Ο «Ρ» αρχίζει σήμερα μια σειρά από δημοσιεύματα επιχειρώντας να θυμίσει μερικές πλευρές αλλά και να αποκαλύψει καινούριες. Η ενημέρωση ενεργοποιεί τη σκέψη και προετοιμάζει τη συνειδητή δράση. Τα ιμπεριαλιστικά σχέδια πρέπει να αποκρουστούν και να προετοιμαστεί το έδαφος για την οριστική απαλλαγή από το άρρωστο εκμεταλλευτικό σύστημα.

Associated Press

Πεντάγωνο: Πυρετώδεις εργασίες διάσωσης;

Ενα Μπόινγκ προσκρούει στον ανατολικό πύργο από τους Διδύμους, τα δύο πανομοιότυπα κτίρια που αποτελούν την καρδιά του κτιριακού συγκροτήματος του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου. Εκρήγνυται και οι τελευταίοι όροφοι του κτιρίου τυλίγονται στις φλόγες.

09.02 πμ. Ενα δεύτερο μπόινγκ χτυπά και το δυτικό πύργο. Το φλέγον σκηνικό επαναλαμβάνεται.

Δεν υπάρχουν απορίες πια. Δεν πρόκειται για δυστύχημα. Τα αμερικανικά μέσα βρίθουν από πληροφορίες για τρομοκρατικό χτύπημα. Πριν περάσει καν μία ώρα ένα τρίτο Μπόινγκ χτυπά το Πεντάγωνο, στην Ουάσιγκτον, και τα ΜΜΕ μεταδίδουν ότι υπάρχουν τουλάχιστον 11 ακόμα αεροπλάνα στον αέρα. Ολη η χώρα τίθεται σε συναγερμό, ενόσω οι Νεοϋρκέζοι, αλλά και ο πλανήτης θα βλέπουν έντρομοι τα δύο κτιριακά μεγαθήρια να κονιορτοποιούνται...

Από εκείνη την αποφράδα ώρα, όλα τα μέσα όταν κάνουν αναφορά για την 11η Σεπτεμβρίου, κάνουν λόγο για την «ημέρα που άλλαξε τον κόσμο». Οχι τυχαία. Ηταν η ημέρα που ουσιαστικά έγινε το ορμητήριο και η νομιμοποίηση του «νέου πολέμου των ΗΠΑ».

Ηταν η ημέρα που κάποιος, σύμφωνα με τους Αμερικανούς και τις «αδιάσειστες αποδείξεις τους» ο Οσάμα Μπιν Λάντεν και η οργάνωσή του Αλ Κάιντα, μπόρεσε να πλήξει την ίδια την καρδιά του κτήνους, κάνοντας τους ίδιους του Αμερικανούς για πρώτη φορά να δηλώνουν φοβισμένοι, αφού κάποιος μπορεί να τους πλήξει μέσα στο ίδιο τους το σπίτι.

Πάντως το θέμα εξακολουθεί να είναι «ποιος;».

Μπορεί ο Βρετανός πρωθυπουργός, Τόνι Μπλερ, ο μόνος που φέρεται να έχει δει τις «αδιάσειστες αποδείξεις» κατά του Μπιν Λάντεν, να δήλωσε ότι δεν «υπάρχει καμία αμφιβολία περί της ενοχής του, αλλά και όσων τον υποστηρίζουν», όρα Αφγανιστάν και πλείστες άλλες χώρες, αλλά ουδείς είναι σίγουρος. Ούτε καν οι ίδιοι οι Αμερικανοί...

Associated Press

Ο,τι απέμεινε από το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου

Βέβαια, ο Πρόεδρος Μπους βρισκόταν στην πολιτεία της Φλόριδα, όπου ο κυβερνήτης αδελφός του Τζεμπ Μπους από τη Δευτέρα, την 10η Σεπτεμβρίου, την είχε κηρύξει με διάγγελμα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης... Τυχαία τάχα. Η Δευτέρα όπως αποδείχτηκε ήταν μία μέρα προετοιμασιών, καθώς σύμφωνα με το μεγάλο όνομα του τηλεοπτικού δικτύου CBS, Νταν Ράδερ, η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Αντιμετώπισης Κρίσεων (FEMA) είχε πάρει «θέση μάχης» στην πολιτεία της Νέα Υόρκης από το απόγευμα της Δευτέρας...

