να κλείσουν τα εργοστάσια. Η απάντηση δίνεται απο την πραγματικότητα της Μαγνησίας. Οι εργάτες στα ήδη κλειστά εργοστάσια γνωρίζουν απο πρώτο χέρι ότι τα έκλεισαν οι ιδιοκτήτες τους τα τελευταία χρόνια. Γνωρίζουν ότι τα εργοστάσια χτίστηκαν με λεφτά των εργατών - τις επιδοτήσεις που παίρνουν οι βιομήχανοι απ' το κράτος. Γνωρίζουν ότι τα εργοστάσια λειτουργούσαν όσο συσσώρευαν υπερκέρδη απ' την απλήρωτη δουλειά των εργατών! Και έκλεισαν όταν οι βιομήχανοι βρήκαν άλλες καλύτερες «ευκαιρίες» για νέα κέρδη. Ούτε επενδύσεις κάνουν, ούτε «δουλειές δίνουν».

Στη Μαγνησία, με αφορμή την απεργία των χαλυβουργών αποκαλύπτεται σ' όλη της την έκταση η επιδίωξη του κεφαλαίου. Τα εργοστάσια να μένουν ανοιχτά με τους εργάτες γονατιστούς και σκλάβους, να δουλεύουνε για 300 και για 100 ευρώ, να δουλεύουνε με τη «συνοδεία» αστυνομικών, όπως έγινε στην πύλη του εργοστασίου του Βόλου.

Το ταξικό κίνημα καλεί τους εργαζόμενους να αψηφήσουν την τρομοκρατία. Να στηριχτούν στο ΠΑΜΕ: «Είμαστε δίπλα σας και θα μας βρίσκουν συνεχώς μπροστά τους! Ο φόβος μας είναι η δύναμη τους. Η Οργάνωση, η ταξική ενότητα και η αλληλεγγύη είναι η δικιά μας δύναμη! Μαζί με το Συνδικάτο Μετάλλου, τα ταξικά σωματεία και το ΠΑΜΕ, για να οργανώσουμε ενιαίο μέτωπο αντίστασης παντού, στα εργοστάσια, σε κάθε χώρο δουλειάς. Χωρίς εμάς γρανάζι δεν γυρνά! - Μπορούμε χωρίς αφεντικά! Κάθε επιχείρηση και μια "Χαλυβουργία"!»


Θ.Λ.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