Σε κλίμα συγκίνησης, παρουσία της οικογένειάς του, συγγενών και φίλων, ανάμεσα στους οποίους τα αδέρφια του Δημήτρης και Ηλίας, αλλά και πολλών συναγωνιστών του από τα γύρω χωριά, έγινε στο χωριό του Αθανάσιος Διάκος (Ανω Μουσουνίτσα) Φωκίδας, προχτές την Κυριακή, το μνημόσυνο του Τάκη Υφαντή, με το αντιστασιακό όνομα Ηρακλής, Πολιτικού Επιτρόπου της 2ης Μεραρχίας του ΔΣΕ στη Ρούμελη, της οποίας καπετάνιος ήταν ο θρυλικός Διαμαντής (Γιάννης Αλεξάνδρου). Παρόντες στην τελετή ήταν, εκτός των άλλων συναγωνιστών του και φίλων της Αντίστασης, από την ΕΠ Στερεάς - Εύβοιας του ΚΚΕ ο Γιάννης Παναγής και από τη διεύθυνση του «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ» ο Γιώργος Μωραΐτης, η Βαγγελιώ Λύτρα από την Ενωση Φίλων Μνήμης Διαμαντή κ.ά.

Μεγάλη είναι η ιστορία και η δράση του Τάκη Υφαντή που αναδείχτηκε σε μορφή αγωνιστή. Η χιτλεροφασιστική Κατοχή τον βρίσκει στις επάλξεις του αγώνα. Οργανωμένος στην ΟΚΝΕ, το 1941, οργανώθηκε στο ΚΚΕ. Μέχρι την απελευθέρωση δούλευε στην παρανομία, ενταγμένος σε πολύ υπεύθυνο τομέα της ΕΑΜικής Αντίστασης, στην ΟΠΛΑ.

Στο όργιο της μεταβαρκιζιανής τρομοκρατίας, των διώξεων και εκτελέσεων αποφεύγει τη σύλληψη και, το 1946, βγαίνει στο νέο αντάρτικο. Τοποθετείται στο Αρχηγείο Ρούμελης του ΔΣΕ με επικεφαλής τον Γούσια (Γιώργη Βοντίσιο) και, αργότερα, με τον Διαμαντή. Είναι κομματικός Γραμματέας και υπεύθυνος του 2ου Γραφείου. Στις αρχές του 1949 (σε αντικατάσταση του Βασίλη Κοτσάβρα) αναλαμβάνει Πολιτικός Επίτροπος της Μεραρχίας. Από την προσωρινή κυβέρνηση ονομάζεται αντισυνταγματάρχης. Μετά τη διάλυση της Μεραρχίας καταβάλλει επίμονες προσπάθειες να συγκεντρωθούν και ανασυνταχθούν στο χώρο των Αγράφων τα σκόρπια τμήματα που, με την πτώση του Γράμμου, προωθούνται στην Αλβανία. Ο ίδιος φεύγει με μια αποστολή. Στις σοσιαλιστικές χώρες έζησε μέχρι το 1977 οπότε επαναπατρίστηκε.

Το 1950 εκλέγεται αναπληρωματικό μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ. Το 1956 τοποθετείται στο Γραφείο της ΚΕ. Με το 8ο Συνέδριο, το 1961, έγινε αναπληρωματικό μέλος του ΠΓ και στην 12η Ολομέλεια, το 1968, εκλέγεται στο ΠΓ, τακτικό μέλος. Ο Ηρακλής αναδείχτηκε άξιος ηγέτης του ΚΚΕ, το οποίο υπηρέτησε αταλάντευτος μέχρι το τέλος της ζωής του από διάφορες κομματικές θέσεις. Επί σειρά ετών εκλεγόταν στο ΔΣ της ΠΕΑΕΑ, αντιπρόεδρος.