ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ο πραγματικός εχθρός

Παπαγεωργίου Βασίλης

Στα ψέματα, όσο πιο τερατώδη τόσο καλύτερα, καταφεύγουν οι κυβερνώντες και τα αστικά ΜΜΕ για να δικαιολογήσουν τα αδιέξοδα στη διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης και τη σαπίλα του συστήματος. «Η κυβέρνηση κινδυνεύει να βρεθεί προ ενός φαινομένου όπου η μεσαία τάξη, αν και σέβεται τη νομιμότητα και εργάζεται σκληρά, θα αδυνατεί να πληρώσει τους φόρους, επειδή το πολιτικό σύστημα δεν τολμά να δαμάσει το σπάταλο, αντιπαραγωγικό κράτος το οποίο κατασκεύασε», αποφαίνεται στο χτεσινό πρωτοσέλιδο σχόλιό της η «Καθημερινή», χύνοντας από τη μια κροκοδείλια δάκρυα για την περιβόητη μεσαία τάξη και προτρέποντας από την άλλη στην κατεδάφιση του «σπάταλου κράτους», που εδώ και χρόνια έχει αναγορευθεί ως υπ' αριθμόν ένας «εχθρός» από την κυρίαρχη προπαγάνδα. Πρώτα απ' όλα η «μεσαία τάξη», στην πραγματικότητα οι εργαζόμενοι και οι αυτοαπασχολούμενοι, αδυνατούν να πληρώσουν τα χαράτσια δίχως τέλος, επειδή τους έχουν πετσοκόψει το μισθό, τους έχουν πετάξει στην ανεργία, έχουν βάλει λουκέτο στα μικρομάγαζα, τους έχουν γονατίσει με τις συνεχείς φοροαφαιμάξεις κυρίως έμμεσων φόρων. Σε τίποτα όμως δεν πρόκειται να βελτιωθεί η θέση της λεγόμενης μεσαίας τάξης, αν διαλυθεί το «σπάταλο» κράτος. Το ακριβώς αντίθετο θα συμβεί γιατί ως «σπατάλη» η πλουτοκρατία και τα κόμματά της θεωρεί τις δαπάνες για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, την Παιδεία, την Πρόνοια, τη φθηνή λαϊκή κατοικία κοκ. Πατάσσοντας αυτή τη «σπατάλη» περισσεύουν χρήματα για τα πακέτα στήριξης των τραπεζών και των μονοπωλίων, για τους ξένους δανειστές κλπ... Ο λαός πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι ο πραγματικός εχθρός είναι η εξουσία των μονοπωλίων και αυτή πρέπει να βάλει ως στόχο να ανατρέψει για να έρθουν καλύτερες μέρες.

Μπαγαποντιές... .

Για τον αντιλαϊκό χαρακτήρα των κυβερνητικών μέτρων και τον ταξικό χαρακτήρα της πολιτικής που ακολουθεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ο «Ρ» με συνέπεια ενημερώνει τους αναγνώστες του, δίνοντας πάντα έμφαση στην ουσία και το περιεχόμενο τόσο των στρατηγικών στοχεύσεων της ασκούμενης πολιτικής, όσο και στις ειδικές επιδιώξεις που έχουν οι διάφορες κυβερνητικές ρυθμίσεις.

Είναι μάλιστα αλήθεια, ότι προσπαθώντας να ασχοληθούμε με την ουσία, ορισμένες φορές ...«χάνουμε» τις καθημερινές μπαγαποντιές και κάποιες απατεωνιές των κυβερνώντων, οι οποίοι στο κάθε αντιλαϊκό - αντιδραστικό μέτρο που ανακοινώνουν, δεν παραλείπουν να χώσουν και το σχετικό ψέμα, για να αμβλύνουν τις αρνητικές εντυπώσεις που προκαλούν οι αποφάσεις τους.

