Στο «Ριζοσπάστη» της περασμένης Κυριακής από τη στήλη της Ιστορίας και με αφορμή την επέτειο του 17ου Συνεδρίου του Κομμουνιστικού Κόμματος (μπολσεβίκων) της ΕΣΣΔ, αναφερθήκαμε στην οικοδόμηση του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ εκείνη την περίοδο που εκτιμούσαν τα αποτελέσματα του πρώτου πεντάχρονου πλάνου, και κυρίως τα ως τότε επιτεύγματα της οικοδόμησης, στην πρώτη κατώτερη φάση. Εχει τη σημασία του, αφού ήταν σταθμός για την παραπέρα πορεία οικοδόμησης του σοσιαλισμού. Το γιατί και πώς το έδινε η εισήγηση της ΚΕ του Κόμματος, ένα μικρό συνοπτικό μέρος της οποίας παρουσιάσαμε. Στην εισήγηση αναφέρονταν: «Στο διάστημα αυτής της περιόδου η ΕΣΣΔ μεταμορφώθη­κε ριζικά και απόβαλε την όψη της καθυστέρησης και του μεσαιωνισμού. Από χώρα αγροτική έγινε χώρα βιομηχανική. Από χώρα της μικρής ατομικής αγροτικής οικονομίας έγινε χώρα της μεγάλης συλλογικής μηχανοποιημένης αγροτικής οικονομίας. Από χώρα της αμάθειας και της αγραμματοσύνης και από χώ­ρα απολίτιστη έγινε - πιο σωστά, γίνεται - χώρα γραμματισμέ­νη και πολιτισμένη με ένα τεράστιο δίχτυ από ανώτερες, με­σαίες και κατώτερες σχολές, που διδάσκουν στις γλώσσες των εθνοτήτων της ΕΣΣΔ».

Σήμερα, δίνουμε ορισμένα ακόμη αποσπάσματα από την εισήγηση στο 17ο Συνέδριο που καταγράφουν συνοπτικά τα αποτελέσματα της οικοδόμησης και την άνοδο της λαϊκής ευημερίας.