Με επόμενο μεγάλο αγωνιστικό σταθμό τις απεργιακές συγκεντρώσεις της Πρωτομαγιάς, οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ και τα σωματεία τους συνεχίζουν και κλιμακώνουν τον αγώνα για «ΛΑΡΚΟ ανοιχτή», προετοιμάζοντας παράλληλα νέα κάθοδο στην Αθήνα το απόγευμα της Παρασκευής 10 Μάη.

Υπενθυμίζεται ότι οι εργαζόμενοι στο εργοστάσιο της Λάρυμνας θα συμμετέχουν στην απεργιακή συγκέντρωση της Πρωτομαγιάς στη Λαμία (11 π.μ. στην πλατεία Ελευθερίας).

«Συνεχίζουμε και κλιμακώνουμε τον αγώνα για "ΛΑΡΚΟ ανοιχτή". Λέμε όχι στα προγράμματα ανεργίας και στη σπατάλη των χρημάτων από τον κρατικό προϋπολογισμό», τονίζουν τα Σωματεία Εργαζομένων στη ΛΑΡΚΟ σε κοινή ανακοίνωση που εξέδωσαν μετά τη συνεδρίαση του συντονιστικού στα Ψαχνά της Εύβοιας, στα μέσα της βδομάδας που πέρασε, και τον προγραμματισμό των επόμενων αγωνιστικών βημάτων. Και προσθέτουν:

«Διεκδικούμε με χρήματα που έχει η ΛΑΡΚΟ στα ταμεία της να υλοποιηθεί σχέδιο συντήρησης και προετοιμασίας επαναλειτουργίας, με παράλληλη διασφάλιση όλων των θέσεων εργασίας.

Δεν θα επιτρέψουμε να αντιμετωπίσουν οι περιοχές γύρω από τη ΛΑΡΚΟ τον άμεσο κίνδυνο βιομηχανικού ατυχήματος.

Δεν θα επιτρέψουμε να μαραζώσουν οι περιοχές γύρω από τη ΛΑΡΚΟ σε 5 νομούς.

Καλούμε τους εργαζόμενους της χώρας μας να συνεχίσουν να εκφράζουν με πολύμορφες πρωτοβουλίες την αλληλεγγύη.

Επόμενοι σταθμοί οι απεργιακές συγκεντρώσεις την 1η Μάη και η νέα κάθοδο των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ στο Σύνταγμα την Παρασκευή 10 Μάη το απόγευμα».

«Το έγκλημα δεν θα περάσει. Η ΛΑΡΚΟ δεν θα κλείσει. Η τσιμινιέρα θα καπνίσει ξανά»: Αυτό το αποφασιστικό μήνυμα στέλνουν οι μεγάλες και συγκινητικές στιγμές αγώνα και αλληλεγγύης που εκτυλίσσονται και σε αυτήν τη φάση της σκληρής και μακρόχρονης αναμέτρησης που δίνουν οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ και τα Σωματεία τους.

Στιγμές αγωνιστικής ανάτασης για τη συνέχιση του αγώνα, με περισσότερη δύναμη και αντοχή, με μεγαλύτερη ενότητα, με ακόμη πιο πλατιά έκφραση αλληλεγγύης και επόμενο μεγάλο σταθμό την απεργιακή συγκέντρωση της Πρωτομαγιάς, οπότε εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ από το εργοστάσιο της Λάρυμνας θα διαδηλώσουν στη Λαμία.

Μια γροθιά, οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ, οι συνάδελφοί τους, σωματεία και φορείς από τη Φθιώτιδα και τη Στερεά Ελλάδα, έχοντας ως όπλο τον αγώνα τους και την πλατιά εργατική - λαϊκή αλληλεγγύη, αποδεικνύουν ότι μετά από 4 χρόνια σκληρού αγώνα παραμένουν ενωμένοι, συσπειρωμένοι στο Σωματείο τους και αποφασισμένοι να συνεχίσουν να παλεύουν για την εργασία τους, για τη ζωή και το μέλλον των οικογενειών τους.