Ομως, παρά τα συνεχή δημοσιεύματα για περίεργες συμπτώσεις, αλλά και σαφέστατες προειδοποιήσεις περί του χτυπήματος της 11ης Σεπτεμβρίου, που άρχισαν μερικές ώρες μετά τα καταστροφικά γεγονότα, κανείς δεν ήθελε να ακούσει ούτε να πιστέψει, εκτός από κάποιους λίγους «μοναχικούς και καχύποπτους» όπως τους βάπτισαν, ότι «κάτι βρωμούσε στο βασίλειο της Ουάσιγκτον». Χρειάστηκαν να περάσουν περισσότερο από 8 μήνες για να γίνει το θέμα που απασχόλησε όλη την οικουμένη και η ατμόσφαιρα να ηλεκτριστεί ξαφνικά και επικίνδυνα και οι παραδοσιακές εικόνες, πολιτικής «σύγκρουσης», να επιστρέψουν ακόμη και στο ίδιο το Κογκρέσο.

Associated Press

«Αίφνης» μία και μοναδική ερώτηση αντικατέστησε τα πάντα, ακόμη και την ίδια την «αντιτρομοκρατική εκστρατεία»: «Τι ακριβώς γνώριζε ο Πρόεδρος και πότε;». Το ερώτημα είναι πια ρητορικό, γιατί όλοι γνωρίζουμε, ακόμα και οι πλέον αδαείς, ότι η αμερικανική κυβέρνηση, συνεπώς και ο Πρόεδρος, είχε στη διάθεσή της πλήθος από στοιχεία.

Εν αρχή, ίσως οι πιο «αξιόπιστες» πληροφορίες που είχαν δοθεί προς την αμερικανική κυβέρνηση να προέρχονταν από τις μυστικές υπηρεσίες ξένων χωρών. Η Γερμανία, η Αίγυπτος, η Ρωσία, η Βρετανία, η Γαλλία, το Ισραήλ, η Ιορδανία είχαν αποστείλει πολύ ειδικές προειδοποιήσεις προς τις αμερικανικές αρχές ότι οι ΗΠΑ βρίσκονται υπό την απειλή ενός τρομοκρατικού χτυπήματος για το διάστημα από το καλοκαίρι έως τις αρχές του φθινοπώρου. Οι γερμανικές αρχές μάλιστα είχαν συγκεκριμενοποιήσει τις προειδοποιήσεις... «σχεδιάζουν αεροπειρατεία σε εμπορικό αεροσκάφος ώστε να το χρησιμοποιήσουν ως όπλο και να επιτεθούν κατά αμερικανικών και ισραηλινών συμβόλων» και ότι οι πληροφορίες αυτές έχουν προέλθει από το σύστημα παρακολούθησης Εσελον. Αυτές οι πληροφορίες, αν και αποσπασματικές, σύμφωνα με ειδικούς αναλυτές, εάν συνδυάζονταν θα μπορούσαν να δώσουν μία πλήρη εικόνα του μεγέθους, του είδους, ακόμη και των στόχων της επίθεσης.

Πολλοί αντιλέγουν... «ομιχλώδη σήματα»... ειδικά όσον αφορά τις πληροφορίες που προέρχονταν από τις ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες. Η αντιμετώπιση των πληροφοριών των πρακτόρων της Μοσάντ αποτελεί ένα πολύ σκοτεινό σημείο.

Εντούτοις η Μοσάντ φέρεται να είχε όλο το σχέδιο... Ο πρέσβης του Ισραήλ στις Φιλιππίνες, Ασερ Ναΐμ, είχε αποστείλει μηνύματα σε διάφορες πηγές, όπου το σχέδιο εκδήλωσης επίθεσης με αεροσκάφη χρονολογείται από το 1995, όταν οι αρχές των Φιλιππίνων συνέλαβαν στη Μανίλα τον Ράμσεϊ Γιουσέφ, που στην κατοχή του είχε ηλεκτρονικό υπολογιστή με όλα τα σχέδια, τα οποία ο Ισραηλινός πρέσβης κλήθηκε να αποκρυπτογραφήσει εξαιτίας της προϋπηρεσίας του στην Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών. Σύμφωνα με τα στοιχεία, η Αλ Κάιντα είχε ως πρώτο στόχο να δολοφονήσει τον Πάπα κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του εκεί. Το δεύτερο ήταν το σχέδιο Μποζίνκα, που σήμαινε την αεροπειρατεία αεροπλάνων από τις Φιλιππίνες, τη Νότια Κορέα, την Ταϊλάνδη, την Ταϊβάν, το Χονγκ Κονγκ και τη Σιγκαπούρη, με σκοπό να τα ρίξουν σε κομβικά σημεία στις ΗΠΑ, όπως το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου, ο Λευκός Οίκος, το Πεντάγωνο και οι πύργοι Sears και Transamerica.

