Τις παραστάσεις του κλασικού αριστουργήματος του Μπρεχτ «Ο κύκλος με την κιμωλία» συνεχίζει μετά το καλοκαίρι η θεατρική ομάδα του ΠΑΜΕ, τη δεύτερη χρονιά λειτουργίας της. Η ομάδα των εργατών, ανέργων, συνταξιούχων, φοιτητών, μεταναστών μελών του ΠΑΜΕ, με την καθημερινή αγωνιστική δράση τους, υψώνουν το ανάχωμα της ποιότητας της σκέψης, της μετάδοσης της γνώσης, της διατήρησης της παράδοσης, των ηθών και των εθίμων μας, δημιουργώντας μια θεατρική ομάδα, για να παρουσιάζει έργα με κοινωνικό περιεχόμενο. Το ΠΑΜΕ στηρίζει τις διαχρονικές πολιτιστικές αξίες, γιατί ψυχαγωγία σημαίνει αυτοσυνειδησία και ο πολιτισμός μπορεί και πρέπει να είναι υπόθεση του εργαζόμενου, που θα αντιστέκεται στα υποπαράγωγα της πνευματικής πενίας.

Η υπόθεση του έργου: Ο πανάρχαιος μύθος για το σοφό δικαστή, που έπρεπε να «μοιράσει» ένα παιδί σε δύο μητέρες. Μια πανέξυπνη αλληγορία για την αιώνια μάχη ανάμεσα στην αγάπη και το συμφέρον, στον ατομισμό και την αυτοθυσία, στη δικαιοσύνη και το «δίκαιο» του ισχυρότερου.

Οι επόμενες παραστάσεις είναι οι εξής:

Πέμπτη 15/09/2011, στο 37ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - «ΟΔΗΓΗΤΗ», πάρκο «Αντώνη Τρίτση».

Σάββατο 24/09/2011, Ηλιούπολη, Θέατρο Αλσους «Δημήτρης Κιντής». Με αφιέρωμα στο λαό της Σομαλίας που πλήττεται από την πείνα.

Κυριακή 2/10/2011, Πολυχώρος «Αννα - Μαρία Καλουτά» του Δήμου Αθήνας, στο Νέο Κόσμο. Με αφιέρωμα στα 65 χρόνια από την ίδρυση της ΠΣΟ και την 3η Οκτώβρη, Μέρα Παγκόσμιας Δράσης των συνδικάτων της ΠΣΟ.

Σάββατο 8/10/2011, Λαύριο, με αφιέρωμα στην καμπάνια για την απελευθέρωση των πέντε Κουβανών πατριωτών.

Σάββατο 15/10/2011, Πειραιάς, με αφιέρωμα στον αγώνα του παλαιστινιακού λαού για δημιουργία ελεύθερου κράτους.

Σάββατο 22/10/2011, Νάουσα. Η παράσταση εντάσσεται στις πρωτοβουλίες του Εργατικού Κέντρου Νάουσας και του ΠΑΜΕ για τους ανέργους.

Στους λόγους που τον οδήγησαν να μην αναλάβει τελικώς την ευθύνη του ανεβάσματος του «Μεγάλου μας Τσίρκου» αναφέρεται με επιστολή του προς τα ΜΜΕ ο Κώστας Καζάκος, τονίζοντας πως «η ιδιαίτερη σχέση μου με την παλιά παράσταση, δεν μου επιτρέπει άλλη αντιμετώπιση».

Ο Κ. Καζάκος αναφέρει ότι τον περασμένο Ιούνη (ή αρχές Ιούλη) ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος Σωτήρης Χατζάκης του πρότεινε ν' αναλάβει το ανέβασμα του Τσίρκου για το Γενάρη του 2012. Ανάμεσα σε άλλα σημειώνει: «Κάθε πέντε με δέκα χρόνια, εξετάζαμε με τον Καμπανέλλη και τον Ξαρχάκο την ιδέα μιας καινούργιας παράστασης του Τσίρκου και πάντα καταλήγαμε στο συμπέρασμα ότι πρέπει να χτίσουμε ένα καινούργιο Τσίρκο επί σκηνής, με επίκαιρη σάτιρα, που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες της δοσμένης πραγματικότητας. Και αφήναμε την παλιά παράσταση στην ησυχία της. Αισθανόμαστε βαριά ευθύνη για τις εικόνες που είχε συγκρατήσει στη μνήμη του το Κοινό, από την εποχή του 1973. Εδώ πρέπει να κατανοηθεί ότι το 50% της επιτυχίας εκείνης της παράστασης του 1973 το έφερε μαζί του το ίδιο το Κοινό, ως αποσκευή του. Εκφράστηκε, δηλαδή, η ανάγκη της εποχής. Ο φανερός και κοινός εχθρός, η λαϊκή ομοψυχία κ.λπ. Εξέθεσα αμέσως τις σοβαρές μου επιφυλάξεις και επεσήμανα τους κινδύνους που εγκυμονεί ένα τέτοιο εγχείρημα, κατά την άποψή μου.

