Την τελευταία δεκαετία, τα ανταποδοτικά τέλη καθαριότητας και φωτισμού έχουν αυξηθεί κατά 105,55% για τις κατοικίες και 113,58% για τους επαγγελματικούς χώρους. Την ίδια περίοδο, το βασικό μεροκάματο έχει αυξηθεί μόλις κατά 63,01%. Το αποτέλεσμα, λοιπόν, είναι να έχει διαμορφωθεί η τιμή στα 1,48 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο για τις κατοικίες και στα 5,66 ευρώ το τ.μ. για τα καταστήματα.

Αποκαλυπτικό των προθέσεων της διοίκησης, είναι το εισηγητικό έγγραφο, με το οποίο εισηγούνταν η διοίκηση τις νέες αυξήσεις για το 2005: «Ο προϋπολογισμός - αναφέρει το σχετικό έγγραφο - των ανταποδοτικών τελών καθαριότητας και φωτισμού του 2005 απεικονίζει την πολιτική βούληση της Δημοτικής Αρχής να ενισχύσει τον καθαρώς ανταποδοτικό χαρακτήρα». Σύμφωνα με στοιχεία της «Συμπαράταξης για την Αθήνα» τα υψηλά ανταποδοτικά τέλη έχουν σαν αποτέλεσμα οι επαγγελματίες, οι βιοτέχνες και οι έμποροι της Αθήνας, να πληρώνουν περισσότερα απ' ό,τι οι συνάδελφοί τους, σε Κηφισιά, Βούλα, Γλυφάδα και Βριλήσσια.

Ο δημότης, όμως, δεν πληρώνει μόνο τα ανταποδοτικά τέλη, αλλά και τα όποια προγράμματα κοινωνικής πρόνοιας του Δήμου Αθηναίων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, είναι το πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι». Οι δημότες θα κληθούν να πληρώσουν πάνω από 270 εκατ. δραχμές (793.364 ευρώ) για τη συνέχιση του προγράμματος μέχρι το 2008! Προκλητικές, όμως, ήταν και οι αυξήσεις στα τροφεία των Δημοτικών Παιδικών Σταθμών, αφού αυξήθηκαν κατά... 200% το σχολικό έτος 2003-2004. Οι Σταθμοί αυτοί είναι οι πρώην κρατικοί που μεταφέρθηκαν στην Αυτοδιοίκηση μετά από εντολή της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, αναγκάζοντας τους δήμους να επιβάλλουν επιπλέον χαρατσώματα.

Η ουσία, πάντως, κάθε οικονομικής πολιτικής, είναι τι έργο - ποιοτικά και ποσοτικά - αποδίδεται στους πολίτες. Ακόμη και σε αυτή την περίπτωση, το όποιο έργο είναι, στην καλύτερη των περιπτώσεων, «έργο - βιτρίνα». Στην ουσία, οι δαπάνες του Δήμου Αθηναίων για το 2005 είναι κύρια λειτουργικού χαρακτήρα και καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες (πχ μισθούς, επιδόματα εργαζομένων, εξοπλισμό γραφείων κλπ). Οι δαπάνες για έργα, που θα βελτιώσουν επί της ουσίας το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων και των κατοίκων της Αθήνας, είναι περιορισμένες.

Οι δαπάνες για την κοινωνική πολιτική είναι τέτοιες, ώστε απλά να συντηρηθεί η υπάρχουσα κατάσταση. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο σκέλος των επενδύσεων για κτίρια προβλέφτηκαν για το 2004 1,35 εκατ. ευρώ, και δαπανήθηκαν μόλις 76.000 ευρώ (!), ενώ για το 2005 προβλέπονται μόνο 634.000 ευρώ! Οι δαπάνες των «νέων κοινωνικών προγραμμάτων» έφτασαν μόλις στο 41% των προϋπολογισθέντων για το 2004.

Ιδιαίτερη αναφορά αξίζει να γίνει στα έξοδα της Διεύθυνσης Πρασίνου - Κηποτεχνίας, δεδομένων των τεράστιων προβλημάτων που αντιμετωπίζει η πρωτεύουσα, σε αυτόν τον τομέα. Για το 2004 προβλέπονταν 14,628 εκατ. ευρώ και δαπανήθηκαν μόνο τα 4,125 εκατ. ευρώ (28%). Για το 2005 προβλέπονται 13,528 εκατ. ευρώ. Τα έξοδα για το πράσινο καλύπτουν μόλις το 2% του συνόλου του προϋπολογισμού. Τα αντίστοιχα έξοδα για το 2004 έφτασαν το 0,9% του προϋπολογισμού.

Η «Συμπαράταξη για την Αθήνα», τόσο μέσα από τα έδρανα του δημοτικού συμβουλίου, όσο και έξω από αυτά, έχει κατακεραυνώσει την πολιτική διαχείρισης που ακολουθεί η σημερινή διοίκηση του δήμου, αλλά και οι προηγούμενες.