Πάντως, παραμερίζοντας το σχέδιο Μποζίνκα, σύμφωνα με μία σειρά τεσσάρων εκπομπών του «Insight», σε σχέση με την ανάμειξη ή μη των ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών, στο τηλεοπτικό δίκτυο «Fox News», ο δημοσιογράφος Καρλ Κάμερον όντως επιβεβαιώνει ότι η Μοσάντ για μήνες προειδοποιούσε για την επίθεση, όμως οι προειδοποιήσεις δεν ήταν σαφείς, αλλά μάλλον συγκεχυμένες, καθώς, το κυριότερο, δεν έπρεπε να αποκαλυφθεί το μέγεθος και ο τρόπος δράσης των Ισραηλινών πρακτόρων εντός των ΗΠΑ. Στη «σκοτεινή» αυτή θεωρία συνηγορεί και το σκάνδαλο με τη σύλληψη 60 Ισραηλινών πρακτόρων, την κράτησή τους για αρκετό καιρό και κατόπιν την απέλασή τους, ενώ ο «πόλεμος κατασκόπων» συνεχίζεται...

Μία ακόμη παράμετρος, εξαιρετικά αποκαλυπτική για τη σύγχυση που επικρατεί, δεν είναι μόνο η απόκρυψη των προειδοποιήσεων ή «η κακή επικοινωνία μεταξύ του FBI και της CIA», αλλά κυρίως οι αλληλοσυγκρουόμενες δηλώσεις των ύπατων Αμερικανών αξιωματούχων, του Μπους περιλαμβανομένου, καθώς και η απόκρυψη ή συγκάλυψη ορισμένων περιστατικών και ο περίεργος επίσημος απολογισμός των επιθέσεων.

Παραδείγματος χάριν, στον επίσημο απολογισμό δεν περιλαμβάνονται τα πορίσματα της έρευνας για το τι πραγματικά συνέβη στο τρίτο κτίριο του συμπλέγματος του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου, τελείως ανεξάρτητου από τους Δίδυμους, που παραδόθηκε στις φλόγες και τελικά κατέρρευσε χωρίς να έχει «χτυπηθεί». Γιατί παραδόθηκε στις φλόγες; Και τι συνέβη στο κτίριο που στέγαζε τη μεγαλύτερη μυστική επιχειρησιακή βάση της CIA σε ολόκληρο τον πλανήτη, που οι δραστηριότητές της επικεντρώνονταν κυρίως στη συγκέντρωση πληροφοριών για οικονομικές δραστηριότητες; Δραστηριότητα την οποία το στρατιωτικοβιομηχανικό λόμπι τη θεωρούσε χάσιμο χρόνου και χρήματος και προσπαθούσε να επιβάλει στην κυβέρνηση η δραστηριότητα να επικεντρωθεί μόνο σε πληροφορίες στρατηγικής. Από το γραφείο αυτό διέρρευσαν οι πληροφορίες για «προθεσμιακές κερδοσκοπικές συνδιαλλαγές» λίγη ώρα πριν τις επιθέσεις με επίκεντρο τις αεροπορικές εταιρίες «American Airlines», «United Airlines» και «KLM Royal Dutch Airlines».

Το περισσότερο ενδιαφέρον εξακολουθεί να παρουσιάζει η περίπτωση της επίθεσης του Πενταγώνου.

Η αεροπορική βάση Αντριους, βάση και του προεδρικού αεροπλάνου, βρίσκεται σε απόσταση μόλις 10 μιλίων, αλλά σύμφωνα με αξιωματούχους δεν υπήρχε εκεί ούτε ένα μαχητικό εκείνο το πρωινό... Παρ' όλα αυτά, σύμφωνα με στρατιωτικές πηγές, ο εναέριος χώρος της Ουάσιγκτον καλύπτεται αποκλειστικά από τη βάση Αντριους, αλλά κανένα αεροπλάνο δεν τέθηκε σε συναγερμό και δεν απογειώθηκε παρότι ότι στη βάση Αντριους έχουν έδρα η Εθνοφρουρά, που έχει μαχητικά F16, καθώς και δύο «ετοιμοπόλεμες» μοίρες, η FS 121 και η FW113 που είναι εξοπλισμένη και με μαχητικά F16. Αλλά τα μαχητικά απογειώθηκαν μετά την επίθεση στο Πεντάγωνο.

Τι έγινε λοιπόν και μπόρεσε το επιβατικό «Μπόινγκ» όχι μόνο να περάσει τους σκοπέλους των μαχητικών, αλλά και τελικά να πλήξει την Ουάσιγκτον; Σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή, δηλαδή την επεξηγηματική δήλωση του αντιπροέδρου Ντικ Τσένι, χρειαζόταν η έγκριση του ίδιου του Προέδρου... ωστόσο οι υπηρεσίες της πολιτικής και της στρατιωτικής αεροπορίας, FAA και NORAD, βάσει του κανονισμού τους, έχουν κοινές οδηγίες για συνεργατικές διαδικασίες, όπου επιβάλλεται η παρεμβολή και η συνοδεία στρατιωτικού αεροσκάφους σε εμπορικό αεροσκάφος σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης...

