ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Γέννημα του συστήματος η «Χρυσή Αυγή»

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ανάμεσα σε διάφορες αναρτήσεις και ανακοινώσεις στην ιστοσελίδα της «Χρυσής Αυγής» που συναγωνίζονται για το ποια είναι πιο αντικομμουνιστική και αντιΚΚΕ, βγαλμένες από την αφρόκρεμα της αστικής προπαγάνδας, εμφανίστηκε και ένα κείμενο με τίτλο: «Εφεδρεία του συστήματος είναι το ΚΚΕ!»

Πρόκειται για ένα φαιδρό και κατάπτυστο κείμενο με σωρεία ψευδών και διαστρεβλώσεων, ακριβώς στην αγαπημένη τους γκεμπελική τακτική. Κάνουν λόγο για «συνεργασία του ΚΚΕ με το παπανδρεϊκό ΠΑΣΟΚ», για «εισπράξεις σκανδαλωδώς συντάξεων της "εθνικής αντίστασης"», για «συγκυβέρνηση πότε με τον Μητσοτάκη και πότε με τον Παπανδρέου - Μητσοτάκη», για τη «χρυσοφόρα σύμβαση για τα ψηφιακά τηλέφωνα του ΟΤΕ» για «ροπαλοφόρους» και άλλα τέτοια. Δηλαδή, ακριβώς όλα όσα κατά καιρούς χρησιμοποιεί η αστική προπαγάνδα, το ίδιο το αστικό σύστημα, για να χτυπήσει το ΚΚΕ και τους αγώνες του.

Η λογική και η προπαγάνδα της Χρυσής Αυγής είναι ίδια και απαράλλαχτη με εκείνη που σχεδιάζουν και υλοποιούν τα επιτελεία των καπιταλιστών και προβάλλονται από τα Μέσα Ενημέρωσης που έχουν στην ιδιοκτησία τους. Ο,τι και να πουν η ουσία δεν αλλάζει. Είναι ντίλερ των αφεντικών και πλασάρουν φτηνούς εργάτες με μεροκάματα πείνας, πολεμάνε τις κινητοποιήσεις των εργατών με χαρακτηριστικό παράδειγμα όσα έλεγαν στους χαλυβουργούς στο Βόλο, κυνηγάνε και επιτίθενται σε μετανάστες εργάτες που προηγούμενα τούς έχουν κυνηγήσει τα αφεντικά στο χώρο δουλειάς και οι δυνάμεις καταστολής. Αυτοί είναι. Συστημικοί μέχρι το μεδούλι, γέννημα - θρέμμα ενός συστήματος που καταστρέφει το λαό. Γι' αυτό πολεμάνε το ΚΚΕ. Γιατί λέει στο λαό ότι πρέπει να οργανωθεί και να παλέψει ενάντια στο εκμεταλλευτικό σύστημα και τα δεκανίκια του, όπως είναι και η «Χρυσή Αυγή».

Αδιέξοδη πρόταση για το λαό

«Ο κ. Σαμαράς πρέπει να έχει σύντομα την τύχη του κ. Παπανδρέου και του κ. Παπαδήμου (...) οι μεσοβέζικες στάσεις απόρριψης πτυχών του μνημονίου, αφήνοντας ανέγγιχτο το σκληρό πυρήνα του, δεν μεταβάλλουν επί της ουσίας τις επιπτώσεις της ασκούμενης πολιτικής», αναφέρει σε ανακοίνωσή του ο ΣΥΡΙΖΑ, σχολιάζοντας την επικαιρότητα.

