Το νέο σύστημα που προωθεί το εφαρμοστικό του μνημονίου, δεν εγγυάται σε καμιά περίπτωση την απόδοση συντάξεων και πολύ περισσότερο το ύψος τους
MotionTeam |
Οι εργαζόμενοι θα γνωρίζουν μόνο τι πληρώνουν για την επικουρική τους σύνταξη, δεν τους δίνεται όμως καμιά εγγύηση για το ύψος της σύνταξής τους, αφού πέρα από το νέο τρόπο «θεωρητικού» υπολογισμού τους, τελικά αυτό θα καθορίζεται με υπουργική απόφαση του εκάστοτε υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και με στόχο να μην προκαλούνται ελλείμματα στο Ταμείο.
Σύμφωνα με το νομοσχέδιο, από την 1η Ιούλη συγκροτείται Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης (ΕΤΕΑ), στο οποίο, σε πρώτη φάση, εντάσσονται τα πέντε μεγαλύτερα επικουρικά ταμεία: Το ΕΤΕΑΜ (επικουρικό ΙΚΑ), το Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης Ιδιωτικού Τομέα (ΤΕΑΙΤ), το ΤΕΑΔΥ (επικουρικό δημοσίων υπαλλήλων) μαζί με τους τομείς του ΤΕΑΠΟΚΑ και του ΤΑΔΚΥ, το ΕΤΑΤ (τραπεζοϋπαλλήλων), και ο κλάδος επικουρικής ασφάλισης του Ταμείου Ασφάλισης Υπαλλήλων Τραπεζών και Επιχειρήσεων Κοινής Ωφέλειας (ΤΑΥΤΕΚΩ), μαζί και ο αντίστοιχος κλάδος του προσωπικού της ΔΕΗ.
Το ποσό της σύνταξης είναι ακαθόριστο και ατομικό και ορίζεται από:
Στην πραγματικότητα, δηλαδή, δεν δίνεται η παραμικρή βεβαιότητα και εξασφάλιση του ποσού της σύνταξης και σε κάθε περίπτωση ο εκάστοτε υπουργός Κοινωνικής Ασφάλισης θα μπορεί να αναπροσαρμόζει σε ετήσια βάση τη σύνταξη με μοναδικό στόχο να μην προκύπτουν ελλείμματα στο νέο Ταμείο. Με δυο λόγια, η επικουρική σύνταξη, εάν δίνεται, θα καθορίζεται με πολιτική απόφαση και χωρίς το κράτος των καπιταλιστών να δίνει ένα τσακιστό ευρώ.
Οι ίδιοι οι συντάκτες του νομοσχεδίου ορίζουν το νέο επικουρικό, ως «σύστημα προκαθορισμένων εισφορών με νοητή κεφαλαιοποίηση»(!). Δηλαδή, οι ασφαλισμένοι θα γνωρίζουν μόνο τι θα πληρώνουν κατά τη διάρκεια του εργάσιμου βίου τους, όχι όμως και τι θα πάρουν.
Ταυτόχρονα, και εδώ, η κυβέρνηση επιχειρεί να διασπάσει τους ασφαλισμένους. Ετσι κατά το πρότυπο του διαχωρισμού σε «νέους» και «παλιούς» ασφαλισμένους για τις κύριες συντάξεις, τώρα επεκτείνεται και στις επικουρικές. Οσοι μπήκαν στην παραγωγή μετά το 2001 η σύνταξή τους θα υπολογίζεται εξολοκλήρου με τα νέα δεδομένα (δημογραφικά δεδομένα, επιτόκια ανάλογα με τη μεταβολή του μισθού κλπ). Για τους ασφαλισμένους πριν από το 2001, ο χρόνος που θα διανύσουν μέχρι το τέλος του 2014 θα υπολογιστεί με τα ισχύοντα των ταμείων τους και ο υπόλοιπος μετά την 1/1/2015 με το νέο σύστημα.
Ομως και για τους «παλιούς» ασφαλισμένους ο κίνδυνος είναι δεδομένος, αφού μόλις 3 μήνες μετά τη σύσταση του ΕΤΕΑ, θα εκδοθεί νέος Κανονισμός Ασφάλισης και Παροχών που και πάλι ο υπουργός Ασφάλισης θα αποφασίσει τις νέες παροχές, τις εισφορές, τους όρους και τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης. Ασκώντας ανοιχτό εκβιασμό, η κυβέρνηση ορίζει πως μέχρι το τέλος του χρόνου όσα επικουρικά ταμεία δεν ενταχθούν στο ΕΤΕΑ, μετατρέπονται αυτοδίκαια σε Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου, σύμφωνα με τους όρους των επαγγελματικών ταμείων που νομοθετήθηκαν το 2002. Στην πράξη η κυβέρνηση τους καλεί να διαλέξουν μεταξύ Σκύλλας και Χάρυβδης.
