Κοριτσάκια που παίζουν με συνομηλίκους τους στους δρόμους... Φοιτήτριες. Νεαρές μουσουλμάνες που κόβουν και διαλέγουν τα καπνά. Μαντιλοφορούσες, ηλικιωμένες, αλλά και μικρές κοπέλες στα πανηγύρια και στις αγορές. Ολες γυναίκες στην άκρη της Ελλάδας, από το λεύκωμα «2006 - Εικόνες της Θράκης», που εξέδωσε η «Ακαδημία Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης». Ενα θαυμάσιο λεύκωμα με μαυρόασπρες φωτογραφίες, όπου πρωταγωνιστεί ο άνθρωπος στη σύγχρονη καθημερινή πραγματικότητα του ακριτικού νομού.

Η μετανάστευση στη Θράκη είναι πολύ μεγαλύτερη από άλλες περιοχές της Ελλάδας και οι φυσικές καταστροφές συχνές, όπως πρόσφατα από την υπερχείλιση του Εβρου. Ομως, παρά την ερημιά και τη χρόνια εγκατάλειψή της, η Θράκη είναι ένα κομβικό σημείο στην επικοινωνία της Ελλάδας με την Ευρώπη και την Ασία, ένα σταυροδρόμι πολιτισμών. Πανέμορφη στην ύπαιθρο, με την εύφορη γη της και τα ηλιοτρόπια παντού, γεμάτη αντιθέσεις στις πόλεις της. Οι παραλίες, οι πεδιάδες, η Ροδόπη, τα δάση, τα ποτάμια. Αλλά και τα πανηγύρια, το παιχνίδι στις γειτονιές στο δρόμο, οι πολύχρωμες αγορές, οι ταβέρνες με τα κεμπάπ, τα ζαχαροπλαστεία με τα σουτζούκ - λουκούμ που συνυπάρχουν με τα φαστ φουντ. Οικογενειακά μικρομάγαζα και το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο. Παρθένα φύση, το Δέλτα του ποταμού, αλλά και παλιά εργοστάσια που έχουν μετατραπεί σε χώρους με πολιτιστικό ενδιαφέρον.

«Οι πολιτιστικοί σύλλογοι στη Θράκη, διαβάζουμε στον πρόλογο της Μαρίκας Ρόμπου - Λεβίδη, αποτελούν φαινόμενο που ξεκίνησε γύρω στη δεκαετία του '70. Είναι εντυπωσιακά πολλοί στον αριθμό και παίζουν δραστήριο ρόλο στην καθημερινή ζωή.

Μέσα σ' αυτό το κλίμα "επιστροφής στις ρίζες" η επιβίωση του εορτασμού της Αποκριάς, η παραδοσιακή μουσική και οι τοπικοί οργανοπαίκτες που εξακολουθούν να υπάρχουν».