Για το νέο χαράτσι στα ακίνητα, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης είπε στη Θεσσαλονίκη ότι οι ιδιοκτήτες των ακινήτων που είναι σε λαϊκές περιοχές με χαμηλές αντικειμενικές αξίες θα πληρώσουν 0,5 του ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο, ενώ όσοι ζουν σε ακριβές περιοχές, η επιβάρυνση θα φτάσει τα 10 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο.

Στον χτεσινό Τύπο δημοσιεύτηκαν τα κλιμάκια βάσει των οποίων θα υπολογιστεί ο νέος φόρος που σκαρφίστηκε η κυβέρνηση για να εξασφαλίσει πόρους που θα μεταβιβάσει στους κεφαλαιοκράτες και από εκεί προκύπτει ότι τα 50 λεπτά θα τα πληρώσουν όσοι διαθέτουν ακίνητο με αντικειμενική τιμή ζώνης μέχρι τα 500 ευρώ το τετραγωνικό, ενώ 10 ευρώ θα πληρώσουν όσοι έχουν ιδιοκτησίες σε περιοχές με τιμή ζώνης 9.500 με 10.000 ευρώ.

... με τα χαράτσια

Α, το σύστημα είναι αναλογικό, θα πει κάποιος αφελής, βλέποντας τη διαφορά ανάμεσα στην επιβάρυνση των φτηνών και των ακριβών περιοχών. Η κυβέρνηση αποδεικνύει ότι σκέφτεται και στηρίζει τα οικονομικά ασθενέστερα στρώματα και βάζει χέρι στη μεγάλη ακίνητη περιουσία, θα κράξουν οι απολογητές της βάρβαρης πολιτικής, που οδηγεί σε πτώχευση το λαό.

Μόνο που και οι μεν και οι δε, δεν πήραν υπόψη τους την ...τρέχουσα απατεωνιά των κυβερνώντων. Ποια είναι αυτή; Πρώτον, ότι δεν υπάρχουν τιμές ζώνης με 10.000 ευρώ και άρα κανείς δε θα πληρώσει 10 ευρώ ανά τετραγωνικό. Δεύτερον, ότι δεν υπάρχουν τιμές ζώνης ούτε 9, αλλά ούτε 8 χιλιάδων ευρώ, εκτός από καμιά δεκαριά πολυκατοικίες στην Ηρώδου του Αττικού. Τρίτον, ότι και περιοχές με τιμές ζώνης μέχρι τα 500 ευρώ, ψάχνεις με το φακό να τις βρεις σε ολόκληρη τη χώρα. Και αφού ψάξεις, διαπιστώνεις ότι είναι μερικά σπίτια στην Κεραμωτή, ακόμα τόσα στα Κουφάλια και το Σιδηρόκαστρο, κάτι λίγα στο Διδυμότειχο και την Ορεστιάδα και μερικές εκατοντάδες στα ...Σελίνια της Σαλαμίνας.

Με δυο λόγια, κανείς πλούσιος δε θα πληρώσει όσα λέει η κυβέρνηση, ενώ και οι φτωχοί που θα καταφέρουν να πληρώσουν τη μικρή ταρίφα είναι ελάχιστοι...

Η χειρότερη σχολική χρονιά

Η ευχή «καλή σχολική χρονιά» ακούγεται φέτος σαν ειρωνεία. Η υπόθεση της έλλειψης σχολικών βιβλίων - με την κυβέρνηση να φέρει στο ακέραιο την ευθύνη - είναι εξοργιστική. Κι ακόμα πιο εξοργιστικός είναι ο τρόπος που το αντιμετωπίζουν, αφότου μαθεύτηκε ότι τα βιβλία θα πάνε στα σχολεία μετά από δυο μήνες και αν... Η υφυπουργός Παιδείας έφτασε να επικαλεστεί... τα «κρυφά σχολειά» για να πει ότι και τότε δεν είχαν βιβλία, αλλά είχαν φωτισμένους εκπαιδευτικούς και ο εκπαιδευτικός - όχι το βιβλίο - είναι το βασικότερο στη μόρφωση!.. Σχολικοί σύμβουλοι δίνουν οδηγίες στους εκπαιδευτικούς να δουν ως μια θετική πρόκληση την απουσία βιβλίων και να κάνουν μάθημα με άλλα μέσα, γιατί έτσι κι αλλιώς στα νέα αναλυτικά προγράμματα τα βιβλία θα παίζουν δευτερεύοντα ρόλο! Αποκαλύπτονται: Το σχολείο της αμορφωσιάς που πάνε να επιβάλλουν θα βάλει το βιβλίο σε δεύτερη μοίρα, έως και θα το εξαφανίσει.

