Οι καθημερινές εξελίξεις αναδεικνύουν για κάθε εργαζόμενο το καθήκον να αντιστοιχήσει την ένταση και το περιεχόμενο της πάλης του με τη σφοδρότητα της επίθεσης που δέχεται στο όνομα της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης. Επιβεβαιώνεται ολοένα και περισσότερο η ανάγκη να μετατραπεί κάθε τόπος δουλειάς, κάθε εργοστάσιο, κάθε επιχείρηση σε κάστρο αντίστασης και αντεπίθεσης, σε ορμητήριο νέων, ακόμα πιο δυνατών, πιο αποτελεσματικών ταξικών αγώνων, που αταλάντευτα θα υπηρετούν τα συμφέροντα των εργαζομένων.

Το κάλεσμα της ανυπακοής στα κελεύσματα για υποταγή πρέπει να φτάσει παντού. Το σχέδιο για την οργάνωση της ταξικής πάλης πρέπει να καθοριστεί σε κάθε τόπο δουλειάς, μικρό και μεγάλο. Ακόμα κι εκεί όπου ο συσχετισμός της δύναμης είναι αρνητικός, εκεί όπου η εργοδοσία προσπαθεί να επιβάλει σιγή νεκροταφείου, εκεί όπου η συναίνεση ή η απογοήτευση φαίνεται να κυριαρχούν. Ακόμα κι εκεί όπου υπάρχει έστω και ένας μόνο εργαζόμενος διαθέσιμος να δουλέψει σ' αυτή την κατεύθυνση. Αρκεί για να μπουν τα θεμέλια της παρέμβασης που θα κατευθύνει τους εργάτες στην ουσία: Οτι ο πλούτος που αυτοί παράγουν τους ανήκει και πρέπει να τον διεκδικήσουν. Οτι η εργατική τάξη δεν είναι διατεθειμένη να πληρώσει την κρίση της πλουτοκρατίας.

Αυτή η δουλειά πρέπει να ενταθεί μπροστά στην απεργία στις 2 Απρίλη. Πολύ περισσότερο όμως να κλιμακωθεί από την επόμενη κιόλας μέρα. Δουλειά επιτακτική, ειδικά μέσα σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης, ενώ το κεφάλαιο επιδιώκει να φορτώσει τη χασούρα του στις πλάτες των εργαζομένων. Αυτή η δουλειά επιβάλλεται πρώτα και κύρια από την αγαστή συνεργασία με την οποία τα διάφορα τμήματα του κεφαλαίου και οι πολιτικοί συνδικαλιστικοί τους εκπρόσωποι συντονίζουν τα πυρά τους ενάντια στους εργάτες.

Την επιτακτικότητα αυτής της δουλειάς αποδεικνύει η έκβαση του αγώνα - για παράδειγμα - στο «Πλαίσιο» στη Θεσσαλονίκη, όπου η εργοδοσία υποχρεώθηκε σε ανάκληση των απολύσεων. ΄Η η εξέλιξη της αναμέτρησης στα «Τζάμπο», όπου αναδείχτηκε πόσα πλήγματα μπορεί να επιφέρει στην εργοδοσία ο συντονισμένος αγώνας των εργαζομένων. Μα πάνω απ' όλα, είναι δουλειά της οποίας η αναγκαιότητα δεν εξαντλείται στο σήμερα, αλλά αποτυπώνεται στη μαγιά που αφήνει για το αύριο, για την ένταση της ταξικής πάλης.

Η αποτελεσματικότητα αυτής της μάχης εξαρτάται από το βαθμό πολιτικοποίησης κάθε αγώνα στους τόπους και κλάδους δουλειάς, συνολικά της πάλης της εργατικής τάξης. Από την απεργία μέχρι την κάλπη. Από το πόσο αναδεικνύει τους πολιτικούς ενόχους για τα προβλήματα των εργαζομένων, πόσο προετοιμάζει και καθοδηγεί την εργατική τάξη σε σύγκρουση εφ' όλης της ύλης με το κεφάλαιο. Μόνο έτσι θα τιμωρηθούν όσοι ευθύνονται για τη ραγδαία επιδείνωση των συνθηκών ζωής και δουλειάς των εργαζομένων. Μόνο έτσι θα ανοίξει ο δρόμος για την ικανοποίηση των πραγματικών αναγκών της εργατικής λαϊκής οικογένειας.