Παπαγεωργίου Βασίλης

Οταν σήκωναν το χέρι τους και ψήφιζαν οι του ΛΑ.Ο.Σ. δε γνώριζαν το κόστος του μνημονίου; Και δεν αναφερόμαστε μόνο στο ...λειτουργικό. Αυτό είναι παρωνυχίδα, μπροστά στον όγκο όσων πληρώνει ο λαός απ' την εφαρμογή της ευρωενωσιακής φιλομονοπωλιακής στρατηγικής, όπως αποτυπώθηκε στο μνημόνιο που η κυβέρνηση συνομολόγησε με ΕΕ και ΔΝΤ. Τι προσπαθεί τώρα να κάνει ο κ. Καρατζαφέρης, βγαίνοντας δήθεν στα κεραμίδια; Αν προσπαθεί να αποτινάξει απ' τις πλάτες του την ευθύνη για τη στήριξη αυτής της πολιτικής, ματαιοπονεί. Αν πάλι προσπαθεί να στρέψει την προσοχή του λαού στα επιμέρους, ξανά ματαιοπονεί. Εξαιτίας και του ΛΑ.Ο.Σ. ο ελληνικός λαός πληρώνει πολλά, διαρκώς περισσότερα, στενάζει καθημερινά δίνοντας τη μάχη της επιβίωσης. Κι αυτό δεν ξεχνιέται, δεν παραγράφεται.

«Κατώτερο των περιστάσεων αποδεικνύεται το πολιτικό προσωπικό», εκτιμά η χτεσινή «Ημερησία» και για να τεκμηριώσει την εκτίμησή της χαρακτηρίζει «μείζονα πρόκληση» την προσφυγή των πρώην βουλευτών που ζητούν αναδρομικά γύρω στις 250.000 ευρώ ο καθένας. Και επιδιώκοντας τους κατάλληλους - γι' αυτήν και όσους εκπροσωπεί - συνειρμούς, συνδέει το αίτημα των συνταξιούχων βουλευτών με το ότι «την ίδια ώρα, η ΝΔ, το ΚΚΕ, ο ΛΑ.Ο.Σ. και ο ΣΥΡΙΖΑ είπαν "όχι" στη νομοθετική ρύθμιση για την αύξηση των ωρών εργασίας στη δημόσια διοίκηση». Δηλαδή, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι «όλοι ίδιοι είναι» βρίσκοντας αφορμή να συκοφαντήσει το ΚΚΕ που είναι το μόνο κόμμα που όχι μόνον αποκαλύπτει ποιες είναι οι πραγματικές αιτίες για την καταλήστευση των δημόσιων ταμείων, αλλά και παλεύει ώστε αυτά να λειτουργούν προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων. Αλλωστε, από τα λαϊκά στρώματα γεμίζουν.

Αλήθεια, αφού τόσο «αγωνιούν» για τα δημόσια ταμεία, γιατί δε λένε και για την πρόταση νόμου εδώ κι ένα χρόνο, διατυπώνοντας τη γνωστή (όχι, βέβαια, γι' αυτούς..;) θέση του ότι οι βουλευτές δεν έχουν κανένα λόγο να παίρνουν συντάξεις με προνομιακούς όρους; Το ΚΚΕ έχει προτείνει κάθε βουλευτής να συνταξιοδοτείται με τους όρους και από το Ταμείο στο οποίο ανήκουν και όλοι όσοι ασκούσαν το ίδιο με αυτόν επάγγελμα, πριν αναδειχθεί στο Κοινοβούλιο. Και το προτείνει όχι για να ισχύσει προσωρινά, μόνο σήμερα, που οι «υπεύθυνες» για τα λαϊκά αδιέξοδα δυνάμεις κοιτάζουν πώς θα αποφύγουν τη λαϊκή οργή, αλλά γενικά και διά παντός. Γιατί, για το Κόμμα μας, το να αντιπροσωπεύεις το λαό δεν είναι θέμα «καριέρας», ούτε χρήζει ειδικής αμοιβής.