Παραπέρα: Ο γενικός γραμματέας του υπουργείου μίλησε ανερυθρίαστα για ένα «μικρό θαύμα» που έγινε λέει φέτος, επειδή τα κενά εκπαιδευτικών στα σχολεία δεν είναι τόσα πολλά όσα περίμεναν (!) μετά από τις 6.000 συνταξιοδοτήσεις και τις μόλις 600 προσλήψεις εκπαιδευτικών πανελλαδικά. «Μικρό θαύμα» επειδή τα κενά είναι λίγα! Μα και κανένα κενό να μην υπήρχε, δεν θα ήταν θαύμα, θα ήταν το... αυτονόητο. Τώρα λένε στον κόσμο να... πανηγυρίζει επειδή το παιδί του θα αρχίσει να διδάσκεται π.χ. μαθηματικά από την αρχή της χρονιάς και δε θα περιμένει μέχρι το Δεκέμβρη να έρθει δάσκαλος στο σχολείο! Οσο για τα «λίγα» κενά, που ονομάζουν «θαύμα», είναι πάνω 3.300!

Η μεταφορά των μαθητών από και προς τα σχολεία τους είναι ένα ακόμα «αγκάθι». Και τη χρονιά που μας πέρασε οι γονείς είχαν πικρές εμπειρίες σε αυτό το θέμα. Καταργήθηκε η μεταφορά των μαθητών των αθλητικών σχολείων, διακόπηκε δυο φορές μέσα στη χρονιά η μεταφορά μαθητών σε διάφορους νομούς της χώρας, γιατί καθυστερούσαν οι συμβάσεις και τα χρωστούμενα στους μεταφορείς (ΚΤΕΛ, ταξί κλπ). Μεγαλύτερο θα είναι το πρόβλημα και φέτος.

Τα παραπάνω είναι μερικά μόνο κομμάτια του παζλ που συνθέτει την εικόνα της χειρότερης σχολικής χρονιάς εδώ και χρόνια. Τον ίδιο - διόλου τιμητικό - τίτλο είχε και η περσινή σχολική χρονιά στο ξεκίνημά της, αλλά, ως φαίνεται, φέτος υπάρχουν και χειρότερα! Ασε που με τα πρώτα κρύα, στα σχολεία δεν θα υπάρχουν λεφτά για θέρμανση κ.ά. Ηδη εξάλλου οι δήμοι, μόλις άρχισε να ακούγεται ότι αντί για βιβλία θα βγάζουν τα σχολεία φωτοτυπίες, έσπευσαν να ενημερώσουν ότι δεν μπορούν να καλύψουν το κόστος για τόσες φωτοτυπίες... Κι όλα αυτά έρχονται σε μια χρονιά που το πορτοφόλι της λαϊκής οικογένειας έχει υποστεί «αφαίμαξη» μέχρι εκεί που δεν παίρνει. Γι' αυτό κανένας γονιός, κανένας εκπαιδευτικός, κανένας μαθητής δεν πρέπει να ανεχτεί αυτήν την κατάσταση. Τώρα είναι ώρα οργάνωσης κι αγώνα σε κάθε σχολείο, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε πόλη. Να πάρουν επιχορηγήσεις τα σχολεία, να μην πληρώσουν ούτε ένα ευρώ οι γονείς, να καλυφθούν όλες οι ανάγκες του σχολείου από το κράτος.

