Μαζική και δυναμική ήταν η απάντηση του κουβανικού λαού και στη φετινή Πρωτομαγιά ενάντια στην εκστρατεία δυσφήμησης της Κούβας από τις ΗΠΑ και την ΕΕ. Από τη μια άκρη της χώρας στην άλλη οι Κουβανοί κάθε ηλικίας διαδήλωσαν ενάντια στην εντεινόμενη αντικουβανική καμπάνια, κατά του συνεχιζόμενου αποκλεισμού που επιβάλλουν οι ΗΠΑ, υπέρ της απελευθέρωσης των πέντε Κουβανών αγωνιστών που βρίσκονται άδικα φυλακισμένοι στις ΗΠΑ, επειδή ξεσκέπασαν επιθετικά σχέδια κατά της Κούβας. Εξέφρασαν την αμέριστη υποστήριξή τους στην Κουβανική Επανάσταση. Στην Αβάνα, χιλιάδες εργάτες, φοιτητές, διανοούμενοι και καλλιτέχνες πορεύτηκαν προς την Πλατεία της Επανάστασης δείχνοντας τη δύναμη, την ενότητα και τη στήριξή τους στο σοσιαλισμό και τους ηγέτες της Επανάστασης. Παρόντες στην Πλατεία ήταν στελέχη του Κομμουνιστικού Κόμματος, της κυβέρνησης, της Κομμουνιστικής Ενωσης Νεολαίας, της Κουβανικής Συνομοσπονδίας Εργατών, των συνδικαλιστικών ενώσεων και των μαζικών φορέων καθώς και μέλη ξένων συνδικαλιστικών ενώσεων και ομάδων αλληλεγγύης στην Κούβα.

Πρόκειται για μια εκστρατεία παραπληροφόρησης και συκοφάντησης που βρίσκεται σε εξέλιξη ενάντια στη σοσιαλιστική Κούβα. Αρχικά, πρόσχημα αποτέλεσε ο θάνατος από απεργία πείνας του Κουβανού ποινικού κατάδικου Ορλάντο Ζαπάτα Ταμάγιο (ο οποίος απαιτούσε από τις αρχές να του παράσχουν στο κελί του τηλεόραση, κουζίνα και προσωπικό κινητό) - παρά τις προσπάθειες των κουβανικών υπηρεσιών υγείας να τον διασώσουν. Στη συνέχεια ωστόσο ξεσηκώθηκε «κύμα διαμαρτυρίας» από τους διάφορους «υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» με αφορμή τους λεγόμενους «αντιφρονούντες» που καταφεύγουν στην απεργία πείνας που στην ουσία πρόκειται για ποινικούς κρατούμενους που έχουν καταδικαστεί για συγκεκριμένα εγκλήματα και που στην πλειοψηφία τους χρηματοδοτούνταν από τις υπηρεσίας των ΗΠΑ.

Η συγκεκριμένη εκστρατεία αποτελεί κλιμάκωση της επίθεσης της ΕΕ και των ΗΠΑ, ενώ ταυτόχρονα σημαντικός είναι και ο επικοινωνιακός πόλεμος που σηκώνουν σειρά αστικών ΜΜΕ. Μετά το θάνατο του Ζαπάτα στις 23 Φλεβάρη, σειρά πήρε ο Γκιγιέρμο Φαρίνας, που έχει προχωρήσει σε συνεχείς απεργίες πείνας. Ο Φαρίνας φυλακίστηκε τόσο το 1995 όταν προκάλεσε τραύματα σε υπάλληλο σε Κέντρο Υγείας (με αποτέλεσμα να εκτίσει ποινή φυλάκισης 3 χρόνων) όσο και το 2002 όταν χτύπησε με μπαστούνι έναν ηλικιωμένο που απέτρεψε επιθετική ενέργεια στη Σάντα Κλάρα (καταδικάστηκε σε πέντε χρόνια και 10 μήνες φυλάκιση). Ο Φαρίνας έχει χρησιμοποιήσει την απεργία πείνας ως μέσο πίεσης και εκβιασμού, ώστε να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις του. Το Δεκέμβρη του 2005, οι κουβανικές αρχές του έδωσαν άδεια λόγω της κατάστασης της υγείας του, αλλά τρία χρόνια αργότερα, απαίτησε - πάλι με απεργία πείνας - πρόσβαση στο διαδίκτυο από το σπίτι του. Εχει στηρίξει όλες τις ανατρεπτικές ενέργειες του Γραφείου Συμφερόντων των ΗΠΑ στην Αβάνα, αλλά και ορισμένων ευρωπαϊκών διπλωματικών αποστολών, από τους οποίους λαμβάνει οδηγίες, χρήματα και προμήθειες, όπως έχει καταγγείλει η εφημερίδα «Γκράνμα».