Η «μικρή μνήμη» και η «λειψή δημοσιογραφία» τους, όμως, δε σταματά εδώ. Γιατί ούτε και τη στάση του Κόμματος απέναντι στο ζήτημα του ωραρίου λειτουργίας των δημόσιων υπηρεσιών προβάλλουν ολοκληρωμένα, επιδιώκοντας αντίστοιχους συκοφαντικούς συνειρμούς.

Επειδή το ΚΚΕ δε διαφωνεί απλά με την επέκταση των ωρών εργασίας των δημόσιων υπαλλήλων, αλλά αναδεικνύει πως η «καλύτερη εξυπηρέτηση» των «πολιτών» (για την οποία τόσο κόπτεται η «Ημερησία») επηρεάζεται άμεσα και από τις συνθήκες μέσα στις οποίες απασχολούνται οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο. Για παράδειγμα, το να δουλεύει ένας γιατρός με άστατο ωράριο, ελαστική απασχόληση κ.λπ. συνδέεται με την ίδια την ασφάλεια του ασθενούς. Αντίστοιχα, το να δουλεύει ένας νηπιαγωγός με εξαντλητικά ωράρια συνδέεται με την ίδια την ασφάλεια του νηπίου.

Η «καλύτερη εξυπηρέτηση των πολιτών», λοιπόν, δε διασφαλίζεται απλά με επέκταση του ωραρίου λειτουργίας των δημοσίων υπηρεσιών. Προϋποθέτει, π.χ., και προσλήψεις του αναγκαίου προσωπικού με σταθερό ημερήσιο εργάσιμο χρόνο (επαρκείς σε αριθμό και κατάλληλες σε ειδικότητες). Το να επικεντρώνεται κανείς στο ζήτημα των ωρών εργασίας των δημόσιων υπαλλήλων όχι απλά δεν αρκεί, αλλά μπορεί να ανοίξει και «παράθυρα» με συνέπειες επικίνδυνες και για όσους απευθυνθούν ή αναζητήσουν τη «χ» δημόσια υπηρεσία. Βέβαια, το ζήτημα είναι πως ο καθορισμός, ο σχεδιασμός και η λειτουργία αυτών των δημόσιων υπηρεσιών (και συνολικά του κράτους) για να υπηρετεί το λαό απαιτεί αλλαγή τάξης στην εξουσία. Απαιτεί ανατροπή του κράτους των αστών που πάντα θα υπάρχει όπως απαιτούν τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου. Αυτό αποκαλύπτει και γι' αυτό παλεύει το ΚΚΕ. Γ' αυτό τους ενοχλεί και πασχίζουν να το εμφανίσουν ότι ανήκει στο «βάλτο» των άλλων πολιτικών δυνάμεων.

Γρηγοριάδης Κώστας

Πρόθυμους υπουργούς να υιοθετήσουν κάθε μέτρο που προτείνει η τρόικα και άλλους που το ...παλεύουν το πράγμα και προσπαθούν να βελτιώσουν την κατάσταση.

Εν ολίγοις, πρόκειται - από άλλη οπτική γωνία - για το ίδιο παραμύθι της «καλής, σοσιαλιστικής ψυχής» του ΠΑΣΟΚ που υποτίθεται ότι σύρεται να εφαρμόσει μια πολιτική που δεν τη θέλει.

Μόνο που αν θυμόμαστε καλά (και έχουμε μνήμη), οι «τζιτζιφιόγκοι» με τους «μπαρουτοκαπνισμένους» σήκωσαν όλοι μαζί τα χεράκια τους και ψήφισαν το μνημόνιο και τον προϋπολογισμό του. Καθώς και όλα τα σχετικά νομοσχέδια.

Μαζεύονται, συζητάνε και συναποφασίζουν για το πώς θα ξεπουλήσουν τη δημόσια περιουσία, πώς θα τσακίσουν τα αποθεματικά των Ταμείων, πώς θα φοροαπαλλάξουν τους τραπεζίτες, τους βιομήχανους και τους εφοπλιστές.