Και όλα αυτά, εάν δεχτούμε την εκδοχή ότι όντως ένα «Μπόινγκ» χτύπησε το Πεντάγωνο. Μία υπόθεση με πολλές αμφισβητήσεις, καθώς ποτέ τίποτα δε βρέθηκε στο Πεντάγωνο.

Σύμφωνα με το υπουργείο Αμύνης, το «Boeing 757», που τα ίχνη του είχαν χαθεί για περίπου 500 χιλιόμετρα ενόσω πετούσε πάνω από το Οχάιο χωρίς να εντοπιστεί από κανένα, εισήλθε στον εναέριο χώρο του Πενταγώνου, χτύπησε στο γρασίδι, αναπήδησε, ένα φτερό αποκολλήθηκε με την πρόσκρουσή του σε έναν πυλώνα ηλεκτρικού, το υπόλοιπο προσέκρουσε στην πρόσοψη του Πενταγώνου στο ισόγειο και τυλίχτηκε στις φλόγες χωρίς να αφήσει πίσω του κανένα ίχνος, ούτε μαύρα κουτιά, ούτε καν τα καμένα κορμιά των επιβατών! Βέβαια, λίγο αργότερα, η επίσημη εκδοχή άλλαξε, όσον αφορά τα σώματα των επιβατών, που εάν και ξέσπασε φωτιά 2.500 βαθμών Κελσίου, που έλιωσε εντελώς τους κινητήρες που είναι φτιαγμένοι από ατσάλι, οι συγγενείς μπόρεσαν να αναγνωρίσουν τα πτώματα από τα δακτυλικά τους αποτυπώματα!

Εντούτοις, οι δηλώσεις των αυτοπτών μαρτύρων «κάνουν λόγο για ένα μικρό σκάφος ή πύραυλο». Αυτό το ιπτάμενο αντικείμενο διαπέρασε δύο τοίχους του Πενταγώνου, κάνοντας μία τελική τρύπα, ολοστρόγγυλη, διαμέτρου 1,80 μ. Η φωτιά ξέσπασε κατά την πρόσκρουση, γι' αυτό και η πρόσοψη έχει καεί. Ολες οι μαρτυρίες και οι εξετάσεις των ειδικών καταλήγουν στην υπόθεση ότι αυτή η επίθεση και κυρίως τα ευρήματα παραπέμπουν (σύμφωνα με την έκθεση της Ομοσπονδίας Αμερικανών Επιστημόνων) σε μία επίθεση από AGM-86C, πύραυλος αέρος-εδάφους, που ανήκει στην τρίτη γενιά των συμβατικών πυραύλων «Κρουζ» CALCM και είναι εφοδιασμένη με κεφαλές από απεμπλουτισμένο ουράνιο και καθοδηγούνται από GPS (Global Positioning System)...

Τέλος, ίσως το πιο παράδοξο είναι το φαινόμενο της «νεκρανάστασης». Λίγες μέρες μετά την 11η Σεπτεμβρίου ο επικεφαλής του FBI, Ρόμπερτ Μίλερ, θα έδινε στη δημοσιότητα τα ονόματα των 19 καμικάζι φανατικών που πήραν μέρος στις αεροπειρατείες. Ομως κάποιοι από αυτούς βρέθηκαν ζωντανοί, μάλιστα ένας έκανε και δηλώσεις σε σαουδαραβική εφημερίδα. Το θέμα πάντως δεν πήρε διαστάσεις, αν και ανακινείται ενίοτε.

Associated Press

Κατά το «νέο πόλεμο ενάντια σε ένα νέου είδους εχθρό» η αμερικανική κυβέρνηση υπό τον Τζορτζ Ουόκερ Μπους έχει θέσει σε θέση μάχης όχι μόνο το στρατιωτικό μηχανισμό, αλλά και κάθε άλλου είδους μηχανισμό, όπως την αστυνομία, τους διπλωμάτες, ακόμη και τους οικονομολόγους και τους τραπεζίτες και ταυτόχρονα εξαπέλυσε μία μοναδική όσον αφορά την ποιότητά της εκστρατεία σε παγκόσμιο επίπεδο, εγχωρίως και διεθνώς, πολυεπίπεδη και με άδηλο τέλος.

Ενόσω ο άνθρωπος που αποτέλεσε την αφορμή και έγινε ο αποδιοπομπαίος τράγος, αφού βαπτίστηκε ο Νο1 εχθρός του «δυτικού πολιτισμού», ο Οσάμα Μπιν Λάντεν παραμένει ελεύθερος, ώστε να μπορεί να συνεχίσει να εξαπολύει κατά βάση απειλές, ώστε να διαιωνίζεται το κλίμα του τρόμου, και εάν καταστεί ανάγκη και «επιθέσεις», οι Αμερικανοί συνεχίζουν το ισοπέδωμα, που άρχισε στις 7 του Οκτώβρη με τον πόλεμο κατά του Αφγανιστάν και συνέχισε με ειδικές επιχειρήσεις στις Φιλιππίνες, ενώ το Ιράκ που αναμένει την επίθεση θα αποτελέσει και το δεύτερο στάδιο αυτού του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας».