Γι' αυτόν το διακεκριμένο πράκτορα των ΗΠΑ, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έσπευσε να καταδικάσει το Νησί της Επανάστασης με τα γνωστά περί «παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» με ένα απαράδεκτο ψήφισμα (11/3/2010) το οποίο υπερψήφισαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και έσπευσε να καταγγείλει η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ. Αμεση αντίδραση ήρθε από τη Εθνοσυνέλευση Λαϊκής Εξουσίας της Κούβας που υπογράμμισε πως το ψήφισμα αυτό «χρησιμοποιείται για τη χειραγώγηση, για την εξάπλωση ψευδών και την απόκρυψη της πραγματικότητας» ενώ σημείωσε πως η «Κούβα δε χρειάζεται να υπερασπιστεί τον εαυτό της στα λόγια» για το αν θα μπορούσε να αποφευχθεί ο θάνατος του Ζαπάτα καθώς έχει στην πράξη δείξει πως αγωνίζεται για να σώσει ζωές ανθρώπων. Και έφερε μόλις ένα παράδειγμα, την παρουσία Κουβανών γιατρών στην Αϊτή για πάνω από 11 χρόνια πριν το σεισμό του Γενάρη, ένα γεγονός που έχει αποσιωπηθεί από τον κυρίαρχο Τύπο.

Με το σύνθημα «η Κούβα δεν είναι μόνη» πολλές οργανώσεις φιλίας και αλληλεγγύης εκφράζουν με πολύμορφους τρόπους τη στήριξή τους στο Νησί της Επανάστασης και καταδικάζουν την ιμπεριαλιστική εκστρατεία των ΗΠΑ και των συμμάχων τους.

Στο Περού πάνω από 100 προσωπικότητες αλλά και του Συνδέσμου Φιλίας Περού - Κούβας δηλώνουν πρόθυμοι να εντείνουν τις δραστηριότητές τους και να αποκαλύψουν την αλήθεια για την Κούβα. Στη Χιλή ομάδα γιατρών που σπούδασαν δωρεάν στη Λατινοαμερικανική Ιατρική Σχολή της Αβάνας καταδικάζουν τη νέα επιχείρηση των ΗΠΑ και απαιτούν από την κυβέρνησή τους να πάρει θέση υπέρ της Κούβας καταδικάζοντας ταυτόχρονα τον εντεινόμενο αμερικανικό αποκλεισμό.

