Το τελεφερίκ σκαρφαλώνει στην Πάρνηθα. Είναι 8.00 το βράδυ και οι πρώτοι πελάτες ανεβαίνουν στο "ναό του τζόγου", ανακατεμένοι με το προσωπικό. Φυσάει συνήθως και όλοι ξέρουν καλά - παλιές καραβάνες προσωπικό και πελάτες - πως φτάνοντας στο τέρμα το τελεφερίκ θα χτυπήσει στην αριστερή ή δεξιά προφυλακτική μπάρα του σταθμού. Το προσωπικό περιμένει σιωπηλό. Με ζωγραφισμένο το χαμόγελο εκείνου που ξέρει τι πρόκειται να συμβεί στη συνέχεια.

Εκατό μέτρα πριν το τέρμα, οι πελάτες αρχίζουν τα στοιχήματα. "Στη δεξιά θα χτυπήσει", λέει ο ένας. "Οχι στην αριστερή", ο δεύτερος. "Ναι, εγώ βλέπω αριστερή", επιμένει ο τρίτος. "Δεν είναι η σειρά σου σήμερα, στη δεξιά θα χτυπήσει". Δεν έχει σημασία ποιος κέρδισε. Αλλά πως ο τζόγος δεν περιορίζεται στα τραπέζια της ρουλέτας και του "μπλακ τζακ". Κυλά στο αίμα των παικτών.

Το καζίνο δεν έχει καλά καλά ανοίξει και στην είσοδο συνωστίζονται οι πρώτες "φουρνιές" πελατών. Το προσωπικό αναλαμβάνει υπηρεσία και μέσα σε λίγα λεπτά "οι πύλες του ιερού της θεάς Τύχης" ανοίγουν για τους προσκυνητές. Κοινό στοιχείο στην εμφάνιση όλων η γραβάτα,που, όμως, δεν αρκεί για να καλύψει τις εμφανείς διαφορές των παικτών.

Ανάμεσά τους υπάρχουν τρεις κυρίως κατηγορίες. Οι τακτικοί πελάτες.Στον τζόγο διαθέτουν και το μεγαλύτερο κύρος. Πρώην επιχειρηματίες και νυν ευκατάστατοι συνταξιούχοι, διευθυντικά στελέχη επιχειρήσεων, συνήθως μεγάλης ηλικίας, αλλά και νεότεροι. Ανθρωποι που "έχουν τον τρόπο τους", χωρίς να σημαίνει πως είναι πολυεκατομμυριούχοι. Αυτοί οι τελευταίοι, κατά γενική ομολογία, δεν παίζουν, τουλάχιστον, στο καζίνο της Πάρνηθας. Προτιμούν τις... μεγάλες πίστες του Μόντε Κάρλο ή το σπίτι τους. Σ' αυτή την κατηγορία μπορούν να ενταχθούν και οι γυναίκες παίκτριες, που ούτε λίγες είναι, αλλά και πιο σίγουρες δείχνουν από τους άνδρες στο τραπέζι της ρουλέτας.

Η άλλη κατηγορία είναι οι λεγόμενοι "αεριτζήδες" ή "αλεξιπτωτιστές",που περνούν απ' το καζίνο αποσπασματικά, "μια στο τόσο", για να κάνουν την τύχη τους σ' ένα βράδυ και να φύγουν. Συνήθως, το καζίνο είναι "που κάνει την τύχη του".

Υπάρχει, όμως, και μια τρίτη κατηγορία, νεαρών κυρίως, οι οποίοι... "έρχονται για το χαρτζιλίκι".Με φανταχτερές γραβάτες και αξιοπρόσεκτο παρουσιαστικό ποντάρουν - αν το κάνουν - στα "μαύρα - κόκκινα", που θεωρούνται πιο σίγουρα από οποιαδήποτε επιλογή, αλλά αποφέρουν και το μικρότερο κέρδος, αφού έχουν τις περισσότερες πιθανότητες. Οταν δεν ποντάρουν περιορίζονται σ' ένα ποτό στο μπαρ της αίθουσας και στέκονται πλάι σε κάποιον "φέρνοντας γούρι". Κερδίζοντας έτσι κάποιες μάρκες ή το πολυπόθητο φιλοδώρημα.

Η νύχτα προχωρά, ο πυρετός ανεβαίνει και το ρευστό τελειώνει. Το καζίνο δε διαθέτει τράπεζα στο χώρο του και βέβαια απαγορεύεται ρητά οποιαδήποτε μορφή δανεισμού των πελατών από την επιχείρηση. Πάντα, όμως, υπάρχει η λύση...

Τους συναντάς παντού. Εκτός απ' τη μεγάλη σάλα, που βρίσκονται τα τραπέζια των παιγνίων. Είναι γνωστοί στους τακτικούς και μυστήριο για τους αλεξιπτωτιστές. Συχνά για τους τελευταίους μια επαφή είναι και κρυφός πόθος.

Ενας νεοφερμένος τους αναγνωρίζει εύκολα, αρκεί... να έχει καλό δάσκαλο. Οι τοκογλύφοι αποτελούν μέλος του σώματος του καζίνο. Είναι λίγο πολύ κοινό μυστικό και απ' ό,τι φαίνεται η ύπαρξή τους βολεύει άπαντες, έστω κι αν κάποιοι αποφεύγουν να το παραδεχτούν.

