Στήριξη του Ισραήλ να συνεχίσει τη γενοκτονία του λαού του Λιβάνου αποτελεί η απόφαση των 25 υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ που συνεδρίασαν εκτάκτως την Τρίτη στις Βρυξέλλες, με θέμα την κατάσταση στο Λίβανο.

«Το Συμβούλιο καλεί για άμεση κατάπαυση των εχθροπραξιών, την οποία θα ακολουθήσει βιώσιμη κατάπαυση του πυρός», ήταν η «ευρηματική διατύπωση», που γεφύρωσε το «χάσμα» Γαλλίας και Βρετανίας, που ανάλογα με τα συμφέροντά τους επεδίωκαν και την ανάλογη διατύπωση της ιμπεριαλιστικής απόφασης.

Η διατύπωση, αν και χαρακτηρίστηκε ως ο συμβιβασμός, που κατάφερε να περισώσει τα προσχήματα και να παρουσιάσει την Ευρώπη των «25» ενωμένη, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως «διπλωματική» νίκη του βρετανικού μπλοκ, το οποίο στήριξαν η Τσεχία, η Πολωνία, η Ολλανδία, η Δανία και η Γερμανία, και στήριξη του Ισραήλ... Αλλωστε, η ΕΕ αποτελεί τον σημαντικότερο οικονομικό εταίρο του Τελ Αβίβ.

Τα γεγονότα αποδεικνύουν ότι η ΕΕ, ως ιμπεριαλιστικός οργανισμός όπου εκφράζονται και τα ιδιαίτερα συμφέροντα των ισχυρών κρατών - μελών της, αναζητούσε εναγωνίως έναν τρόπο να εμφανιστεί ως δύναμη που «επιδιώκει την ειρήνη», ενώ είναι υπέρ των ιμπεριαλιστικών σχεδίων για τον λεγόμενο εκδημοκρατισμό της Μέσης Ανατολής, δηλαδή την επιβολή της θέλησης των ισχυρών καπιταλιστικών κρατών στην περιοχή, που συναποφάσισαν στα πλαίσια του ΝΑΤΟ με τις ΗΠΑ - σχέδιο που άρχισε να υλοποιεί ο ισραηλινός στρατός - η οποία θα οδηγήσει σε μια αναδιανομή της «πίτας» στην περιοχή απ' όπου θα καρπωθούν μερίδιο και αστικές τάξεις των χωρών - μελών της Ενωσης.

Αυτά αποδεικνύει πολύ συγκεκριμένα και το «κείμενο συμπερασμάτων» των 25 ΥΠΕΞ, αλλά και η στάση των «αντίπαλων στρατοπέδων» κατά τη Σύνοδο της Τρίτης, που δεν αντιμάχονταν για τη διάσωση του Λιβάνου, αλλά για το ποιος θα επιβληθεί και και με τι όρους...

Η απόφαση των «25» μπορεί να χαρακτηριστεί και προκλητική, αφού δε διστάζει να εξισώσει θύτες και θύματα, καταδικάζοντας αμφότερους Ισραηλινούς και Λιβανέζους...

Οπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, «το Συμβούλιο - πρωτίστως - καταδικάζει τις επιθέσεις της "Χεζμπολάχ" εναντίον του Ισραήλ» και, δευτερευόντως, «το θάνατο αθώων πολιτών, κυρίως γυναικών και παιδιών, από την ισραηλινή αεροπορική επίθεση στην Κάνα», ενώ αναφέρει ως «απαράδεκτες» όλες τις επιθέσεις κατά του προσωπικού και αποδοκιμάζει το θάνατο τεσσάρων παρατηρητών του ΟΗΕ, που μάλλον η ζωή τους έχει μεγαλύτερη αξία από αυτή του άμαχου λιβανικού πληθυσμού, που πεθαίνει καθημερινά από τις ισραηλινές επιθέσεις σε όλη τη χώρα - και όχι μόνο στην Κάνα.

Σε αυτά τα πλαίσια οι «25» ζητούν από το Συμβούλιο Ασφαλείας να καταλήξει το συντομότερο δυνατό σε ένα πολιτικό πλαίσιο για μία βιώσιμη λύση, στην οποία τίθεται ως προϋπόθεση και η ανάπτυξη διεθνούς στρατιωτικής δύναμης.

Σημειώνουν δε ότι η οποιαδήποτε λύση πρέπει να περιλαμβάνει την επιστροφή των απαχθέντων στρατιωτών και φυλακισμένων και να βασίζεται στις Συμφωνίες της Ταέφ και στις αποφάσεις 1559 και 1680 του Συμβουλίου Ασφαλείας, οι οποίες μεταξύ άλλων περιλαμβάνουν υποστήριξη των προσπαθειών της κυβέρνησης του Λιβάνου να επεκτείνει την κυριαρχία της στο σύνολο της χώρας και να αφοπλίσει τις παραστρατιωτικές οργανώσεις...

Καταλήγοντας, το Συμβούλιο δηλώνει πρόθυμο να ...«συνδράμει» στην ανοικοδόμηση του Λιβάνου και να «προσφέρει» οικονομική βοήθεια (δηλαδή να ανοίξουν νέες δουλιές για τα μονοπώλια), ενώ δεσμεύεται για την προώθηση ειρηνευτικού σχεδίου στη Μέση Ανατολή (ειρήνη στα πλαίσια για τη «Νέα Μέση Ανατολή»). Δηλαδή, δημιουργία συνθηκών για τη διανομή της λείας που θα προκύψει.