Αμέσως μετά την ολοκλήρωση της παρέμβασης της Αλέκας Παπαρήγα, το λόγο ζήτησε ο υπουργός Υγείας, ο οποίος είχε τον παρακάτω διάλογο με την Αλέκα Παπαρήγα:

Ανδρέας Λοβέρδος: «Θέλω να κάνω μόνο μια παρέμβαση. Δεν απαντώ σε κάτι, απλώς διευκρινίζω ότι σε όλα τα χρόνια της ευδαίμονος μεταπολίτευσης όπου όσον αφορά την Υγεία, σημασία είχε για τα κυβερνώντα κόμματα - σ' αυτό έχει δίκαιο η κυρία πρόεδρος - αν θα χτίσεις στο νομό ένα, δύο ή τρία νοσοκομεία ή Κέντρα Υγείας. Και αφού τα έκτιζες, μετά τα υποστελέχωνες και μέσα διαμορφώνονταν συνδικαλισμός, όπου όλοι οι συνδικαλιστικοί φορείς ζητούσαν προσωπικό, υλικά, μηχανήματα κ.ο.κ.

Σ' αυτόν τον παροξυσμό της κατανάλωσης για λόγους δημαγωγίας, συμμετείχαν αν δεν με απατά η μνήμη μου - αν με απατά να το πάρω πίσω - όλες οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου. Δεν λέω όλα τα κόμματα κατ' ανάγκην, αλλά πάντως όλοι οι συνδικαλιστικοί φορείς. Δεν υπήρχε πόλη στον δήμο της οποίας η υπόθεση να χτιστεί ένα καινούργιο νοσοκομείο να μην αγκαλιαζόταν από όλους και αν κάποιος αργούσε, να μην του ασκούσαν κριτική όλοι. Υπό την έννοια αυτή, όχι ότι η ευθύνη είναι συλλογική. Η ευθύνη βαραίνει τα κόμματα εξουσίας που κυβέρνησαν προφανώς, αλλά το "ναι" ή το "όχι" σε τοπικό ή εθνικό επίπεδο πάντα έπαιζε ένα ρόλο και δεν είναι έξω από αυτές τις ευθύνες η αριστερά.

Το δεύτερο που θα ήθελα να πω δεν αφορά την κυρία Παπαρήγα, αλλά είναι ένα καλό παράδειγμα που μου ήρθε μετά. Οποιος αντιπολιτεύεται δεν μπορεί να παραγνωρίζει ορισμένα πράγματα, κάνει ότι δεν βλέπει ή ότι δεν ακούει μπροστά στο δεδομένο. Στην κύηση, στην έγκυο το ποσοστό συμμετοχής στα φάρμακα είναι 0%. Σωστό, δίκαιο, ηθικό. Μαζεύει ο κ. Σουλιώτης - του ΟΠΑΔ πριν και τώρα του ΕΟΠΠΥ - στοιχεία. Δεν είναι εδώ για να μου πει ποιο έτος. Μου το έχει, πάντως, γράψει. Διακόσιες χιλιάδες συνταγές κυήσεως ετησίως, αλλά εκατό χιλιάδες γέννες. Για εκατό χιλιάδες περιπτώσεις η συγκεκριμένη συνταγή κύησης που είναι μία - δεν είναι πολλές συνταγές στην ίδια κυρία, είναι μία - αυτό ήταν ψευδές, ήταν προκλητό, ήταν διαφθορά.

Πώς θα το αντιμετωπίσουμε, κύριε πρόεδρε; Για κάθε έναν τέτοιο γιατρό κι έναν ελεγκτή; Το σύστημα έχει προβλήματα. Οποιος θέλει να το διοικήσει ή να το αντιπολιτευθεί, να αντιπολιτευθεί τον τρόπο της διοίκησής του, αυτά πρέπει να τα συνεκτιμά. Ειδάλλως, κάνει κριτική που δεν στέκει στην πραγματικότητα».