Στα 50 δισ. ευρώ (!) οι ανάγκες του ντόπιου τραπεζικού κεφαλαίου, λέει το ΔΝΤ
Με φόντο τους οξυμένους ανταγωνισμούς για τον επιμερισμό της χασούρας ανάμεσα στα μονοπώλια, συνεχιζόταν και μετά τα μεσάνυχτα η συζήτηση στο Γιούρογκρουπ. Σε ένα κρεσέντο εμπαιγμού και αντιλαϊκών εκβιασμών, προσερχόμενος στη συνεδρίαση, ο υπουργός Οικονομικών Ε. Βενιζέλος έστειλε στους ιμπεριαλιστικούς Οργανισμούς και τους εκπροσώπους τους, ηχηρό το μήνυμα, για την αποφασιστικότητα της συγκυβέρνησης να τσακίσει το λαό.
Στις δημόσιες δηλώσεις του τόνισε πως ο ελληνικός λαός «έκανε ήδη και θα κάνει τις θυσίες που απαιτούνται» και σημείωσε ότι αυτό που χρειάζεται η κυβέρηνση είναι «σαφή πολιτική έγκριση από το Γιούρογκρουπ». «Προσδοκούμε σε οριστική λύση σήμερα» δήλωσε προσερχόμενος ο επικεφαλής του Γιούροκρουπ Ζ.Κ. Γιουγκέρ.
Παράλληλα, με το χτεσινό Γιούρογρουπ συνεχίζονταν και τα παζάρια στελεχών τoυ υπουργείου Οικονομικών με τα κλιμάκια της τρόικας, με τη συμμετοχή και των επικεφαλής του τραπεζικού λόμπι, του Οργανισμού IIF. «Βέβαιος πως η επίτευξη συμφωνίας είναι δυνατή μέσα στη βδομάδα» δήλωσε ο τραπεζίτης Γ. Ακερμαν. Στο τραπέζι έχει πέσει και η λεγόμενη «έκθεση βιωσιμότητας του κρατικού χρέους» που έχει καταθέσει η πλευρά του ΔΝΤ. Σύμφωνα με τις σχετικές διαρροές, το κρατικό χρέος «εκτιμάται» για το 2020 στο 129% του ΑΕΠ, έναντι στόχου στο 120%, διαμορφώνεται, δηλαδή έξω από κάθε αποδεκτή προδιαγραφή.
Σε αυτό το πλαίσιο σε ανοιχτή αμφισβήτηση μπήκε και η μελλοντική ικανότητα για την «απρόσκοπτη» αποπληρωμή των τραπεζιτών. Το ΔΝΤ εμφανίζεται να προκρίνει 4 σενάρια για «κούρεμα» στα αποδεκτά επίπεδα, τα οποία φαίνεται να συμπίπτουν με τις θέσεις της συγκυβέρνησης. Σύμφωνα πληροφορίες που διαρρέονται, ευρωζώνη και ΔΝΤ έχουν διαφορετικές «προσεγγίσεις» για την κάλυψη του «χρηματοδοτικού κενού».
Η διελκυστίνδα έχει και συνέχεια με τις εκατέρωθεν αντικρουόμενες «εκτιμήσεις» και ως προς τις ανάγκες «ανακεφαλαιοποίησης» του ντόπιου τραπεζικού κεφαλαίου. Το ΔΝΤ τις υπολογίζει στο αστρονομικό ύψος των 50 δισ. ευρώ, γεγονός που απαιτεί τη διοχέτευση φρέσκου πακτωλού κεφαλαίων, πέρα και πάνω από αυτές που ήδη έχουν «συμφωνήσει». Είτε προσχηματικά είτε όχι, στο μεταξύ τους παζάρι έχουν πέσει και προτάσεις για κούρεμα στο 70% πάνω στην ονομαστική αξία των κρατικών ομολόγων.
Παράγοντες του υπουργείου Οικονομικών μεταφέροντας το κλίμα από την προχτεσινή συνάντηση προετοιμασίας (Euro working Group), των επίσημων και ανεπίσημων συναντήσεων, σημείωναν τα εξής:
Σχόλιο του Γραφείου Τύπου της ΚΕ
Σε σχόλιο για τις δηλώσεις του Ευ. Βενιζέλου και το Γιούρογκρουπ, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ σημειώνει: «Η θέση του αντιπροέδρου της συγκυβέρνησης ότι ο ελληνικός λαός θα κάνει ό,τι θυσίες απαιτούνται για να μείνει η χώρα στην ΕΕ, εκφράζει την επιθυμία της πλουτοκρατίας και των κομμάτων της. Αν οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα το αποδεχτούν είναι σαν να υπογράφουν την καταδίκη τους. Για να βγει ο λαός από την ανεξέλεγκτη χρεοκοπία πρέπει να απαντήσει: Αποδέσμευση από τη λυκοσυμμαχία σας, κοινωνικοποίηση όλων των μονοπωλίων. Μονομερή διαγραφή του χρέους. Αυτός είναι ο δρόμος για την ανάπτυξη όλων των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας για την κάλυψη των σύγχρονων λαϊκών αναγκών».