Σάββατο 12 Μάρτη 2011
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Η «ευαίσθητη» Πρυτανεία

Παπαγεωργίου Βασίλης

Στην ΑΣΟΕΕ δεν έγιναν μαθήματα χτες, ενώ το ίδιο θα συμβεί και τη Δευτέρα. Οι πρυτανικές αρχές αποφάσισαν να την ...κλείσουν γιατί, λένε, «έχουν δεσμευτεί σε περίπτωση που διαπράττονται πράξεις βίας μέσα στο πανεπιστήμιο η διοίκηση θα προβαίνει σε αναστολή λειτουργιών του ιδρύματος για τουλάχιστον δύο μέρες». Ποια ήταν η αφορμή που έκλεισε το ίδρυμα στη συγκεκριμένη περίπτωση; «Σύμφωνα με ενυπόγραφη καταγγελία μελών της παράταξης ΔΑΠ, επιτέθηκαν σε ομάδα φοιτητών της μέλη της παράταξης ΠΑΣΠ», γράφει η ανακοίνωση της Πρυτανείας. Με λίγα λόγια, για μια ακόμη φορά, ΠΑΣΠίτες και ΔΑΠίτες έπαιξαν ξύλο και, μάλιστα, δύο φοιτητές μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο. Αγνοούμε το λόγο που οδήγησε τις παρατάξεις να μετατρέψουν σε ρινγκ τη σχολή, αλλά είμαστε σίγουροι ότι οι διαφορές τους δεν ήταν ...ιδεολογικές. Σε αυτά τα βρίσκουν μια χαρά. Οι φοιτητές και οι σπουδαστές τους γνωρίζουν και με κάθε ευκαιρία αποδεικνύεται ότι πρέπει να τους γυρίσουν την πλάτη. Πάντως, η «ευαισθησία» της Πρυτανείας της σχολής είναι ...μάλλον επιλεκτική. Νόμος - πλαίσιο για το Πανεπιστήμιο ΑΕ προωθείται, η δωρεάν διανομή συγγραμμάτων περιορίζεται με εγκύκλιο, αλλά η Πρυτανεία της ΑΣΟΕΕ δεν «κινητοποιήθηκε». Αντίθετα, τώρα ευαισθητοποιήθηκε να κλείσει το ίδρυμα, και, μάλιστα, Παρασκευή και Δευτέρα...

Προπαγανδιστικά τερτίπια με την ακρίβεια

Οσο φουντώνει η λαϊκή αγανάκτηση, όσο οξύνονται τα αδιέξοδα των λαϊκών στρωμάτων και βαθαίνει η αντιλαϊκή επίθεση σε όλα τα μέτωπα, τόσο κλιμακώνει την προπαγάνδα της διαστρέβλωσης της ίδιας της πραγματικότητας η κυβέρνηση με όλους τους μηχανισμούς που διαθέτει. Συνεπής στο ρόλο της, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Περιφερειακής Ανάπτυξης χτες καταπιάστηκε - πάλι - με τον πληθωρισμό. Μια μέρα μετά την ανακοίνωση των επίσημων δεικτών που μαρτυρούν την κερδοσκοπική δράση των μονοπωλίων και των εμποροβιομηχανικών συμφερόντων, ανακοινώνει με ...περηφάνια τα «αποτελέσματα των προσπαθειών για μείωση των τιμών στην αγορά»! Με επίσημα στοιχεία που όσο και να φτιασιδωθούν δεν μπορούν να κρύψουν την τουλάχιστον κατά 2,4% αύξηση των τιμών στην ομάδα της διατροφής το Φλεβάρη σε σύγκριση με τον αντίστοιχο μήνα του 2010, 14,2% στα αλκοολούχα ποτά, 5,2% στα νωπά ψάρια, 6,1% στα νωπά λαχανικά, χώρια η αύξηση στο πετρέλαιο θέρμανσης και τα καύσιμα αυτοκινήτου που έχουν γονατίσει τα νοικοκυριά, το υπουργείο τα 'κοψε από 'δω - τα 'ραψε από κει, το έβγαλε πάλι το συμπέρασμα: Μέχρι 14% φθηνότερο, λέει, το καλάθι της νοικοκυράς. Εβαλε, πάλι, κάτω τις συγκυριακές μειώσεις τιμών, τις γνωστές επιχειρηματικές πρακτικές των «προσφορών» για να προσελκύσουν τα ισχνά εισοδήματα των εργαζομένων που έχουν κόψει ακόμα και από τα είδη διατροφής για να τα φέρουν βόλτα, μειώσεις που σε κάθε περίπτωση εξακολουθούν να συντηρούν την κερδοσκοπική δράση των μονοπωλίων και το έβγαλε το ...πόρισμα. Και, βέβαια, οι δραματικές μειώσεις των εισοδημάτων των λαϊκών νοικοκυριών δε μετριούνται στους «δείκτες» του υπουργείου. Αυτά είναι ...άλλου υπουργείου δουλειά, όπως και ο ΦΠΑ (σύμφωνα με την επιχειρηματολογία τους)! Μήπως θα μας πουν ότι και άλλης κυβέρνησης;

