Το ΝΑΤΟικό έγκλημα δεν ξεχνιέται | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

23 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ ΣΤΗ ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑ

Το ΝΑΤΟικό έγκλημα δεν ξεχνιέται

Ηταν σαν σήμερα, 24 Μάρτη 1999, λίγο πριν τις 9 το βράδυ, όταν οι σειρήνες ήχησαν στην Πρίστινα, στο Βελιγράδι, στην Ποντγκόριτσα, στο Νόβισαντ. Το έγκλημα άρχιζε. Η επιδρομή του ΝΑΤΟ κατά της Γιουγκοσλαβίας κράτησε 78 μέρες.

Στις 78 αυτές μέρες της «ανθρωπιστικής» τους δράσης τα βομβαρδιστικά του ΝΑΤΟ πραγματοποίησαν 35.788 μαχητικές αποστολές εναντίον 200 γιουγκοσλαβικών πόλεων. Το Κοσσυφοπέδιο και όλη η Γιουγκοσλαβία έγινε στόχος ακόμα και απαγορευμένου τύπου βομβών με θύματα χιλιάδες αμάχους, ακόμα και πολλά χρόνια μετά το τέλος της. Σύμφωνα με τα στοιχεία του αμερικανικού Πενταγώνου, η μία στις πέντε βόμβες που έπληξαν τη Γιουγκοσλαβία, δηλαδή περίπου 500.000 βόμβες, περιείχαν απεμπλουτισμένο ουράνιο. Επίσης, σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία, οι επιδρομείς εξαπέλυσαν κατά της Γιουγκοσλαβίας 35.450 δέσμες από τις βόμβες διασποράς, οι οποίες είναι απαγορευμένες από τις διεθνείς Συνθήκες.

Η επίθεση του ΝΑΤΟ έγινε με πρόσχημα τα «ανθρώπινα δικαιώματα» και την «προστασία των μειονοτήτων». Η αλήθεια είναι ότι όταν το 1999 αναπτύχθηκαν οι ΝΑΤΟικές δυνάμεις στην περιοχή, καταγράφηκαν 547 δολοφονίες και 932 απαγωγές Σέρβων, ενώ έως το 2009 και με σταθερή τη ΝΑΤΟική παρουσία στο Κόσοβο, οι αριθμοί ήταν: 1.192 δολοφονίες, 1.303 απαγωγές και 1.305 τραυματισμοί Σέρβων.

Οι δολοφόνοι του ΝΑΤΟ στην «τελευταία πράξη» του διαμελισμού της Γιουγκοσλαβίας είχαν την αμέριστη συνεργασία της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, που ενώ τα ΝΑΤΟικά τανκς περνούσαν από την ελληνική επικράτεια για το Κόσοβο, εκείνη ισχυριζόταν ότι «δεν συμμετείχε» (!) στον πόλεμο... Είχαν ταυτόχρονα τη στήριξη της ΝΔ που σιγόνταρε την ενεργή συμμετοχή και εμπλοκή της χώρας στο ΝΑΤΟικό μακελειό, στοιχιζόταν στον «εθνικό» στόχο για ανταλλάγματα για την ελληνική πλουτοκρατία στη «βαλκανική ενδοχώρα». Αλλά και του τότε ΣΥΝ, σήμερα ΣΥΡΙΖΑ, που ταύτιζε τον θύτη με το θύμα, αναπαράγοντας όλα τα προσχήματα των ιμπεριαλιστών και, όπως κάνει και σήμερα, καλούσε την ΕΕ «να απεμπλακεί από τα σχέδια των Αμερικανών, ώστε να ανακτήσει την αξιοπιστία και το κύρος της» (!) και να παραμείνει «ενωμένη, ισχυρή πολιτική δύναμη στις παγκόσμιες εξελίξεις, παράγοντας ειρήνης και ελευθερίας στον κόσμο»! Αυτά για την ΕΕ και τις σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις της που πρωτοστατούσαν στους βομβαρδισμούς «κερδίζοντας» επάξια το σύνθημα «Να ποιοι είναι οι κεντροαριστεροί, του ΝΑΤΟ συνεργάτες και των λαών σφαγείς»!

Παρά τον βομβαρδισμό των λαϊκών συνειδήσεων απ' τα αστικά κόμματα και τα ΜΜΕ που καθαγίαζαν το ΝΑΤΟικό έγκλημα ως επιχείρηση λύτρωσης των Βαλκανίων απ' τον «σφαγέα Μιλόσεβιτς», ο ελληνικός λαός δεν νομιμοποίησε το έγκλημα ούτε για μια στιγμή στη συνείδησή του. Με μπροστάρη τις δυνάμεις του ΚΚΕ πρωτοστάτησε στην ανάπτυξη πρωτόγνωρων κινητοποιήσεων με αντιιμπεριαλιστικό - αντιπολεμικό χαρακτήρα, στην έκφραση αλληλεγγύης στους γειτονικούς λαούς.

