ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Αντίσταση στον «ευρωμονόδρομο»

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ολο και χειροτερεύει η θέση της μικρομεσαίας αγροτιάς, εξαιτίας της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ, που εφαρμόζουν οι εκάστοτε κυβερνώντες χρόνια τώρα. Μείωση τιμών, μείωση επιδοτήσεων, μείωση εισοδήματος επιφέρει μέχρι τώρα η ΚΑΠ και φως για καλυτέρευση των πραγμάτων δε φαίνεται στον ορίζοντα. Η αγροτιά θα οδηγείται όλο και με πιο έντονους ρυθμούς στη φτώχεια και το ξεκλήρισμα. Η πολιτική του «ευρωμονόδρομου» δε λαμβάνει υπόψη τα πραγματικά συμφέροντα της αγροτιάς, αλλά των πολυεθνικών και του μεγάλου κεφαλαίου. Μπροστά σε αυτήν την κατάσταση, η αγροτιά δεν έχει άλλο δρόμο πέρα από αυτόν του αγώνα και της αγωνιστικής συμπόρευσης με την εργατιά, τους αυτοαπασχολούμενους και τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα. Η μόνη επιλογή που υπάρχει είναι: Αντίσταση - Ανυπακοή - Αντεπίθεση, σε εθνικό και πανευρωπαϊκό επίπεδο. Καμιά συμμόρφωση με το κοινοτικό Δίκαιο και τις κοινοτικές αποφάσεις, γιατί είναι ταξικές και αντιλαϊκές. Υπό αυτές τις συνθήκες, η μάχη των ευρωεκλογών αποτελεί μια καλή ευκαιρία και μπορεί να γίνει σταθμός για τη ανασύνταξη ενός ισχυρού ενωτικού λαϊκού κινήματος, μιας ισχυρής συμμαχίας εργατών, αγροτών, αυτοαπασχολούμενων. Αποτελεί άλλη μια καλή ευκαιρία για την ισχυροποίηση του ΚΚΕ. Με ισχυρό ΚΚΕ οι ευρωεκλογές μπορούν και πρέπει να σημάνουν αγγελτήριο σάλπισμα ενός κινήματος ικανού να παραμερίσει τους εκβιασμούς, τους μηχανισμούς της μοιρολατρίας και απογοήτευσης, για να ανοίξει τον ελπιδοφόρο δρόμο για ρήξεις και ανατροπές προς όφελος του λαού.

Γκάλοπ μετά τις «κουκούλες»

«Ρεύμα» υπέρ ...της κρατικής καταστολής εμφανίζουν αίφνης οι δημοσκοπήσεις. Σύμφωνα με τα ευρήματα η πλειοψηφία της «κοινής γνώμης» τάσσεται υπέρ της κατάργησης του ασύλου και της ελεύθερης εισβολής της Αστυνομίας στα πανεπιστήμια, υπέρ της λειτουργίας των χαφιεδοκαμερών, υπέρ της αυτόματης απέλασης των μεταναστών, υπέρ της συρρίκνωσης των ατομικών δικαιωμάτων και δημοκρατικών ελευθεριών... Δεν πρόκειται βέβαια για συντηρητική μετατόπιση της κοινωνίας, όπως σπεύδουν να πανηγυρίσουν «έγκυροι» αναλυτές και δημοσκόποι, αλλά για κατασκευασμένο αποτέλεσμα - προϊόν μιας παρατεταμένης και καλά σχεδιασμένης επιχείρησης χειραγώγησης και τρομοκράτησης της «κοινής γνώμης», κυρίως χάρη στην αξιοποίηση της δράσης των κουκουλοφόρων. Οι «διαμορφωτές της κοινής γνώμης», που επί χρόνια τώρα αγανακτούσαν με την «ανικανότητα» της Αστυνομίας, έρχονται τώρα να χειροκροτήσουν τα «σκληρά αλλά αναγκαία» μέτρα καταστολής, που δε στρέφονται φυσικά κατά των κουκουλοφόρων αλλά κατά του λαϊκού κινήματος, σε μια στιγμή που τα λαϊκά στρώματα φορτώνονται με νέα βάρη λόγω της κρίσης. Ας μη γελιούνται. Κι άλλες φορές είχαν σπεύσει να προεξοφλήσουν τη συντηρητική στροφή της κοινωνίας και στη συνέχεια βρέθηκαν προ δυσάρεστων εκπλήξεων. Η επίδειξη πυγμής και ο αυταρχισμός σε βάρος του λαϊκού κινήματος δεν πρόκειται να περάσουν.

Αστοχες συγκρίσεις

Φαίνεται πως η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ τρέφει μεγάλο θαυμασμό για τον Ν. Σαρκοζί. Αρκετές φορές στο πρόσφατο παρελθόν τον έχει επικαλεστεί ως παράδειγμα, για να υποδείξει στον Ελληνα πρωθυπουργό το πώς πρέπει να κινείται στην ΕΕ. Προχτές, ο Αλ. Τσίπρας που βρίσκεται στο Παρίσι, μιλώντας σε μια εκδήλωση εκεί, άρχισε την ομιλία του ως εξής: «Αγαπητοί φίλοι, πρέπει να σας ομολογήσω ότι ερχόμενος στο Παρίσι νιώθω σαν να επέστρεψα στο 2009. Αφησα πίσω μια Ελλάδα που με ιλιγγιώδη ταχύτητα επιστρέφει σε μακρινές δεκαετίες. Η κυβέρνηση Καραμανλή, με πρόσχημα την εγκληματικότητα, ετοιμάζεται να λάβει μέτρα για την "διασφάλιση της κοινωνικής ειρήνης"».

