Associated Press

Τα κατασκοπευτικά ραντάρ «Awacs» έχουν πιάσει δουλειά

Συγκεκριμένα, όπως προκύπτει από δηλώσεις αξιωματούχων, η στρατιωτική μηχανή του ΝΑΤΟ βρίσκεται σε πολεμική ετοιμότητα για την επιβολή «ζώνης απαγόρευσης πτήσεων» στη Λιβύη, εν αναμονή όμως κάλυψης από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Στο μεταξύ, ήδη βρίσκονται σε εξέλιξη προπαρασκευαστικές στρατιωτικές επιχειρήσεις, που αφορούν στην επιτήρηση με ΝΑΤΟικά αεροσκάφη - ιπτάμενα ραντάρ τύπου «AWACS» της λιβυκής επικράτειας και του ευρύτερου θαλάσσιου χώρου της Κεντρικής Μεσογείου, όπως και επιχείρηση ναυτικού αποκλεισμού της Λιβύης υπό το μανδύα της εφαρμογής της πρόσφατης απόφασης του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για την επιβολή εμπάργκο όπλων.

Ενδεικτικές του κλίματος που διαμορφώνεται είναι οι δηλώσεις του υπουργού Αμυνας των ΗΠΑ και του γγ του ΝΑΤΟ. Ο Αμερικανός υπουργός Αμυνας, Ρόμπερτ Γκέιτς, που συμμετέχει στη ΝΑΤΟική σύνοδο, δήλωσε ότι «το ΝΑΤΟ συμφώνησε να συνεχίσει τα σχέδια στρατιωτικών επιλογών αναφορικά με τη Λιβύη» και «να επαναδιατάξει πλοία κοντά στη Λιβύη αλλά να μην αυξήσει τον αριθμό των πλοίων που βρίσκονται στη Μεσόγειο». Σημειώνεται πως ήδη στον ευρύτερο θαλάσσιο χώρο της Λιβύης πλέουν εδώ και μέρες περί τα 30 ΝΑΤΟικά πολεμικά πλοία.

Στο πνεύμα της πολεμικής προετοιμασίας κινήθηκε και ο γγ του ΝΑΤΟ, Α. Ράσμουσεν, ο οποίος μετά την πρώτη μέρα της ΝΑΤΟικής υπουργικής συνόδου είπε ότι «ως στρατιωτική συμμαχία και υπεύθυνος διεθνής παράγοντας, το ΝΑΤΟ οφείλει σήμερα να εξετάσει κάθε ενδεχόμενο στο πλαίσιο ενός προληπτικού σχεδιασμού και αυτό κάνουμε». Εθεσε δε τις εξής προϋποθέσεις για να υπάρξει δράση του ΝΑΤΟ: «Πρώτον, να υπάρχει προφανής ανάγκη για δράση του ΝΑΤΟ, δεύτερον, πρέπει να υπάρχει μια σαφής νομική βάση και, τρίτον, πρέπει να υπάρχει στέρεη υποστήριξη στην περιοχή». Και πρόσθεσε: «Είμαστε έτοιμοι να εξετάσουμε το ενδεχόμενο κι άλλων επιλογών αν αυτό είναι απαραίτητο».

Στο μεταξύ, οι 28 ΝΑΤΟικοί υπουργοί ενέκριναν δύο «αρχικές» οδηγίες σχετικά με τη Λιβύη, μία υποτιθέμενη «ανθρωπιστική οδηγία» και μία που αναφέρεται στην «υποστήριξη του εμπάργκο όπλων». Παράλληλα, ανακοινώθηκε ότι ο ανώτατος διοικητής των συμμαχικών δυνάμεων στην Ευρώπη (SACEUR) θα πάρει πρωτοβουλίες «για την ενίσχυση της ναυτικής επιτήρησης στη Μεσόγειο, όπου διεξάγεται ούτως ή άλλως η επιχείρηση ACTIVE ENDEAVOUR» (Ενεργό Εγχείρημα).

Υπενθυμίζεται ότι αυτή η επιχείρηση είναι η συνεισφορά του ΝΑΤΟ στον «αντιτρομοκρατικό πόλεμο» που κήρυξαν οι ΗΠΑ μετά τα γεγονότα της 11ης Σεπτέμβρη 2001 και έχει συμμετάσχει στη στήριξη των πολεμικών επιχειρήσεων κατά του Αφγανιστάν και του Ιράκ. Η ACTIVE ENDEAVOUR εξελίσσεται στο χώρο της Μεσογείου και εκτός των άλλων πραγματοποιεί σε μόνιμη βάση όλα αυτά τα χρόνια νηοψίες σε «ύποπτα» εμπορικά πλοία που κινούνται στα διεθνή ύδατα.