Η αστυνομία δεν μπορεί να επέμβει, αφού τύποις δεν υπάρχουν τοκογλύφοι, όσο κανείς δεν τους καταγγέλλει. Το αδίκημα της τοκογλυφίας ανήκει στα "κατ' έγκληση διωκόμενα". Ποιο, όμως, "θύμα" θα φτάσει στη μήνυση, όταν "βολεύεται" από την παρουσία του τοκογλύφου;

Αυτός είναι που του εξασφαλίζει κάθε βράδυ μερικές ακόμη εκατοντάδες χιλιάδες για να τις καταθέσει στο τραπέζι του τζόγου. Και λέμε κάθε βράδυ, γιατί αν ο τοκογλύφος... σέβεται εαυτόν και ξέρει τους όρους του παιχνιδιού, δε δανείζει τον πρώτο τυχόντα, επίδοξο τζογαδόρο. Εγγραφες βεβαιώσεις, αποδείξεις και ενεχυροδανεισμοί, εδώ δεν υπάρχουν. "Συμφωνίες κυρίων" μόνον.Και σε τέτοιες συμφωνίες απαράβατος κανόνας είναι η αμοιβαία εμπιστοσύνη. Η βεβαιότητα πως "σε ξέρω πολύ καλά για να μου κάνεις λαδιά". Αλλωστε, υπάρχουν και τα ξεκαθαρίσματα λογαριασμών.Κάποτε ανώδυνα σχετικά, σπανιότερα δραματικά επώδυνα, αλλά, πάντως, ξεκαθαρίσματα, που δένονται με όρκο σιωπής και λειτουργούν ως παραδειγματισμός για τυχόν μελλοντικούς άτακτους.

Η παρουσία των τοκογλύφων, ωστόσο, περιορίστηκε τον τελευταίο χρόνο πέραν των αιθουσών του καζίνο και "κόπηκε το ελευθέρας" των ανταλλαγών σε οποιοδήποτε χώρο. Ετσι, σήμερα τους βρίσκει κανείς στο φουαγιέ να συζητούν χαμηλόφωνα στους καναπέδες με χαλαρωμένες τις γραβάτες, αλλά και στο εστιατόριο με το πιάνο και την κιθάρα να παίζει μόνο γι' αυτούς. Κάποιοι ακόμη προτιμούν το γκαράζ και μένουν στα αυτοκίνητά τους, εν αναμονή του "πελάτη" ή στο κλιμακοστάσιο που οδηγεί στο καζίνο.

Παρά τους όποιους τυπικούς ή ουσιαστικούς περιορισμούς, υπάρχουν και φαίνεται πως θα συνεχίσουν έτσι, αφού η παρουσία τους εξυπηρετεί και το ίδιο το καζίνο. Και αυτό γιατί χωρίς αυτούς ο πελάτης μόλις έχανε το ποσό που είχε μαζί του, θα αποχωρούσε "ελλείψει ρευστού", ενώ τώρα δανείζεται και πέντε φορές περισσότερα,έχοντας τη δυνατότητα να παίζει και μάλλον να χάνει μέχρι "το τέλος της παράστασης". Ετσι, τα έσοδα της επιχείρησης πολλαπλασιάζονται και οι τοκογλύφοι συνεχίζουν να μαζεύονται για ένα σκέτο ή μέτριο ελληνικό στο καφέ του ξενοδοχείου πριν τη... δράση, συζητώντας για τους ποδοσφαιρικούς αγώνες της προηγούμενης μέρας και τα στοιχήματα που έβαλαν.

Κοντεύει δύο η ώρα και το καζίνο όπου να 'ναι κλείνει. Κάποιοι, όμως, δε θα κοιμηθούν απόψε. Αυτή τη φορά το "κακό παράγινε". Δυο τουλάχιστον τηλέφωνα τη μέρα δέχεται η διεύθυνση της επιχείρησης από συζύγους και συγγενείς παικτών, που εκλιπαρούν πολλές φορές να απαγορεύσει στους μανιώδεις παίκτες της οικογένειας να μπαίνουν στο καζίνο. "Είναι γεγονός πως έχουν κλείσει σπίτια", θα μας πουν πολλοί, αλλά μόνο να το υποπτευθούμε μπορούμε, βλέποντας γνωστούς τακτικούς θαμώνες να εξαφανίζονται. Κάποιοι δεν επιστρέφουν ποτέ. Αλλοι επανεμφανίζονται μετά από ένα, αλλά και δέκα χρόνια. Το καζίνο κάποιες φορές επεμβαίνει και επιβάλλει "απαγόρευση" στον παίκτη, αλλά όταν αυτό γίνεται προς χάριν της διαμαρτυρόμενης - και αυτό δεν πρέπει να αποκαλυφθεί - οικογένειας χωρίς κάποια επιχειρήματα που να πείθουν τον πελάτη, συχνά δημιουργούνται παρεξηγήσεις και διαξιφισμοί. Και το ακλόνητο επιχείρημα του παίκτη είναι:"Εγώ χάνω, εσύ γιατί σκοτίζεσαι"...

Γεράσιμος ΤΡΥΦΩΝΑΣ