Πρόσφατα πραγματοποιήθηκε διαδήλωση αλληλεγγύης και στην ισπανική πρωτεύουσα, τη Μαδρίτη, όπου πάνω από 4.000 άνθρωποι πορεύτηκαν εκφράζοντας τη στήριξή τους στην Κούβα. Οι διοργανωτές κάλεσαν την κυβέρνηση του Χοσέ Λουίς Ροντρίγκεθ Θαπατέρο να πρωτοστατήσει στη λήξη της λεγόμενης Κοινής Θέσης της ΕΕ του 1996. Παράλληλα, η ΚΕ του ΚΚ Φινλανδίας με ανακοίνωσή του που δόθηκε στα ΜΜΕ απαιτεί από τους εχθρούς της Κουβανικής Επανάστασης να σταματήσουν την εκστρατεία δυσφήμισης, ενώ στη Ρουμανία, το μέλος της Ενωσης Συγγραφέων της χώρας, δημοσιογράφος Κορνέλιου Βλαντ καταγγέλλει τον εντεινόμενο αποκλεισμό των ΗΠΑ στην Κούβα, που έχει σαν αποτέλεσμα υλικές και ανθρώπινες απώλειες. Παρόμοιες ενέργειες έχουν γίνει και στο Εκουαδόρ.

Στην Ουκρανία, μέλη του κινήματος αλληλεγγύης με την Κούβα συγκεντρώθηκαν στην κουβανική πρεσβεία εκφράζοντας τη στήριξή τους στην Επανάσταση και γιόρτασαν την 20ή επέτειο του προγράμματος ίασης των παιδιών που είχαν δεχθεί επιπτώσεις από την καταστροφή του Τσερνομπίλ. Συγκεκριμένες εκδηλώσεις και συζητήσεις έχουν πραγματοποιηθεί μόλις τις τελευταίες μέρες και στη Λευκορωσία, τη Νέα Ζηλανδία και αλλού.

Σοβαρή απάντηση σ' αυτήν την καμπάνια δυσφήμησης είναι η συνεχιζόμενη δράση της Κούβας όχι απλά να εγγυάται στο λαό της την πρόσβαση σε φαγητό, μόρφωση, εργασία και πολιτιστική ανάπτυξη, αλλά και η παρουσία δεκάδων χιλιάδων γιατρών και νοσηλευτικό προσωπικό σε πάνω από 70 χώρες προσφέροντας δωρεάν τις υπηρεσίες τους σε ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες. Μέσα σ' αυτά τα πλαίσια, πάνω από ένα εκατομμύριο φτωχοί άνθρωποι στην Λατινική Αμερική έχουν γιατρευτεί ή βελτιώσει σημαντικά την όρασή τους μέσω του δωρεάν οφθαλμολογικού προγράμματος της Κούβας «Επιχείρηση Θαύμα», ενώ χιλιάδες εκπαιδευτικοί Κουβανοί μέσω του προγράμματος διδασκαλίας γραφής και ανάγνωσης «Ναι, μπορώ» έχουν διδάξει σε λαούς της Λατινικής Αμερικής και παγκοσμίως.

Η διεξαγόμενη αυτή καμπάνια δυσφήμησης αποτελεί μέρος της αντισοσιαλιστικής επίθεσης και της απροκάλυπτης ιμπεριαλιστικής επέμβασης των ΗΠΑ και της ΕΕ ενάντια στο Νησί της Επανάστασης με μοναδικό στόχο την ανατροπή της σοσιαλιστικής εξουσίας.

Οι ιμπεριαλιστές που αυτοαποκαλούνται «υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» και προσπαθούν να κατηγορήσουν άλλους είναι άμεσα υπεύθυνοι για τις πιο σοβαρές, συστηματικές και κατάφωρες παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Είναι οι ίδιοι που επιβάλλουν πολέμους και κατοχές, σκοτώνοντας εκατομμύρια ανθρώπους. Επιλέγουν να δυσφημήσουν την Κουβανική Επανάσταση επειδή τους ενοχλεί η σοσιαλιστική εξουσία και φοβούνται το φωτεινό παράδειγμά της, καθώς οι κατακτήσεις της Κούβας στην Υγεία, στην Εκπαίδευση, στη λαϊκή στέγη, στα πρωτόγνωρα δικαιώματα της εργατικής τάξης και όλων των εργαζομένων αποδεικνύουν την ανωτερότητα και τις δυνατότητες του σοσιαλισμού απέναντι στο καπιταλιστικό σύστημα.