Στις εκτιμήσεις αυτές όμως φωτογραφίζεται εν μέρει και ο ίδιος και το αδιέξοδο της πρότασής του στο λαό για αλλαγή φρουράς στον κυβερνητικό θώκο, πρόταση «γαρνιρισμένη» με την αυταπάτη ότι, αν ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο νέος ένοικος του Μαξίμου, θα ασκήσει φιλολαϊκή διαχείριση. Ο ΣΥΡΙΖΑ αναγνωρίζει ότι οι κυβερνήσεις έρχονται και παρέρχονται, όμως το περιεχόμενο της πολιτικής παραμένει βαθιά ταξικό, εναντίον του λαού, υπέρ της πλουτοκρατίας. Ανάλογο προσανατολισμό πολιτικής αντικειμενικά θα ασκήσει και ο ίδιος, στο βαθμό που αναγνωρίζει σαν μοχλό της ανάπτυξης που οραματίζεται την καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής και τη συμμετοχή της χώρας στην ΕΕ. Αυτός είναι ο καθοριστικός κρίσιμος παράγοντας που διαμορφώνει τελικά την εφαρμοζόμενη πολιτική. Πράγματι οι μεσοβέζικες - δημαγωγικές - στάσεις απόρριψης των μνημονίων, αλλά όχι των δανειακών συμβάσεων, όχι του χρέους που σώρευσε η πλουτοκρατία και καλείται να αποπληρώσει ο λαός, όχι της ευρωένωσης που η στρατηγική της είναι μνημόνιο διαρκείας για όλες τις χώρες - μέλη της, και φυσικά όχι της ιδιοκτησίας των μεγαλοεπιχειρηματιών, της οποίας τα συμφέροντα αυτή η στρατηγική υπηρετεί, δε μεταβάλλουν ούτε στο ελάχιστο τις συνέπειες που θα υφίσταται ο λαός. Τέτοια είναι η στάση του ΣΥΡΙΖΑ.

ΑντιΚΚΕ εργολαβία

Το να στήσεις αντιΚΚΕ σενάριο και να γεμίσεις μισή σελίδα χώρο στο «Κυριακάτικο Βήμα» με φανταστικές κατασκευές, αποτελεί συστατικό της κάλπικης δημοσιογραφίας, που θέλει και τους ειδικά εκπαιδευμένους δημοσιογράφους σε αποστολή να το κάνουν. Και ο συγκεκριμένος Λ. Σταυρόπουλος έχει αποδειχτεί και σε άλλες προηγούμενες περιπτώσεις πως είναι για τέτοιου τύπου αποστολές. Ετσι και τώρα, βάζοντας μπόλικη φαντασία, αναμασά την προσφιλή για το συνάφι του διαδοχολογία στο ΚΚΕ. Ετσι για άλλη μια φορά ανέσυρε την προηγούμενη δημοσιευμένη κατασκευή του για το άρθρο του Γ. Μαρίνου, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ , που είχε δημοσιευτεί στο «Ριζοσπάστη», προσθέτοντας και διάφορες φαιδρές συκοφαντίες για στελέχη του ΚΚΕ και για τον «Ριζοσπάστη», κρίνοντας προφανώς εξ ιδίων τα αλλότρια, πιο σωστά, από τα αστικά κόμματα, λες και το ΚΚΕ είναι σαν τα μούτρα τους. Οι αντιΚΚΕ εργολάβοι με το «Βήμα» στην πρωτοπορία τους νομίζουν πως με τέτοια μεθοδευμένα ψέματα και συκοφαντίες θα καταφέρουν να χτυπήσουν το ΚΚΕ. Αλλά θα μείνουν με την όρεξη.

«Μείγματα» - δηλητήριο

Οι διεργασίες στη συγκυβέρνηση και τα κόμματα που την απαρτίζουν, δείχνουν ότι επιταχύνεται στο προσκήνιο και κυρίως στο παρασκήνιο η αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού. Ο άξονας παραμένει αυτός που ανέδειξε και προεκλογικά το ΚΚΕ. Σε μια προσπάθεια να διασφαλίσει απρόσκοπτα τη συνέχιση της διαχείρισης υπέρ της πλουτοκρατίας, έστω και με παραλλαγές στα επιμέρους, και προκειμένου να αφομοιώσει τις αγωνιστικές διαθέσεις του λαού, το αστικό σύστημα διαμορφώνει νέο δίπολο. Στη θέση των ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, βάζει τώρα την κυβέρνηση με πόλο τη ΝΔ από τη μια και με πόλο το ΣΥΡΙΖΑ από την άλλη. Στη βάση αυτή κορυφώνονται οι διεργασίες κύρια του ΠΑΣΟΚ, που βγήκε ηττημένο από τις τελευταίες εκλογές, τροφοδοτώντας με ψήφους και στελέχη το ΣΥΡΙΖΑ.

