Στη βοήθεια της Γαλλίας προσέτρεξε η κυβέρνηση για να σχεδιάσει και να προωθήσει τη μεταρρύθμιση των δομών του κράτους. Ο στόχος γνωστός. Η μείωση του «κόστους» λειτουργίας των κρατικών δομών, στο όνομα της αντιμετώπισης των ελλειμμάτων. Και η συνταγή γνωστή. Δραστική μείωση των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα που σημαίνει απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων. Ταυτόχρονα σημαίνει δραστική μείωση των παρεχομένων από το κράτος υπηρεσιών στα λαϊκά στρώματα σε τομείς Υγείας (π.χ. συγχωνεύσεις κλινικών), Πρόνοιας (συρρίκνωση και αυτών των ελάχιστων που έχουν απομείνει), και άλλες, αλλά και μέτρα σε βάρος της μόρφωσης των παιδιών του λαού όπως π.χ. αύξηση μαθητών ανά τάξη, μείωση εκπαιδευτικών κλπ. Ηδη έχουν ξεκινήσει ορισμένα τέτοια μέτρα και εφαρμόζονται. Αλλά η κυβέρνηση για να γίνει πιο αποτελεσματική σ' αυτές τις αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις αναζητά πείρα απο την εφαρμογή τους σε άλλες χώρες της ΕΕ. Για το λόγο αυτό, στα τέλη του περασμένου έτους υπέγραψε, για το θέμα και ειδικό μνημόνιο συνεργασίας με τη γαλλική κυβέρνηση. Από τότε, όπου βρεθεί κι όπου σταθεί, ο αρμόδιος υπουργός Δ. Ρέππας δε χάνει ευκαιρία να υπογραμμίζει τη γαλλική συνεργασία στην ελληνική εκδοχή της διοικητικής μεταρρύθμισης αποκρύβοντας φυσικά τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής στην ίδια τη Γαλλία. Τον Ιούλιο του 2009 πραγματοποιήθηκε ένα συνέδριο με τίτλο «Το ξήλωμα του κράτους», όπου παρουσιάστηκαν τα αποτελέσματα της διοικητικής μεταρρύθμισης στη Γαλλία τόσο την περίοδο των σοσιαλδημοκρατικών - κεντροαριστερών κυβερνήσεων όσο και την περίοδο των λεγόμενων «δεξιών», ιδιαίτερα δε την περίοδο που η διακυβέρνηση της χώρας πέρασε στα χέρια του Ν. Σαρκοζί.

Ας τα θυμηθούμε επομένως, όπως έχουν καταγραφεί στο γαλλικό Τύπο πριν από μερικά χρόνια. Από ένα απάνθισμα των συμπερασμάτων του συνεδρίου, που δημοσιεύθηκε στη «Le Monde diplomatique» (Φεβρουάριος 2010) ξεχωρίσαμε τα παρακάτω παραδείγματα και διαπιστώσεις: Στο πλαίσιο της «αποτελεσματικότητας» του εκπαιδευτικού συστήματος, το υπουργείο Παιδείας αποφάσισε να κλείσει τα γυμνάσια που έχουν λιγότερους από 200 μαθητές, επειδή θεωρεί ότι κοστίζουν υπερβολικά ακριβά στο κράτος. Για να προχωρήσει η μεταρρύθμιση του κράτους, μεταξύ των υπουργείων ξεκίνησε μια «άμιλλα» για το ποιος θα κόψει τα περισσότερα. Στο πλαίσιο αυτό, το υπουργείο Υγείας προχώρησε στο κλείσιμο των μαιευτικών κλινικών των δημόσιων νοσοκομείων που πραγματοποιούν λιγότερους από τριακόσιους τοκετούς ετησίως, θεωρώντας ότι κοστίζουν υπερβολικά ακριβά. Το ίδιο ίσχυσε και για τις χειρουργικές κλινικές, οι οποίες πλέον οφείλουν να πραγματοποιούν περισσότερες από 1.500 ιατρικές πράξεις ετησίως... Η λογική της συρρίκνωσης των δομών του κράτους οδήγησε στην πολιτική της «αποκρατικοποίησης» των δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών. Παραδείγματος χάριν, το 2003, το ταχυδρομείο απασχολούσε 315.364 εργαζόμενους (200.852 δημόσιους υπαλλήλους και 114.512 υπαλλήλους με συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου). Το 2008, από τους 295.742 εργαζόμενους που είχαν απομείνει, οι δημόσιοι υπάλληλοι είχαν περιοριστεί στους 152.287, ενώ οι εργαζόμενοι με συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου είχαν αυξηθεί στους 143.455.

Το μικρό δείγμα στοιχείων που παραθέσαμε από την μεταρρύθμιση του κράτους στη Γαλλία αν μη τι άλλο φανερώνει τι ακριβώς επιδιώκουν να κάνουν και στη χώρα μας, με βάση το «γαλλικό μοντέλο». Και αυτό γιατί μετρούν τις παρεχόμενες από το κράτος υπηρεσίες στο λαό με τη λογική κόστους - οφέλους και ας φορολογούν ολοένα και περισσότερο το λαό φοροαπαλλάσσοντας τους μεγαλοεπιχειρηματίες. Ενώ ταυτόχρονα ιδιωτικοποιούν και εμπορευματοποιούν τομείς του κράτους αναγκάζοντας το λαό να πληρώνει για υπηρεσίες που ήδη έχει πληρώσει ως φορολογούμενος. Σε γενικές γραμμές άλλωστε, η ίδια η ελληνική κυβέρνηση έχει δώσει το περίγραμμα. Βάσει έκθεσης του ΟΟΣΑ, οι κρατικές δομές θα συρρικνωθούν κατά, τουλάχιστον, 30%. Μέσα στο 2012 θα αξιολογηθούν όλες οι κρατικές υπηρεσίες και το προσωπικό τους και το 2013 θα ξεκινήσει η συρρίκνωση με απολύσεις εργαζομένων και κατάργηση κρατικών φορέων υπηρεσιών.