Η ΔΗΜΑΡ γνωρίζει ότι τα μέτρα που εισηγείται να ληφθούν δεν είναι παρά ο «φερετζές» για την κάλυψη του αποκρουστικού προσώπου του αστικού πολιτικού συστήματος και της εξουσίας που αυτό εκπροσωπεί. Η αγωνία της για το κύρος ενός συστήματος του οποίου αποτελεί αναπόσπαστο μέρος είναι κατανοητή, πόσο μάλλον που αυτό έχει καταρρακωθεί στις εργατικές - λαϊκές συνειδήσεις και δυσκολεύεται να τις χειραγωγήσει, να τις ενσωματώσει στην πολιτική που έχει ανάγκη το κεφάλαιο, όπως έκανε τα προηγούμενα χρόνια. Ομως, ας μη ματαιοπονεί. Οσο κι αν φτιασιδώσουν το σύστημά τους δεν μπορούν να κρύψουν ότι βρίσκεται εκεί για να εφαρμόζει την πολιτική που έχει ανάγκη το κεφάλαιο, γονατίζοντας το λαό. Οτι είναι με τους εκμεταλλευτές όπως το νύχι με το κρέας. Αυτή είναι και η βάση πάνω στην οποία εκδηλώνονται η διαφθορά και η διαπλοκή που είναι αδύνατον να εξαλειφθούν στο σύστημα αυτό.
Ολα όσα προτείνει η ΔΗΜΑΡ είναι «κομμένα και ραμμένα» στα μέτρα των αστών και των πολιτικών τους εκπροσώπων, για να ρίξουν στάχτη στα μάτια του κόσμου και βεβαίως για να χτυπήσουν τις μη αρεστές φωνές, όπως αυτή του ΚΚΕ. Ο «εκδημοκρατισμός» στη λειτουργία των κομμάτων είναι ο εύσχημος τρόπος απόδοσης της επιδίωξης του συστήματος να παρεμβαίνει στη λειτουργία κομμάτων, όχι βεβαίως των δικών του, αλλά του ΚΚΕ, που είναι αντίπαλός του. Η «πλήρης διαφάνεια» στα οικονομικά των κομμάτων δεν πρόκειται να κόψει τον ομφάλιο λώρο της διαπλοκής αστικών κομμάτων και μεγαλοεπιχειρηματιών. Αλλού στοχεύει αυτή η δήθεν προσπάθεια της διαφάνειας στο λεγόμενο «πολιτικό χρήμα». Στόχος τους δεν είναι τα κόμματα του συστήματος αλλά το ΚΚΕ που το αντιπαλεύει. Τι επιδιώκουν; Ν' αναγκάσουν το ΚΚΕ να δώσει τα ονόματα των μελών, φίλων, απλών ανθρώπων του μόχθου που το ενισχύουν. Για να δυσκολέψουν και μ' αυτό τον τρόπο τη δράση του, νομίζοντας πως θα αποκόψουν τους λαϊκούς ανθρώπους από τη σχέση τους με το ΚΚΕ. Ματαιοπονούν.
«Πιστεύουμε ότι όλα αυτά για τις επικουρικές είναι ημίμετρα και πρόσκαιρα. Η θέση του ΛΑ.Ο.Σ. στο θέμα αυτό είναι ένας ενιαίος φορέας συντάξεως για όλο τον κόσμο, σε συνάρτηση με τις φορολογικές του δηλώσεις και με ελάχιστο τη βιώσιμη εθνική σύνταξη. Εάν με οποιοδήποτε τρόπο μειώσουμε το εισόδημα της τρίτης ηλικίας, αυτό θα έχει άμεση συνέπεια στην αγορά. Είναι μέγιστο πολιτικό λάθος. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί πρέπει να επιβάλλουμε λουκέτα στην αγορά. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί κάποιοι μέσα στην κυβέρνηση δεν αντιλαμβάνονται ότι τέτοια πράξη τροφοδοτεί ένα φαύλο κύκλο», δήλωσε χτες ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. στον ρ/σ «ΦΛΑΣ».
Ημίμετρα, λοιπόν, τα μόνιμα μέτρα που εξανεμίζουν το ήδη ισχνότατο εισόδημα των συνταξιούχων και τους καταδικάζουν στην ένδεια. Σωστό, αν σκεφτεί κανείς ότι το μέτρο που προτείνει ο Γ. Καρατζαφέρης να αντικαταστήσει το «ημίμετρο» είναι ένα επίδομα πτωχοκομείου. Αυτό σημαίνει «βιώσιμη εθνική σύνταξη». Συγχρόνως καταδικάζει την περαιτέρω μείωση των συντάξεων, μιλάει, μάλιστα, για «μέγιστο πολιτικό λάθος». Πρόκειται για υποκρισία ολκής. Η πρόταση του ΛΑ.Ο.Σ. δε διαφοροποιείται πουθενά από την πολιτική που σήμερα εφαρμόζεται και την οποία στηρίζει, συμμετέχοντας, άλλωστε, στην κυβέρνηση. Ψήφισε τα μνημόνια, τους αντιλαϊκούς προϋπολογισμούς, έβαλε πλάτη για τη συγκρότηση της τρικομματικής κυβέρνησης που θα εφαρμόσει σκληρή πολιτική σε βάρος του λαού και τώρα ο Γ. Καρατζαφέρης βγαίνει στα κεραμίδια. Αλλά δεν μπορεί να κοροϊδέψει κανέναν.