Το δίπολο έχει διαφορετική κατεύθυνση για το μείγμα της πολιτικής που πρέπει να εφαρμοστεί προκειμένου να ξεπεραστεί η κρίση. Η ΝΔ, όπως και ένα κομμάτι των ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ, συμφωνούν στα μέτρα λιτότητας, σαν αναγκαία προϋπόθεση για να καλυφθούν τα ελλείμματα και τα χρέη, να σταθεροποιηθεί η οικονομία και στη συνέχεια να έρθει η ανάπτυξη. Στον αντίποδα, ο ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με ένα μέρος του ΠΑΣΟΚ, βλέπει διέξοδο από την κρίση με τη διοχέτευση κρατικού χρήματος στο κεφάλαιο για να κάνει επενδύσεις. Γι' αυτό ζητάει διαγραφή μέρους του χρέους και μορατόριουμ για την αποπληρωμή του υπόλοιπου, ευρωομόλογα και ευρωπαϊκή ρύθμιση για το χρέος, αναβάθμιση του ρόλου της ΕΚΤ και ζεστό χρήμα από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων.

Οι διαφορές στη διαχείριση που προτείνουν οι δυο πόλοι, αντανακλούνται και στις διεθνείς συμμαχίες που συνάπτουν ή επιδιώκουν. Τα κόμματα της συγκυβέρνησης, κύρια η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, είναι προσηλωμένα στη στρατηγική βαθιάς ενσωμάτωσης στην Ευρωζώνη και την ΕΕ. Ο ΣΥΡΙΖΑ υμνεί κι αυτός την ΕΕ, επιτίθεται όμως στη Γερμανία και λοξοκοιτάζει προς τις ΗΠΑ. Δεν είναι τυχαίο ότι τα στελέχη του εκθειάζουν κατά καιρούς τη διαχείριση της κρίσης που ασκεί η κυβέρνηση Ομπάμα, με χαμηλά τραπεζικά επιτόκια και κρατικό ρευστό στις επιχειρήσεις. Οπως μιλάει με θέρμη και για την πολιτική Ομπάμα στον τομέα της Υγείας, παρά το γεγονός ότι στόχος της είναι να ισχυροποιήσει τα μονοπώλια που δραστηριοποιούνται στον κλάδο.

Πού ταυτίζονται τα δυο μείγματα, άρα και οι δυο πόλοι; Στο ότι η ανάπτυξη που επιδιώκουν θα γίνει με την Ελλάδα ενσωματωμένη στην ΕΕ και δεν μπορεί παρά να έχει για μοχλό τα μονοπώλια και την κερδοφορία τους. Η οποία, με τη σειρά της, προϋποθέτει διαρκή υποτίμηση της εργατικής δύναμης, μονοπώληση κλάδων της παραγωγής, μείωση της φορολογίας για το κεφάλαιο και τζάμπα χρήμα για να κάνει επενδύσεις. Από αυτή τη σκοπιά, ανεξάρτητα από τη συνταγή της διαχείρισης, το φαΐ είναι σκέτο δηλητήριο για το λαό. Λύση που απαντά στα συμφέροντά του είναι να δέσει τον αγώνα ενάντια στα μέτρα, με την πάλη για αποδέσμευση από την ΕΕ και μονομερή διαγραφή του χρέους. Μόνο τότε, όταν κατακτήσει την εξουσία και αποσπάσει από τους αστούς τα κλειδιά της οικονομίας, θα έχει λυμένα τα χέρια να οργανώσει την παραγωγή με αποκλειστικό κριτήριο τις σύγχρονες ανάγκες του.

Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ

Βαθύτατα ταξικός ο χαρακτήρας των μέτρων...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΒΕΒΑΙΟΤΑΤΑ, τα μέτρα που προβλέπει το περίφημο πολυνομοσχέδιο είναι «βαριά», «άδικα», «ισοπεδωτικά», «εισπρακτικά», «σκληρά». Μέχρι και αυτοί που το... συνέταξαν το παραδέχονται και το ομολογούν.

Οι πάντες κατηγορούν αυτή την «προσαρμογή», φροντίζοντας όμως παράλληλα να μας θυμίσουν πόσο «αναγκαία» είναι.

Αυτό όμως που κανείς δε λέει, παραδέχεται ή τονίζει είναι πως αυτοί οι χαρακτηρισμοί (και άλλοι πολλοί) δεν ισχύουν ...για όλους. Από τα μέτρα «χάνουν» και εξαθλιώνονται κάποιοι (δηλαδή ο λαός) και κερδίζουν κάποιοι άλλοι (δηλαδή η πλουτοκρατία).