Οι συγκυρίες, βέβαια, έχουν επαναφέρει το έργο του Καμπανέλλη στην επικαιρότητα κατά τρόπο δραματικό. Για να πετύχει η καινούργια παράσταση το ίδιο αποτέλεσμα, νομίζω ότι πρέπει να εξασφαλιστούν ορισμένες προϋποθέσεις». Αναφέρεται στην αποφυγή συγκρίσεων και σχετικά με το κόστος της παράστασης σημειώνει: «Η παράσταση χρειάζεται καμιά πενηνταριά νοματαίους επί σκηνής, μαζί με τους δέκα μουσικούς. Μεταξύ των τριών σκηνών και της πασαρέλας, κινούνται όγκοι ανθρώπων αλλιώς πολλά επεισόδια θα χάσουν τη σημασία τους. Και εξήγησα πώς θα έβλεπα την αναβίωση της παλιάς παράστασης: Τη φαντάζομαι σαν ένα φεστιβαλικό γεγονός, ιδιαίτερου ενδιαφέροντος, που θα χτιστεί σε μεγάλο χώρο, με τρεις σκηνές και πασαρέλα και θα παιχτεί για πέντε με δέκα παραστάσεις, όσο χρειάζεται για να υποδεχτεί το Κοινό που θα επιθυμούσε να το ιδεί. Και όχι σε ένα συμβατικό θέατρο, ιταλικού τύπου, της μιας υπερυψωμένης σκηνής, που θα ανοίξει τις πόρτες του για καθημερινές παραστάσεις, όπως συνηθίζεται (...).

Στις αρχές Αυγούστου, το Κ.Θ.Β.Ε. άλλαξε τον προγραμματισμό του και αντί το Γενάρη του '12, αποφάσισε ν' ανεβάσει το έργο το Νοέμβρη του '11. Οπότε σταμάτησε κάθε συζήτηση από την πλευρά μου. Η ιδιαίτερη σχέση μου με την παλιά παράσταση, δεν μου επιτρέπει άλλη αντιμετώπιση. Με στενοχωρεί μόνο το γεγονός ότι μέχρι και τις τελευταίες μέρες, στις ανακοινώσεις του Κ.Θ.Β.Ε., εμπλέκεται το όνομά μου, ως υπεύθυνου της παράστασης».

• Σε ανακοίνωση του ΚΘΒΕ αναφέρεται πως «οι απόψεις του κ. Κώστα Καζάκου για το έργο είναι σεβαστές και η εκτίμησή μας στο πρόσωπό του δεδομένη. Η διαφωνία του για τη συμμετοχή του στη συγκεκριμένη παράσταση κινήθηκε σε επίπεδο οικονομικό και καλλιτεχνικό». Επίσης ενημερώνει ότι προχωρεί σε συμπαραγωγή με το θέατρο «Ακροπόλ», με τη συμμετοχή του κ. Σταύρου Ξαρχάκου.

Ο σπουδαιότερος εν ζωή Ρώσος χορογράφος και για 30 χρόνια καλλιτεχνικός διευθυντής των Μπολσόι, Γιούρι Γκριγκορόβιτς έρχεται στην Ελλάδα με 70 συντελεστές για να παρουσιάσει την ιστορική χορογραφία του για τον δούλο μονομάχο «Σπάρτακο» που σήκωσε το ανάστημά του στη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, αλλά και την τρυφερή διασκευή του για τη μοναδική «Λίμνη των Κύκνων», στο Θέατρο Μπάντμιντον. Το «Grigorovich Ballet theatre of Russia», η χορευτική ομάδα του μεγάλου χορογράφου θα παρουσιάσει τον «Σπάρτακο» του Χατσατουριάν στις 20 και 21 Οκτωβρίου και τη «Λίμνη των Κύκνων» του Τσαϊκόφσκι πάνω στην χορογραφία των Μάριους Πετιπά - Λέβ Ιβάνωφ στις 22 και 23 Οκτωβρίου. Η μεγάλη ζήτηση των εισιτηρίων οδήγησε την ομάδα στο να προσθέσει δύο έξτρα παραστάσεις της «Λίμνης των Κύκνων» το ίδιο διήμερο (στις 22/10, στις 16.30 και 21.00 και στις 23/10 στις 12.30 και 17.30). Οι παραστάσεις θα δοθούν με την καθοδήγηση και την παρουσία του ίδιου του Γιούρι Γκριγκορόβιτς.