ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Αντιδραστικό το «έξω τα κόμματα»

Από τις πλατείες των αποκαλούμενων «αγανακτισμένων», τα συνθήματα «έξω τα κόμματα, έξω τα συνδικάτα» μεταφέρθηκαν το τελευταίο διάστημα στα πανεπιστήμια και τα σχολεία. Καθόλου τυχαία, στην αναπαραγωγή τους πρωτοστατούν οι ίδιες δυνάμεις που επιδίωξαν ρόλο καθοδηγητή στις πλατείες. Για παράδειγμα, σε υπό κατάληψη σχολές, δυνάμεις των ΝΑΡ/ΑΝΤΑΡΣΥΑ ζητάνε επίμονα να μην υπάρχουν αφίσες της ΚΝΕ στους τοίχους και να μη διακινείται «Ριζοσπάστης». Οι ίδιες δυνάμεις με τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, βάζουν ζήτημα να μην υπάρχει παρουσία των παρατάξεων στις καταλήψεις και στις εγγραφές των πρωτοετών. Συνδικαλιστές εκπαιδευτικοί από τις ίδιες πολιτικές δυνάμεις έκαναν πρόταση στις εκλογές του συλλόγου τους να μην υπάρχουν παρατάξεις και να φτιαχτεί ενιαίο ψηφοδέλτιο. Και καθόλου τυχαία αυτό το «έξω τα κόμματα - έξω οι παρατάξεις», υπάρχει στο νόμο πλαίσιο.

Η προπαγάνδα τους πάει χέρι χέρι με την επίσημη κυβερνητική πολιτική, η οποία, διαχρονικά και με προσχήματα, προσπαθεί να βγάλει τα κόμματα έξω από τα σχολεία και τις σχολές, να βάλει εμπόδια στην πολιτική δράση και αντιπαράθεση. Ο νέος νόμος πλαίσιο προβλέπει ενιαίο ψηφοδέλτιο σε όλες τις εκλογικές διαδικασίες για την ανάδειξη εκπροσώπων (εργαζόμενων, μελών ΔΕΠ) στα πανεπιστημιακά όργανα. Μόλις πριν από λίγες μέρες ήρθε ξανά στην επικαιρότητα η εγκύκλιος που εξέδωσε το ΠΑΣΟΚ το 1985, με την οποία απαγορεύεται επί της ουσίας σε εκπροσώπους κομμάτων να κάνουν περιοδείες στα σχολεία! Καθόλου άσχετη με τα παραπάνω δεν είναι και η προσπάθεια των αστικών επιτελείων να προβάλλουν το διαδίκτυο σαν τη νέα μορφή οργάνωσης της νεολαίας, σε αντιπαραβολή με τη συμμετοχή της στο σύλλογο, στο συνδικάτο, στους μαζικούς φορείς του κινήματος.

Οι εξελίξεις είναι αντιδραστικές, επικίνδυνες και στοχεύουν κυρίως στις νεανικές συνειδήσεις. Θέλουν να κρύψουν από τους νέους ότι η κοινωνία δεν είναι ενιαία. Υπάρχουν τάξεις, τα συμφέροντα των οποίων εκφράζονται από κόμματα. Κατ' αναλογία, το εργατικό ή το φοιτητικό κίνημα, δεν είναι ενιαίο, αφού σ' αυτό δρουν και τα αστικά κόμματα προβάλλοντας πολιτική και λύσεις στις διεκδικήσεις, κόντρα στα πραγματικά συμφέροντα του λαού και της νεολαίας, πολιτική που βολεύει τους αστούς. Γι' αυτό υπάρχουν οι παρατάξεις, οι οποίες εκφράζουν διαφορετικές στρατηγικές στο κίνημα, διαφορετικές διεξόδους και στη βάση αυτή αναπτύσσεται η πολιτική αντιπαράθεση, διαμορφώνονται οι συσχετισμοί. Πεδίο αυτής της αντιπαράθεσης δεν μπορεί να είναι άλλο από τις γενικές συνελεύσεις του συνδικάτου ή του φοιτητικού συλλόγου, με την επιδίωξη αυτές να είναι μαζικές, ζωντανές, όπως και συνολικά η δράση κάθε φορέα του κινήματος.

