ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

«Πολιτική κυριαρχία» και αντιλαϊκή επίθεση

Γρηγοριάδης Κώστας

Μορφή χιονοστιβάδας θα αποκτήσει το επόμενο διάστημα η εξαγγελία αντιλαϊκών μέτρων. Η αρχή έγινε χτες με τη «γαλάζια» λιτότητα, αλλά θα ενταθεί το επόμενο διάστημα, κυρίως στον τομέα των νεοφιλελεύθερων διαρθρωτικών αλλαγών (εργασιακές σχέσεις, ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας, ασφαλιστικό, κ.ο.κ.). Η χρονική στιγμή θεωρείται «κατάλληλη» από το Μέγαρο Μαξίμου και οι λόγοι αναλύονται από το προχτεσινό κύριο άρθρο της φιλοκυβερνητικής «Καθημερινής», η οποία, αφού θέτει το ερώτημα πότε θα μπορούσαν και θα έπρεπε να ληφθούν τα «τολμηρά» και «μη δημοφιλή», όπως τα χαρακτηρίζει, μέτρα, δίνει και την απάντηση: «H απάντηση - σημειώνει - δίνεται από τη σημερινή πολιτική συγκυρία. O πρωθυπουργός κ. K. Καραμανλής έχει σχεδόν ολική κυριαρχία στην πολιτική σκηνή. Στο εσωτερικό του κόμματός του διατηρεί τον πλήρη έλεγχο, αφού δεν υφίσταται η παραμικρή αμφισβήτηση προς το πρόσωπο και την πολιτική του. Στο ευρύτερο πολιτικό πεδίο η ισχύς του πρωθυπουργού είναι ανάλογη, καθώς το ΠAΣOK, είτε επειδή η ανάμνηση της μακράς εξουσίας του είναι νωπή, είτε επειδή ο πρόεδρός του κ. Γ. Παπανδρέου προτάσσει την ενδοκομματική του επιβεβαίωση, δεν επιδεικνύει αντιπολιτευτικό δυναμισμό ικανό να κλονίσει το πρωθυπουργικό κύρος».

Από πρώτη άποψη έτσι φαίνονται τα πράγματα. Με δύο «λεπτομέρειες»: Πολιτικά κυρίαρχος και παντοδύναμος ήταν και ο Κ. Σημίτης όταν εφάρμοζε την ίδια πολιτική. Δεύτερον, λογαριάζουν χωρίς τον «ξενοδόχο» - λαό...

Εν τη παλάμη...

Από τη μια πλευρά, εναντίον της (αντι)μεταρρύθμισης του συστήματος ασφάλισης και πρόνοιας, που προωθεί η κυβέρνηση του Βλαντίμιρ Πούτιν στη Ρωσία, πήραν μέρος, την 12η Φλεβάρη, εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου. Μετείχαν το ΚΚΡΟ, το ΚΕΚΡ, το κόμμα των Συνταξιούχων, το φιλελεύθερο Γιάμπλοκο και πολλές μαζικές οργανώσεις και φορείς. Από την άλλη, υπήρξε και μια διαδήλωση υπέρ της «μεταρρύθμισης», την οποία διοργάνωσαν το Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα της Ρωσίας και η Ενωμένη Ρωσία. Σύμφωνα με πηγές του τελευταίου, υπέρ του Πούτιν μαζεύτηκαν κάπου 40.000 άνθρωποι. Αλλά...

...Αλλά, σύμφωνα με το ραδιοσταθμό «Ekho Moskvy» («Ηχώ της Μόσχας») πολλοί από τους συμμετέχοντες στην κινητοποίηση υπέρ του προέδρου και των μέτρων του παραδέχτηκαν ότι έλαβαν σχετική εντολή από τα... αφεντικά τους. Φοιτητές που έλαβαν υποσχέσεις ότι θα περάσουν μαθήματα από τους καθηγητές τους και υπάλληλοι ότι θα λάβουν μπόνους.