Ασυμβίβαστα δικαιοσύνη και καπιταλισμός

Ενα μέτρο είχε πάρει η κυβέρνηση, κυρίως για να ρίξει στάχτη στα μάτια του λαού ότι «όλοι πληρώνουν τα βάρη της κρίσης», αυτό της έκτακτης εισφοράς για τους έχοντες υψηλά εισοδήματα, και αυτό καταρρέει στα δικαστήρια. Το Β' Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας το έκρινε αντισυνταγματικό και με αυτή την εισήγηση θα κριθεί οριστικά από την Ολομέλεια του ΣτΕ. Επιβεβαιώνεται, δηλαδή, για ακόμα μια φορά ότι η Δικαιοσύνη είναι ταξική, όπως ακριβώς το δίκαιο που υπηρετεί. Θεωρεί ότι είναι καθ' όλα νόμιμα η σφαγή των μισθών και των συντάξεων, οι απολύσεις συμβασιούχων, η δραστική περικοπή των κοινωνικών δαπανών για Υγεία και Παιδεία, κ.ο.κ., στο όνομα της κατάστασης «έκτακτης ανάγκης» που περνάει η χώρα, αλλά η ίδια κατάσταση δεν αγγίζει και δεν αφορά τους έχοντες και κατέχοντες, που μάλλον θα πάρουν πίσω τα «ψίχουλα» που έδωσαν μέχρι τώρα. Οπως έχει παραδεχθεί ο ίδιος ο υπουργός Οικονομικών, Γ. Παπακωνσταντίνου, το μέτρο της έκτακτης εισφοράς επιβλήθηκε, με τις ευλογίες μάλιστα του ΣΕΒ, ακριβώς για να διευκολυνθεί η κυβέρνηση, και η τρόικα, να περάσει τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα εντός και εκτός μνημονίου. Ετσι και αλλιώς οι έχοντες και κατέχοντες είναι οι μεγάλοι κερδισμένοι του πακέτου αυτών των μέτρων, ενώ τα ασύλληπτα υπερκέρδη που απέσπασαν τις προηγούμενες δεκαετίες και η καταλήστευση του λαού ήταν η βασική αιτία που οδήγησε στη σημερινή κρίση. Ομως, οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα συνειδητοποιούν ότι δεν μπορεί να υπάρξει κοινωνική δικαιοσύνη μέσα στα πλαίσια του καπιταλισμού. Είναι ανάγκη, λοιπόν, η ανατροπή του και η εγκαθίδρυση της λαϊκής εξουσίας.