Οι εργαζόμενοι, οι φοιτητές και σπουδαστές, να σκεφτούν σοβαρά ποιος έχει όφελος από το εμπόδισμα της δράσης των κομμάτων και τον αποκλεισμό των παρατάξεων από τις σχολές. Η κυρίαρχη προπαγάνδα και στρατηγική διαθέτει αμέτρητους υποβολείς και μηχανισμούς χειραγώγησης του λαού. Απέναντί τους βρίσκεται μόνο το ΚΚΕ, οι ριζοσπαστικές δυνάμεις στο εργατικό και φοιτητικό κίνημα. Εκεί στοχεύει η προβολή του «ακομμάτιστου», το οποίο μάλιστα επιχειρούν να πλασάρουν σαν πρόοδο, ενώ εκπροσωπεί την πιο μαύρη αντίδραση. Να μην πέσει ο λαός και η νεολαία στην παγίδα που τους στήνουν. Εγκαιρα να πάρουν θέση, να υπερασπιστούν την παρουσία των κομμάτων και των παρατάξεων στο μαζικό κίνημα. Να συμπορευτούν με το ΚΚΕ και τις ριζοσπαστικές συσπειρώσεις, δίνοντας τη μάχη για αλλαγή των συσχετισμών παντού.

Λύσσαξε για την απεργία ο ΣΚΑΪ

Γρηγοριάδης Κώστας

Λύσσαξαν χτες τα μικρόφωνα του ΣΚΑΪ, με πρώτο και καλύτερο τον διευθυντή του σταθμού, Α. Πορτοσάλτε, για τη 48ωρη απεργία στον κλάδο των τροφίμων και των ποτών, που κήρυξε η ταξική Ομοσπονδία. Και τι δεν ακούστηκε χτες από τη συχνότητα που παινεύει μέχρι και η αμερικάνικη πρεσβεία...: Οτι η περιφρούρηση του ΠΑΜΕ στις πύλες των εργοστασίων και η αλληλεγγύη άλλων κλάδων είναι «ακτιβισμός». Οτι οι εργαζόμενοι στα εργοστάσια δεν απεργούν, αλλά υποχρεώνονται από το ΠΑΜΕ να μένουν έξω από τις πύλες και άλλα παρόμοια. Εμφάνισαν, μάλιστα, και έναν οδηγό να δηλώνει ότι στο εργοστάσιο που απασχολείται, κανένας απ' όσους μετέχουν στην περιφρούρηση δεν είναι απεργός. Το μίσος και η λύσσα τους δεν είναι τυχαία. Επιτίθενται στην απεργία για πολλούς λόγους: Πρώτο, επειδή η ταξική Ομοσπονδία Γάλακτος - Τροφίμων και Ποτών είναι από τις λίγες που μέσα σε συνθήκες ληστρικής μείωσης των μισθών και κυριαρχίας των επιχειρησιακών - ατομικών συμβάσεων παλεύει για την υπογραφή ικανοποιητικής κλαδικής σύμβασης, σε σύγκρουση με τους εργοδότες του κλάδου. Δεύτερο, επειδή η αλληλεγγύη για την επιτυχία της απεργίας πολλαπλασιάζει τη δυναμική αυτής της μάχης και στριμώχνει τα αφεντικά, κάνοντας τον φιλεργοδοτικό ΣΚΑΪ να βγάζει «σπυράκια». Τρίτο και πιο σημαντικό, επειδή απεργία σημαίνει σύγκρουση στην καρδιά της καπιταλιστικής παραγωγής, εκεί που πονάει τον εργοδότη, στον τόπο της δουλειάς. Αυτό είναι που φοβίζει το κεφάλαιο και τα παπαγαλάκια του, τα οποία εκθειάζουν διαδηλώσεις τύπου «αγανακτισμένων», αλλά όταν πρόκειται για απεργία των ταξικών δυνάμεων, συκοφαντούν, επιτίθενται και πιέζουν για καταστολή. Το ίδιο έκαναν και με τις απεργίες στα καράβια, χρησιμοποιώντας τότε την ψευτιά ότι πλήττεται τάχα ο τουρισμός. Τώρα, λένε ότι πλήττονται οι επιχειρήσεις σε συνθήκες κρίσης και με την απεργία υπάρχει κίνδυνος να κλείσουν. Καλούν, δηλαδή, τον εργάτη να γίνει δούλος και να περπατάει στα τέσσερα, για να μην κλείσουν δήθεν οι επιχειρήσεις σε έναν κλάδο που καταγράφει τεράστια κερδοφορία ακόμα και στην κρίση. Αθλια η προπαγάνδα και τα ψέματά τους. Ομως, οι εργαζόμενοι τους παίρνουν χαμπάρι. Οσο κι αν ουρλιάζουν, η τρομοκρατική επίθεση στις εργατικές συνειδήσεις θα τους γίνει μπούμερανγκ.