Πάντως, το τραπεζιτικό σύστημα ειδικά των ΗΠΑ συνεχίζει να κερδίζει από τις παγωμένες, αλλά ογκώδεις καταθέσεις των φερόμενων ως μελών του δικτύου χρηματοδότησης της Αλ Κάιντα.

Παράλληλα, με διακηρυγμένο στόχο να εξαλείψει μέχρι και την τελευταία κυψέλη του «ισλαμιστικού φονταμενταλισμού», η Ουάσιγκτον έθεσε σε «μαύρη λίστα» μία σειρά χώρες, με τη δικαιολογία της υπόθαλψης της τρομοκρατίας, αλλά και μεγάλο τμήμα του πληθυσμού εντός της αμερικανικής επικράτειας, κυρίως λόγω του χρώματος του δέρματός του. Για την επίτευξη αυτού του στόχου, κάθε τμήμα της αμερικανικής κυβέρνησης τέθηκε σε «κατάσταση πολέμου» εκ παραλλήλου με τον σκιώδη πόλεμο κατά παικτών - προσώπων, δηλαδή όχι κρατικών οντοτήτων όπου διά της οσμώσεως οι διαχωριστικές γραμμές μεταξύ εθνικής και εσωτερικής ασφάλειας ταυτοποιήθηκαν, υπό το πρίσμα ότι «οι πόλεμοι κατά τον 21^ο αιώνα διά της γεωμετρικής προόδου θα απαιτούν το συντονισμό όλων των στοιχείων της εθνικής ισχύος» όπως το έθεσε και ο υπουργός Αμύνης, Ντόναλντ Ράμσφελντ, κατά την πρόσφατη ετήσια ενημέρωση που έκανε στο Κογκρέσο. Για την ασφάλεια των ΗΠΑ, λοιπόν, έγινε και η πρώτη μεταρρύθμιση εδώ και δεκαετίες σε ομοσπονδιακό επίπεδο, με την ίδρυση του νέου υπουργείου Εσωτερικής Ασφαλείας, καθώς και μία ακόμη κίνηση σε στρατιωτικό επίπεδο. Ιδρύθηκε στρατηγείο Βορείου Αμερικής για τη φύλαξη των αμερικανικών συνόρων!

Associated Press

Αμερικανοί στρατιώτες στις Φιλιππίνες

Την ίδια στιγμή και με το νέο Νομοσχέδιο για την ασφάλεια, το PATRIOT ACT (Uniting and Strengthening America by Providing Appropriate Tools Required to Intercept and Obstruct Terrorism), η αμερικανική κυβέρνηση, κατακρεουργώντας το πρώτο άρθρο του αμερικανού Συντάγματος, δίνει τη δυνατότητα και την εξουσία στις αρχές να παρακολουθούν τις τηλεφωνικές συνδιαλέξεις, την αλληλογραφία και τη χρήση του Διαδικτύου, καθώς και να κρατούν χωρίς καν λόγο ξένους υπηκόους που διαμένουν στις ΗΠΑ, μόνο με το σκεπτικό ότι ενδεχομένως να εμπλακούν ή να στηρίξουν κάποιες τρομοκρατικές ενέργειες.

Εντούτοις και όλη η αμερικανική επικράτεια μεταμορφώθηκε σε ένα απέραντο «παιχνίδι "Big Brother"», αφού όλοι οι δημόσιοι χώροι και το μετρό παρακολουθούνται από χιλιάδες κάμερες...

Τα μέτρα δε σταματούν ούτε εδώ. Ο Αμερικανός Πρόεδρος ανακοίνωσε τη σύσταση, εκ νέου, των στρατοδικείων, που πιθανώς θα δικάσουν τους 598 άνδρες από 38 χώρες που κρατούνται στην αμερικανική βάση του Γκουαντανάμο, υπό το καθεστώς των «ξένων μαχητών», καθεστώς που τους αποψιλώνει από τα δικαιώματα που τους παρέχει η Συνθήκη της Γενεύης ως «κρατούμενοι πολέμου».

Στις ΗΠΑ η αστυνομία και οι πράκτορες του FBI προχώρησαν στη σύλληψη περίπου 1.200 ανθρώπων, κυρίως με καταγωγή από τη Μέση Ανατολή, τη Βόρεια Αφρική και τη Νότια Ασία, που κρατούνται χωρίς να τους έχουν αποδοθεί κατηγορίες, χωρίς ουδείς να γνωρίζει ποιοι είναι και φυσικά για αόριστο χρονικό διάστημα.