Παρά τις βρώμικες επιθέσεις, τις συκοφαντίες, τους εκβιασμούς, τις παγίδες και το κλίμα μοιρολατρίας που καλλιεργούν η κυβέρνηση και μηχανισμοί της, οι εργαζόμενοι τόσο στο εργοστάσιο της Λάρυμνας όσο και στις υπόλοιπες εγκαταστάσεις της επιχείρησης παραμένουν όρθιοι και αποφασισμένοι να συνεχίσουν τον αγώνα απέναντι στους εγκληματικούς σχεδιασμούς της κυβέρνησης, της ΕΕ και των επιχειρηματικών συμφερόντων. Ολους αυτούς που διαλύουν τη ΛΑΡΚΟ και θέλουν να τη μετατρέψουν σε παλιοσίδερα για σκραπ, που πετούν εξειδικευμένους μεταλλεργάτες και τεχνίτες στο ταμείο ανεργίας και στα προγράμματα φτώχειας, που ξεσπιτώνουν οικογένειες, οδηγούν στον κοινωνικό και οικονομικό μαρασμό ολόκληρες περιοχές.

Ο «Ριζοσπάστης», συνεχίζοντας να στέκεται στο πλευρό των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ, καταγράφει σε αυτό το ειδικό αφιέρωμα τους μεγάλους σταθμούς του αγώνα τους αυτήν τη νέα φάση της σκληρής αναμέτρησης. Παράλληλα, παραθέτει απόσπασμα της ομιλίας του Δημήτρη Κουτσούμπα, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, σε εκδήλωση του Κόμματος στην Αταλάντη, φωτίζοντας μέσα από το παράδειγμα της ΛΑΡΚΟ το ποιος πληρώνει τις συνέπειες των κατευθύνσεων της ΕΕ.

Εναν εμβληματικό αγώνα που συνεχίζεται με ακόμη μεγαλύτερη ενότητα και συσπείρωση στα σωματεία, με συγκινητική πλατιά εργατική - λαϊκή αλληλεγγύη, κόντρα στους εγκληματικούς σχεδιασμούς της κυβέρνησης και των υπόλοιπων αστικών κομμάτων, της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των επιχειρηματικών συμφερόντων. Ολους αυτούς που μετατρέπουν τη ΛΑΡΚΟ σε παλιοσίδερα για σκραπ, πετούν τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους στον δρόμο, μαραζώνουν ολόκληρες περιοχές.

Ηταν 8 Δεκέμβρη 2019 όταν πάνω από 120 σωματεία και άλλοι μαζικοί φορείς συμμετείχαν στη σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στον οικισμό της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα και δόθηκε το έναυσμα για την έναρξη του μεγαλειώδους αγώνα, ο οποίος μετά από 4,5 χρόνια συνεχίζεται με ενότητα, συσπείρωση στα σωματεία και την πλατιά εργατική - λαϊκή αλληλεγγύη να εκφράζεται σε κάθε αγωνιστικό σταθμό.

Αυτά τα 4,5 χρόνια οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ γράφουν τις δικές τους λαμπρές, ηρωικές σελίδες στην ιστορία των αγώνων της εργατικής τάξης. Αποδεικνύουν ότι η φλόγα των μεγάλων αγώνων που προηγήθηκαν δεν έσβησε ποτέ, όσα χρόνια κι αν πέρασαν, όσο κι αν προσπάθησαν οι κυβερνήσεις και οι μηχανισμοί τους. Η φλόγα αυτή παρέμενε «ζωντανή», μέσα στη φωτιά των καμινιών, μέσα στις καρδιές τους. Και φούντωσε ξανά, γεννώντας νέες μεγάλες, συγκινητικές αγωνιστικές στιγμές, φώτισε τον δρόμο όχι μόνο των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ αλλά και ολόκληρης της εργατικής τάξης της χώρας.

Κατάληψη στο εργοστάσιο για να μην μπουν οι εργολαβικές εταιρείες

Το νέο τελεσίγραφο της κυβέρνησης για μη ανανέωση των συμβάσεων, που έληγαν στις 30 Μάρτη, δεν «μούδιασε» τους εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ και τα σωματεία τους, αντίθετα πυροδότησε νέα σειρά αγωνιστικών κινητοποιήσεων.

