Πέμπτη 21 Μάρτη 2002
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πολλή στενοχώρια...

Γρηγοριάδης Κώστας

Πρέπει να στενοχωρέθηκαν πολύ τα σχετικά επιτελεία. Οχι, βέβαια, επειδή δε δόθηκε η ευκαιρία στον Τόμας Μίλερ να δείξει τις κηπουρικές του ικανότητες και τις περιβαλλοντικές του... ευαισθησίες, φυτεύοντας κάποια δενδρύλλια στον Υμηττό. Αυτό μπορούσε να το κάνει και στον κήπο της αμερικανικής πρεσβείας και να καλέσει τα τηλεοπτικά συνεργεία να απαθανατίσουν την... ιστορική στιγμή. Αλλο πράγμα τους πειράζει και, μάλιστα, πολύ, πάρα πολύ. Το γεγονός πως η μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας συνεχίζει να καταδικάζει την ιμπεριαλιστική πολιτική των ΗΠΑ, ενώ τόσες και τόσες προσπάθειες και επιχειρήσεις εξωραϊσμού της πηγαίνουν η μια μετά την άλλη στο βρόντο.

Ετσι, μετά τον «μικροπολιτικό» των «Νέων» ήταν η σειρά του Στ. Ζούλα, στη χτεσινή «Καθημερινή», να εκφράσει τη δυσαρέσκεια και τη στενοχώρια του που οι δήμαρχοι Βύρωνα και Καισαριανής «κήρυξαν τον πρέσβυ των ΗΠΑ στη χώρα μας κ. Τόμας Μίλερ ανεπιθύμητο πρόσωπο στη δημοτική τους επικράτεια». Χαρακτηρίζει δε την ενέργεια αυτή ως διεκδικούσα «ρεκόρ Γκίνες σε ανευθυνότητα, παραλογισμό και φαιδρότητα».

Γιατί ταράζεσθε τόσο πολύ, κ. Ζούλα; Λέτε να συμπεριλάβει και τη χώρα μας στον «άξονα του κακού» ο Τζ. Μπους..;

Ενα είναι στην ουσία

«Εντάξει, το "Mega" κι ο "Αντέννα" παίζουν το "Bar" του ο ένας και τον "Big Brother" του ο άλλος! Ο "Alter", όμως, και ο "Αλφα", που, προκειμένου δήθεν να κατακεραυνώσουν τους δύο πρώτους, παίζουν πιο πολύ "Bar" και "Big Brother";! (...) Αλλά, η γελοιότης και το μαλλιαρό δέρμα της ψυχής τους δε σταματούν εδώ. Ούτε είναι θέμα αν οι σοβαροφανείς εκπομπές των μεν συμψηφίζονται με τα ριάλιτι σόου των δε, αποενοχοποιώντας ο ένας τον άλλον! Ούτε αν ο "Big Brother" είναι χειρότερος ή καλύτερος απ' τις γελοιωδέστατες ειδήσεις, σοβαροφανείς ή σκανδαλοθηρικές του ίδιου καναλιού ή ενός άλλου! Ούτε ότι όλα (πλην εξαιρέσεων, σαν τις ειδήσεις του "Tempo", για παράδειγμα) έχουν γίνει ένας αχταρμάς, ένας χυλός, που, αν δε δεις το σηματάκι του, δεν ξέρεις ποιο κανάλι βλέπεις... όχι, δεν είναι μόνον αυτά! Το σημαντικόν είναι ότι ο διαμορφωμένος πλέον τηλεοπτικός πολιτισμός είναι ένας κατιμάς που πολιορκεί τους πολίτες από παντού - χωρίς έξοδο διαφυγής για τον απλό άνθρωπο καθότι και το ζάπινγκ ακόμα οδηγεί απ' τον Αννα στον Καϊάφα, απ' τη μια γελοιότητα στην άλλη αθλιότητα, ακυρώνοντας εν πολλοίς κι αυτήν τη δυνατότητα επιλογής. Στην ουσία, τα οκτώ - δέκα ιδιωτικά κεντρικά κανάλια είναι Ενα!».

Από το χτεσινό «Ναυτίλο» του Στάθη.

«Εκσυγχρονιστικές» μπαρούφες

«Κοντολογίς θα έλεγα ότι στη Βαρκελώνη ηττήθηκαν οι συντηρητικές απόψεις και πολιτικές, αυτές που αντιμετωπίζουν την εργασία σαν εμπόρευμα και θέλουν να την απελευθερώσουν».

Τα παραπάνω ανήκουν στον υφυπουργό Εργασίας Λευτ. Τζιόλα (σε πρόσφατη συνέντευξή του). Ενάμιση αιώνα μετά το «Κεφάλαιο» και ακόμη δεν έχει μάθει, ότι η εργασία (περισσότερο σωστά η εργατική δύναμη) είναι το κατ' εξοχήν εμπόρευμα στον καπιταλισμό. Οσο για την «απελευθέρωσή» της, όλ' αυτά, που προωθούν και εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, τόσα χρόνια τώρα, τι είναι; Πού οδηγούν οι διάφορες πολιτικές των ελαστικών σχέσεων εργασίας, οι διάφορες μορφές μερικής απασχόλησης, τα διαβόητα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης, η νυχτερινή εργασία γυναικών, κλπ., κλπ.; Δεν οδηγούν στην απελευθέρωση της μεγαλοεργοδοτικής ασυδοσίας, ώστε να χρησιμοποιεί, κατά πώς προστάζουν τα συμφέροντά της, το εμπόρευμα εργατική δύναμη, χωρίς τους όποιους νομικούς ή άλλους περιορισμούς; Δε συνιστούν όλ' αυτά βαθιά συντηρητικές και αντεργατικές πολιτικές;

Σ' αυτή τη χώρα ζούμε όλοι. Μην τρελαθούμε κιόλας...

Το «σβήσιμο» της Γιουγκοσλαβίας

Πάει, λοιπόν, και η Γιουγκοσλαβία, εξαφανίστηκε «από προσώπου Γης». Οπως έγινε, στη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας, με την ΕΣΣΔ, με την Τσεχοσλοβακία, με τη Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας. Οι «νικητές» του «ψυχρού πολέμου» πήραν μια ...γομολάστιχα κι «έσβησαν» από τον παγκόσμιο χάρτη μια χώρα με 83 χρόνια ζωής. Στη θέση της, «στήνουν» ένα «υβρίδιο» με το όνομα «Σερβία - Μαυροβούνιο», που και ...επισήμως είναι θνησιγενές, καθώς προβλέπεται να διαλυθεί στα εξ ων συνετέθη, με την παρέλευση τριών ετών. Οι ισχυροί της Γης διέλυσαν μια χώρα, που, επί δεκαετίες, πρωταγωνίστησε στο χώρο των Βαλκανίων, της Ευρώπης και παγκοσμίως, χωρίς να δώσουν λογαριασμό σε κανένα, χωρίς να «λογαριάσουν» την Ιστορία.

Ηταν το «σβήσιμο απ' το χάρτη» η τελευταία επαίσχυντη πράξη των ιμπεριαλιστών, στην πορεία μιας καλά σχεδιασμένης κι άριστα οργανωμένης επιχείρησης για τη διάλυση της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας. Μια επιχείρηση, που άρχισε να υλοποιείται πριν από δέκα χρόνια - ταυτόχρονα με την ανατροπή του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ - όταν, κατ' απαίτηση της Γερμανίας κυρίως, αποχωρούσαν από την Ομοσπονδία, η Σλοβενία, κατ' αρχήν, κι, ακολούθως, η Κροατία, η Βοσνία - Ερζεγοβίνη και η «Μακεδονία». Στη συνέχεια και προκειμένου να διαλύσουν και τη Νέα Γιουγκοσλαβία που δημιουργήθηκε, οι ιμπεριαλιστές κατέφυγαν στις πολεμικές επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ, επιβάλλοντας κατοχή, πρώτα στη Βοσνία και μετέπειτα στο Κοσσυφοπέδιο.

Κι αποτελεί ιταμή πρόκληση προς την Ιστορία το γεγονός ότι στο κείμενο της συμφωνίας διάλυσης της Νέας Γιουγκοσλαβίας υπάρχει η υπογραφή του Χ. Σολάνα. Αυτού του «σκυφτού ανθρωπάκου», ο οποίος, ως γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, διέταξε τους δολοφονικούς βομβαρδισμούς στη Σερβία, φέροντας ξανά - μισόν και πλέον αιώνα μετά το Β` Παγκόσμιο Πόλεμο - τον πολεμικό όλεθρο στα Βαλκάνια και στην Ευρώπη. Στο ίδιο «πιστοποιητικό θανάτου» υπάρχουν και οι υπογραφές των «ηγετών» της Νέας Γιουγκοσλαβίας. Ετσι γίνεται πάντα. Διότι υπάρχουν παντού οι «πρόθυμοι εθνοπροδότες», που δε θα διστάσουν να «πουλήσουν» την πατρίδα, είτε για να «εισπράξουν» μερικά «αργύρια», είτε γιατί η προδοσία είναι στο «αίμα» τους.

Θα υπάρξουν πάλι κάποιοι, που θα μας κατηγορήσουν για «συνωμοσιολογική αντίληψη της Ιστορίας», ισχυριζόμενοι ότι «η Γιουγκοσλαβία "έπεσε" κάτω από το βάρος των αμαρτημάτων της κι αυτό το τέλος τής έπρεπε». Κι άλλοι, προχωρώντας πιο πέρα, θα πουν ότι «η διάλυση και της Γιουγκοσλαβίας θα εξελιχθεί προς όφελος των λαών της και των Βαλκανίων». Ως προς την κατηγορία, απαντούμε πως δεν είναι «συνωμοσιολογική» θεώρηση η καταγραφή αδιάψευστων γεγονότων, όπως οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και ο πόλεμος σε βάρος της Γιουγκοσλαβίας. Κι ως προς τα άλλα, επιμένουμε ότι δεν εξαφανίζονται κράτη από το χάρτη χωρίς «έξωθεν παρεμβάσεις κι επεμβάσεις» και δε βαδίζει μπροστά η Ιστορία της ανθρωπότητας με οπισθοπατήματα...


Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ

Τα στρατευμένα...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΜΕΤΡΑ ΒΕΛΤΙΩΣΗΣ της ζωής των στρατευμένων είναι αυτά που παίρνει το υπουργείο Εθνικής Αμυνας, ή μέτρα για τη βελτίωση των αποθεματικών του; Ετσι, για να καταλάβουμε!

Γιατί, βέβαια, όταν πουλάς ή επινοικιάζεις χώρους των στρατοπέδων, που βρίσκονται μέσα σε πόλεις, μάλλον το βιοτικό επίπεδο των κληρωτών είναι επίφαση και η ουσία βρίσκεται στο πόσα κερδίζεις από αυτά τα ξεπουλήματα.

Στο κάτω - κάτω, υπάρχει και το μέτρο της απευθείας οικονομικής ενίσχυσης των στρατευμένων, που δε φαίνεται, όμως, να το εκτιμά το υπουργείο Αμυνας, μια και, όπως καταλαβαίνετε, ...δεν αποδίδει.

Μάλλον, λοιπόν, πρώτα πρέπει να πείσουμε τον Γιάννο Παπαντωνίου ότι αυτό που ανέλαβε είναι η διαχείριση της Εθνικής Αμυνας της χώρας και όχι ...αλυσίδα φαστ φουντ που χρειάζεται γρήγορη ανάπτυξη, μήπως και βγάλουμε άκρη.

Αν προλάβουμε, βέβαια, και δεν εισαχθεί στο Χρηματιστήριο το Γενικό Επιτελείο με ανάδοχο τράπεζα και όλες τις προβλεπόμενες διαδικασίες. Αλήθεια, κανέναν ξένον οίκο επιχειρηματικών συμβούλων, πώς και δεν έχουν προσλάβει ακόμα;

ΚΑΛΑ, ΟΥΤΕ παραγγελία να την είχαν εκεί στο ΠΑΣΟΚ την παρέμβαση Μητσοτάκη για το θέμα του Ασφαλιστικού, ο οποίος μιλά για λύσεις που διευρύνουν το δημόσιο χρέος. Τώρα, θα μας λένε ότι ακολουθούν προοδευτικές πολιτικές στο θέμα, μια και διαφωνεί με αυτές ο Μητσοτάκης.


Παπαγεωργίου Βασίλης

Πλην όμως, να μη βιάζεται τόσο ο Πρωτόπαππας να λέει πως τα κυβερνητικά μέτρα αντιτίθενται στις ρυθμίσεις Μητσοτάκη και τους νόμους του 1990 - 1993. Στο κάτω - κάτω, αν δεν τους αρέσουν, εκεί είναι. Ας τους καταργήσουν!

Ομως, όχι μόνο δεν τους καταργούν, αλλά τους συμπληρώνουν κιόλας. Βλέπετε, σ' αυτήν την υπόθεση δε φτάνει μόνο να διαφωνείς με όσα λέει ο Μητσοτάκης, πρέπει να διαφωνείς κυρίως (και πρακτικά) με όσα έχει κάνει.

Οι «επαναστάτες»...

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Θα ξαναβγούμε στα Τέμπη», δήλωσε ο Θ. Κοκκινούλης, πρόεδρος της Ενωσης Συνεταιρισμών Λάρισας, μόλις έγινε γνωστό και επισήμως ότι κοντά στους 200.000 τόνους από τη φετινή παραγωγή βαμβακιού μένουν εκτός επιδότησης.

«Επαναστάτης» μεν ο πρόεδρος, αλλά καθότι ...εκ των υστέρων και εκ του ασφαλούς, μάλλον, δεν πείθει για τις ...αγνές προθέσεις του. Και δεν πείθει, όχι μόνο γιατί ήταν ένα από τα αγροτικά στελέχη της ΝΔ που «έβαλαν το χεράκι τους» για να διαλυθούν τα μπλόκα στα Τέμπη και σε άλλες περιοχές της χώρας, αλλά και διότι εξακολουθεί να κινείται στην τακτική υπονόμευσης των ενωτικών αγώνων της αγροτιάς.

Στα πλαίσια αυτής της υπονομευτικής τακτικής, κινείται και η πρότασή του να πάνε οι αγρότες να «γιορτάσουν αγωνιστικά» το Κιλελέρ στο χώρο όπου θα βρίσκονται οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης - μπορεί να παραβρεθεί και ο πρόεδρος της ΝΔ - την ίδια μέρα και ώρα που θα πραγματοποιείται ο αγωνιστικός, πανελλαδικός γιορτασμός του Κιλελέρ, με παναγροτικό συλλαλητήριο στην κεντρική πλατεία της Λάρισας!

Καλύτερο «φίλο και συμπαραστάτη» δε θα βρει ο υφυπουργός Γεωργίας, Β. Αργύρης, χρησιμότερο «αντίπαλο» δε θα πετύχει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και καλύτερο «κυβερνητικό αγροτοσυνδικαλιστή» δεν πρόκειται να έχει ο Κ. Καραμανλής, αν ποτέ γίνει πρωθυπουργός...

... των μεγαλοσυμφερόντων

Ο Θ. Κοκκινούλης, ο Θ. Νασίκας, ο Γ. Τσακίρης κι άλλοι τινές εκ των ηγετικών αγροτοσυνδικαλιστών της ΝΔ, προκειμένου να «ξεπλύνουν» την «ντροπή των Τεμπών» - που βαρύνει πολιτικά τη ΝΔ και συνδικαλιστικά τους ίδιους - επιχειρούν, εκ των υστέρων, να εμφανιστούν σαν «συνεπείς συνεχιστές του αγώνα». Στα πλαίσια αυτής της τακτικής κινείται και η πρωτοβουλία τους για την πραγματοποίηση νέας πανελλαδικής αγροτικής σύσκεψης, το ερχόμενο Σάββατο, στις Σέρρες.

Η εν λόγω αγροτοσυνδικαλιστική ομάδα είναι επιζήμια για το αγροτοσυνδικαλιστικό κίνημα, επειδή εισάγει σ' αυτό την τακτική της διάσπασης. Είναι, όμως, και επικίνδυνη διότι επιχειρεί την αλλοίωση του διεκδικητικού πλαισίου, προβάλλοντας αιτήματα που αφορούν στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων των μεγαλοαγροτών κι όχι της μικρομεσαίας αγροτιάς.

Ετσι εξηγείται και το γεγονός ότι αυτοί οι αγροτοσυνδικαλιστές «βγάζουν σπυράκια», όταν το αγροτικό κίνημα θέτει, καθαρά και ξάστερα, ως διεκδικητικό στόχο του την ανατροπή της αντιαγροτικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που εφαρμόζουν οι ελληνικές κυβερνήσεις, επιχειρώντας το «ξεκλήρισμα» των φτωχών και μεσαίων αγροτών και την παράδοση της γης σε μεγαλοαγρότες και μεγαλοεπιχειρηματίες, οι οποίοι θα εξελιχθούν σε νεοτσιφλικάδες...

Το δικομματικό σόου...

Το σημείωσε προχτές η Αλ. Παπαρήγα, μιλώντας στη Βουλή για την επικύρωση της Συνθήκης της Νίκαιας και δεν έπεσε καθόλου έξω. Συμφωνήσατε ουσιαστικά σε όλα, είπε απευθυνόμενη στους Κ. Σημίτη και Κ. Καραμανλή, και μετά ανεβάσατε τους τόνους, δίνοντας ένα χαρακτηριστικό σόου δικομματικής κοκορομαχίας, ώστε να δώσετε και ανάλογη τροφή στα ΜΜΕ. Και, πράγματι, αυτό έγινε. Ορίστε, ορισμένοι χαρακτηριστικοί τίτλοι από τα αντίστοιχα ρεπορτάζ των χτεσινών εφημερίδων: «Καυγάς στη Βουλή για ευρωστρατό και... εκλογές», «Αντιπαράθεση Σημίτη - Καραμανλή σε ιδιαίτερα υψηλούς τόνους», «Εκνευρισμένος Σημίτης για τον ευρωστρατό - Ο πρωθυπουργός δεν άντεξε τη σκληρή κριτική του κ. Καραμανλή για το ευαίσθητο θέμα που θίγει τα εθνικά συμφέροντα».

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Μια αντιδραστική Συνθήκη

Ψηφίστηκε, τελικά, από τη Βουλή, με τις ψήφους των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας και την «ανοχή» των βουλευτών του Συνασπισμού, η Συνθήκη της Νίκαιας. Παρόν και πάλι το μέτωπο των θιασωτών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όπως στην ψήφιση της Συνθήκης του Μάαστριχτ και της Συνθήκης του Αμστερνταμ.

Πριν δεκαπέντε μήνες, το Δεκέμβρη του 2000, συνήλθε η Σύνοδος Κορυφής της Νίκαιας με σκοπό τη «θεσμική μεταρρύθμιση» της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ουσιαστικά τον καθορισμό των μεριδίων εξουσίας μεταξύ των «μεγάλων» της ΕΕ. Αν ανατρέξει κάποιος στους τίτλους των μεγαλύτερων ευρωπαϊκών εφημερίδων εκείνης της περιόδου σχετικά με το τι διαμείφθηκε στη Σύνοδο, θα διαβάσει για «άθλια παζάρια», για «αδυσώπητους ανταγωνισμούς», για «προσπάθεια επιβολής του 4ου Ράιχ στην Ευρώπη» κλπ.