Για τις ανάγκες αυτής της ΝΑΤΟικής επιχείρησης, που τώρα προσανατολίζεται στη Λιβύη και στην επιβολή ναυτικού αποκλεισμού, η Ελλάδα διαθέτει, όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα του ΓΕΕΘΑ, σταθερά το σύστημα επιτήρησης του θαλάσσιου χώρου, πλοία διασποράς, πλοία του Λιμενικού Σώματος, μια φρεγάτα για 20 μέρες ανά εξάμηνο, μια τορπιλάκατο, ένα υποβρύχιο για ένα μήνα το εξάμηνο, δύο εξόδους αεροσκαφών το μήνα και ολόκληρο το Ναύσταθμο της Κρήτης στον κόλπο της Σούδας ως «προκεχωρημένη βάση υποστήριξης». Η ταύτιση της ελληνικής κυβέρνησης με τις επιλογές των ιμπεριαλιστικών επιτελείων αποτυπώνεται και σε όσα είπε την Πέμπτη, στη διάρκεια των εργασιών της ΝΑΤΟικής συνόδου, ο Ελληνας υπουργός Εθνικής Αμυνας, Ε. Βενιζέλος. Σε ανακοίνωση που εξέδωσε, αναφέρεται πως «συμφώνησε με την ανάγκη να σταλεί ένα καθαρό μήνυμα της διεθνούς κοινότητας προκειμένου να βρεθεί μια οριστική και σταθερή λύση στη Λιβύη, σύμφωνη με τις αρχές της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου». Τάχθηκε ανοιχτά υπέρ μιας επέμβασης του ΝΑΤΟ στη Λιβύη, υποστηρίζοντας πως ναι μεν είναι «ανάγκη η λύση στη Λιβύη να δοθεί μέσα από τη βούληση του ίδιου του λιβυκού λαού», αλλά «αυτό, προς το παρόν, λόγω ακριβώς της ρευστότητας της κατάστασης (...) δεν μπορεί να γίνει χωρίς διεθνή παρέμβαση, η οποία, όμως, πρέπει να έχει πάντα μία ασφαλή νομική βάση και αυτή είναι οι σαφείς και ρητές αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ».

Δηλαδή, πλήρης ταύτιση της ελληνικής κυβέρνησης με τους πιο πολεμοχαρείς κύκλους των ιμπεριαλιστικών επιτελείων. Αλλωστε, η χώρα μας συμμετέχει από τις πρώτες μέρες της πολεμικής κινητοποίησης του ΝΑΤΟ στο θαλάσσιο χώρο της Λιβύης, με δύο φρεγάτες, στην παρούσα φάση είναι η «Λήμνος» και τα «Ψαρά» καθώς και το πλοίο γενικής υποστήριξης «Αλιάκμων». Οι φρεγάτες αυτές εναλλάσσονται, η μια κοντά στη Λιβύη και η άλλη στην Κρήτη. Βέβαια, η ελληνική συνεισφορά στην πολεμική μηχανή του ΝΑΤΟ εκδηλώνεται και με άλλους τρόπους, όπως η αεροναυτική βάση της Σούδας, ο ελληνικός εναέριος χώρος και το ελληνικό FIR που γειτονεύει με το αντίστοιχο της Λιβύης, τα ελληνικά πληρώματα στα ΝΑΤΟικά ιπτάμενα ραντάρ «AWACS» που ήδη εποπτεύουν τον εναέριο χώρο της Λιβύης, η βάση των αεροσκαφών αυτών στο Ακτιο της Πρέβεζας. Επίσης, διατίθενται και άλλα αεροδρόμια, π.χ., της Πελοποννήσου, όπως και λιμάνια για την υποστήριξη των ΝΑΤΟικών πολεμικών πλοίων, π.χ., Καλοί Λιμένες στα νότια της Κρήτης και το λιμάνι της Ρόδου, όπου τις τελευταίες μέρες αγκυροβολούν μεγάλα εμπορικά πλοία, ναυλωμένα από τις ΗΠΑ για την υποστήριξη του πολεμικού στόλου.

Παράλληλα, η ελληνική κυβέρνηση παρέχει και τις «καλές υπηρεσίες» της στο πλαίσιο του διπλωματικού παζαριού που κάνουν τα ιμπεριαλιστικά επιτελεία με το καθεστώς Καντάφι. Ετσι, συνάντηση με τον Λίβυο απεσταλμένο του Μ. Καντάφι στην Αθήνα, Μοχάμεντ Ταχίρ Σιάλα, είχε την Πέμπτη ο υφυπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Δόλλης, σε συνεννόηση - όπως μετ' επιτάσεως διαβεβαίωνε το ΥΠΕΞ - με την επικεφαλής της ΕΕ για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας, Κάθριν Αστον.

Τον εκδημοκρατισμό και την ανθρωπιστική βοήθεια χρησιμοποιεί ως πρόσχημα για να εδραιώσει τα ιμπεριαλιστικά της συμφέροντα στη Λιβύη η ΕΕ, μετά και τη δήλωση της έκτακτης Συνόδου Κορυφής που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή στις Βρυξέλλες, επιχειρώντας να αποτινάξει το παρελθόν συνεργασίας με αυταρχικά καθεστώτα, δήθεν υπέρ των λαών της περιοχής. Η δήλωση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου που αφορά τη Λιβύη επί της ουσίας αφήνει όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά, σημειώνοντας πάντα ότι η δράση της ΕΕ θα είναι σε συνεργασία με τον ΟΗΕ, την Αφρικανική Ενωση και τον Αραβικό Σύνδεσμο, υπογραμμίζοντας ότι τα «για την προστασία του άμαχου πληθυσμού, τα κράτη - μέλη θα εξετάσουν όλες τις επιλογές που θα κριθούν απαραίτητες, με την προϋπόθεση αποδεδειγμένης ανάγκης, σαφούς νομικής βάσης και στήριξης από την περιοχή».