Τελευταίο, ως προς τη χρονολογική του σειρά, αλλά όχι ως προς την ποιότητά του, το πρόγραμμα TIPS, ένα σχέδιο που προβλέπει τη δημιουργία ενός σώματος 1.000.0000 ανθρώπων, «εθελοντών απλών πολιτών, πληροφοριοδοτών», με άλλα λόγια καταδοτών.

Πολλοί κάνουν λόγο για την επιστροφή, με οδυνηρό τρόπο, στην εποχή των μαύρων χρόνων της σύγχρονης αμερικανικής ιστορίας, την εποχή του μακαρθισμού, όπου ο επικεφαλής του FBI Τζ. Εντγκαρ Χούβερ ήταν κράτος εν κράτει και στο στόχαστρό του ήταν τα πολιτικά «πιστεύω» των Αμερικανών πολιτών, με πρώτους φυσικά τους Αμερικανούς κομμουνιστές και όσους συνεργάζονταν μαζί τους, μέχρι και τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως ο Dr. Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, που τελικά δολοφονήθηκε από «στοιχεία» των διωκτών του. Και ο λόγος πάλι γίνεται ρητορικό ερώτημα: «Για ποια ανθρώπινα δικαιώματα κάνουμε λόγο;». Δεν έχει μείνει τίποτα πια.

Οσο όμως οι Αμερικανοί προσπαθούσαν και εξακολουθούν βέβαια να προσπαθούν να κατανοήσουν τι ακριβώς συνέβη και η ψευδαίσθηση περί της «χώρας της ελευθερίας», στην οποία για δεκαετίες είχαν βυθιστεί, χάθηκε μεμιάς, η αμερικανική κυβέρνηση, εκ παραλλήλου με τον πόλεμο που εξαπέλυσε στο Αφγανιστάν, εξαπέλυσε και ένα διπλωματικό πόλεμο, όπου τα ΜΜΕ κατέχουν σημαντικό ρόλο στην επιτυχία του, ενώ για τη συνδρομή του προστρέχει τώρα και το νέο «Γραφείο Προπαγάνδας».

Κατ' αρχήν έπρεπε να πείσει τον αραβικό και γενικότερα το μουσουλμανικό κόσμο για την αναγκαιότητα της συναίνεσης και αποδοχής στην «παγκόσμια αντιτρομοκρατική εκστρατεία». Η αποδοχή στην περίπτωση του Αφγανιστάν δεν ήταν δύσκολη ειδικά όταν οι «Δυτικοί σύμμαχοι» ενεργοποίησαν για πρώτη φορά και το άρθρο 5 του ΝΑΤΟ.

Εν συνεχεία ήταν ο στιγματισμός και άλλων χωρών, όπως οι Φιλιππίνες, το Σουδάν, η Σομαλία, η Υεμένη, η Ινδονησία, η Γεωργία, το Πακιστάν ακόμη και η Κολομβία, ότι αποτελούν «παράδεισο των τρομοκρατών», ούτως ώστε ο αμερικανικός στρατός να αναλάβει την εκπαίδευση και καθοδήγηση ξένων και ειδικών στρατευμάτων και να χρησιμοποιηθούν για την επίτευξη του «κοινού στόχου». Η πλημμυρίδα της νέας αμερικανικής βοήθειας «έχει ως στόχο να εξαλείψει τους περιορισμούς, τα σύνορα. Ακόμη και να περιορίσει σε έσχατο βαθμό ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά και τους δημοκρατικούς θεσμούς» δηλώνει ευθαρσώς η Ομοσπονδία Αμερικανών Επιστημόνων.

Οσο τα πράγματα πηγαίνουν καλά, ο Τζορτζ Ο. Μπους θα διευρύνει τους στόχους, αποκαλύπτοντας έτσι τον απώτερο στόχο, δηλαδή την απόλυτη κυριαρχία. Με τη διακήρυξη του «άξονα του κακού» ως τον εχθρό που πρέπει να παταχτεί, ως στόχοι τίθενται πια κράτη όπως το Ιράν, το Ιράκ, η Συρία, η Λιβύη, η ΛΔ Κορέας, αρχικά, αλλά μετά και η Κίνα, η Ρωσία, ως επί δεκαετίες χαρακτηριζόμενα «δόλια κράτη», η Κούβα, η Βενεζουέλα, ενώ στο στόχαστρο μπαίνουν πια και πρώην «πρώτης τάξεως σύμμαχοι», όπως η Σαουδική Αραβία, ίσως και η Αίγυπτος, αν και επισήμως δεν έχουν ποτέ κατονομαστεί. Οι στόχοι αυτοί και ειδικά η «δαιμονοποίηση» του Ιράκ θα φέρει και πάλι στην επιφάνεια τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις.

