Κυριακή 8 Σεπτέμβρη 2002
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Εικόνες του σύγχρονου καπιταλισμού

Περίπου 30.000 άνθρωποι που εργάζονταν στις φυτείες καφέ των επαρχιών Ματαγκάλπα και Τζινστέκα της Νικαράγουα έχουν απολυθεί τους τελευταίους μήνες, εξαιτίας της πτώσης της τιμής του καφέ, στην παγκόσμια αγορά. Περισσότεροι από 6.000 πρώην εργάτες στις φυτείες καφέ και νυν άνεργοι έχουν κατασκηνώσει μαζί με τις οικογένειές τους - ανάμεσά τους και περισσότερα από 4.000 παιδιά - πλάι σε δρόμους και πάρκα, ζητώντας βοήθεια από τους διερχόμενους και τις τοπικές αρχές. Τουλάχιστον, 12 άνθρωποι έχουν πεθάνει τις τελευταίες βδομάδες, ενώ περίπου 1.600 παιδιά υποφέρουν από υποσιτισμό και κινδυνεύουν να πεθάνουν. Εκατοντάδες απ' αυτά δεν είναι καν σε θέση να σηκωθούν και να περπατήσουν.

Τα δραματικά αυτά στοιχεία δεν αποτελούν την ανταπόκριση κάποιου ευφάνταστου δημοσιογράφου. Ανακοινώθηκαν πρόσφατα από την κρατική υπηρεσία Κοινωνικής Πρόνοιας για τα παιδιά της Νικαράγουα και μεταδόθηκαν από τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία. Και δεν έχουμε την παραμικρή αμφιβολία ότι παρόμοιες ή και ακόμη χειρότερες εικόνες υπάρχουν πολύ περισσότερες στον πλανήτη μας, ιδιαίτερα στις χώρες του λεγομένου Τρίτου Κόσμου. Τις... αφιερώνουμε στους κάθε λογής εγχώριους απολογητές των πολυεθνικών και οπαδούς των απελευθερώσεων, των νόμων της αγοράς και της ιμπεριαλιστικής νέας τάξης.

ΥΓ: Αλήθεια, αγόρασε κανένας, έστω και ελάχιστα φτηνότερα τον καφέ του, τον τελευταίο καιρό..;

Τον ρώτησε;

«Δεν υπάρχει καμία ιδιαίτερη αξιόπιστη πληροφορία» για ενδεχόμενη απειλή, καθώς πλησιάζει η επέτειος των επιθέσεων της 11ης Σεπτέμβρη 2001, δήλωσε προχτές, προς το τηλεοπτικό δίκτυο ABC, ο αρμόδιος για την εσωτερική ασφάλεια των ΗΠΑ, Τομ Ριτζ. Και μπορεί, βέβαια, ο κ. Ριτζ, να τα λέει αυτά, θέλοντας να παρουσιάσει έργο. Αλλωστε, τι αρμόδιος για εσωτερική ασφάλεια θα ήταν, αν προανάγγελλε σοβαρούς κινδύνους και απειλές. Τον προϊστάμενό του, Τζ. Μπους, όμως, τον ρώτησε; Πώς θα προωθήσει και θα κλιμακώσει παραπέρα ο τελευταίος την παγκόσμια «αντιτρομοκρατική» του εκστρατεία, εάν δεν κυριαρχεί η «τρομο-υστερία» και η «τρομο-ψύχωση» στο μυαλό και την καρδιά των Αμερικανών εργαζομένων;

Οι μυστικές υπηρεσίες και...

Τις προάλλες ήταν ο Ι. Κ. Πρετεντέρης στο «Βήμα». Χτες ήταν η σειρά των Γ. Καρελιά και του Γ. Βότση στην «Ελευθεροτυπία». Σώνει και καλά, να μας πείσουν ότι ξένες και ντόπιες μυστικές υπηρεσίες δεν έχουν καμιά σχέση με τη «17Ν», εκτός των... εναγώνιων και συνεχών - πλην αποτυχημένων... - προσπαθειών τους να την εξαρθρώσουν για 27 ολόκληρα χρόνια, μέχρι την «τυχαία» έκρηξη του περασμένου Ιούλη.