Γιάννα ΣΤΡΕΒΙΝΑ

Γυμνάζουν το λαό στη βαρβαρότητα

Γρηγοριάδης Κώστας

Η απίστευτη ταλαιπωρία που καθημερινά βιώνουν πάνω από 500 χιλιάδες εργαζόμενοι που χρησιμοποιούν τον Ηλεκτρικό Σιδηρόδρομο, για τις μετακινήσεις τους, δείχνει να είναι μέρος των επιχειρήσεων της κυβέρνησης στο πλαίσιο του πολέμου που έχει κηρύξει κατά του εχθρού - λαού. Σαν να μην έφθανε λοιπόν το ατελείωτο καψώνι των επιβατών που διαρκεί εδώ και τρία χρόνια για το υποτιθέμενο έργο εκσυγχρονισμού των γραμμών του Ηλεκτρικού, που έχει αποδιοργανώσει τη λειτουργία του σιδηροδρόμου, ένα έργο αμφιλεγόμενης σκοπιμότητας και αποτελεσματικότητας, με μοναδικό σκοπό να φουσκώσει τις τσέπες των μεγαλοεργολάβων των δημοσίων έργων, ήρθε τώρα και η χαριστική βολή με την αποψίλωση του προσωπικού των ΗΣΑΠ μέσω μετατάξεων. Η κυβέρνηση και ο αρμόδιος υπουργός Γ. Ραγκούσης φαίνεται πως βρήκαν την ευκαιρία να δοκιμάσουν αντοχές και όρια του λαού αλλά και να δουν μέχρι πού μπορεί να φθάσει η ενεργοποίηση μηχανισμών κοινωνικού αυτοματισμού σε συνθήκες εξαθλίωσης της καθημερινότητάς του. Με την απομάκρυνση 144 εξειδικευμένων εργαζομένων των ΗΣΑΠ, έμειναν σε λειτουργία μόνο 6 συρμοί, από τους 12 που είχαν απομείνει για να εκτελούν όλα τα δρομολόγια από Πειραιά - Ομόνοια, από Ομόνοια - Κηφισιά και το αντίθετο. Το αποτέλεσμα φαίνεται στις αποβάθρες των ΗΣΑΠ, όπου πλέον η αναμονή φθάνει τη μισή ώρα όπως και στο στρίμωγμα μέχρι ασφυξίας που ακολουθεί μέσα στα βαγόνια. Η κυβέρνηση βρήκε την ευκαιρία για να δοκιμάσει τις αντοχές και τις συμπεριφορές του λαού στη βαρβαρότητα και να στείλει ένα μήνυμα φοβέρας, υπακοής και προειδοποίησης για τα χειρότερα που έρχονται αν ο λαός δεν σκύψει το κεφάλι. Κάνουν όμως λάθος. Εχουν υποτιμήσει το λαό και θα τον βρουν μπροστά τους. Αργά ή γρήγορα οδηγούν στον ξεσηκωμό και τότε η οργή και η μουρμούρα θα βγει από τις αποβάθρες και τα βαγόνια και θα γίνει πολιτική δράση στους δρόμους και στους χώρους δουλειάς για την ανατροπή αυτής της πολιτικής, για μια άλλη εξουσία.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Λύσσαξε για την απεργία ο ΣΚΑΪ