Πρώτος μεγάλος αγωνιστικός σταθμός σε αυτήν τη νέα φάση του αγώνα ήταν η μεγάλη απεργιακή συγκέντρωση στις 28 Φλεβάρη στην Αταλάντη, που διοργάνωσαν από κοινού το Σωματείο στο εργοστάσιο της Λάρυμνας, σωματεία και φορείς από τη Λοκρίδα, συντονίζοντας την πάλη τους ενάντια στο έγκλημα στη ΛΑΡΚΟ και συνολικότερα στην αντεργατική - αντιλαϊκή πολιτική.

Στη μεγάλη απεργιακή συγκέντρωση εκφράστηκε μαζικά ο κοινός αγωνιστικός βηματισμός των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ, των συναδέλφων τους από τα εργοστάσια της περιοχής, των βιοπαλαιστών αγροτών και κτηνοτρόφων, των αυτοαπασχολούμενων και επαγγελματιών, των συνταξιούχων, των γυναικών και των μαθητών της Λοκρίδας, που το προηγούμενο διάστημα ζυμώθηκε στους αγώνες της ΛΑΡΚΟ, στα μπλόκα των αγροτών, στις κινητοποιήσεις τώρα των επαγγελματιών ενάντια στο φορολογικό έκτρωμα της κυβέρνησης. Και όλοι μαζί έστειλαν το ηχηρό μήνυμα ότι «δεν θα επιτρέψουμε να μαραζώσει ο τόπος μας. Δεν θα φύγουμε από τις εργασίες και τα σπίτια μας, από τα χωράφια και τα χωριά μας».

Επόμενος μεγάλος σταθμός ήταν η νέα κάθοδος στην Αθήνα και το συλλαλητήριο στο Σύνταγμα στις 28 Μάρτη, όπου οι εργαζόμενοι τσαλάκωσαν και αυτήν τη φορά τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης, πετυχαίνοντας με τον αγώνα τους την παράταση των συμβάσεών τους για 40 μέρες.

Τους εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ και τις οικογένειές τους, τα σωματεία και τους φορείς της από κάθε γωνιά της Στερεάς Ελλάδας υποδέχθηκαν για μία ακόμη φορά αγωνιστικά οι συνάδελφοί τους από την Αττική, με συνθήματα όπως «Αδέρφια της ΛΑΡΚΟ πάντα μια γροθιά, να ανάψουν τα καμίνια, να έχετε δουλειά» και «Προγράμματα ανεργίας βρείτε στον "παλιατζή", η ΛΑΡΚΟ θα μείνει ανοιχτή» να ακούγονται δυνατά στο κέντρο της Αθήνας.

Ξεχωριστή παρουσία στο συλλαλητήριο της Αθήνας, αλλά και σε κάθε αγωνιστική στιγμή σε αυτήν τη νέα φάση του αγώνα είχαν και οι μαθητές από τα σχολεία των χωριών γύρω από το εργοστάσιο της Λάρυμνας. Με συνθήματα, όπως «Η νέα γενιά έχει ιδανικά, μαθαίνει από τη ΛΑΡΚΟ να ζει και να νικά», έστειλαν το δικό τους αγωνιστικό μήνυμα και επιβεβαίωσαν πως συχνά το πιο μεγάλο μάθημα διδάσκεται στον δρόμο.

Το πρόσφατο συλλαλητήριο στην Αθήνα

Υλοποιώντας στην πράξη τη δέσμευση ότι «θα φέρουμε τα πάνω κάτω», οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ και τα σωματεία τους ξεκίνησαν ένα πλατύ πρόγραμμα δράσεων ενημέρωσης του λαού, καλώντας παράλληλα σε ξεσηκωμό και μαζική συμμετοχή στη νέα απεργιακή συγκέντρωση και συναυλία αλληλεγγύης στις 17 Απρίλη.

Σε κάθε τους βήμα, οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ γίνονταν δεκτοί με θέρμη, με λόγια στήριξης του αγώνα τους, καταδίκης των εγκληματικών σχεδιασμών. Στην πόλη της Λαμίας, το Εργατικό Κέντρο και εργαζόμενοι της περιοχής τούς υποδέχτηκαν αγωνιστικά, ενώ εξίσου συγκινητική ήταν η υποδοχή στα χωριά της περιοχής, που βρίσκονται αντιμέτωπα με τον οικονομικό και κοινωνικό μαρασμό.