Το υπερεπείγον σχέδιο νόμου που μας παρουσίασαν όσο και αν το ψάξεις, όσο και αν το αναλύσεις δε θα βρεις ούτε ένα μικρό σημείο του με το οποίο να θίγεται ένας τραπεζίτης, ένας εφοπλιστής ή μια πολυεθνική.

Αντιθέτως, και περικοπές εργοδοτικών εισφορών έχει και ζεστό χρήμα σε εταιρείες και διάφορους «συνεργαζόμενους» με το Δημόσιο προβλέπει και φοροαπαλλαγές και μειώσεις μισθών και πολλά πολλά πράγματα που κάνουν ένα ΔΣ μιας Ανώνυμης Εταιρείας ...χαρούμενο.

Κι όλα αυτά δεν είναι μια ...μικρή λεπτομέρεια αλλά η ουσία της υπόθεσης καθώς και η «εγγύηση» ότι θα έρθουν και άλλα τέτοια πολυνομοσχέδια μετά από αυτό το υποτιθέμενα «τελευταίο».

ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ, από εδώ το έχουν, από εκεί το φέρνουν, το μπουρδουκλώνουν, το μπερδεύουν, όμως για ...νέο «κούρεμα» το πάνε οι «Ευρωπαίοι εταίροι» μας και το ΔΝΤ.

Φυσικά έχουν πολύπλοκους και μυστήριους τρόπους να το πετύχουν, από αυτούς που διασφαλίζουν ωραιότατα τα κέρδη των «διεθνών επενδυτών», ενίοτε μάλιστα τα αυξάνουν κιόλας. Ξέρετε, «επαναγορές», «τιτλοποιήσεις» και άλλα.

Ποιος όμως θα πληρώσει και αυτό το «κούρεμα» που «ψήνουν»; Προφανώς αυτός που πλήρωσε και το προηγούμενο, το περίφημο PSI. Δηλαδή, οι συνταξιούχοι και οι μισθωτοί, τα ασφαλιστικά ταμεία, τα δημόσια νοσοκομεία και πάει λέγοντας. Με νέες μειώσεις στις συντάξεις και τις κοινωνικές παροχές.

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Κάλυψη» στις φασιστικές συμμορίες

Γρηγοριάδης Κώστας

Ηθικός αυτουργός του ατέλειωτου πογκρόμ κατά των μεταναστών και των δολοφονικών επιθέσεων που γίνονται κάθε βράδυ από τις ναζιστικές συμμορίες των «Χρυσαυγιτών» με τις δυνάμεις καταστολής σε ρόλο θεατή, είναι αναμφίβολα η κυβέρνηση που, παρά τις περί του αντιθέτου κορόνες, προσφέρει πολιτική νομιμοποίηση και κάλυψη στη δράση των φασιστοειδών. Ενδεικτική η αναφορά του πρωθυπουργού στη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ την περασμένη Κυριακή, όπου όχι μόνο δεν ακούστηκε κάποια λέξη αποδοκιμασίας για την εγκληματική δράση των «Χρυσαυγιτών» αλλά, έμμεσα πλην σαφώς, άφησε να εννοηθεί ότι συμμετέχουν στην αποκατάσταση του νόμου και της τάξης. Αφού για πολλοστή φορά, ο Α. Σαμαράς αναπαρήγαγε με περισσή περηφάνια το σύνθημα της «Χρυσής Αυγής» για ανακατάληψη των πόλεων -«η ανακατατάληψη των πόλεων που είχαμε υποσχεθεί άρχισε», καυχήθηκε- δεν δίστασε να υποστηρίξει ότι «σήμερα ο νόμος υπάρχει και εφαρμόζεται σε κάθε τετράγωνο του κέντρου της Αθήνας»(!). Ποιος νόμος όμως εφαρμόζεται κάθε βράδυ στο κέντρο της Αθήνας και ποιοι τον εφαρμόζουν; Είναι τυχαίο ότι η κυβέρνηση κάνει τα «στραβά μάτια» στη δράση των τραμπούκων «Χρυσαυγιτών», που ανοίγουν κεφάλια και ματοκυλάνε κάθε βράδυ μετανάστες; Είναι τυχαίο ότι οι δυνάμεις ασφαλείας δεν έχουν συλλάβει κανέναν από τις συμμορίες των νεοναζί; Σε κάθε περίπτωση, η κυβέρνηση επωμίζεται πελώριες ευθύνες για την «ομπρέλα προστασίας» και την ιδεολογικοπολιτική κάλυψη που προσφέρει στη «Χρυσή Αυγή» προκειμένου να κτυπήσει το λαϊκό - ταξικό κίνημα. Ο λαός όμως πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι για να απαλλαγεί από τη «Χρυσή Αυγή» πρέπει να απαλλαγεί συνολικά από τα αφεντικά και το σύστημα που υπηρετεί.

