«Είναι γεγονός ότι η αστική προπαγάνδα όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα επιδίωξε να επιβάλει στη λαϊκή συνείδηση την κοινή κυβέρνηση των αστικών κομμάτων ως απόλυτη αναγκαιότητα για τη σωτηρία της χώρας από τη χρεοκοπία και την παραμονή στην Ευρωζώνη, πασχίζοντας να καλλιεργήσει στις λαϊκές συνειδήσεις ψυχολογία τρόμου, ώστε να ανεχθούν, να υποταχθούν και να συναινέσουν σε μια πολιτική λύση για τη σωτηρία του κεφαλαίου από την κρίση με το λαό να χρεοκοπεί. Αμέσως με την ανάδειξη του πρωθυπουργού της κυβέρνησης του μαύρου μετώπου κεφαλαίου - αστικών κομμάτων - Ευρωπαϊκής Ενωσης συνέχισε τον προπαγανδιστικό πόλεμο, καλλιεργώντας προσδοκίες ανακούφισης στο λαό, αφού άνοιξε ο δρόμος προς τη σωτηρία της καπιταλιστικής οικονομίας. Εχθρική για το λαό προπαγάνδα, όπως εχθρική είναι και η κυβέρνηση που κατασκεύασαν, για να συντρίψουν κυριολεκτικά τη ζωή του. Στόχος η καλλιέργεια αναμονής των εργαζομένων μπροστά στις εξαγγελίες των μέτρων - "σωτηρία", αλλά ουσιαστικά η ανοχή τους, αν όχι η συναίνεση και η συμβολή τους, σε μια καταστροφική για τους ίδιους πορεία. Την επομένη της συμφωνίας στον πρωθυπουργό, σύσσωμα τα αστικά ΜΜΕ μιλούσαν για την "ελπίδα που γεννιέται".

(...) Η διαμόρφωση της κυβέρνησης του μαύρου μετώπου καπιταλιστών, αστικών κομμάτων και ΕΕ αποκαλύπτει και την αδυναμία του αστικού πολιτικού συστήματος να διαχειριστεί την οικονομική κρίση και τους ανταγωνισμούς. Ταυτόχρονα, η συγκρότησή της αποκαλύπτει μεγάλα ρήγματα στο εσωτερικό του αστικού πολιτικού συστήματος που δημιουργεί το ταξικό εργατικό, λαϊκό κίνημα, η δράση του ΚΚΕ. Ο λαός πρέπει να το εκμεταλλευτεί, να μεγαλώσει τα ρήγματα, με την ταξική πάλη να ωθήσει σε κρίση το αστικό πολιτικό σύστημα, να το σμπαραλιάσει, για να ανατρέψει την εξουσία των μονοπωλίων. Και είναι τώρα ευκαιρία με τους αγώνες, τη λαϊκή συμμαχία, τη συμπόρευση με το ΚΚΕ να ανοίξει αυτόν το δρόμο. Απ' αυτήν την άποψη, έχει μεγάλη σημασία η οργάνωση του αγώνα με όλες τις μορφές πάλης, απεργίες, διαδηλώσεις, συλλαλητήρια. Οργάνωση στους τόπους δουλειάς με τα ταξικά συνδικάτα, λαϊκές επιτροπές στις εργατογειτονιές, κοινωνική συμμαχία. Δεν πρέπει να υπάρχει εργοστάσιο, λαϊκή γειτονιά, χωρίς επιτελεία μάχης, που να συνενώνονται σε ένα ακατανίκητο εργατικό - λαϊκό κίνημα ανατροπής της εξουσίας των μονοπωλίων για την εργατική εξουσία» (από άρθρο στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).