Την ίδια στιγμή, με αποφασιστικότητα και αγωνιστική ετοιμότητα, οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ μπλόκαραν την είσοδο εργολάβων που έστειλε η κυβέρνηση για να δρομολογήσει την έξοδό τους από το εργοστάσιο και τα μεταλλεία. Με κατάληψη στο εργοστάσιο της Λάρυμνας, στα γραφεία της Αθήνας και μπλόκα στις εισόδους στο μεταλλείων στη Βοιωτία και την Ιεροπηγή Καστοριάς, τσαλάκωσαν και αυτά τα σχέδια της κυβέρνησης.

Στις 17 Απρίλη, η παραλία της Λάρυμνας απέναντι από το εργοστάσιο της ΛΑΡΚΟ έζησε συγκλονιστικές αγωνιστικές στιγμές, στη μεγάλη απεργιακή συγκέντρωση και συναυλία αλληλεγγύης.

Εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ, συνάδελφοί τους από κάθε γωνιά της Στερεάς και της Εύβοιας, αλλά και την Αττική, βιοπαλαιστές αγρότες και κτηνοτρόφοι με τρακτέρ, αυτοαπασχολούμενοι αυτοκινητιστές με χωματουργικά μηχανήματα, επαγγελματίες, εκπαιδευτικοί, μαθητές, συνταξιούχοι, πρώην εργαζόμενοι και συνδικαλιστές της ΛΑΡΚΟ, ο λαός της Λοκρίδας και των χωριών γύρω από το εργοστάσιο της Λάρυμνας έδειξαν ότι είναι μια γροθιά. Αποφασισμένοι να συνεχίσουν τον κοινό αγώνα για να μη μαραζώσει ο τόπος τους.

Οι συγκινητικές στιγμές, όταν κάπνισε ξανά η εμβληματική καμινάδα που δεσπόζει στην περιοχή, ζέσταναν τις καρδιές όλων, τα όνειρα και τις ελπίδες των εργατών και των παιδιών τους, που κρατιούνται ζωντανά όσο καίνε οι μηχανές, όσο καπνίζει η τσιμινιέρα της ΛΑΡΚΟ.

Παρέμβαση στα διόδια

17 Απρίλη 2024: Η τσιμινιέρα καπνίζει ξανά συμβολικά με πρωτοβουλία των απεργών εργατών

Από τη μεγάλη συναυλία στην απεργιακή συγκέντρωση με τον Γ. Νταλάρα και την Φωτεινή Βελεσιώτου

RIZOSPASTIS

Από παλιότερη συνάντηση του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ με το Σωματείο Εργαζομένων στη ΛΑΡΚΟ

Συγκεκριμένα, είχε τονίσει:

«Εδώ μιλάμε για ένα έγκλημα που έχει ιστορία.

Ποιος ξεχνάει ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση επέβαλε στη ΛΑΡΚΟ "πρόστιμο κρατικών ενισχύσεων"... Κι αυτό όχι γιατί η επιχείρηση εισέπραττε τίποτα κραυγαλέες κρατικές χρηματοδοτήσεις, αλλά γιατί ήθελαν να τη στραγγαλίσουν οικονομικά έτσι ώστε να είναι πιο εύκολο μετά να προχωρήσουν στο επόμενο βήμα, της εκποίησης.

Ποιος ξεχνάει ότι με δική τους ευθύνη η ΛΑΡΚΟ υπερχρεώθηκε στη ΔΕΗ; Κι αυτό γιατί το τιμολόγιό της ήταν κατά 40% προσαυξημένο σε σύγκριση με τις άλλες ενεργοβόρες βιομηχανίες, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να πληρωθούν οι υπέρογκοι λογαριασμοί.

Γιατί αν, για παράδειγμα, η ΛΑΡΚΟ πλήρωνε με βάση τα τιμολόγια του Στασινόπουλου και του Μυτιληναίου, τότε η ΔΕΗ πρέπει να επιστρέψει στη ΛΑΡΚΟ δεκάδες εκατομμύρια ευρώ.

Ποιος ξεχνάει ότι, σε συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Ενωση, η ΛΑΡΚΟ δεν ανέπτυξε ποτέ τις δοκιμασμένες και αποδεδειγμένες δυνατότητές της στην κατεύθυνση παραγωγής ανοξείδωτου χάλυβα, αλλά η πρώτη ύλη της κατέληγε σε ευρωπαϊκά μονοπώλια και μάλιστα πολύ φτηνά, για να παράγουν αυτά ένα προϊόν μεγάλης αξίας...