Κανένας συμβιβασμός με τα ναρκωτικά

Σήμερα, πολύ δύσκολα μπορεί να βρεθεί άνθρωπος που να διαφωνήσει με τη γενική εκτίμηση ότι τα ναρκωτικά είναι ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα της κοινωνίας, που χτυπά ιδιαίτερα τους νέους ανθρώπους. Από τη συμφωνία στη γενική εκτίμηση όμως, μέχρι την αντιμετώπιση του προβλήματος, αλλά και την προσωπική στάση του καθενός απέναντι στο πρόβλημα, υπάρχει τεράστια απόσταση. Στάσεις ανοχής απέναντι στο πρόβλημα, στάσεις διαχωρισμού των ναρκωτικών σε αυτά που βλάπτουν και αυτά που, τάχα, είναι «ακίνδυνα», θεωρίες νομιμοποίησης της χρήσης και δικαιολόγησής της, γιατί, τάχα, έχει βιολογικά αίτια(!) ή γιατί, τάχα, είναι «επιλογή»... δηλητηριάζουν νεανικές συνειδήσεις.

Ταυτόχρονα, το πρόβλημα διογκώνεται, αγγίζει ολοένα και μικρότερες ηλικίες, ενώ στις μέρες μας η όξυνσή του θα συνδυαστεί αντικειμενικά και με τις συνέπειες της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης. Είναι, ήδη, πολύ ανησυχητική η κατάσταση στα Επαγγελματικά Λύκεια, σε επαρχιακές πόλεις και χωριά, σε στρατιωτικές μονάδες. Η κυβερνητική πολιτική χαρακτηρίζεται αυτήν την περίοδο από την κατεύθυνση γενίκευσης των προγραμμάτων υποκατάστασης (που δεν είναι τίποτε άλλο παρά νόμιμη χορήγηση ναρκωτικών), από το στραγγαλισμό των υφυστάμενων προγραμμάτων πρόληψης και τις οικονομικές περικοπές στα «στεγνά» προγράμματα απεξάρτησης.

Η Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας ξεδιπλώνει αυτήν την περίοδο μια πολύμορφη καμπάνια για το πρόβλημα των ναρκωτικών με σύνθημα «Ζωή ολόκληρη, όχι με δόσεις - Οχι σε όλα τα ναρκωτικά». Σταθμός σ' αυτήν την καμπάνια είναι η αυριανή εκδήλωση στην έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ στον Περισσό, όπου θα μιλήσει η ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος, Αλέκα Παπαρήγα. Η στάση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ απέναντι στο πρόβλημα είναι τολμηρή και αταλάντευτη: «Κανένας συμβιβασμός με τα ναρκωτικά». Και ξεκινώντας ακριβώς από αυτήν την αταλάντευτη στάση, δεν έχει αυταπάτες ότι η τοξικομανία ως κοινωνικό φαινόμενο μπορεί να αντιμετωπιστεί μέσα στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος, αλλά αυτό δεν οδηγεί σε καμιά περίπτωση σε μοιρολατρική στάση απέναντι στο πρόβλημα. Ο καθένας τοξικομανής ατομικά μπορεί να απεξαρτηθεί. Τα «στεγνά» προγράμματα απεξάρτησης έχουν να επιδείξουν πραγματικά πλούσιο και αξιόλογο έργο σ' αυτόν τον τομέα. Ακόμα περισσότερο, υπάρχουν περιθώρια και ανάγκη ενίσχυσης της πρωτογενούς πρόληψης, δημιουργίας προγραμμάτων επανένταξης των απεξαρτημένων πρώην χρηστών, αλλά και ενίσχυσης και επέκτασης των «στεγνών» προγραμμάτων απεξάρτησης και της επιστημονικής έρευνας γύρω από αυτά τα θέματα.

Ολα τα παραπάνω είναι και πρέπει να γίνουν, ακόμα περισσότερο, υπόθεση πάλης του λαϊκού κινήματος. Η αντιμετώπιση της τοξικομανίας είναι αναπόσπαστα δεμένη με το βαθμό ανάπτυξης του λαϊκού κινήματος, με τον αγώνα για μιαν άλλη κοινωνία, τη σοσιαλιστική. Και δένεται αυτός ο αγώνας, από τη μια, γιατί όσο θα αναπτύσσεται σε μια τέτοια κατεύθυνση το λαϊκό κίνημα θα μπορεί να βάζει φραγμούς στην επικίνδυνη κυρίαρχη πολιτική για τα ναρκωτικά και να έχει κατακτήσεις και, από την άλλη, γιατί αυτή η άνοδος του κινήματος θα διαπαιδαγωγεί, θα προπαγανδίζει και θα πολλαπλασιάζει την ανυπόταχτη στάση ζωής της νεολαίας που αποτελεί θωράκιση απέναντι στις εξαρτήσεις.


