ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 12 Οχτώβρη 2004
Σελ. /40
Ανοιξε δρόμους...

Στις 9 του Οκτώβρη δε χτύπησε δυνατά μόνο η καρδιά του ΚΚΕ, χτύπησε η καρδιά του λαϊκού κινήματος. Στο πανελλαδικό συλλαλητήριο, το περασμένο Σάββατο, το αγωνιζόμενο κομμάτι του λαού μας δήλωσε τρανταχτό «παρών». Δεν ήταν μόνο που το κέντρο της Αθήνας γέμισε, κοκκίνισε και αναγκάστηκαν αρκετά από τα ΜΜΕ, ηλεκτρονικά και έντυπα, να αναφερθούν τελικά σε αυτό έστω και αποσπασματικά. Ηταν πως συμμετείχαν στο «ποτάμι της ελπίδας» άνθρωποι κάθε ηλικίας, άντρες, γυναίκες απ' ολόκληρη την Ελλάδα. Δεν ήταν μόνο πως το συλλαλητήριο είχε ζωή, κίνηση, βήμα σίγουρο, χαρούμενα πρόσωπα που δεν αφήνουν τα πράγματα στην «τύχη» και διεκδικούν την ίδια τους τη ζωή. Δεν είναι πως η όλη εικόνα του εντυπωσίαζε.

Είναι, ίσως, μια κουβέντα που είπε αυθόρμητα ένα περαστικός βλέποντας την πορεία: «Μπράβο ρε παιδιά, μπράβο, μόνο έτσι αλλάζουν τα πράγματα...»!

Αυτό το «απλό» μπράβο δεν είναι συχαρίκια, είναι η ουσία. Σε αυτό το «απλό» μπράβο συμπυκνώνεται τι ήταν το συλλαλητήριο. Το 'γραψε ο «Κυριακάτικος Ριζοσπάστης», στο πρωτοσέλιδό του: «ΕΦΑΛΤΗΡΙΟ ΝΕΩΝ ΑΓΩΝΩΝ». Ανοιξαν δρόμοι, η ελπίδα και η προοπτική πήρε σάρκα και οστά δίπλα μας. Αποδείχτηκε, για μια ακόμα φορά, πως μονόδρομος δεν είναι η εκμετάλλευση, η φτώχεια και η βαρβαρότητα, αλλά αυτό που φοβούνται: Η διεκδίκηση της λαϊκής εξουσίας.


Τα παραπάνω δεν είναι «υπερβολές» λόγω ενθουσιασμού για την επιτυχία του. Το συλλαλητήριο ήταν ένα βήμα σημαντικό, δυνατό, που αν πατήσουμε γερά σε αυτό θα αποκτήσει ακόμα μεγαλύτερη σημασία. Δεν ήταν μόνο οι χιλιάδες άνθρωποι που συγκεντρώθηκαν και με υψωμένη τη γροθιά βροντοφώναξαν: «Καμία ανοχή». Είναι και ολόκληρη η προηγούμενη περίοδος που το ΚΚΕ κουβέντιασε με πολλαπλάσιους απ' αυτούς που βρέθηκαν το Σάββατο στο κόκκινο κέντρο της Αθήνας. Συζήτηση με κάθε εργαζόμενο για τα προβλήματά του, τις ανάγκες του, την καθημερινότητά του. Συζήτηση για τα δικαιώματά του, τις ελευθερίες του. Συζήτηση για τους λαούς που πλήττονται βάρβαρα από τον ιμπεριαλισμό. Και όλα αυτά εκφράστηκαν στο συλλαλητήριο με συνθήματα, με δυνατή φωνή, με κόκκινες σημαίες, με τη Διεθνή τραγουδισμένη από χιλιάδες στόματα.

Ολα τα παραπάνω αποτελούν πραγματική μαγιά, που χρειάζεται να την αξιοποιήσουμε για να πειστεί ακόμα περισσότερος κόσμος πως αυτός έχει το δίκιο, αυτός έχει τη δύναμη, πως μπορεί να αλλάξει τη ζωή του. Η μεγάλη πλειοψηφία του λαού ξέρει, το λέει, πως αυτή η κοινωνία, αυτό το σύστημα είναι άδικο και εκμεταλλευτικό. Ζει και το καταλαβαίνει. Ζει και καταλαβαίνει τι σημαίνει ταξική εκμετάλλευση. Οσο και αν θέλουν να τον αποπροσανατολίσουν από τα πραγματικά προβλήματα, με διάφορους τρόπους, η ζωή του συνεχίζεται και κάθε πρωί σκέφτεται πώς θα τα βγάλει πέρα.


Το ζήτημα είναι να συνειδητοποιήσουμε, όλο και περισσότεροι πως ο δρόμος για να αλλάξει η κοινωνία, είναι δύσκολος, αλλά είναι ανοιχτός. Στις 9 του Οκτώβρη σίγουρα κάποιοι ανησύχησαν, δε φτάνει αυτό. Στις 9 του Οκτώβρη σίγουρα πολλοί πείστηκαν, δε φτάνουν όμως. Χρειάζονται κι άλλοι!..



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