Από την ομιλία του Δ. Κουτσούμπα για τη ΛΑΡΚΟ στην Αταλάντη

Ποιος ξεχνάει ότι για 6 δεκαετίες έκλεβαν την παραγωγή της ΛΑΡΚΟ με διάφορους τρόπους; Πότε δίνοντας δωρεάν ή με συμφωνίες κάτω από το τραπέζι το κοβάλτιο και το σίδερο στους πελάτες της.

Και πότε την αξιοποιούσαν για να μπουκώνουν μεγαλοεργολάβους, οι οποίοι επιδίδονταν σε ένα πραγματικό σκλαβοπάζαρο, αλλά και κομματάρχες, οι οποίοι εκμεταλλεύονταν εργαζόμενους για μια θέση σκληρής εργασίας.

Και ποιος πλήρωνε διαχρονικά τις συνέπειες των παραπάνω;

Πρώτα απ' όλα οι εργαζόμενοι που έχασαν τη ζωή τους από εργατικά "δυστυχήματα", στην πραγματικότητα εγκλήματα, αλλά και από τις επαγγελματικές ασθένειες.

Εχασε όμως και όλος ο λαός της περιοχής από την καταστροφή του περιβάλλοντος.

Η χώρα μας και ο λαός μας δεν ωφελήθηκαν ποτέ από όλα όσα θα μπορούσε να προσφέρει η ολόπλευρη αξιοποίηση αυτού του πραγματικού χρυσωρυχείου, όπως είναι η ΛΑΡΚΟ, όχι μόνο για τη Λοκρίδα, αλλά για ολόκληρη τη χώρα.

Ποιος πλήρωνε διαχρονικά τις συνέπειες της εγκληματικής πολιτικής των κυβερνήσεων και της ΕΕ για τη ΛΑΡΚΟ;

Ολοι οι εργαζόμενοι που απολύθηκαν ή τέθηκαν σε διαθεσιμότητα, όταν, για παράδειγμα, ο Μποδοσάκης εγκατέλειψε την ιδιωτική ΛΑΡΚΟ.

Οπως επίσης οι εργαζόμενοι που απολύονταν από τους μεγαλοεργολάβους, όταν έπεφταν οι τιμές.

Τις ίδιες συνέπειες πληρώνουν και τώρα οι εργαζόμενοι με την εκκαθάριση, τις περικοπές, την κλοπή του μόχθου τους και τις απολύσεις από την κρατική ΛΑΡΚΟ, για να ξαναπεράσει αυτή σε νέο ιδιοκτήτη.

Αυτή είναι η πικρή αλήθεια και το ΚΚΕ δεν θα σταματήσει στιγμή να τη λέει.

Και τολμούν από πάνω οι κυβερνώντες και διάφοροι άλλοι να κουνάνε το δάχτυλο... Εχουν το θράσος να επιδιώκουν να βγάλουν "λάδι" την πολιτική τους και να πετούν "λάσπη" στους εργαζόμενους.

Ομως, είναι οι ίδιοι υπόλογοι. Η υλοποίηση της πολιτικής απόφασης εκποίησης της ΛΑΡΚΟ έκλεισε πλέον 4 χρόνια και οι συνέπειες "φωνάζουν".

Το "μοντέλο" της "Ειδικής Διαχείρισης και της εκκαθάρισης εν λειτουργία" τριπλασίασε το κόστος παραγωγής, με αποτέλεσμα τη συρρίκνωσή της και την περαιτέρω απαξίωση της ΛΑΡΚΟ.

Για να υλοποιηθεί αυτό το σχέδιο, στα 4 χρόνια που μεσολάβησαν, διατέθηκαν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ από κεφάλαια της ΛΑΡΚΟ και τον κρατικό προϋπολογισμό, τα οποία θα μπορούσαν να δοθούν για τον εκσυγχρονισμό και την ανάπτυξη της επιχείρησης, αξιοποιώντας όλες τις δυνατότητές της.