Ιδια μούρη...

Η Δημοκρατική Συμμαχία της Ντόρας Μπακογιάννη έβγαλε χτες ανακοίνωση για την απεργία στον κλάδο των τροφίμων - ποτών, στην οποία σημειώνει μεταξύ άλλων: «Τη στιγμή που το ΚΚΕ προχωρά σε μαζικές απολύσεις προσωπικού στον σταθμό 902, οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ εξαντλούν την επαναστατικότητα τους στον αποκλεισμό ιδιωτικών μονάδων, χωρίς τη θέληση των εργαζομένων τους. Το ΚΚΕ θα πρέπει να κατανοήσει πως όσο επιτίθεται σε υγιείς και παραγωγικές επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα, το μόνο που πετυχαίνει είναι να τις σπρώχνει εκτός χώρας, οδηγώντας έτσι το σύνολο των εργαζομένων τους στην ανεργία». Ο χυδαίος τρόπος με τον οποίο το κόμμα της Μπακογιάννη προσπαθεί να επιτεθεί στο ΚΚΕ και να συκοφαντήσει την απεργιακή μάχη χιλιάδων εργαζομένων σε όλη την Ελλάδα, ούτε τυχαίος είναι, ούτε αποτελεί μεμονωμένη περίπτωση. Τα ίδια έλεγε και ο ΛΑ.Ο.Σ. τις προάλλες, τις ίδιες συκοφαντίες αναπαρήγαγε και το πολιτικό απολειφάδι της Δράσης, το ίδιο παραμύθι πουλούσε στους ακροατές του χτες και ο Πορτοσάλτε του ΣΚΑΪ. Δίνουν όλοι τα διαπιστευτήριά τους στα αφεντικά, στους καπιταλιστές σαν τάξη. Επιτίθενται στο ΚΚΕ και προσπαθούν με αθλιότητες να το αποκόψουν από τους εργαζόμενους, να ακυρώσουν τον πρωτοπόρο ρόλο του στην οργάνωση της εργατικής λαϊκής πάλης. Κρύβουν ότι την κρίση την γέννησαν τα κέρδη της πλουτοκρατίας και ο πλούτος που συσσώρευσε από τον ιδρώτα των εργαζομένων. Κρύβουν ότι τις επιχειρήσεις δεν τις κλείνουν ούτε τις σπρώχνουν στη μετανάστευση οι αγώνες των εργαζομένων, αλλά η δίψα του καπιταλιστή για ακόμα μεγαλύτερο κέρδος και τα προνόμια που του δίνει το αστικό κράτος. Η καπιταλιστική κρίση καταστρέφει παραγωγικές δυνάμεις, κλείνει επιχειρήσεις, πετάει στο δρόμο εργάτες. Αυτά τα ξέρουν τα παπαγαλάκια των αστών και κάνουν ό,τι μπορούν για να τα κρύψουν από τους εργαζόμενους. Οσο για την προσπάθεια να προβάλουν τη σαπίλα του συστήματός τους στον «902», για να βγάλουν λάδι την πολιτική τους, το μόνο που πετυχαίνουν είναι να γελοιοποιούνται και να καρφώνονται. Φοβούνται το ΚΚΕ και την ταξική πάλη και αυτό πρέπει να είναι το δίδαγμα για τους εργαζόμενους και το λαό.