Ομως, όπως πάντα, η Ουάσιγκτον είχε απάντηση για όλα. Οι πληροφορίες από το Πεντάγωνο τον περασμένο μήνα έκαναν λόγο για την ενεργοποίηση «ειδικών φονικών πυρήνων», που θα σταλούν σε «συμμαχικά κράτη» προκειμένου να συλλαμβάνουν ή και να σκοτώνουν «τρομοκράτες».

Εξάλλου, «η εκστρατεία θα διαφέρει τη μέρα από τη νύχτα», όπως είχε προειδοποιήσει στο παρελθόν ο Μπους, προσθέτοντας «στο φως και στο σκοτάδι θα υπάρξουν μάχες που θα μπορείτε να δείτε και αυτές που δε θα δείτε και δε θα μάθετε ποτέ»...

Associated Press

Οι δυνάμεις κατοχής του Αφγανιστάν, λίγο μετά την εγκατάστασή τους

Σμάρια από στελέχη πολυεθνικών του πετρελαίου και του φυσικού αερίου ασχολούνται, από την ώρα που έπεσε το καθεστώς των Ταλιμπάν, με σχέδια επί χάρτου όσον αφορά στο Αφγανιστάν. Δύο ρωσικές επιχειρήσεις, η «Rosneft» και η «Itera», στα μέσα Αυγούστου συνυπέγραψαν με τον υπουργό Βιομηχανίας και Ορυκτών του Αφγανιστάν μνημόνιο για την κατάρτιση μελέτης εφαρμοσιμότητας σχετικά με την «επαναδημιουργία» της βιομηχανίας ενέργειας της χώρας.

Τη δεκαετία του 1980, σοβιετικές μελέτες υπέδειχναν ότι στο υπέδαφος του Αφγανιστάν υπάρχουν τουλάχιστον 95 δισεκατομμύρια βαρέλια αργού πετρελαίου και άπειροι μετρικοί τόνοι φυσικού αερίου, εκτίμηση που είχε γίνει με τεχνολογικά ανεπαρκή μέσα: Στην πραγματικότητα, γράφει το περιοδικό Oil and Gas Industry, οι υδρογονάνθρακες του υπεδάφους του Αφγανιστάν πρέπει να ξεπερνούν κατά πολύ σε αξία τα 22 δισεκατομμύρια δολάρια.

Αλλά το αληθινά σημαντικό είναι η γεωπολιτική αξία της γης αυτής. Το Αφγανιστάν στέκει στο μέσον της νοητής γραμμής των αγωγών που σχεδιάζουν, ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του 1990, οι αμερικανικές πολυεθνικές του πετρελαίου και του φυσικού αερίου για να ελέγξουν τη ροή των υδρογονανθράκων από το Τουρκμενιστάν και τις άλλες πάμπλουτες σε ενεργειακά αποθέματα χώρες της Κεντρασίας στις διεθνείς αγορές. Ο κύριος αγωγός, το πρώτο κομμάτι του οποίου θα ξεκινά από το Νταουλαταμπάντ του Τουρκμενιστάν και θα διαπερνά το Αφγανιστάν για να καταλήξει στα λιμάνια του Πακιστάν στην Αραβική Θάλασσα, δεν είναι καινούριο σχέδιο. Το είχε προτείνει κατ' αρχάς η Unocal στους Ταλιμπάν - που, όπως είναι γνωστό, αλλά ελάχιστοι στην Ουάσιγκτον θέλουν να θυμάται ο κόσμος, αποτελούσαν δημιούργημα των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ, του Πακιστάν και της Βρετανίας, με χρηματοδότηση από τις τρεις χώρες μαζί με τη Σαουδική Αραβία και σημαντικό ενδιάμεσο για λογαριασμό της CIA, ποιον άλλον, τον Οσάμα μπιν Λάντεν, τη δεκαετία του 1980 για τον πόλεμο των μουτζαχεντίν κατά της ΕΣΣΔ -, αλλά δεν εφαρμόστηκε ποτέ, αφού ο εμφύλιος με τη Βόρεια Συμμαχία ουδέποτε τελείωσε και συνεχιζόταν ακόμη και μετά την 11η Σεπτεμβρίου...

Αυτός ο αγωγός, για τον οποίο γίνονται αυτήν την περίοδο μελέτες με την κατασκευή του να αναμένεται να αρχίσει το 2003 με χρηματοδότηση της Ασιατικής Τράπεζας Ανάπτυξης (ADB), θα έχει μήκος 1.400 χιλιόμετρα και η αξία κατασκευής του φθάνει τα 2 δισεκατομμύρια δολάρια. Το ποσό μοιάζει τεράστιο, αλλά πρόκειται απλώς για ψιλά, αν αναλογιστεί κανείς τι αποκτούν οι πολυεθνικές: Αυτό που (εν μέρει ασφαλώς) θα κρίνει ο αγωγός όταν λειτουργήσει είναι οι ενεργειακές, και ίσως όχι μόνον, παγκόσμιες ισορροπίες στον αιώνα που διανύουμε. Αφού θα τροφοδοτήσει τη νοτιοανατολική Ασία, και πιθανότατα και την Κίνα. Δεδηλωμένος στόχος των ΗΠΑ σ' αυτόν τον πόλεμο ήταν πολύ περισσότερο ο γεωπολιτικός έλεγχος του Αφγανιστάν από ό,τι ο Μπιν Λάντεν και οι βγαλμένοι από το Μεσαίωνα Ταλιμπάν...