Κι ας το πάρουμε απλά: Οι κεφαλαιοκράτες συμφωνούν και θέλουν την πολιτική του μνημονίου. Το ΠΑΣΟΚ (με όλους τους υπουργούς και τα στελέχη του) συμφωνεί με τους κεφαλαιοκράτες. Το μόνο λογικό συμπέρασμα είναι, λοιπόν, ότι άπαντες συμφωνούν με την πολιτική που εφαρμόζουν.

Φυσικά, θα επιθυμούσαν όλοι τους να στραφεί όσο γίνεται λιγότερο η οργή του κόσμου στο πρόσωπό τους, όμως οι ...απαιτήσεις όσων υπηρετούν είναι πολύ μεγάλες και δεν μπορούν να την γλιτώσουν.

Α, ΜΑΛΙΣΤΑ! Σύμφωνα με όσα δήλωσε ο Γιώργος Πεταλωτής, ο πρωθυπουργός θίχτηκε στον ...πατριωτισμό του με την όλη συζήτηση για το πότε έγιναν οι επαφές με τον Στρος - Καν.

Πολύ ...επιλεκτικά θίγεται, είναι βέβαιο. Γιατί αν είναι πατριωτικά εύθικτος θα έπρεπε να ενοχληθεί όταν παρέδωσε τις βάσεις στους Αμερικανούς για να επέμβουν στη Λιβύη. Οταν δε ρύθμισε την ΑΟΖ κι όταν υπογράφει τη μία μετά την άλλη τις συμβάσεις για υπαγωγή των Ενόπλων Δυνάμεων στις ανάγκες του ΝΑΤΟ.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Γρηγοριάδης Κώστας

Η υποκρισία τους δεν έχει όρια. Αφού περικόψανε τις επιχορηγήσεις προς τα Ταμεία και προς το ΙΚΑ, αφού στραγγαλίζουν τον ΟΑΕΔ που συνεχίζουν να τον υποχρηματοδοτούν και ενώ γνώριζαν την εξέλιξη της ύφεσης και άρα τα μειωμένα έσοδα από τις εισφορές των εργαζομένων και για το ΙΚΑ και για τον ΟΑΕΔ, αφού δεν πληρώνουν τα 11 δισ. ευρώ κρατικά χρέη στο ΙΚΑ, που επίσης χρωστά στον ΟΑΕΔ, τώρα παριστάνουν τους ανησυχούντες. Ομως πίσω από όλα αυτά, ένα πράγμα είναι δεδομένο: Το γεγονός ότι η μείωση του μισθολογικού κόστους ήδη κυμαίνεται από το 7% έως το 20%, σύμφωνα με πηγές του υπουργείου Εργασίας και η απόφαση της κυβέρνησης να προχωρήσει και σε νέες αιματηρές περικοπές στον τομέα της Υγείας για «να βγουν» πέρα οι προϋπολογισμοί και το χαράτσωμα τον επιδομάτων του ΟΑΕΔ, το οποίο ήδη επεξεργάζεται η κυβέρνηση. Αυτό πρέπει να κρατήσουν στο μυαλό τους οι εργαζόμενοι. Ολα τ' άλλα είναι εκ του πονηρού.

