Πριν μερικά χρόνια, η τότε Σοβιετική Ενωση μπορούσε δίκαια να υπερηφανεύεται - ανάμεσα σε άλλα - και για τον τομέα της παιδείας. Σήμερα, στη Ρωσία του Γιέλτσιν, τη Ρωσία της καπιταλιστικής παλινόρθωσης και των "νόμων της αγοράς", τα πράγματα έχουν πολύ αλλάξει. Η παιδεία, όπως και άλλοι, ιδιαίτερα κοινωνικού χαρακτήρα, τομείς του δημοσίου έχουν πάρει μια απερίγραπτη κατηφόρα και βρίσκονται σε μια κατάσταση εκφυλιστικής αποσύνθεσης.

Οι συνέπειες πολύμορφες και σοβαρότατες. Ανάμεσά τους και τα χρέη της ρωσικής κυβέρνησης προς τους δασκάλους. Χρέη τα οποία έχουν φθάσει τα 6,5 τρισ. ρούβλια ή τα 300 περίπου δισεκατομμύρια δραχμές. Απόλυτα δικαιολογημένα, λοιπόν και οι δάσκαλοι, από 10.000 περίπου σχολεία όλης της χώρας, έχουν κατέβει σε απεργία, ζητώντας ένα χρονοδιάγραμμα - τουλάχιστον - εξόφλησης των δεδουλευμένων.

Και αυτό, σε ό,τι αφορά το πρόβλημα των χρεών. Ενα σοβαρό, μεν, αλλά πολύ μικρότερο και μάλλον, μη συγκρίσιμο, με τις μακροπρόθεσμες, αρνητικές συνέπειες, που συνεπάγεται η τόσο τραγική υποβάθμιση της παιδείας, για μια χώρα.