Γρηγοριάδης Κώστας

Λύσσαξαν χτες τα μικρόφωνα του ΣΚΑΪ, με πρώτο και καλύτερο τον διευθυντή του σταθμού, Α. Πορτοσάλτε, για τη 48ωρη απεργία στον κλάδο των τροφίμων και των ποτών, που κήρυξε η ταξική Ομοσπονδία. Και τι δεν ακούστηκε χτες από τη συχνότητα που παινεύει μέχρι και η αμερικάνικη πρεσβεία...: Οτι η περιφρούρηση του ΠΑΜΕ στις πύλες των εργοστασίων και η αλληλεγγύη άλλων κλάδων είναι «ακτιβισμός». Οτι οι εργαζόμενοι στα εργοστάσια δεν απεργούν, αλλά υποχρεώνονται από το ΠΑΜΕ να μένουν έξω από τις πύλες και άλλα παρόμοια. Εμφάνισαν, μάλιστα, και έναν οδηγό να δηλώνει ότι στο εργοστάσιο που απασχολείται, κανένας απ' όσους μετέχουν στην περιφρούρηση δεν είναι απεργός. Το μίσος και η λύσσα τους δεν είναι τυχαία. Επιτίθενται στην απεργία για πολλούς λόγους: Πρώτο, επειδή η ταξική Ομοσπονδία Γάλακτος - Τροφίμων και Ποτών είναι από τις λίγες που μέσα σε συνθήκες ληστρικής μείωσης των μισθών και κυριαρχίας των επιχειρησιακών - ατομικών συμβάσεων παλεύει για την υπογραφή ικανοποιητικής κλαδικής σύμβασης, σε σύγκρουση με τους εργοδότες του κλάδου. Δεύτερο, επειδή η αλληλεγγύη για την επιτυχία της απεργίας πολλαπλασιάζει τη δυναμική αυτής της μάχης και στριμώχνει τα αφεντικά, κάνοντας τον φιλεργοδοτικό ΣΚΑΪ να βγάζει «σπυράκια». Τρίτο και πιο σημαντικό, επειδή απεργία σημαίνει σύγκρουση στην καρδιά της καπιταλιστικής παραγωγής, εκεί που πονάει τον εργοδότη, στον τόπο της δουλειάς. Αυτό είναι που φοβίζει το κεφάλαιο και τα παπαγαλάκια του, τα οποία εκθειάζουν διαδηλώσεις τύπου «αγανακτισμένων», αλλά όταν πρόκειται για απεργία των ταξικών δυνάμεων, συκοφαντούν, επιτίθενται και πιέζουν για καταστολή. Το ίδιο έκαναν και με τις απεργίες στα καράβια, χρησιμοποιώντας τότε την ψευτιά ότι πλήττεται τάχα ο τουρισμός. Τώρα, λένε ότι πλήττονται οι επιχειρήσεις σε συνθήκες κρίσης και με την απεργία υπάρχει κίνδυνος να κλείσουν. Καλούν, δηλαδή, τον εργάτη να γίνει δούλος και να περπατάει στα τέσσερα, για να μην κλείσουν δήθεν οι επιχειρήσεις σε έναν κλάδο που καταγράφει τεράστια κερδοφορία ακόμα και στην κρίση. Αθλια η προπαγάνδα και τα ψέματά τους. Ομως, οι εργαζόμενοι τους παίρνουν χαμπάρι. Οσο κι αν ουρλιάζουν, η τρομοκρατική επίθεση στις εργατικές συνειδήσεις θα τους γίνει μπούμερανγκ.

Ιδια μούρη...

