Οι προσλήψεις στον Οργανισμό έχουν παγώσει εδώ και πέντε χρόνια. Η απειλή της εφεδρείας έρχεται να βάλει ταφόπλακα στη λειτουργία των μονάδων, ειδικά στην περιφέρεια, που αντιμετωπίζουν τα οξύτερα προβλήματα υποστελέχωσης, με εκατοντάδες ανθρώπους που ζουν στις θεραπευτικές κοινότητες, είτε σε ξενώνες επανένταξης, να βρίσκονται σε καθημερινό κίνδυνο.

«Ακόμη και εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης όπως ο δήμαρχος Πειραιά, υποκρίνονται ότι νοιάζονται για τα παιδιά που είναι χρήστες, για το ΚΕΘΕΑ και εγκαινιάζουν ημερίδα ιδιώτη, ο οποίος έχει παράνομη κλινική με αμφιβόλου ποιότητας προγράμματα. Για να πας σε μια τέτοια κλινική πρέπει να πουλήσεις όχι μόνο το σπίτι σου, αλλά και το χωριό σου. Το κάνεις για να γλιτώσεις το παιδί σου, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Στο ΚΕΘΕΑ τα λεφτά που ξόδεψα ήταν 120 ευρώ το μήνα που έστελνα για τα προσωπικά του έξοδα (τσιγάρα κλπ). Οι φτωχοί άνθρωποι, που τα δικά μας παιδιά μπλέκουν κυρίως, όχι μόνο δεν πρέπει να αφήσουμε να κλείσει το ΚΕΘΕΑ, αλλά και να ενισχυθεί σε προσωπικό και σε προϋπολογισμό. Χρειάζεται κοινός αγώνας με όλους τους εργαζόμενους. Η επίθεση είναι κοινή σε όλους», επισημαίνει ο Δημήτρης.

«Πήγα σε ιδιωτική κλινική και το μόνο που κατάφερα ήταν ότι 11 μήνες δεν έκανα χρήση ηρωίνης, όλα τα υπόλοιπα ναρκωτικά τα έπαιρνα. Εκανα συνάντηση μια φορά τη βδομάδα μ' έναν ψυχίατρο, χωρίς να γίνεται σοβαρή ψυχοθεραπεία. Εδώ το προσωπικό είναι όλη την ώρα πάνω σου και σε πιέζουν να δοκιμάσεις πόσο ψηλά μπορείς να πας», λέει ο Γιώργος.

«Ολοι μαζί, με άλλους εργαζόμενους πρέπει να κρατήσουμε ζωντανό το ΚΕΘΕΑ. Το προσωπικό έστησε τα παιδιά μας όρθια στη ζωή. Δε θα επιτρέψουμε απολύσεις», συμπληρώνει η Αννα, μέλος του Συλλόγου Οικογένειας. Ενώ η Καίτη σημειώνει ότι «δε ξέρουμε καν αν θα πληρωθούν οι εργαζόμενοι αυτό το μήνα κι όμως είναι βράδυ κι είναι ακόμη εδώ».

Ενα από τα σημαντικότερα κομμάτια για να ολοκληρωθεί η απεξάρτηση είναι η εύρεση εργασίας, ώστε οι απόφοιτοι των προγραμμάτων να αυτονομηθούν και να σταθούν στα πόδια τους.

«Τα παιδιά που είναι στην επανένταξη ψάχνουν για δουλειά και ή δε βρίσκουν ή δουλεύουν για 10 ευρώ μεροκάματο», λέει ο Δημήτρης. «Θέλουν να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους και δεν τους αφήνουν. Ενάμιση χρόνο τώρα δεν μπορούν να βρουν δουλειά», λέει η Αννα και η Καίτη «είναι η εποχή της ασυδοσίας των εργοδοτών, εκμεταλλεύονται όλα τα παιδιά του λαού που ψάχνουν για δουλειά. Η ανεργία είναι σημαντική αιτία υποτροπών».