Ξανά λάσπη...

Λάσπη σε βάρος των εργατικών - λαϊκών αγώνων έτρεξε να πετάξει ξανά η «Εστία», με αφορμή αυτήν τη φορά τη 48ωρη απεργία. Στην απεργία της 18ης Οκτώβρη, έβγαινε κι έλεγε πως «οι απεργίες προκαλούν ύφεση» και αναζητούσε τον «υπεύθυνο συνδικαλισμό» που θα δουλεύει για τη διατήρηση της «κοινωνικής συνοχής». Την περασμένη Δευτέρα, η «Εστία» βγήκε να γράψει για τις «απεργίες των χορτάτων». Παραμονές της σκληρής απεργιακής μάχης, βγήκε να ισχυριστεί ότι «από τους πρωταγωνιστές και τους πρωτεργάτες αυτής της "κινητοποίησης" ουδείς σήμερα είναι άνεργος ουδείς έχει υποστεί εισοδηματική μείωση και, βεβαίως, ουδείς δεν εργάζεται. Επιπροσθέτως, τις ημέρες της απεργίας, οι πρωτεργάτες της πληρώνονται κανονικότατα, προφανώς για να αισθάνονται άνετα κάνοντας τους "επαναστατικούς" σχεδιασμούς τους».

... γιατί φοβάται τους εργατικούς αγώνες

Δε λέμε. Είναι βολικό για την «Εστία» και τ' αφεντικά της να προβάλλουν ως διεφθαρμένους και τεμπέληδες τους χιλιάδες εργάτες που παλεύουν να σηκώσουν ανάστημα και να παλέψουν να σώσουν τη ζωή τους από τον γκρεμό. Είναι βολικό, και να εξαφανίζει και να πετά λάσπη ενάντια στην παλικαρίσια μάχη που κάνουν χιλιάδες τίμιοι εργάτες και συνδικαλιστές, απλήρωτοι για μήνες, απολυμένοι, με μερικά ευρώ για να περάσουν όλο το μήνα «λιώνουν τα παπούτσια τους» καθημερινά στους τόπους δουλειάς.

Την εξαγορά και τον εργατοπατερισμό, ας πάει η «Εστία» να τα ψάξει στους «υπεύθυνους συνδικαλιστές» που κατά τα άλλα θεωρεί πρότυπα. Οχι να κάνουν τους ανήξερους. Αλλο είναι το πρόβλημά τους: ότι κάτω από την πρωτοπόρα παρέμβαση του ΠΑΜΕ, την τελευταία 3ετία έχουν γίνει στην Ελλάδα πάνω από 20 απεργίες, εξοπλίζοντας την εργατική τάξη της χώρας μας με σοβαρή πείρα και συμπεράσματα. Πείρα για την ανάγκη να δυναμώσει η πάλη τους ενάντια στα μονοπώλια και όχι η συνδιαλλαγή, η «διαπραγμάτευση» ή οι «διάλογοι» μαζί τους. Αυτή την πείρα είναι που φοβάται η «Εστία» και κάθε «Εστία» και γι' αυτό ξερνά δηλητήριο ενάντια στην αντίσταση των εργαζομένων.

Χάος και καταστροφή...