Λαοφιλέστατα τα μέτρα...

Τα ψίχουλα της εισοδηματικής πολιτικής

Το μεγάλο κεφάλαιο και οι ισχυροί επιχειρηματικοί όμιλοι θα καρπωθούν και φέτος ολόκληρο το ποσοστό από την αύξηση της πίτας του ΑΕΠ. Το γεγονός αυτό προκύπτει από τις ψευτοαυξήσεις στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, που θα δοθούν με την εισοδηματική πολιτική του 2005 και οι οποίες είναι χαμηλότερες ουσιαστικά ακόμη και από το ποσοστό αύξησης που εμφανίζει ο επίσημος τιμάριθμος (2,9% σε μέσα επίπεδα για το 2004), όπως ανακοινώθηκε από την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία. Στις ελληνικές καλένδες παραπέμπονται και οι προεκλογικές υποσχέσεις της ΝΔ που έκανε λόγο για αύξηση του ΕΚΑΣ από τα 140 ευρώ (α΄ κλιμάκιο) στα 230 ευρώ μέχρι το 2008 (αύξηση 90 ευρώ). Η πρώτη δόση είναι μόλις 8,5 ευρώ. Με την ίδια «γαλαντομία» αντιμετωπίζει η κυβέρνηση και τις αγροτικές συντάξεις, τις οποίες προεκλογικά «ανέβαζε» από τα 200 ευρώ σήμερα, στα 330 ευρώ μέχρι το 2008 (αύξηση 130 ευρώ). Για φέτος, η «αύξηση» είναι μόλις 12 ευρώ...

Και κατοχή... και σκάνδαλα

Ολα της κατοχής δύσκολα, υπάρχουν και τα σκάνδαλα. Πίσω από την «επιτυχία» της διεξαγωγής «ελεύθερων εκλογών» και την προοπτική «ενός δημοκρατικού Ιράκ», η αμερικανική κυβέρνηση προσπαθεί να καλύψει το σκάνδαλο που έχει ξεσπάσει σχετικά με τη διαχείριση των κονδυλίων «ανασυγκρότησης» της χώρας. Και το χειρότερο είναι ότι το σκάνδαλο δε βαραίνει τη δοτή κυβέρνηση Αλάουι, αλλά τον Αμερικανό κατοχικό διοικητή Πολ Μπρέμερ.

Οπως προκύπτει από μια πρώτη έρευνα για τη διαχείριση των κονδυλίων, δηλαδή των χρημάτων των Αμερικανών φορολογουμένων, που έφθασαν στο Ιράκ τους πρώτους μήνες της κατοχής, αγνοείται η τύχη περίπου 9 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Θεωρητικώς, αυτά τα χρήματα προορίζονταν για λειτουργικά έξοδα. Εντούτοις, ουδείς γνωρίζει πού διατέθηκαν αυτά τα χρήματα. Και δεν είναι και λίγα...

Ο Πολ Μπρέμερ κατηγορεί τους συμπατριώτες του ελεγκτές ότι «αγνοούν τις συνθήκες που επικρατούν σε μια κατεχόμενη χώρα, όπου δεν είναι δυνατόν να κρατάς λεπτομερή λογιστικά βιβλία». Βέβαια, οι ελεγκτές, από την άλλη, αναρωτιούνται πώς είναι δυνατόν να «χάσεις» 9 δισεκατομμύρια δολάρια. Και όλα αυτά, ενώ οι Αμερικανοί πολίτες έχουν, ήδη, αρχίσει να βαρυγκωμούν με τα διαρκώς αυξανόμενα κονδύλια που προορίζονται για τη συντήρηση της κατοχής στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν.