Κι εσείς πού το ξέρετε; Από πού αντλείτε αυτή τη βεβαιότητα και τη σιγουριά; Μήπως, η προχτεσινή «οικειοθελής παράδοση» του Κουφοντίνα προσφέρει τις απαραίτητες γι' αυτό αποδείξεις; Μήπως έχουν δοθεί απαντήσεις σε μια σειρά κρίσιμα ερωτήματα που σημειώθηκαν από τις πρώτες ακόμη μέρες της επιχείρησης «εξάρθρωση» και σε όσα προσθέτονται από τότε; Μήπως σ' αυτό το συμπέρασμα οδηγεί η ανάλογη διεθνής εμπειρία, π.χ. με τις «Ερυθρές Ταξιαρχίες» στην Ιταλία; ΄Η, μήπως, η πολιτική ζωή της χώρας και η νεότερη πολιτική ιστορία της γενικότερα είναι απαλλαγμένη από διάφορες, περισσότερο ή λιγότερο ωμές, επεμβάσεις, παρεμβάσεις κλπ., του ιμπεριαλισμού και των κάθε λογής υπηρεσιών του; Και, τέλος πάντων, ποια δουλιά νομίζετε ότι κάνουν οι μυστικές υπηρεσίες του ιμπεριαλισμού (ξένες και εγχώριες) και, ιδιαίτερα, τα ειδικά και επιλεγμένα τμήματά τους; Δεν τις γνωρίζετε; Ούτε καν τα βιβλία πρώην πρακτόρων της ΣΙΑ δε διαβάζετε;

Τέλος πάντων, δε νομίζουμε ότι όλα όσα γράφετε οφείλονται σε αφέλεια ή σε άγνοια...

... τα διδάγματα της ιστορίας

Πάντως και για κάθε ενδεχόμενο, εμείς σας θυμίζουμε ορισμένες μόνο - σταγόνες μπροστά στον ωκεανό... - επεμβάσεις των εκάστοτε ηγεσιών των ΗΠΑ, των άλλων μεγάλων καπιταλιστικών χωρών, όπως και των κάθε λογής μυστικών και άλλων υπηρεσιών τους. «Συνέβαλαν τα μέγιστα στην υπερίσχυση των δημοκρατικών αξιών της Δύσης, στη μεταπολεμική Ελλάδα». Με άλλα λόγια, δηλαδή, στην επιβολή του εμφύλιου πολέμου, στη διαμόρφωση του κατοπινού, μισαλλόδοξου, άκρως αντιδημοκρατικού και αυταρχικού κράτους, στο άγριο και απάνθρωπο κυνηγητό των αριστερών και των κομμουνιστών, στην ίδρυση και λειτουργία των «σύγχρονων Παρθενώνων» του Μακρονησιού κλπ., κλπ. Υπό την... υψηλή εποπτεία τους - και όχι μόνον - λειτουργούσε για χρόνια ο ΙΔΕΑ, οικοδομήθηκε προδικτατορικά το λεγόμενο παρακράτος της Δεξιάς, συγκροτήθηκαν οι οργανώσεις τύπου «Καρφίτσα», δολοφονήθηκαν ο Γρηγόρης Λαμπράκης και άλλοι αγωνιστές, ξεδιπλώθηκαν προβοκάτσιες, όπως η βόμβα στο Γοργοπόταμο και η ζάχαρη του Παπαδόπουλου, χειραγωγήθηκαν οι πολιτικές εξελίξεις (1965) και άνοιξε ο δρόμος στην εφτάχρονη χούντα.