Οπως έχει κατ' επανάληψη σημειώσει ο Σπύρος Χαλβατζής, επικεφαλής της «Συμπαράταξης», μεγάλη ευθύνη γι' αυτήν την εξέλιξη και τη μετατροπή της Αυτοδιοίκησης - μαζί και του πρώτου δήμου της χώρας - σε φοροεισπρακτικό μηχανισμό, φέρουν οι πολιτικές δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΣΥΝ, ψηφίζοντας τη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Και αυτό γιατί από τότε συντελείται μια σημαντική αλλαγή στον τρόπο χρηματοδότησης της Αυτοδιοίκησης και που συνίσταται σε τρεις άξονες:

• Στη μείωση της χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό.
• Στην αύξηση των κάθε είδους φορολογιών - και κύρια των ανταποδοτικών.
• Στην ανάθεση δραστηριοτήτων της στο ιδιωτικό κεφάλαιο ή στην άσκησή τους από τους δήμους με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.

Δεν είναι, άλλωστε, λίγες οι φορές, που η διοίκηση, έχοντας απαξιώσει τις υπηρεσίες του δήμου, ανέθεσε έργα που θα μπορούσε η ίδια να έχει πραγματοποιήσει. Χαρακτηριστικό είναι ότι για μια εργασία, όπως είναι το κλάδεμα των δέντρων, η διοίκηση την ανέθεσε, για το 2003, σε ιδιωτική εταιρία με κόστος που άγγιζε τα ...200 εκατ. δραχμές (589.410 ευρώ)!

Η Συμπαράταξη καταψήφισε τόσο τον προϋπολογισμό, όσο και το τεχνικό πρόγραμμα του 2005, σημειώνοντας την ανάγκη «αναπροσανατολισμού της κατεύθυνσης της δημοτικής αρχής - όπως είχε σημειώσει ο Σπ. Χαλβατζής σε εκείνη τη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου. Παλεύουμε - συνέχιζε - μαζί με τους εργαζόμενους και για να μην επιβάλλονται νέα τέλη και για να υπάρχει μια συνολική αναβάθμιση των υποβαθμισμένων περιοχών της Αθήνας».

Επιπλέον είχε ζητήσει μηδενικές αυξήσεις των δημοτικών τελών για το 2005, την ώρα που η διοίκηση θεωρούσε πως έκανε ...φιλολαϊκή πολιτική, αυξάνοντάς τα κατά 3,5%!

Οι βιοτέχνες της Αθήνας πληρώνουν μεγαλύτερα τέλη από τους συναδέλφους τους στην Κηφισιά ή τη Γλυφάδα

Συγκεκριμένα, από τα 610,74 εκατ. ευρώ, που είναι το σύνολο των εσόδων, μόλις το 27% (περίπου 165 εκατ. ευρώ) αυτών προέρχονται από τον κρατικό προϋπολογισμό και τις έκτακτες επιχορηγήσεις για την κάλυψη των λειτουργικών δαπανών. Τα υπόλοιπα έσοδα προέρχονται από τους φόρους και τα τέλη. Ενδεικτικά αναφέρουμε:

• 115,83 εκατ. ευρώ, προέρχονται από τα ανταποδοτικά τέλη και δικαιώματα.
• 38,8 εκατ. ευρώ, είναι έσοδα από τέλη και παροχή υπηρεσιών.
• 25,3 εκατ. ευρώ, είναι από προσαυξήσεις σε πρόστιμα και παράβολα.
• 15 εκατ. ευρώ, είναι από φόρους και εισφορές.

Επιπλέον, όμως, η διοίκηση δείχνει και ιδιαίτερη «ευρηματικότητα» στην προώθηση αυτής της πολιτικής. Ανακάλυψε, λοιπόν, ένα... Βασιλικό Διάταγμα του 1958, με το οποίο μπορεί να επιβάλλει τέλη στις εμποροπανηγύρεις, τα παζάρια και τις λαϊκές αγορές!

Αξίζει επίσης, να σημειώσουμε ότι μόνο για πρόστιμα για παράβαση του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας προβλέπονται εισπράξεις ύψους 22 εκατ. ευρώ. Γεγονός που επιβεβαιώνει τις εκτιμήσεις της «Συμπαράταξης», αναφορικά με την αύξηση της δύναμης της Δημοτικής Αστυνομίας, η οποία προστίθεται στους ήδη υπάρχοντες φορείς χαρατσώματος των δημοτών. Η διοίκηση, από την πλευρά της, ισχυρίζεται πως δεν μπορεί να παραβιάζεται ο ΚΟΚ και «να παρκάρει ο καθένας όπου θέλει». Ομως, δε λαμβάνει υπόψη ότι η παράνομη στάθμευση δε γίνεται επειδή ο οδηγός θέλει να χρεωθεί με μια κλήση, αλλά γιατί δεν υπάρχουν θέσεις στάθμευσης στο κέντρο της Αθήνας. Επιπλέον, σημαντικό είναι το στοιχείο ότι ο προϋπολογισμός της Δημοτικής Αστυνομίας αυξάνεται στα 2,672 εκατ. ευρώ το 2005 από 1,638 εκατ. που ήταν το 2004. Ετσι, την περίοδο που επενδυτικά κοινωνικά προγράμματα μειώνονται, αυξάνονται οι δαπάνες για τη δημοτική αστυνομία.