Στην κοινή δήλωση υπογραμμίζεται μεταξύ άλλων ότι «η ασφάλεια των ανθρώπων πρέπει να διαφυλαχθεί με όλα τα απαραίτητα μέσα», ενώ οι «27» ζητούν άμεσα τη διεξαγωγή κοινής Συνόδου της ΕΕ με τον Αραβικό Σύνδεσμο και την Αφρικανική Ενωση για τον καθορισμό των μετέπειτα δράσεων.

Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Χέρμαν Βαν Ρομπάι, σε δηλώσεις του αναφορικά με τη Σύνοδο, επιχείρησε σύγκριση της κατάστασης στη Λιβύη με τον πόλεμο στη Γεωργία, τον πόλεμο του Ιράκ και τις επιθέσεις της 11ης Σεπτέμβρη. Οπως είπε χαρακτηριστικά, αυτή είναι η τέταρτη περίπτωση που κρίνεται αναγκαία μία έκτακτη σύνοδος των ηγετών της ΕΕ, προκειμένου να καθορίσει τη στάση της Ενωσης. Ο Χ. Ρομπάι επανέλαβε τη στήριξη της ΕΕ στο Εθνικό Λιβυκό Συμβούλιο, το οποίο, σύμφωνα με τη δήλωση των «27», αναγνωρίζεται ως ο πολιτικός συνομιλητής της ΕΕ, αποφεύγοντας ωστόσο να αναγνωριστεί πλήρως το καθεστώς της «αντιπολίτευσης», όπως ζητούσαν επίμονα η Γαλλία και η Βρετανία, αλλά απέρριψε η Γερμανία.

Το Συμβούλιο σημειώνει, επίσης, ότι ο Μουαμάρ Καντάφι πρέπει να παραδώσει άμεσα την εξουσία, καθώς το «καθεστώς του έχει χάσει τη νομιμότητά του και δεν αποτελεί συνομιλητή για την ΕΕ, η οποία θέσπισε περιοριστικά μέτρα κατά της ηγεσίας της χώρας και οντοτήτων με σημαντικά περιουσιακά στοιχεία που ελέγχονται από το καθεστώς και είναι έτοιμη να θεσπίσει νέες κυρώσεις».

Η ΕΕ υπογραμμίζει στη δήλωση των «27» την ετοιμότητα και πρόθεσή της να παρέμβει αποφασιστικά στη Λιβύη, επωφελούμενη από τις εξελίξεις, «συνδράμοντας» στην «οικοδόμηση ενός συνταγματικού κράτους, στην ανάπτυξη του κράτους δικαίου» και κυρίως να συνδράμει στην «ανοικοδόμηση της λιβυκής οικονομίας». Στην ίδια γραμμή περί «ενίσχυσης του εκδημοκρατισμού», κινήθηκε και ο Ελληνας πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου συμβάλλοντας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια.

Η πρόθεση της ΕΕ - φυσικά με τα ιδιαίτερα συμφέροντα της κάθε χώρας, αφού μονοπώλια από όλες δραστηριοποιούνται στην Λιβύη - για διείσδυση είναι έκδηλη για όλες τις χώρες της βορείου Αφρικής, καθώς τονίζεται ότι «έχει ζωτική σημασία να παρασχεθούν στις χώρες τα μέσα για την ανοικοδόμηση και τον εκσυγχρονισμό των οικονομιών τους».

Από τα συμπεράσματα δε λείπει και αναφορά στο αναμενόμενο μεταναστευτικό κύμα που ενδέχεται να προκαλέσουν οι εξελίξεις, σημειώνοντας ότι πρέπει να ενισχυθεί η FRONTEX και να καταπολεμηθεί εξ αρχής η παράνομη μετανάστευση, κάνοντας εμμέσως σαφές ότι κανείς δεν είναι ευπρόσδεκτος στα ευρωπαϊκά σύνορα...

Αντίστοιχη με την απόφαση του Συμβουλίου και προπομπός αυτής ήταν και το ψήφισμα της Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που πέρασε με θετική ψήφο των κομμάτων του κεφαλαίου και του οπορτουνισμού, την Πέμπτη. Χρησιμοποιώντας το πρόσχημα της ανθρωπιστικής βοήθειας και του ιμπεριαλιστικού εκδημοκρατισμού - βλέπε Ιράκ, Αφγανιστάν και αλλού - απαιτεί παρέμβαση στην περιοχή στοχεύοντας, βεβαίως, στη διασφάλιση των γεωπολιτικών και ενεργειακών συμφερόντων των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.