Στην επικαιρότητα τα θέματα Παιδείας

Ξαναξεκινάει ο διάλογος - απάτη για την Παιδεία αύριο, με τη δεύτερη συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας, του συναινετικού οργάνου που επιχειρεί να συγκαλύψει τον ταξικό χαρακτήρα της. Τον υποτιθέμενο διάλογο στηρίζουν με τη συμμετοχή τους, η κυβέρνηση της ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΝ και οι συμβιβασμένες ηγεσίες του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού από το χώρο της Παιδείας και γενικότερα, καθώς και εργοδοτικοί φορείς, ΣΕΒ κλπ. Το ΚΚΕ έχει καταγγείλει και αυτή τη διαδικασία νομιμοποίησης της αντιλαϊκής πολιτικής και δε συμμετέχει.

Η αποκάλυψη του προσχηματικού χαρακτήρα του διαλόγου, όπου τα κεντρικά ζητήματα είναι προαποφασισμένα, θυμίζουμε ότι έγινε την πρώτη κιόλας μέρα, στις 21 Γενάρη, όταν ο «Ρ» έφερε στο φως της δημοσιότητας το επίσημο έγγραφο της κυβέρνησης, την «εθνική αναφορά», που έχει ήδη καταθέσει, μπροστά στη συνάντηση των Ευρωπαίων υπουργών στο Μπέργκεν της Νορβηγίας, το Μάη, όπου θα εξεταστεί η... πρόοδος της χώρας στη διαδικασία της Μπολόνιας. Δηλαδή το πώς η Εκπαίδευση θα μπει στην υπηρεσία της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου είναι ένα το κρατούμενο, αφού έχει ήδη αποφασιστεί. Η κυβέρνηση προχωράει στην εφαρμογή των συμφωνημένων στην ΕΕ. Και από κοντά έχει και το ΠΑΣΟΚ και το ΣΥΝ, ο οποιος μπορεί να εμφανίζεται φραστικά διαφοροποιημένος, στηρίζει όμως το εγχείρημα του δήθεν διαλόγου.

Σε πολλούς ανθρώπους, που μιλάνε για την αναγκαιότητα της συμμετοχής στο διάλογο, η απάντηση μπορεί να δοθεί τόσο από την εμπειρία προηγούμενων παρόμοιων διαδικασιών (Ασφαλιστικό, ΟΚΕ κλπ) όσο και από το γεγονός ότι διάλογος μπορεί να γίνεται μόνο με όρους αμφισβήτησης της κυρίαρχης λογικής. Ο μοναδικός διάλογος που μπορεί να υπάρξει είναι ο μονόδρομος του αγώνα για την ανατροπή της σημερινής αντιλαϊκής πολιτικής. Μόνο διεκδίκηση που θα προβάλλει ένα ενιαίο πλαίσιο - και όχι μόνο στα λόγια το γενικό δικαίωμα στην Παιδεία - μπορεί να έχει αποτέλεσμα για τα λαϊκά στρώματα. Πλαίσιο που θα αποκλείει την ιδιωτική πρωτοβουλία στον χώρο της Παιδείας και θα την αναγάγει σε κοινωνικό αγαθό. Αυτό σημαίνει ότι από το Νηπιαγωγείο ως το Πανεπιστήμιο είναι απολύτως εξασφαλισμένος ο δημόσιος και δωρεάν χαρακτήρας της. Με δίχρονη προσχολική αγωγή, ενιαίο 12χρονο υποχρεωτικό πολυτεχνικό σχολείο ως τα 18 χρόνια, βάση για την οποιαδήποτε παραπέρα επαγγελματική ειδίκευση, είτε μέσα από δημόσιες επαγγελματικές σχολές είτε από την ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση.

Αυτά τα αιτήματα απαιτούν τη μεγαλύτερη δυνατή συγκέντρωση λαϊκών δυνάμεων, να γίνει η Παιδεία υπόθεση πρώτα και κύρια της εργατικής τάξης. Ταυτόχρονα ο αγώνας να συνδυαστεί με ευρύτερες ριζικές αλλαγές στο επίπεδο της πολιτικής εξουσίας. Ο δρόμος αυτός ανοίγει από σήμερα με το συντονισμό της δράσης ενάντια στη συναίνεση των ψευδεπίγραφων διαλόγων με την προβολή των πραγματικών σύγχρονων λαϊκών αναγκών. Αυτά τα αιτήματα προβάλει σήμερα το ταξικό εργατικό κίνημα με μπροστάρη το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο.

