Με πανελλαδική 24ωρη απεργία στις 2 Ιούνη, όπως αποφάσισε η Ομοσπονδία, κλιμακώνουν τον αγώνα τους οι εργαζόμενοι στο Φάρμακο, απαιτώντας την κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων Σιούφα - Ρέππα - Πετραλιά και τη διεκδίκηση υπογραφής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες τους.

Για την πορεία των διαπραγματεύσεων της σύμβασης, το κλίμα στους χώρους δουλειάς και τα αγωνιστικά βήματα της Ομοσπονδίας μίλησε στο «Ρ» η Ζωή Σώκου, πρόεδρος της ΟΕΦΣΕΕ.

«Οι συνθήκες, μέσα από τις οποίες προχωρά η Ομοσπονδία στη διαπραγμάτευση της κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας είναι διαμορφωμένες αρνητικά και από την πολιτική των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων, και από τη στάση των βιομηχάνων, αλλά πολύ περισσότερο από τη σύμβαση της ντροπής που υπέγραψε η ΓΣΕΕ με τον ΣΕΒ. Η εμπειρία που έχουμε μέχρι σήμερα είναι ότι οι εργοδότες του κλάδου έρχονται προκλητικοί απέναντί μας και απέναντι στις ανάγκες μας, τα δικαιώματά μας και συνολικά στη ζωή μας. Προσπαθούν να μας πείσουν και να μας κάνουν συνυπεύθυνους στη λογική ότι δεν αντέχει η οικονομία για αυτά τα οποία ζητάμε.

Βέβαια, η οικονομία αντέχει τα κέρδη και τα υπερκέρδη του κλάδου και στο φάρμακο και στο καλλυντικό και στους υπόλοιπους τομείς, τα οποία είναι στα ύψη. Είναι χαρακτηριστικό ότι την τριετία 2004-2006 οι φαρμακοβιομηχανίες είχαν μέση ετήσια αύξηση κερδών της τάξης του 24%. Οι εργοδότες δε θέλουν απλά πολλά, τα θέλουν όλα».

«Τη Δευτέρα 12 του μήνα, που έχουμε την πρώτη συνάντηση με τους εργοδότες για τη σύμβαση, γνωρίζουμε και τις συνθήκες και τις δυσκολίες που θα υπάρξουν», σημειώνει η συνδικαλίστρια. «Ωστόσο, έχουμε ένα σοβαρό όπλο στα χέρια μας, τη μεγάλη συμμετοχή των εργαζομένων του κλάδου μέχρι τώρα στις κινητοποιήσεις και στην απεργία στις 16 του Απρίλη που οργάνωσαν τα ταξικά συνδικάτα. Εχουμε όπλο τη διάθεσή τους να αγωνιστούν και να διεκδικήσουν τα βασικά δικαιώματα για τη ζωή τους.

Από αυτή την άποψη στους χώρους δουλειάς υπάρχει έντονο κλίμα τρομοκρατίας, καθώς η εργοδοσία ξέρει και φοβάται αυτήν την κινητικότητα των εργαζομένων. Ομως οι εργαζόμενοι, παρότι γίνονται δέκτες αυτής της έντονης εργοδοτικής τρομοκρατίας, και συζητούν και διάθεση δείχνουν για τη διεκδίκηση των αιτημάτων τους είτε αυτά αφορούν το μεροκάματο και τα δικαιώματα που απορρέουν από τη σύμβαση, είτε τη διεκδίκηση των ασφαλιστικών τους δικαιωμάτων.

Η Ομοσπονδία όλα αυτά τα χρόνια, έχοντας σαφείς θέσεις, υιοθετώντας το διεκδικητικό πλαίσιο που τα ταξικά συνδικάτα προβάλλουν σήμερα, αποφασίσαμε, γνωρίζοντας ότι αυτά δε θα μας τα χαρίσει κανένας, να τα διεκδικήσουμε. Και πρέπει να καταλάβουν οι εργαζόμενοι ότι αυτοί είναι οι παραγωγοί του πλούτου και ο πλούτος αυτός του ανήκει. Προσπαθούμε να τους πούμε, διεκδικώντας τα άμεσα, ότι τα προβλήματα ουσιαστικά θα λυθούν όταν αυτός ο πλούτος και τα μέσα παραγωγής γίνουν κοινωνική ιδιοκτησία».

Η Ζωή Σώκου καταλήγει: «Αποφασίσαμε πανελλαδική 24ωρη απεργία στις 2 του Ιούνη με κεντρική συγκέντρωση στην Αθήνα, βάζοντας δυο βασικά αιτήματα: Το ένα είναι κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων Σιούφα - Ρέππα - Πετραλιά και να μην τολμήσουν να αγγίξουν τα επικουρικά Ταμεία. Το δεύτερο η υπογραφή κλαδικής σύμβασης που να ικανοποιεί τις ανάγκες των εργαζομένων.

Γνωρίζοντας ότι είναι μια απεργία δύσκολη, έχουμε αποφασίσει ότι όχι μόνο θα δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας σε αυτήν την πορεία ενημέρωσης - συζήτησης με κάθε εργαζόμενο, αλλά δε θα αφήσουμε ούτε τον πιο μικρό χώρο δουλειάς που να μην επισκεφτούμε. Και βεβαίως θα πάρουμε όλα εκείνα τα μέτρα άμεσα και έμμεσα για την επιτυχία της απεργιακής κινητοποίησης».