Χρειάζεται, άραγε, να σας θυμίσουμε το ρόλο τους στο στρατιωτικο-φασιστικό πραξικόπημα του 1967 και την επιβολή της δικτατορίας ή στις κατοπινές τραγικές εξελίξεις στην Κύπρο; Μάλλον όχι... Ισως, όμως, αγνοείτε ότι και στη μεταπολιτευτική Ελλάδα οι ξένες μυστικές υπηρεσίες αλωνίζουν. Αν θέλετε αποδείξεις, μπορείτε να ανατρέξετε σε δημόσιες δηλώσεις αρκετών πρώην υπουργών του ΠΑΣΟΚ, ανάμεσά τους και τριών πρώην υπουργών Δημόσιας Τάξης.

Της ποίησης «Αρχάγγελος»

«(...) Αγγελε Αλαφροΐσκιωτε, που όλους τους ίσκιους κρυπτικά αποκρυπτογράφησες/(...) Αγγελε, Αρχάγγελε του Λαού, μες στους αιώνες ακούγεται η φωνή σου/(...)», γιατί «εκεί που λάμπει η Λευτεριά, θάνατος δεν υπάρχει», λέει ο Γιάννης Ρίτσος σ' ένα από τα «Συντροφικά Τραγούδια» του, με τίτλο «Στον Αγγελο Σικελιανό». Σ' αυτόν τον «Αρχάγγελο» της ποίησής μας, που «αγέρωχος» ανέβηκε «στο κορφοβούνι του Λαού του», αφιερώνεται η εξαίρετη μελέτη της καθηγήτριας της Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Ρίτσας Φράγκου Κικίλια «Αγγελος Σικελιανός (Βαθμίδες μύησης)» (εκδόσεις «Πατάκη»). Μελέτη, που η στήλη χαιρετίζει, γιατί το περιεχόμενό της φωτίζει μη διερευνημένες «πτυχές» που καθόρισαν την ιδεολογικοπνευματική, ανθρώπινη και ποιητική «φύση», πορεία και πράξη του Σικελιανού, ο οποίος εικοσιτετράχρονος ακόμα «ανανέωσε τον νεοελληνικό έμμετρο λόγο». Κυρίως, γιατί η Ρ. Φράγκου - Κικίλια (η σημαντικότερη, παθιασμένη μελετήτρια του Σικελιανού), επιμένει να φέρνει στο προσκήνιο αυτόν -τον σκοπίμως, επί δεκαετίες παραμελημένο από τους κρατούντες τα «ηνία» της Παιδείας και φιλολογίας- «εξόριστο θεό» (σ.σ. δανειζόμαστε το χαρακτηρισμό του Σικελιανού για τον Τζορντάνο Μπρούνο) των προοδευτικών ιδεών και της ποίησής μας. «Εξόριστος», γιατί «υπήρξε νους φιλόσοφος, συνεχώς αυτοπαιδευόμενος και καθόλη τη διάρκεια του βίου ζητητής της αλήθειας».

Η μελέτη (πλαισιώνεται με συνοπτικό βιοεργοχρονολόγιο, επίλογο βιβλιογραφία και ευρετήρια των έργων του, ονομάτων και τοπωνυμίων), αρθρώνεται σε τρία βασικά μέρη. Στο πρώτο μέρος η μελετήτρια παρακολουθεί τον στοχαστή Σικελιανό. Τη νιότη του, που «μεθούσε» με το «νέκταρ» του αρχαιοελληνικού πνεύματος και λόγου και ένιωθε «ομοτράπεζος και συνέστιος» των Ολυμπίων Θεών. Τα πνεύματα και τους δημιουργούς που θαύμαζε και τον επηρέασαν. Και όλα τα στάδια και της ιδεολογικής πορείας του, έως την «άνοδό» του στο αγωνιστικό «κορφοβούνι του Λαού», όπως έλεγε ο «μαθητής» του Γ. Ρίτσος. Το δεύτερο μέρος αφουγκράζεται όλες τις δονήσεις, τα οράματα της ρομαντικής, «αλαφροΐσκιωτης» ψυχής, του ερωτικού «άρρενα λόγου», της προαιώνιας «ορφικής φωνής» του, του «απολλώνιου» κάλλους και πνεύματος του τόσο «θεϊκού» κι όμως τόσο γήινου Σικελιανού. Γήινου, γιατί (σ.σ. μεταγράφουμε στο τρίτο πρόσωπο δυο στίχους του) «βαθιά του δόξασε και πίστεψε τη γη/ και στη φυγή δεν άπλωσε τα μυστικά φτερά του». Στο τρίτο μέρος εξετάζεται, με παραθέσεις τεκμηρίων, η σχέση του ίδιου (αλληλογραφία και συναντήσεις) και του έργου με άλλους μεγάλους δημιουργούς (Σολωμός, Παπαδιαμάντης, Παλαμάς, Καζαντζάκης, Ρίτσος, κ.ά).