Την ίδια ώρα που οι εργαζόμενοι διεκδικούν να υλοποιηθεί ένα σχέδιο συντήρησης και προετοιμασίας επαναλειτουργίας, η κυβέρνηση παραπέμπει στον νέο ιδιοκτήτη. Το ίδιο χρονικό διάστημα έχουν χαθεί 700 θέσεις εργασίας, ενώ όσοι εργαζόμενοι απέμειναν, απολύθηκαν τον Αύγουστο του 2022.

Στην πραγματικότητα, το μόνο εισόδημα που έχουν σήμερα οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ, είναι η κατακρεουργημένη από τις αντεργατικές διατάξεις μισθοδοσία και η μόνιμη πλέον αγωνία αν θα ανανεωθούν οι συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου.

Σε ίδια ή παρόμοια θέση βρίσκονται και δεκάδες αυτοαπασχολούμενοι και προμηθευτές της ΛΑΡΚΟ, οι οποίοι χρεοκόπησαν γιατί η επιχείρηση τους "έριξε κανόνι".

Σήμερα, η επαναλειτουργία της ΛΑΡΚΟ εξαρτάται, επί της ουσίας, από το αποτέλεσμα που θα έχει ο καβγάς μεταξύ των τμημάτων του κεφαλαίου, που έχουν βάλει στο στόχαστρο τον πλούτο της.

Οι διαγωνισμοί έγιναν, όπως ακριβώς προέβλεπε το σχέδιο της ΕΕ, με το οποίο έχουν συμφωνήσει όλα τα κόμματα στο Ευρωκοινοβούλιο και τη Βουλή, πλην του ΚΚΕ.

Οπως θα γνωρίζετε οι περισσότεροι, η κυβέρνηση, με το αντίτιμο των 6 εκατομμυρίων ευρώ - 6 ευρώ το στρέμμα δηλαδή - έχει ανακηρύξει "προτιμητέο νέο ιδιοκτήτη" της ΛΑΡΚΟ την κοινοπραξία ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ - AD HOLDINGS.

Ομως, ο ανταγωνιστής ενδιαφερόμενος έχει "παγώσει" με ασφαλιστικά μέτρα τη διαδικασία μεταβίβασης. Ο εμπαιγμός της κυβέρνησης απέναντι στους εργαζόμενους και τον λαό της Λοκρίδας δεν έχει τελειωμό. Γιατί ενώ η κυβέρνηση είχε δεσμευτεί ότι θα ανανεωθούν οι συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου μέχρι να υπάρξει τριμερής διάλογος κυβέρνησης - νέου ιδιοκτήτη - εργαζομένων, τελικά "μην τον είδατε τον Παναή"...

Και επειδή διάφορα ακούγονται το τελευταίο διάστημα από διάφορες μεριές, τα οποία κάθε άλλο παρά καθησυχαστικά είναι για το μέλλον της ΛΑΡΚΟ και των εργαζομένων...

Καλούμε την κυβέρνηση να απαντήσει εδώ και τώρα με σοβαρότητα. Εχει διασφαλίσει την επαναλειτουργία και την ανάπτυξη της ΛΑΡΚΟ;

Κανείς τους βέβαια δεν απαντά...

Και τι να πουν; Πως εδώ δεν πρόκειται για "επενδυτή" αλλά, μάλλον, όπως λένε οι εργαζόμενοι, για έναν "παλιατζή - σκραπατζή";

Ετσι, αντί για "την ανάπτυξη της ΛΑΡΚΟ", της βάζουν το οριστικό λουκέτο και μαζί υπονομεύουν τη μελλοντική προοπτική για τη συνολική ανάπτυξη της βιομηχανίας στη χώρα μας. Αντί για θέσεις εργασίας, μεγαλώνουν τις λίστες ανεργίας και καταδικάζουν τις περιοχές γύρω από τις οποίες δραστηριοποιείται η ΛΑΡΚΟ να ερημώσουν.

Και όλα αυτά με μπούσουλα τις περίφημες "Ευρωπαϊκές Οδηγίες"...

