Καθόλου δεν αισθάνεται "μειονεκτικά" ο Δ. Αβραμόπουλος για το γεγονός ότι είναι κατασκεύασμα των ΜΜΕ. Οταν ρωτήθηκε από το "Φλας", τι απαντά σε αυτή την κατηγορία των πολιτικών αντιπάλων του,απαντά με κυνισμό: "Αυτό είναι μομφή για τα "μίντια", όχι για μένα".

Εχει δίκιο ο δήμαρχος. Αυτός, απλώς, τα "χατίρια" των εκδοτών κάνει, όπως και κάθε φιλόδοξος δήμαρχος της Αθήνας που "βλέπει μακριά". Επιπλέον, φροντίζει να εμφανίζει τους "μύχιους πόθους" τους ως "υπερκομματική πολιτική". Ομως, όπως και ο ίδιος αναγνωρίζει, η "εικόνα" που του φιλοτεχνούν τα ΜΜΕ δε φτάνει. Ακριβώς γιατί όλο και περισσότεροι καταλαβαίνουν τι κρύβεται πίσω από το πλαστικό προσωπείο με το "ατσαλάκωτο χαμόγελο".

Μέσα στο '98 θα δώσει τη μάχη για την απόκτηση της ΣΟΦΤΕΞ, φέρεται να δήλωσε ο γνωστός χαρτοβιομήχανος Π. Ζερίτης, σύμφωνα με δημοσίευμα της "Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας". Ο ίδιος υπήρξε μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Εθνικής Τράπεζας, η οποία έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διάλυση της μεγαλύτερης χαρτοβιομηχανίας της χώρας, κόβοντάς της κάθε εισροή χρήματος, θέτοντάς την εκτός λειτουργίας για περισσότερο από δυο μήνες και, τελικά, διευκολύνοντας το ξεπούλημά της.

Η ΣΟΦΤΕΞ, ήδη, έχει πάρει το δρόμο της ιδιωτικοποίησης, με την υποβολή προσφορών για την εξαγορά της. Απ' τα παραπάνω διαφαίνεται ότι η πορεία της ήταν προδιαγεγραμμένη απ' την κυβέρνηση, ώστε να πέσει σαν "ώριμο φρούτο" στην αγκαλιά του Π. Ζερίτη. Και όχι μόνο η ΣΟΦΤΕΞ, καθώς με βάση το ίδιο δημοσίευμα, για τον Π. Ζερίτη δεν έχει κλείσει το θέμα και της άλλης χαρτοβιομηχανίας, της ΜΕΛ, και προς επιβεβαίωση κατέθεσε τις προάλλες ασφαλιστικά μέτρα κατά της απόφασης του ΟΑΕ να δώσει τη ΜΕΛ στη "Διαμαντίδης ΑΕ". Με άλλα λόγια, στοχεύει με τις ευλογίες της κυβέρνησης να μονοπωλήσει όλη την αγορά χαρτιού.

"Και ίσως εδώ να βρίσκεται η ρίζα του προβλήματος: η αδυναμία μας να αντιμετωπίσουμε την πολιτική ως μια διαδικασία πέραν της ηθικής". Αυτά γράφει ο Παντελής Καψής στα προχτεσινά "Νέα".

Και μην παίρνετε στα σοβαρά, το πρώτο πρόσωπο πληθυντικού, που χρησιμοποιεί. Προφανώς, αυτό το κάνει δημοσιογραφική αδεία... Σε άλλους απευθύνεται η "συμβουλή". Σε όσους επιμένουν, να θεωρούν την πολιτική, ως μια διαδικασία, που πρέπει να υποτάσσεται - εκτός των άλλων - και σε ορισμένους κανόνες ηθικής. Σε όσους επιμένουν, να υποστηρίζουν την ενότητα λόγων και έργων, σε όσους καυτηριάζουν την πολιτική διγλωσσία και υποκρισία και σε όσους, γενικότερα, λένε τα σύκα σύκα και τη σκάφησκάφη.

Δυστυχώς, για τον προαναφερόμενο και το συγκρότημα στο οποίο είναι στέλεχος, κάθε άλλο παρά έχουν τέτοια... προβλήματα.