Στάχτη στα μάτια του λαού είναι οι φραστικοί λεονταρισμοί και οι ψεύτικες απειλές των κυβερνώντων κατά των πολυεθνικών και των καρτέλ που πουλάνε πιο ακριβά από τις άλλες χώρες της ΕΕ ή πως δε συμμορφώνονται με τους νόμους και άλλα τέτοια σαθρά. Ιδιαίτερα τέτοιες μέρες, που τα φώτα της δημοσιότητας στρέφονται στην «αγορά» εξαιτίας της ακρίβειας, πουλάνε ξανά και ξανά το ίδιο παραμύθι. Αυτό ακριβώς έκανε η ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης, που διαπίστωσε δήθεν έκπληκτη ότι «οι Ελληνες καταναλωτές εξακολουθούν να αγοράζουν ακόμη και σε διπλάσιες τιμές τα ίδια προϊόντα που πωλούνται σε άλλα κράτη της ΕΕ», καθώς και ότι «θυγατρικές πολυεθνικών αποφεύγουν τη φορολόγηση κερδών, μεταφέροντάς τα σε άλλες χώρες μέσω υπερτιμολογήσεων». Η ειρωνεία είναι ότι την ίδια στιγμή δηλώνουν ότι δεν υπάρχει κανένα αποτέλεσμα από τους ελέγχους που έχουν διαταχθεί για τις περιβόητες ενδοομιλικές συναλλαγές 41 πολυεθνικών επιχειρήσεων, που δραστηριοποιούνται στην οικονομία. Ελεος πια με την κοροϊδία του δήθεν ελέγχου των πολυεθνικών και των μονοπωλιακών ομίλων. Τέτοιος έλεγχος δεν έχει υπάρξει ποτέ ούτε θα υπάρξει, γιατί απλά τα μονοπώλια δεν «χαλιναγωγούνται» και δεν ανέχονται οιασδήποτε μορφής «θεσμικό» και άλλο έλεγχο. Τα μονοπώλια μπορούν μόνο να κοινωνικοποιηθούν όταν ανατρέπεται η εξουσία τους και ο καπιταλισμός από μια λαϊκή εξουσία. Ολα τα άλλα είναι αέρας κοπανιστός.
Μιλάμε για αστρονομικά ποσά, για τα οποία μην έχετε καμία αμφιβολία για το ...πού τα βρίσκει η ΕΚΤ. Λεφτά των βαριά φορολογούμενων εργαζομένων της Ευρώπης είναι.
Γιατί από τις εταιρείες δεν τα παίρνει, από τις τράπεζες δεν τα παίρνει και ...ορυχεία με ευρώ δεν ανακαλύφθηκαν ακόμη στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Οπότε μόνος ένας μένει που μπορεί να τα έχει πληρώσει.
Ολα αυτά, φυσικά, γίνονται για το καλό μας. Για το καλό των οικονομιών και για να «αιμοδοτηθεί» η οικονομία. Το μόνο που δε μας λένε είναι ότι αυτή η οικονομία λειτουργεί αποκλειστικά με το ...να μας πίνει το αίμα.
ΚΑΙ ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ τα παραπάνω, η Εθνική Τράπεζα κάλεσε - λέει - το προσωπικό της να αποδεχθεί μειώσεις μισθών και, φυσικά, ανάλογες απόψεις έχουν και οι υπόλοιποι τραπεζίτες.
Ετσι, για να καταλάβουμε πόσο αδίστακτοι είναι και πόσο γενικευμένη είναι η επίθεση που έχουν αποφασίσει να εξαπολύσουν.
ΜΕΓΑΛΟ ΑΓΧΟΣ έπιασε χτες το απογευματινό δελτίο του «ΜΕΓΚΑ»! Ποιος θα πραγματοποιήσει τις διαπραγματεύσεις για τη σύνδεση των συντάξεων με το Δημόσιο αναρωτιόντουσαν: Ο Παπαδήμος ή κάποια άλλη κυβέρνηση..;
Γιατί, βέβαια, αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα του λαού. Ποιος θα κάνει τη διαπραγμάτευση και όχι το ότι θα μειωθούν για 20ή φορά στη σειρά οι συντάξεις.
Αυτό θα πει ...αισθητήριο! Να καταλαβαίνεις, βρε παιδί μου, τις ανάγκες και τις αγωνίες του κόσμου.
Μετά, όμως, να μην αναρωτιούνται γιατί ο κόσμος θεωρεί - και σωστά - τα αστικά μέσα ενημέρωσης μέρος του συστήματος που τον καταπιέζει.