Η άνθιση, το χρώμα, το μοσχοβόλημα, η τρυφερότητα, η ποικιλία των εξωτερικών χρωμάτων τους, η γοητεία η τρυφεράδα και η απαλότητά τους ή ακόμα και το ύψος και η λυγεράδα μερικών φυτών, που θυμίζουν και συγκρίνονται με το βεργολυγερό κορμί και το ανάλαφρο γυναικείο περπάτημα. Είναι τα χαρίσματα της φύσης τα οποία απολαμβάνει ο άνθρωπος. 99 ονόματα εκφράζουν τις ιδιότητες των λουλουδιών. Ταυτισμένα τα περισσότερα με τη γυναίκα, που τη θέλουμε να έχει όλα τα αρώματα και την ομορφιά των λουλουδιών.
Από τα 99, τα 80 είναι γυναικεία σε ένα σύνολο 1.762 ονομάτων που εμφανίζονται σε δείγμα 42.148 γυναικών, και έχουν 1.036 εμφανίσεις. Δηλαδή, το 2,4% των γυναικών φέρουν όνομα που σχετίζεται με τα φυτά. Τα 19 ανδρικά ονόματα σε ένα σύνολο 1.090 έχουν 301 εμφανίσεις σε δείγμα 80.532 ανδρών.
Υπάρχουν και δύο λουλούδια, η βάγια και η πασχαλιά, που είναι ταυτισμένα με τις χριστιανικές γιορτές και δεν τα συμπεριλαμβάνουμε σε αυτή την ενότητα.
Η Αγράμπελη (1 εμφάνιση) - αγρός + άμπελος - αναρριχητικό διακοσμητικό φυτό, ανελίσσεται μέχρι τις κορυφές υψηλών δένδρων, αλλά και σε στέγες σπιτιών. Τον Ιούλη και Αύγουστο, την εποχή δηλαδή της ανθοφορίας, αντιλαμβάνεται κανείς την παρουσία της αγράμπελης από μακριά, από το έντονο σαν πικραμύγδαλο άρωμά της.
Από το βάλσαμο, την αρωματική ρητίνη που εκκρίνεται από διάφορα φυτά, Βαρσάμης 4 εμφανίσεις, Βαλσάμης 2, Βαλσάμος - Βαλσαμάκης από 1 εμφάνιση, Βαλσάμη (καμία εμφάνιση), Βαρσάμω - Βαλσάμω από 1 εμφάνιση.
Από τη βαλεριάνα (το ηρεμιστικό της φύσης) - < valeriana θηλ. του valerianus < Valerria περιοχή τη Ιταλίας όπου φύτρωνε το φυτό) - προκύπτει το Βαλεριανός με 1 παρουσία στο δείγμα.
Το Φυλλίς εκτός από όνομα μυθολογικών προσώπων είναι και όνομα που έδιναν συχνά οι ποιητές σε βοσκοπούλες. Σήμερα χρησιμοποιείται, αν και ανήκει στην κατηγορία των πολύ σπάνιων ονομάτων.
Τα Βέργος (2 εμφανίσεις), Βέργης - Βεργούλα (καμία εμφάνιση) από τη βέργα για το ευθυτενές. Συναντάται ήδη από την παλαιολόγεια εποχή ως βαφτιστικό και ως επώνυμο. Το βαφτιστικός Βέργος, όπως και τα παλαιότερα Βεργής - Βέργω, προήλθε από τη λέξη βεργί, ευλύγιστη ράβδος.
Πιθανά από λεπτή και εύκαμπτη βέργα, που στην Ηπειρο τη λένε βεργινάδα (υπάρχει και ομότιτλο τραγούδι), να προέρχεται το όνομα Βεργενάδα (καμία εμφάνιση).
Η Βιολέτα (38 εμφανίσεις) από το ιταλικό Violetta υποκοριστικό του viola < λατινικό viola μενεξές. [Μενεξιά ή Μενεξία (τούρκ. Menekse) από το άνθος της (3 εμφανίσεις), Ιάνθη (ίανθος το άνθος του μενεξέ), Ιάσμη (ίασμος = το γιασεμί), δεν εμφανίζονται στο δείγμα].
Πανέμορφη, ευωδιαστή με ποικιλία χρωμάτων. Ο ποιητής Chaucer το ονόμασε «το μάτι της ημέρας» επειδή κλείνει τα βράδια και ανοίγει μόλις ανατείλει.
Ο Θεόφραστος (400 π.Χ.) και ο Πλίνιος αναφέρουν στα γραπτά τους τη βιολέτα. Στα αρχαία ελληνικά ονομαζόταν «ίον» και σύμφωνα με τη μυθολογία πήρε το όνομά της προς τιμήν της Ιούς, κόρης του βασιλέα Ιναχου του Αργους. Οι βιολέτες ήταν το αγαπημένο λουλούδι της Ιωσηφίνας - γι' αυτό και έγινε το σύμβολο του Ναπολέοντα και της συζύγου του.
Από την ωραιότητα και το εύοσμο του γιασεμιού τα Γιασεμή (15 εμφανίσεις), Γιασίμω (1 εμφάνιση). Με δ από παρετυμολογία Διασεμή (καμία εμφάνιση) και Διασεμούλα (1 εμφάνιση).