Δραματική είναι η εικόνα της μεγάλης πλειοψηφίας των εργαζόμενων, σύμφωνα με αποτελέσματα ερευνών της ΓΣΕΕ. Πιο συγκεκριμένα, το 76% των μισθοσυντήρητων αμείβεται με μισθούς κάτω από τα όρια της φτώχειας, ενώ το 10% έχει μηνιαίες αποδοχές κάτω από 100.000 δραχμές και ο μέσος όρος των καταβαλλόμενων κύριων συντάξεων βρίσκεται στις 95.000 δραχμές. Και δεν είναι μόνο τα στοιχεία αυτά, που φανερώνουν τη συνεχή επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου των εργαζόμενων. Μπορεί η κυβέρνηση, να προχώρησε πρόσφατα στη γνωστή τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας κατά 5,5%, αλλά ο πληθωρισμός της τελευταίας 5ετίας - σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας - ανέρχεται στο συνολικό ύψος του 82,4% και επόμενα, η προαναφερόμενη τιμαριθμοποίηση δεν αποτελεί ούτε καν μια ελάχιστη διόρθωση. Γεγονός, το οποίο αποδεικνύεται και από τη συμμετοχή των εργαζόμενων στη συνολική φορολογία, ως ποσοστό του ΑΕΠ, η οποία από 18,1% το 1989, έχει εκτιναχτεί στο 23,1%.

Κι ενώ, τις επόμενες δυο - τρεις βδομάδες πρόκειται να ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις για τη νέα Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας και η επιτακτική ανάγκη της διεκδίκησης ουσιαστικών αυξήσεων γίνεται ολοφάνερη, η ηγεσία της ΠΑΣΚΕ "μιλά" ήδη για αυξήσεις, περί 7 - 8%... Περισσότερο... γαλαντόμες οι ηγεσίες της ΔΑΚΕ και της Αυτόνομης Παρέμβασης ανεβάζουν το ποσοστό στο 10%. Μα δεν καταλαβαίνουν, ότι τα ποσοστά αυτά δεν αλλάζουν τη δραματική εικόνα των προαναφερόμενων στοιχείων, που οι δικές τους έρευνες αποκάλυψαν;

Μόνιμη έχει γίνει η επονομαζόμενη κάποτε προσωρινή ελληνική στρατιωτική παρουσία στη Βοσνία, στα πλαίσια της δήθεν ειρηνευτικής ΝΑΤΟικής δύναμης. Και απόδειξη γι' αυτό η υπόσχεση, που έδωσε ο υπουργός Αμυνας, στη διάρκεια της εκεί, πρόσφατης επίσκεψής του. "Του χρόνου τα Χριστούγεννα θα επισκεφθώ και πάλι την ελληνική στρατιωτική δύναμη στη Βοσνία", διαβεβαίωσε ο Ακης Τσοχατζόπουλος.

Και καλά πάει κι έρχεται μια δυο φορές το χρόνο στη Βοσνία ο υπουργός, δε μας κάνει, όμως κι έναν απολογισμό της - εδώ και πολλές δεκαετίες - χρονικά μεγαλύτερης, ελληνικής στρατιωτικής παρουσίας εκτός συνόρων της χώρας. Για παράδειγμα, ποια είναι τα αποτελέσματα στην ειρήνευση της περιοχής; Η πόσο κοστίζει στο ελληνικό δημόσιο, δηλαδή στον Ελληνα φορολογούμενο;

Εμείς, πάντως, ευχόμαστε να μην βρουν κι άλλα Χριστούγεννα τους Ελληνες στρατιώτες στη Βοσνία.

Πέντε δισεκατομμύρια, 368 εκατομμύρια δραχμές περίπου (5.368.000.000) ήταν το επίσημο συνολικό ποσό, που θυσιάστηκε στο βωμό της θεάς τύχης των έξι ιδιωτικών καζίνο της χώρας από 54.135 άτομα, στη διάρκεια του τετραήμερου των Χριστουγέννων.

Ποσό καθόλου ευκαταφρόνητο. Απόδειξη ότι βαδίζουμε στο δρόμο της ανάπτυξης, ίσως σπεύσουν να ισχυριστούν οι οικονομικοί επιτελείς της κυβέρνησης. Ακόμη περισσότερο, αν συνυπολογιστεί η κατά 33% περίπου αύξηση, από το αντίστοιχο ποσό της ίδιας περιόδου της περασμένης χρονιάς...

Οσο, όμως, κι αν στύψαμε το μυαλό μας, δεν μπορέσαμε να βρούμε ούτε ίχνος ανάπτυξης στη διαδικασία της ρουλέτας και του μπλακ τζακ. Μόνο τα κέρδη των σχετικών επιχειρήσεων αυξήθηκαν, φτάνοντας... αισίως και μόνο για τις μέρες αυτές το 1,168 δισ. δραχμές.