Γιάννα ΣΤΡΕΒΙΝΑ

Για τα κέρδη των πολυεθνικών...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΣΑΦΕΣ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ του πρωθυπουργού από τις Βρυξέλλες: «Χρειαζόμαστε ισχυρές ευρωπαϊκές αποφάσεις για να καθησυχαστούν οι αγορές»! Αντιθέτως, οι εργαζόμενοι της Ευρώπης μπορούν να συνεχίσουν να κάθονται σε ...αναμμένα κάρβουνα.

Κατά τη γνώμη του, πρέπει να χειροκροτήσουμε ενθουσιασμένοι μέτρα όπως τα ευρωομόλογα, οι μηχανισμοί στήριξης και τα «σύμφωνα ανταγωνιστικότητας» ή ό,τι άλλο τους κατέβει στο κεφάλι.

Κι ας σημαίνει αυτό μικρότερους μισθούς, κατάργηση δικαιωμάτων, ανεργία, ακρίβεια, φτώχεια, καταστροφή στο ασφαλιστικό σύστημα, ιδιωτικοποιήσεις και υπέρμετρη φορολογία.

Φυσικά, την ίδια γνώμη έχουν πάνω - κάτω και οι ομόλογοί του, που θεωρούν ...αδιανόητο το να μη θέλει κανείς να δώσει τα πάντα για να μεγαλώσουν τα κέρδη των πολυεθνικών.

Γι' αυτό και θα πάρουν τις αποφάσεις που θα πάρουν και όλοι καταλαβαίνουμε σε ποια κατεύθυνση θα είναι. Ομως, αργά ή γρήγορα, θα πάρουν και την κατάλληλη απάντηση από τους λαούς. Κι αυτούς αποκλείεται να τους καθησυχάσουν...

ΕΦΤΑ ΝΗΣΙΑ του Αιγαίου αναμένεται να μείνουν χωρίς ακτοπλοϊκή σύνδεση, γιατί ο εφοπλιστής που έχει αναλάβει τα δρομολόγια λέει ότι του χρωστάει το Δημόσιο. Επίσης για τον ίδιο λόγο φαρμακευτικές εταιρείες δε δίνουν φάρμακα σε νοσοκομεία.

Δεν το συζητάμε για το πόση θρασύτητα έχουν όλοι αυτοί (εφοπλιστές και φαρμακοβιομήχανοι), όταν έχουν θησαυρίσει από τα χρήματα των φορολογουμένων.

Ομως, το ίδιο υπεύθυνες είναι και οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που αποφάσισαν και νομοθέτησαν ότι όλα αυτά είναι ...υποθέσεις ιδιωτών.

Βλέπετε, όταν τους πεις για δημόσιο ακτοπλοϊκό φορέα ή για εθνική φαρμακοβιομηχανία, παθαίνουν αλλεργία. Αυτά τα θεωρούν ...οπισθοδρομικά. Ε, ας την χαίρονται τώρα την ...πρόοδό τους. Που τη χαίρονται. Ο λαός πληρώνει τη νύφη. Να τους περιποιηθεί κατά πώς πρέπει...


