Περίπου 300 εργαζόμενοι στα Κέντρα Πρόληψης καλούνται να καλύψουν τις ανάγκες όλης της χώρας, να ανταποκριθούν σε χιλιάδες αιτήματα σχολείων και τοπικών κοινωνιών, να αντιμετωπίσουν την απληρωσιά τους κι ένα σαθρό θεσμικό πλαίσιο που εμποδίζει τη λειτουργία τους. Οι 480 εργαζόμενοι στο ΚΕΘΕΑ βρίσκονται αντιμέτωποι με καταστάσεις που είναι εκτός ελέγχου, με μειώσεις των αποδοχών τους -35% κατά μέσο όρο, με 20 τοπικές κοινωνίες να ζητούν τη δημιουργία στεγνών προγραμμάτων. Ο ΟΚΑΝΑ εξαπλώνεται ραγδαία σε νοσοκομεία που αιμορραγούν κι αντί να απευθύνεται σε συγκεκριμένες πληθυσμιακές ομάδες, απευθύνεται σε όλους τους χρήστες ως ο εύκολος δρόμος για διά βίου εξάρτηση, με υπηρεσίες χαμηλών προδιαγραφών και με υποκατάστατα.

Ολα τα παραπάνω συντελούν στην υποβάθμιση των υπαρχουσών δομών, με στόχο τη σταδιακή απαξίωσή τους, προκειμένου να ανοίξει ευκολότερα η πόρτα σε επιχειρηματίες. Είναι αμέτρητες οι φορές μέσα στις δύο τελευταίες δεκαετίες, που οι διάφορες κυβερνήσεις έχουν επιχειρήσει να παραδώσουν την πρόληψη και την απεξάρτηση στους ιδιώτες, μέσω Εθνικών Σχεδίων Δράσης και νομοσχεδίων. Πρόσφατα με το νόμο 4139 που ψήφισαν όλα τα κόμματα της Βουλής εκτός του ΚΚΕ, η πρόληψη, απεξάρτηση, κοινωνική επανένταξη παραδίδεται άνευ όρων και προϋποθέσεων σε επιχειρηματίες. Σημαντική συνεισφορά σε αυτό το εγχείρημα αποτελεί η συντονισμένη προσπάθεια απονοηματοδότησης που προηγήθηκε, ώστε η πρόληψη να ταυτιστεί με την ενημέρωση και η θεραπεία με τη φαρμακευτική καταστολή και τη χορήγηση υποκαταστάτων. Γιατί με την απονοηματοδότηση των εννοιών δημιουργείται σύγχυση κι είναι ευκολότερο να παραμυθιαστείς ότι ένας ιδιώτης θέλει να κάνει απεξάρτηση και πρόληψη, να βάλει δηλαδή τρικλοποδιά στον εαυτό του και στα κέρδη του.

Σίγουρα μια τέτοια εξέλιξη σηματοδοτεί την επικράτηση ακραίου ταξικού διαχωρισμού, καθώς θα μπορούν να απευθύνονται σε ιδιωτικά κέντρα - έστω κι αν υποθετικά δεν εφαρμόζουν τις επικίνδυνες και μη ενδεδειγμένες μεθόδους, όπως κάνουν σήμερα - μόνο οι έχοντες. Οι υπόλοιποι θα πεθαίνουν στα χαμηλών προδιαγραφών προγράμματα του ΟΚΑΝΑ ή στο δρόμο, εξαρτημένοι μέχρι την τελευταία τους πνοή. Ενας επιχειρηματίας έχει συμφέρον όταν η «πελατεία» του - οι χρήστες ναρκωτικών σ' αυτήν την περίπτωση - μεγαλώνει και παραμένει στη χρήση. Αρα δεν υπάρχει λόγος να κάνει πρόληψη, απεξάρτηση, επανένταξη, αφού το συμφέρον του είναι ίδιο με εκείνο της φαρμακοβιομηχανίας και κάθε μηχανισμού χειραγώγησης και καταστολής. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η ημερίδα που έγινε πριν λίγες μέρες από ιδιωτικό κέντρο «απεξάρτησης» όπου οι υπεύθυνοί του ισχυρίστηκαν ότι αιτία της τοξικοεξάρτησης είναι τα γονίδια, το φύλλο, η εθνότητα...

Ακόμη όμως κι αν ήταν... ηθικός και ευσυνείδητος, πάλι δε θα μπορούσε. Γιατί πρόληψη και απεξάρτηση με ιδιωτικό κεφάλαιο είναι έννοιες αντιφατικές από τα σπάργανά τους, αλληλοακυρώνονται. Η φιλοσοφία της πρόληψης και της απεξάρτησης τις θέλει μέσα στην κοινωνία. Εκεί γεννήθηκαν, εκεί επιτυγχάνονται. Μέσα από συλλογικές διαδικασίες που προάγουν την ανιδιοτέλεια, την ελευθερία, την αλληλεγγύη, την αγάπη προς τον άνθρωπο χωρίς εκμετάλλευση και σ' όλα αυτά δεν χωράει αντίτιμο και δεσμά στη σκέψη.