Υπό το πρίσμα αυτό, ο πόλεμος στο Αφγανιστάν αποκτά την πραγματική του διάσταση. Δικαιολογείται, έτσι, απόλυτα και η συνέχισή του, από «αόρατες» ειδικές δυνάμεις και πράκτορες των ΗΠΑ, εντός της χώρας κι ευρύτερα στην περιφέρεια, κυρίως το Πακιστάν, από δυνάμεις «που δε βλέπετε ούτε ακούτε», όπως διαφωτιστικά εξήγησε ο Μπους. Εξηγείται, με τον ίδιο τρόπο, η άβολη συμμαχία των συμμάχων με τους δολοφόνους, βιαστές και εμπόρους ναρκωτικών της πάλαι ποτέ βόρειας συμμαχίας που σήμερα είναι η άρχουσα το Αφγανιστάν κλίκα. Οι 4.800 άμαχοι νεκροί των συμμαχικών επιχειρήσεων, οι μαζικές σφαγές από τους πολέμαρχους, αντιπάλων όπως και αιχμαλώτων, αποτελούν προφανώς το «αποδεκτό», για το σύστημα, κόστος του «πολέμου κατά του τρόμου», που δεν αποτελεί τίποτε άλλο πέρα από ένα τμήμα της μάχης για παγκόσμια ηγεμονία.

Εκτός όμως της «νόμιμης» δραστηριότητας των ενεργειακών εταιριών - τεράτων, στις οποίες εργάζονταν στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους τα κορυφαία στελέχη της αμερικανικής κυβέρνησης (Τσένι, Ράις, ο ίδιος ο Μπους), υπάρχει άλλη μια δραστηριότητα που έχει μεγάλη σημασία: Το παγκόσμιο εμπόριο ναρκωτικών. Επί Ταλιμπάν το Αφγανιστάν είχε φθάσει, σύμφωνα με τον ΟΗΕ, να εξάγει έως το 80% της ποσότητας οπίου, της βάσης της ηρωίνης, που διακινείται παγκοσμίως. Ο έλεγχος του παγκόσμιου εμπορίου ναρκωτικών απευθείας από τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ θα είναι ίσως ακόμη πιο επικερδής βραχυπρόθεσμα. Τα ναρκωτικά προσφέρουν «ζεστό» χρήμα σε τεράστια ποσά, τα οποία, μετά το ξέπλυμά τους από τράπεζες έναντι μιας εύλογης αποζημίωσής τους, τίθενται στην υπηρεσία των μυστικών υπηρεσιών για την επαναδιαμόρφωση των παγκόσμιων χρηματοπιστωτικών ροών. Χρηματιστηριακός τζόγος, δάνεια, οικονομική στήριξη ή καταστροφή χωρών. Τι σημαίνει αυτό μπορεί να το καταλάβει ο καθένας.

Ο πόλεμος στο Αφγανιστάν μπορεί ακόμη να ιδωθεί και ως μια «βαλβίδα εκτόνωσης» της κρίσης του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος, αλλά δε θα είναι αρκετή: Οπως θύμισε ένας οικονομολόγος μιλώντας στην Observer, το κεϋνσιανό κόλπο της δημιουργίας ζήτησης με τον πόλεμο και της διαμόρφωσης της τιμής του πετρελαίου, καθώς και της γενικής αναδιανομής πόρων μπορεί να λειτουργήσει μόνο σε περιπτώσεις μεγάλου μεγέθους συρράξεων. «Μικροί» πόλεμοι, όπως αυτός του Βιετνάμ, τείνουν να εξελίσσονται σε αποσταθεροποιητικούς παράγοντες: Ηταν μετά το 1973 που ο ΟΠΕΚ αναδείχτηκε σε σημαντικό παράγοντα στην παγκόσμια σκακιέρα και το σύστημα Μπρέτον - Γουντς κατέρρευσε, ανοίγοντας το δρόμο στην «παγκοσμιοποίηση»...

Αυτή η εξίσωση ενδεχομένως φωτίζει καλύτερα τους λόγους που οι ΗΠΑ στρέφουν το στόχαστρό τους στο Ιράκ και τις άλλες χώρες του «άξονα του κακού»...