Αλέκα Παπαρήγα: «Δεν θα είμαι αναλυτική. Οταν υπάρχει μία απάνθρωπη πολιτική, ταξική κ.λπ., τότε η κάθε κυβέρνηση επιστρατεύει μία σειρά εγώ θα έλεγα και υπαρκτά προβλήματα - δεν λέω ότι είναι ανύπαρκτα - τα οποία ανάγονται όλα στην ηθική διάσταση, διαφθορά. Ποιο είναι, όμως, το απαράδεκτο; Πρώτον, ότι διαχέεται η διαφθορά παντού. Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι. Δίχως αυτή τη διαφθορά, τα δύο κόμματα δεν θα κρατούσαν για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα τόσο υψηλά ποσοστά. Δυστυχώς! Πριν απ' όλα υπάρχει πολιτική ευθύνη των εργαζομένων. Αυτή, όμως, θα τους την πούμε εκεί που πρέπει.

Δεύτερον, αφήστε αυτές τις γενικεύσεις, γιατί μπορώ εγώ να σας απαντήσω και να σας φέρω συγκεκριμένες θέσεις για τα νοσοκομεία κ.λπ., ποια ήταν η άποψη του ΚΚΕ, τι έχουμε πει για τα νοσοκομεία - ολόκληρες συζητήσεις έχουμε κάνει - τι θέση πήραμε για τις εφημερίες και για όλα αυτά. Δεν είναι έτσι τα πράγματα. Βεβαίως, μέσα στο λαό υπάρχει αυτή η τοπικιστική αντίληψη, την οποία, όμως, καλλιεργείτε. Ο καθένας θέλει το νοσοκομείο στον τόπο του, το αστυνομικό τμήμα, τις φυλακές - έχουν φτάσει κι εκεί - το ΤΕΙ, το Πανεπιστήμιο. Ποιος καλλιέργησε αυτή τη νοοτροπία; Μήπως έχετε σκεφτεί ότι για όλα αυτά για τα οποία μας κατηγορείτε για δογματισμό, βάζετε μέσα και τη στάση μας σε τέτοια ζητήματα;

Εδώ εμφανίζετε την τοπική διοίκηση, τους δήμους, παλαιότερα τις κοινότητες, ως τα κύτταρα της δημοκρατίας κ.λπ. Εμείς δεν έχουμε τέτοια αντίληψη. Εμείς έχουμε πανελλαδική, κλαδική, περιφερειακή στη συνέχεια, κατά τάξη και κοινωνικό στρώμα. Και μπορεί σε μία περιοχή να χρειάζονται δέκα νοσοκομεία και σε άλλη ένα. Παίρνεις υπόψη τη μορφολογία του εδάφους. Νησιωτική Ελλάδα. Κυκλάδες. Δωδεκάνησα. Βεβαίως και θα έχει περισσότερη αυτοτέλεια το κάθε νοσοκομείο. Δεν μπορείς να τρέχεις με τις βάρκες ή με την "Ολυμπιακή", που τώρα δεν είναι και δημόσια, ή με τα ελικόπτερα.

Επομένως, μην ισοπεδώνετε τα πράγματα. Και αφήστε το προπέτασμα της διαφθοράς - αυτή δεν πρόκειται να εξαλειφθεί ούτε και με τον ΕΟΠΠΥ σήμερα - και όλα τα άλλα τα οποία λέγονται. Είναι απαράδεκτα. Και ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι το ΚΚΕ είχε πάντα, από το 1974 και μετά - δεν πάμε πιο παλιά - μία διαφορετική αντίληψη σε αυτά. Μπορεί να μην είχε ολοκληρωμένη άποψη για την Υγεία. Μπορεί να μην μπορούσε να παντρέψει πάντα τα επιστημονικά κριτήρια της ιατρικής ή της τεχνολογίας. Αυτό ναι, γιατί ένα κόμμα ωριμάζει ύστερα από είκοσι επτά χρόνια απουσίας μέσα από την Ελλάδα και παρανομίες. Τέτοιες αδυναμίες μπορεί να έχουμε ακόμα, αν και δε δικαιολογείται. Η πολιτική στρατηγική μας, όμως, ήταν μία».