Δημήτρης ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ

Τα ... ακατανόητα

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ κανένα λόγο να διαμαρτύρονται τα πανεπιστήμια της Θεσσαλίας και της Κρήτης για προβλήματα προσωπικού. Ετσι, τουλάχιστον, διαπιστώνει το υπουργείο Παιδείας.

Πάλι καλά, που δεν τα κατηγόρησε ότι τους περισσεύουν οι καθηγητές ή ότι ...τους κρύβουν, για να εμφανίζουν έλλειμμα...

Πάντως, καλό θα ήταν, το υπουργείο Παιδείας, πριν κάνει τις προαναφερόμενες διαπιστώσεις, να έριχνε μια προσεκτική μάτια στα κονδύλια που διατίθενται και στον περσινό και το φετινό προϋπολογισμό για τα πανεπιστήμια αυτά. Οπως και σ' αυτά της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, γενικότερα. Ισως αποκτούσε μια καλύτερη εικόνα, για το πώς έχουν τα πράγματα.

Φαίνεται, όμως, ότι η κυβέρνηση έχει επιλέξει την τακτική, του «δεν καταλαβαίνω γιατί διαμαρτύρεστε», τόσο στο χώρο της Παιδείας, όσο και της Υγείας. Οι αρμόδιοι υπουργοί, μάλιστα, έχουν βαλθεί να μας πείσουν (ο καθένας με τον τρόπο του) ότι όλα πάνε καλά.

Μόνο που έχουν ξεχάσει ότι σ' αυτά τα πράγματα ο πολίτης δεν αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα, ούτε από λογιστικά έγγραφα που δείχνουν αυξήσεις δαπανών, ούτε από «αιφνιδιαστικές επισκέψεις», με τη συνοδεία τηλεοπτικών καμερών.

Δυστυχώς για την κυβέρνηση, η πραγματικότητα προκύπτει μέσα από την ...αληθινή ζωή. Οπως συμβαίνει και με πολλούς ακόμη τομείς. Για παράδειγμα, την ακρίβεια και το ύψος των μισθών και συντάξεων, την ανεργία κλπ.

Γρηγοριάδης Κώστας

ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ, οι «σκούπες» έχουν πάρει φωτιά σε Δικαιοσύνη και Εκκλησία, αφού - αν δεν το έχετε αντιληφθεί - η «αυτοκάθαρση» συνεχίζεται και οι πάντες πιέζουν προς αυτήν την κατεύθυνση.

Δεν αμφιβάλλουμε καθόλου πως το «σίριαλ» θα κρατήσει τουλάχιστον δυο βδομάδες ακόμη, με ίντριγκες, αστυνομική πλοκή, ανατροπές και μπόλικους τσακωμούς σε τηλεοπτικά παράθυρα.

Μόνο που είναι φανερό (και από τις έρευνες που είδαν το φως της δημοσιότητας) ότι ο κόσμος θεωρεί «σάπιους», τόσο τους θεσμούς, όσο και τις υποτιθέμενες προσπάθειες για εξυγίανση. Βλέπετε, έχουν βαθιές ρίζες στο σύστημα αυτά τα προβλήματα και δε χρειάζεται να είναι κανείς «ειδικός», για να καταλάβει ότι ...δεν ξεριζώνονται.

Λόγια... λόγια... λόγια!

