Την αρωγή του στην αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική της «απελευθέρωσης» της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας - που άλλωστε ξεκίνησε από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ - και στις προκλητικές αξιώσεις της διοίκησης της ΔΕΗ, πρόσφερε χτες ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ και μέλος του ΔΣ της ΔΕΗ Γ. Παναγόπουλος, μιλώντας σε ημερίδα του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ και της ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ, για τον Μακροχρόνιο Ενεργειακό Σχεδιασμό και το Μείγμα Καυσίμου. Αποκαλύπτοντας την πραγματική αξία των όσων λέει ο ίδιος και η παράταξή του υπέρ των εργαζομένων, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ ανέφερε στην εισηγητική ομιλία του ότι «για μας είναι εύκολο να λέμε φτηνό ρεύμα για το λαό», ωστόσο πρόσθεσε ότι το ζήτημα «δεν είναι τόσο απλό». Συνέχισε, λέγοντας ότι πρέπει να επιτευχθεί «βέλτιστη ισορροπία» ανάμεσα στην τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος και στη διασφάλιση της ευημερίας ώστε ένα αίτημα «που φαίνεται δίκαιο» να μην επιβαρύνει τις επόμενες γενιές!!!

Πάντοτε στη λογική της καλύτερης διαχείρισης, ο Γ. Παναγόπουλος ζήτησε να χρηματοδοτηθεί το επενδυτικό πρόγραμμα της ΔΕΗ με αύξηση μετοχικού κεφαλαίου. Ο πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ Ν. Φωτόπουλος συνέδεσε την εισαγωγή του λιθάνθρακα στο ενεργειακό μείγμα με τις πιθανές συνέπειες για την απασχόληση στα λιγνιτικά πεδία σε Κοζάνη, Φλώρινα και Αρκαδία. Ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Μ. Χρυσοχοΐδης επιχείρησε να «ξεμπερδέψει» με το ζήτημα της «απελευθέρωσης», λέγοντας ότι για τον ενεργειακό σχεδιασμό δεν πρέπει να ισχύει πλέον το δίλημμα «απελευθέρωση ή όχι». Στην ίδια λογική ουσιαστικά κινήθηκε και η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Λ. Αμανατίδου, σχολιάζοντας τον «τρόπο απελευθέρωσης». Ο πρόεδρος της ΔΕΗ Τ. Αθανασόπουλος χαρακτήρισε τη στρατηγική παραγωγής της ΔΕΗ ...«τη μεγαλύτερη περιβαλλοντική επένδυση στην ιστορία της χώρας».

Ο Μάκης Παπαδόπουλος, υπεύθυνος του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ του ΚΚΕ, τόνισε: «Το ζήτημα του ενεργειακού σχεδιασμού δεν μπορεί να εξεταστεί αποσπασμένο απ' τον ταξικό προσανατολισμό της εφαρμοζόμενης ενεργειακής και αναπτυξιακής πολιτικής. Στο πλαίσιο της "απελευθερωμένης" αγοράς ενέργειας, ο ενεργειακός σχεδιασμός αποτελεί ένα ευχολόγιο παρουσίασης επενδυτικών προτάσεων και ευκαιριών προς το μεγάλο κεφάλαιο. Οι μονοπωλιακοί όμιλοι αποφασίζουν πότε θα επενδύσουν, ποιο καύσιμο θα χρησιμοποιήσουν με γνώμονα τη διασφάλιση του μέγιστου κέρδους.

Στο πλαίσιο της "απελευθέρωσης" καλείται κάθε φορά ο λαός να επιλέξει ποια ανάγκη του θα θυσιάσει για να μη θιγεί η κερδοφορία των ομίλων, π.χ. το λαϊκό εισόδημα, ώστε να στηριχτούν οι ιδιωτικές επενδύσεις ΑΠΕ ή η δημόσια υγεία, με την προώθηση λιθανθρακικών σταθμών παραγωγής σε κορεσμένες, από ρυπογόνα δραστηριότητα, περιοχές».

Ο Μάκης Παπαδόπουλος συνέχισε επισημαίνοντας ότι «το ΚΚΕ απορρίπτει παρόμοια ψευτοδιλήμματα. Θέτει το κεντρικό πρόβλημα αν ο ενεργειακός σχεδιασμός θα υπηρετεί το σύνολο των λαϊκών αναγκών ή το καπιταλιστικό κέρδος. Προτάσσει την ανάγκη αξιοποίησης όλων των εγχώριων πηγών ενέργειας. Προτείνει τη στροφή στην αξιοποίηση του φυσικού αερίου κυρίως για οικιακή χρήση, με κριτήριο την εξοικονόμηση ενέργειας. Αποδέχεται την αξιοποίηση στέρεων καυσίμων ηλεκτροπαραγωγής με κατάλληλη χωροθέτηση και αξιοποίηση της τεχνολογίας μείωσης των επικίνδυνων εκπομπών. Αναδεικνύει τις πολιτικές προϋποθέσεις για την επίτευξη αυτών των στόχων, την ανατροπή της πολιτικής του ευρωμονόδρομου, τη συγκρότηση της λαϊκής συμμαχίας για την κατάκτηση της εξουσίας.

Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο των κοινωνικοποιημένων βασικών μέσων παραγωγής, ο Ενιαίος, αποκλειστικά Κρατικός Φορέας Ενέργειας θα μπορεί να διαμορφώσει μείγμα καυσίμων με γνώμονα τη λαϊκή ευημερία».