«Δε θα σας διαψεύσω απλώς - το να διαψεύσω τέτοιους ισχυρισμούς, το θεωρώ αυτονόητο - θα σας κατηγορήσω για κοινή συκοφάντηση και για υπονόμευση της ειλικρινούς προσπάθειας που κάνει η Ελλάδα να χτίσει μια νέα σχέση με τη γείτονα χώρα». Με αυτά τα λόγια, έμπλεος οργής, ο πρωθυπουργός είχε επιτεθεί στο ΚΚΕ απαντώντας στις 14 Γενάρη σε Επίκαιρη Ερώτηση της ΓΓ του ΚΕ του ΚΚΕ, Αλ. Παπαρήγα, που είχε θέσει το ζήτημα των συμφωνιών που δρομολογούνται στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και ειδικότερα για το ζήτημα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ). Μάλιστα, είχε χαρακτηρίσει «σενάρια επιστημονικής φαντασίας» τις ανησυχίες που είχε εκφράσει το ΚΚΕ για την εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, ανησυχίες που ενισχύονταν από την απροθυμία της κυβέρνησης να προχωρήσει στην οριοθέτηση των ΑΟΖ και ειδικά στο Καστελόριζο... Προχτές, λοιπόν, ο υπουργός Εξωτερικών Δ. Δρούτσας δήλωσε ευθέως ότι αποκλείει το ενδεχόμενο να θέσει η κυβέρνηση θέμα ΑΟΖ, γιατί, όπως είπε, «θα επιβάρυνε τις συνομιλίες με την Αγκυρα χωρίς να προσφέρει αντίστοιχο όφελος» (!). Την ίδια δήλωση επανέλαβε και χτες σε ραδιοφωνική συνέντευξή του (στο «Real Fm»), επικαλούμενος το σαθρό επιχείρημα ότι «δε χρειάζεται η οριοθέτηση της ΑΟΖ για να μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε τον ορυκτό πλούτο», επειδή όπως είπε «σε μια θάλασσα όπως η Μεσόγειος, το εύρος της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας είναι το ίδιο»! Το πρώτο συμπέρασμα είναι ότι οι ελληνοτουρκικές «διερευνητικές» συνομιλίες βρίσκονται σε προχωρημένο στάδιο και η κυβέρνηση περιμένει πιθανότατα τα αποτελέσματα των εκλογών στην Τουρκία για να δημοσιοποιήσει τις συμφωνίες για συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, υποχωρώντας από τα δικαιώματα που προβλέπει η διεθνής σύμβαση για το δίκαιο της θάλασσας. Το δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι πλέον αποκαλύπτεται γιατί ήταν οργισμένος ο πρωθυπουργός: Απλά το ΚΚΕ τους χάλαγε για ακόμα μια φορά τα σχέδια.

«Καμία αντίφαση» δεν υπάρχει στη θέση της ΝΔ να υπερψηφίσει το άρθρο που καθιερώνει το 40ωρο για τους δημόσιους υπάλληλους, όπως υποστήριξε χτες στο πλαίσιο δικομματικής κοκορομαχίας στη Βουλή ο υπουργός Εσωτερικών. Η ΝΔ ψήφισε την αύξηση των ωρών εργασίας στο Δημόσιο, για τους ίδιους ακριβώς λόγους που το έκαναν το ΠΑΣΟΚ και ο ΛΑ.Ο.Σ. «Από θέση αρχής», όπως είπε χαρακτηριστικά ο εκπρόσωπός της. Η «αρχή» αυτή δεν είναι άλλη από την αρχή της παραγωγικότητας, η οποία, όπως έχει αποδειχθεί, περνάει από την κατεδάφιση των εργασιακών δικαιωμάτων και την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων. Είναι διακηρυγμένη θέση των ΠΑΣΟΚ και ΝΔ ότι οι εργαζόμενοι στο δημόσιο πρέπει να εξομοιωθούν με αυτούς στον ιδιωτικό τομέα, εννοείται προς τα κάτω. Από κοινού στηρίζουν την κατάργηση της μονιμότητας και την επέκταση των ευέλικτων μορφών απασχόλησης, της ανασφάλιστης εργασίας στο δημόσιο τομέα κ.ο.κ. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να υπάρχει ο «αναχρονισμός» της σταθερής και μόνιμης εργασίας, με 7ωρο, πενθήμερο 35ωρο, με αύξηση των μισθών. Δεν πρέπει να υπάρχουν εργαζόμενοι με δικαιώματα, αλλά σύγχρονοι σκλάβοι παντού. Αυτή είναι η «θέση αρχής» των κομμάτων του κεφαλαίου. Είναι στο χέρι των εργαζομένων να χειραφετηθούν από αυτά και να πάρουν τις τύχες στα χέρια τους. Αλλος δρόμος δεν υπάρχει.