Τις τελευταίες μέρες, καθώς κορυφώνεται η αντιπαράθεση για τα μέτρα του εκτρωματικού πολυνομοσχεδίου, η κινδυνολογία, από την πλευρά της συγκυβέρνησης ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, χτυπάει κόκκινο. Αν δεν περάσουν τα μέτρα, θα σταματήσει η χρηματοδότηση, η ελληνική οικονομία θα χρεοκοπήσει, θα έρθει το χάος, η απόλυτη καταστροφή, φωνάζει εν χορδαίς και οργάνω το πολιτικό προσωπικό της άρχουσας τάξης. Ο δε υπουργός Οικονομικών απείλησε τον ελληνικό λαό ότι σε περίπτωση καταψήφισης των μέτρων θα ...πεινάσουμε, δε θα έχουμε καύσιμα και τρόφιμα.

Το αστικό πολιτικό σύστημα, στις τελευταίες κρίσιμες ώρες, πριν από την ψηφοφορία επί του μοναδικού άρθρου του πολυνομοσχεδίου, τα παίζει όλα για όλα. Οι εκπρόσωποί του, με τις συνεχείς αναφορές στις λέξεις «χρεοκοπία», «χάος», «πείνα», επιχειρούν να παραλύσουν τη βούληση του ελληνικού λαού για αντίσταση κατά της κυρίαρχης πολιτικής, να δημιουργήσουν κλίμα μαζικής τρομοκρατίας και υστερίας, ώστε να δημιουργηθεί η εντύπωση, ότι, αν από μόνοι μας δεν αποφασίσουμε να ακρωτηριάσουμε τα δύο μας χέρια, τότε θα στηθεί λαιμητόμος, για να μας καρατομήσει. Ιδού, επομένως, το δίλημμα: προτιμάς να μείνεις κουλός ή ακέφαλος; Πρόκειται για επικίνδυνο για το λαό δίλημμα, που πασχίζει να φορτώσει όλες τις τραγικές συνέπειες της κρίσης και τα αδιέξοδα της αστικής τάξης και του πολιτικού της συστήματος στις πλάτες του λαού. Γιατί ως γνωστό, στις κοινωνίες των ανθρώπων, στη διάρκεια της ιστορικής τους διαδρομής, παρά τα τεράστια προβλήματα που αντιμετώπισαν, παρά τις θυσίες και τις καταστροφές στις οποίες υποβλήθηκαν, οι λαοί έδιναν τελικά τη δική τους λύση.

Οι κατ' επάγγελμα κινδυνολόγοι, πασχίζουν να παραπλανήσουν ως προς το ποιο είναι το κύριο για τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα της χώρας. Πρώτα και κύρια ότι το ζήτημα στο οποίο καλείται να πάρει θέση ο ελληνικός λαός είναι βαθιά ταξικό. Εδώ δεν κρίνεται η τύχη του έθνους, αλλά το μέλλον μιας τάξης. Της αστικής τάξης της χώρας. Η καπιταλιστική κρίση αποδιάρθρωσε την παραγωγική μηχανή της χώρας, με αποτέλεσμα η διαδικασία παραγωγής υπεραξίας - το κίνητρο και ο σκοπός της καπιταλιστικής παραγωγής - να δεχτεί ένα αποφασιστικό χτύπημα. Αυτό δεν είναι γενικώς και αορίστως κρίση, αλλά κρίση του καπιταλιστικού παραγωγικού συστήματος, η οποία συγκλονίζει ολόκληρο το αστικό οικοδόμημα. Επομένως, τα γραμμένα με αίμα μέτρα του πολυνομοσχεδίου στόχο δεν έχουν να ...σώσουν τον ελληνικό λαό, αλλά την αστική τάξη της χώρας, το ίδιο το σύστημα καπιταλιστικής εκμετάλλευσης.

Αλλωστε, όπως συνειδητοποιείται όλο και περισσότερο, το χάος και την καταστροφή για το λαό δεν τα φέρνει η καταψήφιση των μέτρων. Ισχύει το ακριβώς αντίθετο. Ας προσπαθήσουμε να φανταστούμε πώς θα είναι η ζωή των εργαζομένων δυόμισι χρόνια μετά, αν δε σταματήσουμε τους σύγχρονους Λαιστρυγόνες. Χάος και καταστροφή είναι η μαζική χρεοκοπία εκατομμυρίων λαϊκών νοικοκυριών.

Φιλολαϊκή διέξοδος υπάρχει και ο λαός μπορεί να την αναζητήσει μέσα από την ανατροπή της σημερινής εξουσίας, μπορεί να την επιβάλει έξω από την ΕΕ, με μονομερή διαγραφή του χρέους και με κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής.