«Η εγκληματική βία του συριακού καθεστώτος πρέπει άμεσα να σταματήσει (...) Το καθεστώς της Δαμασκού στερείται οποιασδήποτε αξιοπιστίας και νομιμοποίησης. Ο λαός της Συρίας δικαιούται να εκφραστεί δημοκρατικά, σε συνθήκες ασφάλειας και ελευθερίας, για το μέλλον του. Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ δεν μπορεί να παραμένει πλέον σιωπηλό. Οφείλει να κινητοποιηθεί λαμβάνοντας όλα τα απαιτούμενα μέτρα και ασκώντας όλες τις διεθνείς πιέσεις για την προστασία και την ασφάλεια των Σύρων πολιτών, αλλά και για την ειρήνη και τη σταθερότητα σε μια ευαίσθητη περιοχή»!

Η ΔΗΜΑΡ σχολιάζει τις εξελίξεις στη Συρία. Και ουσιαστικά καλεί σε επέμβαση εναντίον της χώρας. Στο όνομα πάντα του «λαού», της «ελευθερίας», της «ειρήνης» και της «σταθερότητας»! Ολων εκείνων, δηλαδή, που έγιναν το πρόσχημα και το άλλοθι του ιμπεριαλισμού για να δικαιολογήσει τις εγκληματικές, αιματηρές του επεμβάσεις εναντίον τόσων άλλων χωρών και λαών στο παρελθόν. Και ο πλέον αφελής γνωρίζει πια ότι το ΣΑ του ΟΗΕ και οι ισχυρές ιμπεριαλιστικές χώρες έχουν τους λαούς και τα δικαιώματά τους γραμμένους στα παλαιότερα των υποδημάτων τους. Και τους επικαλούνται για να νομιμοποιήσουν μεθόδους με τις οποίες αποσκοπούν να βάλουν στο χέρι τον πλούτο των χωρών τους. Και η ΔΗΜΑΡ το γνωρίζει. Κι αυτό καθιστά την ανακοίνωσή της αυτή κατάπτυστη. Δεν ξαφνιάζει όμως, έχει προηγηθεί η στήριξή της στην επέμβαση στη Λιβύη όπου μάλιστα αξίωσε απ' την κυβέρνηση, του ΠΑΣΟΚ τότε, να διασφαλίσει ότι η ντόπια άρχουσα τάξη θα έχει μερίδιο στα λάφυρα.