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Εισοδηματική πολιτική, που είναι πολύ κάτω απ' τις προσδοκίες των εργαζομένων, αλλά και από τις απαιτήσεις των καιρών για μια αξιοπρεπή διαβίωση». Με αυτά τα λόγια ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Χ. Πολυζωγόπουλος σχολίασε τις χτεσινές ανακοινώσεις της κυβέρνησης, για την εισοδηματική πολιτική του 2005. Πράγματι, η αύξηση του 3,6% στον κατώτερο βασικό μισθό του δημοσίου είναι εξευτελιστική. Και είναι ακόμη χειρότερη, αν αναλογιστεί κανείς ότι ο νεοεισερχόμενος εργαζόμενος στο δημόσιο, υποχρεωτικής εκπαίδευσης, παίρνει σήμερα μόλις 590 ευρώ.

Αλλά μήπως δεν είναι εξευτελιστική η αύξηση στην οποία έβαλε την υπογραφή του ο Χ. Πολυζωγόπουλος, όταν με τον ΣΕΒ και τις άλλες εργοδοτικές οργανώσεις συμφώνησε αυξήσεις του 2,2% στο βασικό μισθό των εργατών για τους οχτώ πρώτους μήνες του 2005; Ακόμα και η αύξηση του 3,3% για τους επόμενους μήνες του έτους μεσοσταθμικά δεν ξεπερνάει τα ψίχουλα που έδωσε η κυβέρνηση στους δημοσίους υπαλλήλους.

Πολιτική δημαγωγία

Ψίχουλα δίνει η κυβέρνηση, ψίχουλα συνομολόγησε και ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ με τον ΣΕΒ. Κι ακόμη λιγότερα, καθώς η Συλλογική Σύμβαση που υπέγραψε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και το αντίστοιχο ύψος των αυξήσεων αναφέρονται σε κατώτερο μισθό που ισούται με τα 560 ευρώ. Αρα, αυτά που ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ χρεώνει στην κυβέρνηση - και σωστά τα χρεώνει- ισχύουν στο ακέραιο και για τη δική του στάση, όπως και αυτή της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ. Η οποία - για να μην ξεχνιόμαστε - δήλωνε σε υψηλούς τόνους την ικανοποίησή της για το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων με τον ΣΕΒ.

Και εντέλει, αν ο Χ. Πολυζωγόπουλος και η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, έστω εκ των υστέρων, θέλουν να φανούν συνεπείς με την κριτική που ασκούν στην κυβέρνηση και να αποδείξουν στην πράξη ότι όλα όσα λένε δεν είναι κενό γράμμα και πολιτική δημαγωγία, δεν έχουν παρά να καταγγείλουν άμεσα την ΕΓΣΣΕ που έχουν υπογράψει. Αν δεν το κάνουν, θα επιβεβαιώσουν ότι όλα όσα λένε και «στολίζουν» την κυβέρνηση ισχύουν εξ ολοκλήρου και για τη δική τους πολιτική και τακτική.

«Υβριστές» και «υπάλληλοι πολυεθνικών»

Αν δεν ήταν τόσο εξοργιστικοί θα μπορούσαν να ήταν σίγουρα διασκεδαστικοί. Ο λόγος, για τα στελέχη της κυβέρνησης και της αξιωματικής αντιπολίτευσης που κάθε λίγο και λιγάκι, με αφορμή οποιοδήποτε μείζον ή ελάσσον κοινωνικό πρόβλημα, παίζουν το γνωστό έργο «δε φταίω εγώ - φταις εσύ», με ρόλους που εναλλάσσονται αναλόγως ποιοι κάθονται στις καρέκλες της κυβερνητικής εξουσίας. Χτες, κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση, «ανέβασαν» και πάλι την πεπαλαιωμένη τους παράσταση, στην «καμπούρα» των Ελλήνων καπνοπαραγωγών αυτήν τη φορά, με πρωταγωνιστές τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης Ευ. Μπασιάκο, τον υφυπουργό του Αλ. Κοντό, τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου και τον πρώην υπουργό Γ. Φλωρίδη. «Υπάλληλο των πολυεθνικών» χαρακτήρισε ο Φλωρίδης τον Κοντό, «αργόσχολο» και «υβριστή» χαρακτήρισε ο Κοντός τον Φλωρίδη. «Απολογία» ζητά ο Μπασιάκος από το ΠΑΣΟΚ για το χτύπημα της ελληνικής καπνοκαλλιέργειας, «υπεύθυνη» για τον χαντάκωμά της, θεωρεί ο Παπανδρέου τη ΝΔ.

Την αλήθεια λένε όλοι τους, λέμε εμείς στους μικρομεσαίους αγρότες καπνοκαλλιεργητές, οι οποίοι πρέπει σύντομα να πάψουν να παίζουν τον ρόλο του θεατή στη χιλιοπαιγμένη αυτή παράσταση, στέλνοντας εκεί που αξίζει, όλους μαζί τους συνυπεύθυνους για τη σημερινή οριακή κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει.

Τα φυσιολογικά...

«Οι ακτοπλοϊκές εταιρίες επιδιώκουν την αύξηση των κερδών τους. Αυτό είναι προφανές, είναι λογικό. Και μέσα ακριβώς σ' αυτό το πλαίσιο, της επιδίωξης της αύξησης της κερδοφορίας, αξιοποιούν όλα τα μέσα, όπως ακριβώς κάνουν όλες οι επιχειρήσεις σε όλους τους τομείς της οικονομίας.

Γι' αυτό βλέπετε εκείνους που ομνύουν στο όνομα του ανταγωνισμού να προχωρούν σε εναρμονισμένες πρακτικές, να κάνουν καρτέλ, συμφωνίες κάτω από το τραπέζι και να μην προσέρχονται σε διαγωνισμούς για την κάλυψη των δρομολογίων. Είναι ή δεν είναι αυτή η πραγματικότητα;».

Αυτά είπε χτες - ανάμεσα σ' άλλα - ο Χρ. Παπουτσής, στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου του ΠΑΣΟΚ για την ακτοπλοΐα. Και δεν τα σημειώνουμε επειδή έχουμε διαφορετική γνώμη. Κάθε άλλο. Ετσι και χειρότερα έχουν τα πράγματα. Αλλωστε, ως πρώην υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας έχει ιδία γνώση...

Οσο για το τι φταίει, ο κ. Παπουτσής ήταν εξίσου κατηγορηματικός: Δε λειτουργεί σωστά ο ανταγωνισμός, με ευθύνη της κυβέρνησης της ΝΔ. Ούτε κουβέντα για την κατάργηση του καμποτάζ, την πολιτική «απελευθέρωσης» των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών, τα αλλεπάλληλα και κάθε λογής μέτρα υπέρ των εφοπλιστών κλπ., κλπ. Προφανώς, όλ' αυτά είναι φυσιολογικά για τον κ. Παπουτσή, όπως και για τους νυν κυβερνώντες...

ΚΚΕ ισχυρό για το λαό

ΚΚΕ ισχυρό για το λαό, τη λαϊκή συμμαχία, το σοσιαλισμό». Αυτό δεν ήταν μόνο το σύνθημα του 17ου Συνεδρίου του ΚΚΕ. Ηταν και είναι στόχος πνοής για το ΚΚΕ κι αποτέλεσε τον άξονα γύρω από τον οποίο ξετυλίχτηκε η συζήτηση στα πλαίσια του συνεδρίου. Ως προς το πώς με ταχείς ρυθμούς θα πάρει «σάρκα και οστά» το Συνέδριο συνέβαλε σημαντικά. Ο προβληματισμός που αναπτύχθηκε, οι αποφάσεις που πάρθηκαν, δίνουν στο ΚΚΕ νέα δυναμική, τροφοδοτούν την αισιοδοξία μελών και φίλων του πως μπορούμε να αγγίξουμε αυτό τον στόχο, καταπολεμώντας αδύνατα σημεία της μέχρι σήμερα δουλιάς μας, αξιοποιώντας υπαρκτές δυνατότητες, βάζοντας σε εφαρμογή προτάσεις που κατατέθηκαν στην κατεύθυνση της ισχυροποίησης του ΚΚΕ.