Αυτά στο Παρίσι. Οπου χιλιάδες άνθρωποι ψάχνουν τροφή στα σκουπίδια. Στο Παρίσι. Που τα προάστιά του αναβιώνουν σκληρά γκέτο. Στο Παρίσι. Οπου συχνά πυκνά όπλα αστυνομικών εκπυρσοκροτούν και αφαιρούν ζωές νέων παιδιών. Στην καπιταλιστική Γαλλία όπου δικαιώματα τσακίζονται και η φτωχολογιά στενάζει. Σ' αυτήν τη Γαλλία του 2009 χαίρεται που επέστρεψε ο κ. Τσίπρας...

Στη δράση με τις αποφάσεις του Συνεδρίου

Την περασμένη Κυριακή τα μέλη και οι φίλοι του Κόμματος και της ΚΝΕ έκαναν μια ακόμη πανεξόρμηση με τον «Ρ» και με την Απόφαση του 18ου Συνεδρίου για το Σοσιαλισμό, ενώ ήδη είχε προηγηθεί η εξόρμηση με την Πολιτική Απόφαση για τα καθήκοντα του Κόμματος έως το 19ο Συνέδριο. Ηδη έγινε το πρώτο βήμα για να διαδοθούν στην εργατική τάξη, στα φτωχά λαϊκά στρώματα και τη νεολαία οι αποφάσεις του Συνεδρίου. Τα δύο αυτά ντοκουμέντα αποτελούν πολύτιμα όπλα για να γινόμαστε ολοένα και πιο ικανοί να δρούμε αποτελεσματικά και ολοκληρωμένα με τη στρατηγική του ΚΚΕ. Και προϋποθέτουν συνδυασμό δουλειάς πλατιά στο λαό με ταυτόχρονη μελέτη και αφομοίωσή τους. Το περιεχόμενό τους αποτελεί οδηγό δράσης, σηματοδοτεί για ολόκληρο το Κόμμα την ένταση της προσπάθειας για την εκπλήρωση των στόχων μας, για την ισχυροποίησή του, για να γίνει πράξη το κεντρικό σύνθημα του Συνεδρίου για την αντεπίθεση, για την ανασύνταξη του κινήματος, για να προσελκύσουμε και νέες δυνάμεις στη δράση από την εργατική τάξη και τ' άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα.

Οι αποφάσεις δεν αφορούν στενά τα μέλη και τους φίλους του Κόμματος. Αφορούν ολόκληρο το λαό. Αλλωστε, διαμορφώθηκαν με γνώμονα τα δικά του συμφέροντα. Οφείλουμε να γίνουν κτήμα του, πυξίδα που θα τον προσανατολίσουν σε δράση, ιδιαίτερα σε μια περίοδο που στο όνομα της καπιταλιστικής κρίσης νέα βάρη επιχειρείται να φορτωθούν στην πλάτη του και νέο πετσόκομμα δικαιωμάτων του σχεδιάζεται. Τα ντοκουμέντα μας βοηθούν να σημειώνουμε βήματα στην προσπάθεια για πλατιά συσπείρωση δυνάμεων με την πολιτική του Κόμματος, για πύκνωση των γραμμών του ταξικού κινήματος και των αγώνων του. Είναι εργαλεία για να καλλιεργηθεί ένα ήδη γόνιμο έδαφος, που αποτυπώνεται στο αυξημένο κύρος του Κόμματός μας στην εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, στους γερούς αγωνιστικούς δεσμούς που έχουν σφυρηλατηθεί όλο το προηγούμενο διάστημα. Στην αυξημένη λαϊκή οργή και δυσαρέσκεια απ' την ασκούμενη πολιτική, στο γεγονός ότι ολοένα και περισσότεροι είναι οι άνθρωποι του μόχθου που αναζητούν διέξοδο, που προσεγγίζουν την πολιτική πρόταση του Κόμματός μας.

Διαδίδουμε τις αποφάσεις, διευκολύνουμε έτσι τη δουλειά μας για την οργάνωση των εργατών στα συνδικάτα, στις επιτροπές αγώνα, για τη μαζική συμμετοχή στους αγώνες στη γραμμή της εναντίωσης με το κεφάλαιο, τους πολιτικούς του εκπροσώπους, τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, τα άλλα κόμματα του «ευρωμονόδρομου», όπως είναι ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και ο ΛΑ.Ο.Σ., αλλά και με τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες. Τη δουλειά με τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα, οικοδομώντας προϋποθέσεις κοινής δράσης με την εργατική τάξη που θα χτυπά τον κοινό τους αντίπαλο. Τη δράση για την ισχυροποίηση του Κόμματός μας, στα εργοστάσια, στους κλάδους, για νέο αίμα στις γραμμές του. Για ενίσχυσή του σε κάθε πολιτική μάχη όπως αυτή των ευρωεκλογών που έρχονται.

Με τα ντοκουμέντα στα χέρια, όλοι πλατιά στο λαό. Με την αισιοδοξία που απ' το ίδιο το Συνέδριο πηγάζει, καθώς απ' αυτό το Κόμμα μας βγήκε πιο ώριμο, πιο ισχυρό, πιο ικανό να ανταποκριθεί με επάρκεια στα σύνθετα σύγχρονα καθήκοντα, προχωράμε αποφασιστικά στη διάδοση των αποφάσεων, σχεδιάζουμε τη δράση, συνδυάζοντας θεωρητική και πρακτική δουλειά.