Η Δημοκρατική Συμμαχία της Ντόρας Μπακογιάννη έβγαλε χτες ανακοίνωση για την απεργία στον κλάδο των τροφίμων - ποτών, στην οποία σημειώνει μεταξύ άλλων: «Τη στιγμή που το ΚΚΕ προχωρά σε μαζικές απολύσεις προσωπικού στον σταθμό 902, οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ εξαντλούν την επαναστατικότητα τους στον αποκλεισμό ιδιωτικών μονάδων, χωρίς τη θέληση των εργαζομένων τους. Το ΚΚΕ θα πρέπει να κατανοήσει πως όσο επιτίθεται σε υγιείς και παραγωγικές επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα, το μόνο που πετυχαίνει είναι να τις σπρώχνει εκτός χώρας, οδηγώντας έτσι το σύνολο των εργαζομένων τους στην ανεργία». Ο χυδαίος τρόπος με τον οποίο το κόμμα της Μπακογιάννη προσπαθεί να επιτεθεί στο ΚΚΕ και να συκοφαντήσει την απεργιακή μάχη χιλιάδων εργαζομένων σε όλη την Ελλάδα, ούτε τυχαίος είναι, ούτε αποτελεί μεμονωμένη περίπτωση. Τα ίδια έλεγε και ο ΛΑ.Ο.Σ. τις προάλλες, τις ίδιες συκοφαντίες αναπαρήγαγε και το πολιτικό απολειφάδι της Δράσης, το ίδιο παραμύθι πουλούσε στους ακροατές του χτες και ο Πορτοσάλτε του ΣΚΑΪ. Δίνουν όλοι τα διαπιστευτήριά τους στα αφεντικά, στους καπιταλιστές σαν τάξη. Επιτίθενται στο ΚΚΕ και προσπαθούν με αθλιότητες να το αποκόψουν από τους εργαζόμενους, να ακυρώσουν τον πρωτοπόρο ρόλο του στην οργάνωση της εργατικής λαϊκής πάλης. Κρύβουν ότι την κρίση την γέννησαν τα κέρδη της πλουτοκρατίας και ο πλούτος που συσσώρευσε από τον ιδρώτα των εργαζομένων. Κρύβουν ότι τις επιχειρήσεις δεν τις κλείνουν ούτε τις σπρώχνουν στη μετανάστευση οι αγώνες των εργαζομένων, αλλά η δίψα του καπιταλιστή για ακόμα μεγαλύτερο κέρδος και τα προνόμια που του δίνει το αστικό κράτος. Η καπιταλιστική κρίση καταστρέφει παραγωγικές δυνάμεις, κλείνει επιχειρήσεις, πετάει στο δρόμο εργάτες. Αυτά τα ξέρουν τα παπαγαλάκια των αστών και κάνουν ό,τι μπορούν για να τα κρύψουν από τους εργαζόμενους. Οσο για την προσπάθεια να προβάλουν τη σαπίλα του συστήματός τους στον «902», για να βγάλουν λάδι την πολιτική τους, το μόνο που πετυχαίνουν είναι να γελοιοποιούνται και να καρφώνονται. Φοβούνται το ΚΚΕ και την ταξική πάλη και αυτό πρέπει να είναι το δίδαγμα για τους εργαζόμενους και το λαό.

Αντιδραστικό το «έξω τα κόμματα»

Από τις πλατείες των αποκαλούμενων «αγανακτισμένων», τα συνθήματα «έξω τα κόμματα, έξω τα συνδικάτα» μεταφέρθηκαν το τελευταίο διάστημα στα πανεπιστήμια και τα σχολεία. Καθόλου τυχαία, στην αναπαραγωγή τους πρωτοστατούν οι ίδιες δυνάμεις που επιδίωξαν ρόλο καθοδηγητή στις πλατείες. Για παράδειγμα, σε υπό κατάληψη σχολές, δυνάμεις των ΝΑΡ/ΑΝΤΑΡΣΥΑ ζητάνε επίμονα να μην υπάρχουν αφίσες της ΚΝΕ στους τοίχους και να μη διακινείται «Ριζοσπάστης». Οι ίδιες δυνάμεις με τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, βάζουν ζήτημα να μην υπάρχει παρουσία των παρατάξεων στις καταλήψεις και στις εγγραφές των πρωτοετών. Συνδικαλιστές εκπαιδευτικοί από τις ίδιες πολιτικές δυνάμεις έκαναν πρόταση στις εκλογές του συλλόγου τους να μην υπάρχουν παρατάξεις και να φτιαχτεί ενιαίο ψηφοδέλτιο. Και καθόλου τυχαία αυτό το «έξω τα κόμματα - έξω οι παρατάξεις», υπάρχει στο νόμο πλαίσιο.

