Στην "απομόνωση" της Τουρκίας από τη διεθνή κοινότητα οδηγεί η τακτική των προκλήσεων σε βάρος της χώρας μας, ισχυρίζεται μονότονα η κυβερνητική προπαγάνδα. Ομως, για ποια απομόνωση γίνεται λόγος, όταν ο Μ. Γιλμάζ έφυγε "με γεμάτες τις βαλίτσες" του από την Ουάσιγκτον πριν λίγες μέρες; Εκτός των άλλων που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, είναι χαρακτηριστικό το κείμενο ενημέρωσης που έστειλαν οι Αμερικανοί στην ΕΕ για τα αποτελέσματα της επίσκεψης του Τούρκου πρωθυπουργού στις ΗΠΑ. Σ' αυτό, όπως αναφέρει ο ανταποκριτής της "Καθημερινής", τονίζεται ότι η επίσκεψη Γιλμάζ "έδεσε σαν τσιμέντο τη στρατηγική σχέση ανάμεσα στην Τουρκία και τις ΗΠΑ". Οσον αφορά τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και το Κυπριακό, ο Μπιλ Κλίντον περιορίστηκε σε ευχολόγια για "μείωση της έντασης και βελτίωση των επικοινωνιών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας", περισσότερο για το θεαθήναι.

Οταν, λοιπόν, οι ΗΠΑ όχι μόνο αποφεύγουν πεισματικά να βάλουν φρένο στις προκλήσεις της Αγκυρας, αλλά την ενθαρρύνουν μέσα από μυριάδες τρόπους, τότε μόνο αφελείς ή υποτελείς μπορούν να περιμένουν να σταματήσουν. Ο δρόμος της απειθαρχίας και της αντίστασης στα σχέδια των ΗΠΑ δεν περνάει, βέβαια, ούτε στιγμή από το μυαλό των "εκσυγχρονιστών".