Πρόκειται για ένα στόχο που δεν αφορά μόνο το ΚΚΕ, είναι - και ως τέτοια πρέπει να συνειδητοποιηθεί ευρύτερα - υπόθεση του ίδιου του λαού, της εργατικής τάξης της χώρας, καθώς η επίτευξή του θα έχει ευεργετική επίδραση στις διεκδικήσεις τους για το παρόν και το μέλλον που οραματίζονται και δικαιούνται. Το ΚΚΕ δεν καταπιάνεται με την ισχυροποίησή του για να διαπραγματευτεί αναβαθμισμένο ρόλο στο πολιτικό σύστημα. Ούτε πολύ περισσότερο ορμώμενο από μικροκομματικούς «εγωιστικούς» λόγους. Συζητά βασανιστικά τους τρόπους που θα το κάνουν πιο ισχυρό, περισσότερο ικανό να δένει και να υποτάσσει τη δράση στο παρόν, με το αύριο και την προοπτική, συνεγείροντας αγωνιστικά πλατιές λαϊκές μάζες, θέτοντάς τες σε κίνηση στην κατεύθυνση συγκρότησης του λαϊκού μετώπου, για τη λαϊκή εξουσία, το σοσιαλισμό. Η ισχυροποίηση του ΚΚΕ σημαίνει ισχυροποίηση του ίδιου του λαϊκού, του εργατικού κινήματος.

Η ίδια η εμπειρία αδιάψευστος μάρτυρας. Οσο βαθιά στο χρόνο κι αν ανατρέξει κανείς, από την ίδρυσή του ως το πρόσφατο παρελθόν, θα διαπιστώσει πως όσο πιο ισχυρό ήταν το ΚΚΕ τόσο πιο αποτελεσματικοί ήταν οι λαϊκοί αγώνες και οι διεκδικήσεις κι όσο ισχυρότερο το λαϊκό κίνημα τόσο πιο ατσαλωμένο το ΚΚΕ. Στη συλλογική συνείδηση του λαού αυτό έχει καταγραφεί ανεξίτηλα. Σήμερα βάζουμε τον πήχη πιο ψηλά. Πρωτοστατούμε στην ανάπτυξη αγώνων, στη διεύρυνση συσπειρώσεων και στη διαμόρφωση νέων. Δε στεκόμαστε στο πρόβλημα, δείχνουμε την αιτία του και την οριστική του λύση, καταθέτοντας ολοκληρωμένα την πολιτική μας πρόταση. Παλεύουμε ακατάπαυστα να κερδίσουμε συνειδήσεις, να πείθουμε κάθε φορά περισσότερους να συμπορευτούν μαζί μας στο δρόμο για τη λαϊκή εξουσία.

Το 17ο Συνέδριό μας και οι αποφάσεις του μας δίνουν επιπρόσθετα εφόδια, αποτελούν το εφαλτήριο για να κάνουμε το ποιοτικό άλμα στη δράση μας, μένει πια να γίνουν κτήμα μελών, φίλων αλλά και ευρύτερα, άλλων ριζοσπαστικών δυνάμεων του λαού μας και να αρχίσει η αποφασιστική προώθησή τους στη ζωή. Αυτή θα είναι και η απάντησή μας σε όσους έσπευσαν να αποσιωπήσουν ακόμα και τη διενέργεια του ίδιου του Συνεδρίου, ή σε όσους μίλησαν για «ομφαλοσκόπηση» και ενασχόληση του ΚΚΕ με ζητήματα που δήθεν δεν αφορούν το λαό! Απέδειξαν και με αυτόν τον τρόπο ότι αυτό που πραγματικά φοβούνται είναι η δύναμη των ιδεών και των θέσεων, των προτάσεων του ΚΚΕ!