Παπαγεωργίου Βασίλης

Το θράσος των καπιταλιστών

Γρηγοριάδης Κώστας

«Η κρατικοδίαιτη οικονομία εξάντλησε τα όριά της και έφερε τον τόπο στα όρια της πτώχευσης. Η ιδιωτική οικονομία καλείται τώρα να μας βγάλει από το αδιέξοδο». Το θράσος του προέδρου του ΣΕΒ, στον οποίο ανήκει η παραπάνω φράση, δεν έχει όρια. Εκεί που μας χρωστούσαν θέλουν να μας πάρουν και το βόδι οι μεγαλοβιομήχανοι και καπιταλιστές. Λες και δεν ήταν αυτοί που ήταν οι μεγάλοι κερδισμένοι από την «κρατικοδίαιτη οικονομία», δηλαδή από τις γενναιόδωρες κρατικές επιχορηγήσεις, τα «αναπτυξιακά» κίνητρα, τις φοροαπαλλαγές, τις κρατικές προμήθειες, τα μεγάλα έργα, τα θαλασσοδάνεια κ.ο.κ. Λες και δεν ήταν η «κρατικοδίαιτη ανάπτυξη» που οδήγησε σε ιστορικά υπερκέρδη τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους και ξεχείλισε τα χρηματοκιβώτια των καπιταλιστών στην Ελβετία και σε άλλους «φορολογικούς παραδείσους», ενώ την ίδια ώρα διεύρυνε τις κοινωνικές ανισότητες και βούλιαζε ολοένα και μεγαλύτερα τμήματα του λαού στην ανεργία, τη φτώχεια και την ανέχεια. Είναι γελοίο να θέλει να εμφανίσει ο Δ. Δασκαλόπουλος την ιδιωτική οικονομία ως αγνή και άσπιλη δύναμη που θα βγάλει τάχα τη χώρα από την κρίση, λες και μέχρι τώρα ...υπήρχε σοσιαλισμός! Ακόμα πιο γελοίο είναι να ισχυρίζεται ότι το νέο «αναπτυξιακό μοντέλο», που θέλουν να εφαρμόσουν, θα είναι τάχα διαφορετικό από το προηγούμενο, όπου το κυρίαρχο χαρακτηριστικό είναι η σύμφυση κράτους και μονοπωλίων. Στην πραγματικότητα - που δεν θέλει και δεν μπορεί να ομολογήσει ο πρόεδρος του ΣΕΒ - είναι ότι ο καπιταλισμός έχει φάει τα ψωμιά του και έχει σαπίσει...

«Πρωταγωνιστές» και «κομπάρσοι»

«Θέλουμε τον κόσμο των επιχειρήσεων πρωταγωνιστή» αναφώνησε με πάθος ο Αντ. Σαμαράς απευθυνόμενος προχθές το βράδυ σε στελέχη επιχειρήσεων, υποσχόμενος μάλιστα ότι μια κυβέρνηση της ΝΔ «θα βγάλει το τζίνι από το μπουκάλι», δηλαδή θα απελευθερώσει όπως είπε «το επιχειρείν» και θα «αποενοχοποιήσει την επιχειρηματικότητα». Το σίγουρο είναι ότι ο πρόεδρος της ΝΔ δεν μένει στα λόγια, αλλά αναλαμβάνει συγκεκριμένες δεσμεύσεις στην κατεύθυνση αυτή. Στην ίδια ομιλία, για παράδειγμα, παρουσίασε μια εμπλουτισμένη δέσμη γενναιόδωρων μέτρων για την άμεση και μακροπρόθεσμη στήριξη των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Πρόκειται για μέτρα και προτάσεις που έχουν γίνει κατά καιρούς από τις οργανώσεις των καπιταλιστών και τους φορείς αγοράς, που μετά τον τελευταίο «ανασχηματισμό» στα ηγετικά κλιμάκια της ΝΔ, εκπροσωπούνται και επίσημα στο οικονομικό επιτελείο του προέδρου της ΝΔ. Ιδού για του λόγου το αληθές ορισμένες από τις προτάσεις: Να επιστρέψει άμεσα το κράτος 4 δισ. ευρώ στους ιδιώτες που αποτελούν ληξιπρόθεσμες οφειλές μέσα στο 2010, να γίνει άμεσα συμψηφισμός οφειλών των επιχειρήσεων από και προς το δημόσιο, να μειωθούν κι άλλο(!) οι φορολογικοί συντελεστές για τα επιχειρηματικά κέρδη, να μειωθούν σταδιακά οι εργοδοτικές ασφαλιστικές εισφορές,να αξιοποιηθεί η ακίνητη περιουσία του δημοσίου κ.ο.κ. Σε αυτή ακριβώς την κατεύθυνση θέλει να «χαλαρώσει» το μνημόνιο, ώστε να διοχετευτεί μεγαλύτερη ρευστότητα και περισσότερο - κρατικό- «ζεστό χρήμα» στις επιχειρήσεις... Αντίθετα, ποτέ δεν διανοήθηκε να ζητήσει να μην εφαρμοστούν τα βάρβαρα αντιλαϊκά-αντεργατικά μέτρα του μνημονίου. Προφανώς γιατί θέλει το λαό και τους εργαζόμενους σε ρόλο «κομπάρσου»...