Αρ. ΕΛΛΗΝΟΥΔΗ

Τον αδικούμε!

Πολύ αχάριστες

μωρέ, αυτές

οι κάτω

τάξεις

γι' ακρίβεια όλο

γκρινιάζουνε

για χαμηλές

συντάξεις

και αγνοούν

τα έργα μου

που είναι

μια ντουζίνα,

βρε, να προχτές

δεν έπιασα ως και

τον Κουφοντίνα;

***

Πολύ αχάριστοι

μωρέ,

αυτοί

οι ποπολάροι

για την ΟΝΕ

φωνάζουνε

την «κούρα»

το «ζωνάρι»

και αγνοούνε

τα καλά

οι παλιοχαρακτήρες

δεν είναι έργο μου

μωρέ

οι πρόσφατες

πλημμύρες;


Ο οίστρος

ΠΡΟΣΩΠΟ
Χαμίντ Καρζάι

Γρηγοριάδης Κώστας

Η απόπειρα κατά του Χαμίντ Καρζάι στην Κανταχάρ και η διπλή βομβιστική επίθεση στην Καμπούλ φαίνεται πως θα αποτελέσουν την αφορμή προώθησης γενικότερων επιδιώξεων των δυνάμεων που στηρίζουν τον Πρόεδρο του Αφγανιστάν. Ηταν, αν μη τι άλλο, εξόφθαλμο το ότι την ίδια ημέρα που έγινε η απόπειρα, ο υφυπουργός Αμυνας των ΗΠΑ, Πολ Γούλφοβιτς, επανέφερε το σχέδιο «επέκτασης χωρικά και χρονικά της αποστολής» της ISAF, της διεθνούς δύναμης αρωγής για την ασφάλεια -η εντολή της οποίας, που λήγει το Δεκέμβρη, αφορά τη φρούρηση μόνον της πρωτεύουσας.

Πέραν της αναμενόμενης καμπάνιας συλλήψεων «υπόπτων» για τις δύο ενέργειες -που αποδίδονται από στελέχη της κυβέρνησης στην αλ Κάιντα και από τον Καρζάι στις εναπομείνασες στη χώρα πιστές στους Ταλιμπάν δυνάμεις-, ο κορυφαίος σύμβουλος του προέδρου και υπουργός Οικονομίας, Ασράφ Γκάνι, τόνισε την πάγια θέση της κυβέρνησής του ότι «η παρουσία ανδρών της ISAF στις μεγάλες πόλεις του Αφγανιστάν θα επιφέρει μια φανταστική βελτίωση» στην κατάσταση της χώρας, όσον αφορά την ασφάλεια.

Βέβαια, στην κυβέρνηση του Καρζάι υπάρχουν ανδρείκελα και μαριονέτες, υπάρχουν όμως και αντιτιθέμενες επιδιώξεις -όπως του υπουργού Αμυνας Μοχάμεντ Φαχίμ, ο οποίος σε παλιότερες δηλώσεις του πρότεινε στο να μην επεκταθεί η παρουσία της διεθνούς δύναμης. Κάτι που η κυβέρνηση των ΗΠΑ απορρίπτει: οι πολέμαρχοι είναι ελάχιστα «ελέγξιμοι»...


Μπ. Γ.

Παπαγεωργίου Βασίλης



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