Οι γειτονιές της Ελλάδας έγιναν μετερίζι αυτού του αγώνα. Συνθήματα στους τοίχους, πανό έξω απ' τα στρατόπεδα απαιτούσαν «Κανένας φαντάρος στη Γιουγκοσλαβία, εμείς δεν πολεμάμε για ΗΠΑ - Γερμανία». Μπαράζ κινητοποιήσεων σε όλη τη χώρα! Κάθε μέρα και μια κινητοποίηση στο κέντρο της Αθήνας, στη Θεσσαλονίκη, σε άλλες μεγάλες πόλεις.

Η πρωτόβουλη λαϊκή δράση γεννάει αλησμόνητες στιγμές: ΝΑΤΟικά οχήματα απ' το λιμάνι της Θεσσαλονίκης με προορισμό το Κόσοβο, βρέθηκαν να βολτάρουν στη λαχαναγορά της πόλης, έχοντας χάσει τον δρόμο τους αφού προηγουμένως αγωνιστές είχαν αλλάξει την οδοσήμανση, και δέχονται την... εκτίμηση που τους έτρεφε ο λαός της περιοχής.

Το σταμάτημα των τρένων που μεταφέρουν ΝΑΤΟικά τεθωρακισμένα πάνω στα οποία γράφεται με κατακόκκινα γράμματα NATO KILLERS GO HOME, των στρατιωτικών κομβόι, κινητοποιήσεις - αποκλεισμούς στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, που είχε μετατραπεί σε ΝΑΤΟική βάση.

Στην παραλία του Λιτόχωρου κάνουν απόβαση πεζοναύτες των ΗΠΑ. Τους «υποδέχονται» διαδηλωτές. Η ΝΑΤΟική βάση της Σούδας, στα Χανιά, πολιορκείται σχεδόν καθημερινά. Το ίδιο κάνουν και οι Λαρισαίοι στο ΝΑΤΟικό Στρατηγείο. Στην Αθήνα μια διαδήλωση περνάει... μέσα από τις πρεσβείες Ιταλίας και Γαλλίας. Μαζικές συγκεντρώσεις σε όλη τη χώρα, με εμβληματική τη συγκέντρωση ενάντια στην επίσκεψη Κλίντον, που η κυβέρνηση έπνιξε στα χημικά, με άγρια καταστολή σε βάρος των χιλιάδων διαδηλωτών.

Οι στρατευμένοι νέοι, παιδιά του λαού, δεν μένουν ασυγκίνητοι. Αρνούνται με όποιο κόστος να πάρουν μέρος στο έγκλημα, πετούν στη θάλασσα τα ΝΑΤΟικά λαομίσητα σύμβολα που ανεμίζουν στα πολεμικά πλοία. Η πρώτη αντίδραση ήρθε απ' το αντιτορπιλικό «Θεμιστοκλής» και τον ναύτη Ν. Γαρδίκη, που σε επιστολή του προς τα ΜΜΕ και τον υπουργό Αμυνας εκφράζει το αίσθημα όλου του λαού τονίζοντας: «Αρνούμαι να υπηρετήσω το ΝΑΤΟ»! Ακολουθεί χιονοστιβάδα επιστολών στον Τύπο.

Στήνονται λαϊκά δικαστήρια, όπως αυτό στην πλατεία Συντάγματος, για την καταδίκη των δολοφόνων του ΝΑΤΟ για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.

Η αλληλεγγύη εκφράζεται με όλους τους τρόπους και με την αποστολή αντιπροσωπειών του Κόμματος, με επικεφαλής μάλιστα τον Επίτιμο Πρόεδρο του ΚΚΕ, Χαρίλαο Φλωράκη, όπως και συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ, επιτόπου, στα εμπόλεμα εδάφη, στο Νις και το Βελιγράδι.

Το ΚΚΕ, από την πρώτη στιγμή, ανέδειξε τις αιτίες και τις επιπτώσεις που θα έχει ο διαμελισμός της Γιουγκοσλαβίας, ανέδειξε τον πραγματικό χαρακτήρα του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, ως ιμπεριαλιστικών διακρατικών ενώσεων που συγκροτήθηκαν για να υπηρετούν τα συμφέροντα των μονοπωλίων, σε βάρος των συμφερόντων των λαών.

Αντίστοιχα, και στα χρόνια που μεσολάβησαν, αποκάλυψε τους ασταμάτητους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και ανταγωνισμούς στη γειτονιά μας, ξεσκέπασε τον αληθινό χαρακτήρα κινήσεων όπως η περιβόητη Συμφωνία των Πρεσπών για τη διευκόλυνση της ευρωατλαντικής «ολοκλήρωσης» των Βαλκανίων, ανέδειξε ότι η ιμπεριαλιστική «ειρήνη» προετοιμάζει τους επόμενους ιμπεριαλιστικούς πολέμους.

Σήμερα, που η ευρύτερη περιοχή βρίσκεται ξανά στη φωτιά του ιμπεριαλιστικού πολέμου, οι κομμουνιστές αναδεικνύουν ότι το συμφέρον των λαών της περιοχής είναι να δυναμώσουν τον κοινό αγώνα για την απόκρουση των επικίνδυνων ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών, να χαράξουν τη δική τους, αυτοτελή γραμμή πάλης, για απεμπλοκή από τα ιμπεριαλιστικά σχέδια, αποδέσμευση από όλες τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, κατάργηση της εκμετάλλευσης.