Μέση λύση δεν υπάρχει

Την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο θέλει η κυβέρνηση, η οποία πλέον διαπιστώνει ότι με το «Δουβλίνο 2», πέραν των άλλων έχει αποδεχτεί τη μετατροπή της χώρας σε «αποθήκη» μεταναστών χάριν των ισχυρών της Ευρώπης. Χτες ο υπουργός Εσωτερικών, Γ. Ραγκούσης, με συνέντευξη που παραχώρησε στο διεθνές πρακτορείο «Associated Press», ζήτησε από τους Ευρωπαίους εταίρους να πάρουν στις χώρες τους μέρος των μεταναστών που συσσωρεύονται στην Ελλάδα. «Δεν είναι αρκετό - είπε - για την Ευρώπη να δίνει χρήματα. Θα πρέπει να δεχθεί στο έδαφός της και παράνομους μετανάστες, να μοιραστεί το βάρος... Και άλλες ευρωπαϊκές χώρες θα πρέπει να λάβουν πρωτοβουλία και να μοιραστούν το βάρος της παράνομης μετανάστευσης, συμφωνώντας να δεχθούν στο έδαφός τους μερικούς από τους χιλιάδες μετανάστες που έχουν εισρεύσει στην Ελλάδα». Κουβέντα όμως δεν βρήκε να πει για την κατάργηση της Συνθήκης «Δουβλίνο 2», περιορίζοντας όλο το ζήτημα, στην καλύτερη περίπτωση, σε ένα... φιλικό διακανονισμό, για τον οποίο όμως, όπως ο ίδιος έχει εκμυστηρευτεί προσφάτως στους δημοσιογράφους, δεν υπάρχει καμία διάθεση ανταπόκρισης από την άλλη πλευρά. Το δίλημμα για την κυβέρνηση είναι απλό. Εφόσον οι εταίροι της ούτε είχαν, ούτε έχουν κι ούτε πρόκειται να έχουν τη διάθεση να αναλάβουν τις ευθύνες που τους αναλογούν, ή η χώρα θα συνεχίσει στο ρόλο χωροφύλακα και στρατοπεδάρχη των μεταναστευτικών ρευμάτων που εισρέουν σ' αυτήν - με τις ανάλογες συνέπειες - ή θα πρέπει να καταγγείλει το Δουβλίνο μονομερώς, μη εφαρμόζοντας τις διατάξεις του. Μέση λύση δεν υπάρχει.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Τα ναυπηγεία έχουν μέλλον!

Η πορεία των Ναυπηγείων της Ελευσίνας ήταν προδιαγεγραμμένη. Οπως και οι εξελίξεις στο Ναυπηγείο του Σκαραμαγκά και στα λιμάνια της χώρας και σε κάθε κλάδο της οικονομίας, που οι εκπρόσωποι της πλουτοκρατίας κρίνουν ότι προσφέρεται για να αποκομίσουν κέρδη. Τα Ναυπηγεία της Ελευσίνας ανήκαν στο Δημόσιο, όπως και τα Ναυπηγεία του Σκαραμαγκά και του Νεωρίου. Η ΕΕ, όμως, και οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, με πρόσχημα ότι είναι ανεπίτρεπτο το Δημόσιο να επιδοτεί κρατικές επιχειρήσεις, ξεκίνησαν, μετά την υπογραφή της Συνθήκης του Μάαστριχτ, το όργιο των ιδιωτικοποιήσεων του μεγαλύτερου μέρους των κρατικών επιχειρήσεων.