Στη Νίκαια, λοιπόν, αποφασίστηκε η κατάργηση του βέτο στη λήψη των αποφάσεων. Συγκεκριμένα, από τα 50 θέματα για τα οποία ίσχυε το δικαίωμα του βέτο, καταργήθηκαν τα 39! Αποφασίστηκε ακόμη ότι στο Συμβούλιο της ΕΕ οι τέσσερις μεγάλες χώρες (Γερμανία, Γαλλία, Βρετανία, Ιταλία) θα τριπλασιάσουν τις ψήφους τους, ενώ οι υπόλοιπες θα τις διπλασιάσουν... Η Σύνοδος της Νίκαιας έγινε το πεδίο εκδήλωσης των σκληρότατων ανταγωνισμών μεταξύ των «μεγάλων» της ΕΕ στην προσπάθειά τους να διατηρήσουν, ή να διευρύνουν τα ποσοστά επιρροής τους στη σημερινή και στην αυριανή (διευρυμένη) Ευρωπαϊκή Ενωση. Δημιουργείται έτσι αντικειμενικά ο «σκληρός πυρήνας», ο οποίος θα έχει «το πάνω χέρι» στις αποφάσεις που αφορούν στις τύχες των λαών. Και αφού θα διαχειρίζεται τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών μονοπωλίων, για τους λαούς σημαίνει ακόμη χειρότερες μέρες.

Ετσι, η Συνθήκη της Νίκαιας είναι το προϊόν μιας συναλλαγής που δεν έχει καμιά σχέση με τα οράματα και τα ιδανικά των λαών, όπως ακούσαμε να ισχυρίζονται οι ομιλητές των δύο μεγάλων κομμάτων στη Βουλή. Η Συνθήκη αυτή ήταν η τυπική επικύρωση της ανισότιμης σχέσης των κρατών-μελών στο πλαίσιο της ΕΕ. Οι «μικρές» χώρες, όπως η Ελλάδα, έχασαν ψήφους και επιρροή στη λήψη των αποφάσεων, αλλά έχασαν και το δικαίωμα να αποτρέπουν μια απόφαση που μπορεί να βλάπτει τα συμφέροντά τους. Αυτό δεν εμπόδισε τον πρωθυπουργό να πει χτες στη Βουλή ότι η Συνθήκη της Νίκαιας «προωθεί τα εθνικά μας συμφέροντα», όταν εκχωρούνται κυριαρχικά δικαιώματα στην ΕΕ, και ότι η Ελλάδα «συμμετέχει πλέον ισότιμα στη λέσχη των ισχυρών»! Βεβαίως, όταν ο πρωθυπουργός ομιλεί περί «εθνικών συμφερόντων», εννοεί αυτά της άρχουσας τάξης και όχι του λαού.

Η επικύρωση της Συνθήκης της Νίκαιας προσθέτει μια επιπλέον θωράκιση στην «Ευρώπη των τραπεζιτών και των μονοπωλίων». Ωστόσο, ούτε οι προηγούμενες, ούτε αυτή μπορούν να ανακόψουν το ρεύμα της οργής και της αντίστασης, που ξεκινώντας από το κάθε κράτος-μέλος συγκλίνει στην κοινή κοίτη των μεγάλων κινητοποιήσεων, όπως πριν λίγες μέρες στη Βαρκελώνη, όπου εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές διατράνωσαν: «Οχι στην Ευρώπη του κεφαλαίου».

Πολλά ζητάμε!

Ορίστε

οι μπατίρηδες

και οι φτωχο-

διαβόλοι,

θέλουν, λέει,

τη σύνταξη

να την εισπράττουν

όλη,

γιατί, μωρέ,

η «μερική»

σας πέφτει τάχα

λίγη;

για άλλους είναι

τα λεφτά

κι όχι για σας

κολίγοι!

* * *

Ορίστε

οι μπατίρηδες

λένε δεν

τους αρέσει,

λες κι είναι

η πρώτη η φορά

που τους φοράμε

«φέσι»,

αφήστε όλοι,

αγαπητοί,

τα «όχι»,

τα «δε θέλω»,

ο Ρέππας ήδη

προωθεί

το νέο

το «καπέλο»!


Ο οίστρος



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