Η προπαγάνδα τους πάει χέρι χέρι με την επίσημη κυβερνητική πολιτική, η οποία, διαχρονικά και με προσχήματα, προσπαθεί να βγάλει τα κόμματα έξω από τα σχολεία και τις σχολές, να βάλει εμπόδια στην πολιτική δράση και αντιπαράθεση. Ο νέος νόμος πλαίσιο προβλέπει ενιαίο ψηφοδέλτιο σε όλες τις εκλογικές διαδικασίες για την ανάδειξη εκπροσώπων (εργαζόμενων, μελών ΔΕΠ) στα πανεπιστημιακά όργανα. Μόλις πριν από λίγες μέρες ήρθε ξανά στην επικαιρότητα η εγκύκλιος που εξέδωσε το ΠΑΣΟΚ το 1985, με την οποία απαγορεύεται επί της ουσίας σε εκπροσώπους κομμάτων να κάνουν περιοδείες στα σχολεία! Καθόλου άσχετη με τα παραπάνω δεν είναι και η προσπάθεια των αστικών επιτελείων να προβάλλουν το διαδίκτυο σαν τη νέα μορφή οργάνωσης της νεολαίας, σε αντιπαραβολή με τη συμμετοχή της στο σύλλογο, στο συνδικάτο, στους μαζικούς φορείς του κινήματος.

Οι εξελίξεις είναι αντιδραστικές, επικίνδυνες και στοχεύουν κυρίως στις νεανικές συνειδήσεις. Θέλουν να κρύψουν από τους νέους ότι η κοινωνία δεν είναι ενιαία. Υπάρχουν τάξεις, τα συμφέροντα των οποίων εκφράζονται από κόμματα. Κατ' αναλογία, το εργατικό ή το φοιτητικό κίνημα, δεν είναι ενιαίο, αφού σ' αυτό δρουν και τα αστικά κόμματα προβάλλοντας πολιτική και λύσεις στις διεκδικήσεις, κόντρα στα πραγματικά συμφέροντα του λαού και της νεολαίας, πολιτική που βολεύει τους αστούς. Γι' αυτό υπάρχουν οι παρατάξεις, οι οποίες εκφράζουν διαφορετικές στρατηγικές στο κίνημα, διαφορετικές διεξόδους και στη βάση αυτή αναπτύσσεται η πολιτική αντιπαράθεση, διαμορφώνονται οι συσχετισμοί. Πεδίο αυτής της αντιπαράθεσης δεν μπορεί να είναι άλλο από τις γενικές συνελεύσεις του συνδικάτου ή του φοιτητικού συλλόγου, με την επιδίωξη αυτές να είναι μαζικές, ζωντανές, όπως και συνολικά η δράση κάθε φορέα του κινήματος.

Οι εργαζόμενοι, οι φοιτητές και σπουδαστές, να σκεφτούν σοβαρά ποιος έχει όφελος από το εμπόδισμα της δράσης των κομμάτων και τον αποκλεισμό των παρατάξεων από τις σχολές. Η κυρίαρχη προπαγάνδα και στρατηγική διαθέτει αμέτρητους υποβολείς και μηχανισμούς χειραγώγησης του λαού. Απέναντί τους βρίσκεται μόνο το ΚΚΕ, οι ριζοσπαστικές δυνάμεις στο εργατικό και φοιτητικό κίνημα. Εκεί στοχεύει η προβολή του «ακομμάτιστου», το οποίο μάλιστα επιχειρούν να πλασάρουν σαν πρόοδο, ενώ εκπροσωπεί την πιο μαύρη αντίδραση. Να μην πέσει ο λαός και η νεολαία στην παγίδα που τους στήνουν. Εγκαιρα να πάρουν θέση, να υπερασπιστούν την παρουσία των κομμάτων και των παρατάξεων στο μαζικό κίνημα. Να συμπορευτούν με το ΚΚΕ και τις ριζοσπαστικές συσπειρώσεις, δίνοντας τη μάχη για αλλαγή των συσχετισμών παντού.