Το 1992, η ΝΔ παραχωρεί τη μονάδα της Ελευσίνας στον εφοπλιστή Περατικό, προσφέροντάς του κρατικές παραγγελίες, επιδοτήσεις, φοροαπαλλαγές, τη δυνατότητα να κάνει απολύσεις και μαζί επιδοτήσεις 8 δισ. δραχμών, ποσό αστρονομικό για εκείνη την εποχή. Αργότερα, το 1997, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προσφέρει τα ναυπηγεία, μαζί με κρατικές δουλιές, στον Ταβουλάρη. Αυτός, αφού έκανε τις μπίζνες του για 15 περίπου χρόνια, τώρα απειλεί ότι αν οι κυβερνώντες δεν του εξασφαλίσουν νέες παραγγελίες, θα κλείσει τα ναυπηγεία.

Το ίδιο πάνω - κάτω κάνουν και τα γερμανοαραβικά αφεντικά του Σκαραμαγκά, το ίδιο μπορεί να γίνει αργότερα και με το Νεώριο, που, επίσης, ανήκει στον Ταβουλάρη. Παράλληλα, άδηλο είναι το μέλλον και για τον ΟΛΠ, όπου ήδη έχει βάλει πόδι η COSCO, και για τα άλλα λιμάνια που η κυβέρνηση ψάχνει ενδιαφερόμενους να τα αποκτήσουν. Βέβαιο είναι ένα: Οσο οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου θα βγάζουν κέρδος, θα συνεχίσουν να εκμεταλλεύονται τις υποδομές και τις παραγωγικές μονάδες που τους δίνουν οι κυβερνήσεις, αλλά μόλις διαπιστώσουν ότι τα κέρδη δεν είναι σίγουρα, θα τις επιστρέψουν, λεηλατημένες και απαξιωμένες, φορτώνοντας στους εργαζόμενους τις ζημιές και τα χρέη που στο μεταξύ θα έχουν δημιουργήσει.

Ετσι είναι ο καπιταλισμός. Τα πάντα κινούνται με αποκλειστικό κριτήριο το κέρδος. Τους εκπροσώπους της οικονομικής ολιγαρχίας δεν τους ενδιαφέρουν οι λαϊκές ανάγκες, εν προκειμένω το να ρίξουν στην ανεργία τους εργαζόμενους. Αλλωστε, και οι εφοπλιστές αλλού χτίζουν νέα πλοία ή επισκευάζουν αυτά που έχουν. Τους καπιταλιστές το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι το κέρδος. Οταν αυτό απουσιάσει, τότε μαζεύουν τα κεφάλαιά τους και τον πλούτο που απέκτησαν από μια δραστηριότητα και αναζητούν άλλους κλάδους, άλλους τομείς, άλλες χώρες.

Ομως, οι δυνατότητες που υπάρχουν στην Ελλάδα για αξιοποίηση του κλάδου των ναυπηγείων, των ναυπηγοεπισκευών, των λιμανιών και μαζί των θαλάσσιων (και όχι μόνο) μεταφορών είναι δεδομένες. Η αντιλαϊκή και βαθιά αντεργατική πολιτική, που συνδιαμορφώνουν η ΕΕ και οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, μπορεί να οδηγεί τον κλάδο σε μαρασμό, αλλά αυτό δεν είναι μονόδρομος. Για τη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία, το ΚΚΕ προτείνει Ενιαίο Δημόσιο Φορέα Ναυπηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας, λαϊκή ιδιοκτησία, ενταγμένο στον κεντρικό σχεδιασμό, με εργατικό έλεγχο, ο οποίος, με την εφαρμογή της ανάλογης κλαδικής αναπτυξιακής πολιτικής, θα συμβάλλει ουσιαστικά και σχεδιασμένα στην κατασκευή, επισκευή και συντήρηση των πλοίων, με επέκταση σε άλλους τομείς των μεταφορών, της εθνικής άμυνας στο πλαίσιο των αναγκών της λαϊκής οικονομίας. Μόνο σε τέτοιες συνθήκες, η αξιοποίηση και η ανάπτυξη της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης Περάματος, των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, Ελευσίνας, Σύρου, Χαλκίδας, θα είναι σε όφελος του λαού.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