Το ΚΚΕ, ό,τι κι αν γίνει, θα συνεχίσει να στηρίζει τον αγώνα των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ, που μέσα από τα σωματεία τους, με πολύμορφες πρωτοβουλίες και κινητοποιήσεις, έχουν αναδείξει τη ρεαλιστική πρότασή τους, που μπορεί να βάλει σε επαναλειτουργία τη ΛΑΡΚΟ, να την εκσυγχρονίσει και να την αναπτύξει στην κατεύθυνση παραγωγής ανοξείδωτου χάλυβα, προϊόντων βιομηχανίας, συσσωρευτών κ.ά. Μπορεί να διασφαλίσει τις θέσεις εργασίας, να δημιουργήσει χιλιάδες νέες με πλήρη ασφαλιστικά και μισθολογικά δικαιώματα. Αυτό το σχέδιο απαντά στην ανάγκη ανάπτυξης της βιομηχανίας με ολοκληρωμένη προστασία των συμφερόντων των εργαζομένων, της ελληνικής οικονομίας, των τοπικών κοινωνιών και του περιβάλλοντος».

RIZOSPASTIS

Με αυτά τα λόγια, ο Γιώργος Κάζας, εργαζόμενος στο εργοστάσιο της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα και μέλος της διοίκησης του Σωματείου Εργαζομένων, κάλεσε τους εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ σε συμπόρευση με το ΚΚΕ. Οπως ο ίδιος είπε, τα τελευταία 4 χρόνια τον δίδαξαν πολλά, περισσότερα από όσα έμαθε στα 30 χρόνια συνδικαλιστικής του δράσης με το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ. Παραθέτουμε μέρος της ομιλίας του στην εκδήλωση του ΚΚΕ στην Αταλάντη τον περασμένο Μάρτη για τη ΛΑΡΚΟ:

«Ηταν Δεκέμβριος του 2019, που τα Σωματεία της ΛΑΡΚΟ έκαναν το πρώτο συλλαλητήριο, όχι με το υπάρχον ΔΣ, με άλλο ΔΣ. Ζητήσαμε στήριξη από όλα τα κόμματα.

Θυμάμαι τα λόγια του Γενικού Γραμματέα, ο οποίος μας είχε πει: "Θα σας στηρίξουμε σε αυτόν τον αγώνα μέχρι το τέλος. Ο,τι ζητήσετε από το ΚΚΕ θα είναι δίπλα σας. Ολοι οι κομμουνιστές της Ελλάδας θα στηρίξουν τον αγώνα της ΛΑΡΚΟ μέχρι τέλος".

Δεν υπήρξε συγκέντρωση, συλλαλητήρια που κάναμε στην Αθήνα, που να μη μας τα είχαν ετοιμάσει όλα.

Δεν είναι υπερβολή και κυριολεκτώ ότι ο Δημήτρης Κουτσούμπας και πολλά στελέχη του ΚΚΕ έχουν κάνει τη ΛΑΡΚΟ δεύτερο σπίτι τους.

Δεν είναι τυχαίο ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί 4 χρόνια. Θα μας είχαν τελειώσει το πρώτο εξάμηνο. Εάν δεν υπήρχε το ΚΚΕ και η αλληλεγγύη των εργαζομένων όλης της Ελλάδας.

Είμαι περήφανος για την επιλογή συμπόρευσης με το ΚΚΕ. Καλώ όλους τους συναδέλφους στη ΛΑΡΚΟ, όλους τους συνδημότες του δήμου Λοκρών τώρα στις ευρωεκλογές να ψηφίσουν ΚΚΕ για έναν και μόνο λόγο: Γιατί εκτός που το έχω δει εγώ προσωπικά πώς λειτουργεί και είχα άλλες ιδέες, είναι οι μόνοι που μπαίνουν μπροστά στον αγώνα και δεν είναι τυχαία η επίθεση που έγινε τώρα τελευταία στο ΚΚΕ απ' όλα τα ΜΜΕ. Γιατί κατάλαβαν ότι όλους τους αγώνες των εργαζομένων τους στηρίζει το ΚΚΕ.

Σύντροφε Δημήτρη, αγαπητά στελέχη του ΚΚΕ, οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ σας νιώθουμε μέσα από τα βάθη της ψυχής μας δικούς μας ανθρώπους, δεν σας βλέπουμε σαν μουσαφίρηδες, ότι ήρθατε να μας βγάλετε μια προεκλογική ομιλία, σας έχουμε εδώ 4 χρόνια και εύχομαι να ανεβάσει το ΚΚΕ τις δυνάμεις του στις ευρωεκλογές».