Μέχρι και το... κλάδεμα δέντρων είχε αναθέσει η διοίκηση σε ιδιώτες

ICON

Υπέρογκα είναι τα τέλη καθαριότητας και φωτισμού της πρωτεύουσας

Προκλητικές ήταν και οι αυξήσεις στα τροφεία των Δημοτικών Παιδικών Σταθμών, αφού αυξήθηκαν κατά ...200% το σχολικό έτος 2003-2004

Τα υπέρογκα δημοτικά τέλη, οι προϋπολογισμοί αφαίμαξης του λαϊκού εισοδήματος και τα «χαράτσια» για μια σειρά από κοινωνικές παροχές που οι δημότες θα έπρεπε να απολαμβάνουν δωρεάν, σε συνδυασμό με το ελάχιστο έργο προς όφελος της πλειοψηφίας των δημοτών, είναι τα χαρακτηριστικά στοιχεία της πολιτικής που ακολουθεί η διοίκηση του Δήμου Αθηναίων, στον οικονομικό τομέα.

Σήμερα, ο «Ρ», παρουσιάζει και κριτικάρει την οικονομική πολιτική της διοίκησης του Δήμου της Αθήνας, όπως την ακολούθησε τα προηγούμενα δύο χρόνια, αλλά και τον τρόπο της συνέχισής της, το έτος 2005, όπως φαίνεται από τον προϋπολογισμό που κατέθεσε και ψήφισε η δημοτική αρχή. Η διοίκηση, ακολουθώντας πιστά τις κυβερνητικές επιταγές, μεταθέτει το κόστος των όποιων έργων ή υπηρεσιών στους δημότες, οι οποίοι με τη σειρά τους είναι αναγκασμένοι να πληρώνουν διπλά για υπηρεσίες που θα έπρεπε να τους προσφέρονται δωρεάν, μια και έχουν ήδη πληρώσει γι' αυτές, μέσω της κρατικής φορολογίας.

Η δήμαρχος δεν έχει διστάσει να ομολογήσει δημόσια, πως αν κάτι «λείπει» από τη σημερινή Αυτοδιοίκηση, για να φτάσει στα «ευρωπαϊκά πρότυπα», είναι «η δυνατότητα τοπικής φορολογίας», «η δυνατότητα λειτουργικής χρηματοδότησης των Δήμων από την τραπεζική αγορά» και η «δημιουργία θεσμικού πλαισίου για την υλοποίηση αυτοχρηματοδοτούμενων έργων».

Δηλαδή, στόχος της δημάρχου - που τον διακηρύττει όπου σταθεί και όπου βρεθεί - είναι:

• Η επιβολή νέων χαρατσιών
• Ο ακόμη μεγαλύτερος δανεισμός των δήμων, για να ξεπεράσουν ή να μπαλώσουν τις τεράστιες «τρύπες» των προϋπολογισμών τους
• Και η ιδιωτικοποίηση των έργων.

Και τα τρία, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, επιδιώκει να τα εφαρμόσει και στο Δήμο της Αθήνας. Με μια κουβέντα: Ο - διακηρυγμένος - στόχος είναι η Αυτοδιοίκηση, και στην προκειμένη περίπτωση ο Δήμος Αθηναίων να μετατραπεί σε μια ιδιωτική επιχείρηση, ανώνυμη εταιρία.

Απέναντι σε αυτή τη νέα επιδρομή στο, ήδη πενιχρό, λαϊκό εισόδημα, η «Συμπαράταξη για την Αθήνα», έχει σταθεί απέναντι όχι μόνο στην ίδια τη λογική της διοίκησης, αλλά και στις ενέργειές της. Η «Συμπαράταξη», όπως κατ' επανάληψη έχει τονίσει ο επικεφαλής της Σπύρος Χαλβατζής, «μεροληπτώντας προς όφελος των εργαζομένων», έχει κριτικάρει αυτή την πολιτική τόσο μέσα από τα έδρανα του Δημοτικού Συμβουλίου, όσο και έξω από αυτά.

Οι βίλες και οι πισίνες είναι πταίσμα μπροστά στο αντι-ανθρώπινο αδίκημα που διαπράττουν οι επίσκοποι και οι φαρισαίοι όταν προπαγανδίζουν «πίστη σε υπερφυσικές δυνάμεις που διευθύνουν, τάχα, τον κόσμο». Ενώ γνωρίζουν πως δεν έχουν έτσι τα πράγματα! Απόδειξη πως γνωρίζουν ότι δεν υπάρχουν υπερφυσικές δυνάμεις είναι η ίδια η ζωή τους. Κανένας φόβος και κανένας σεβασμός, για το «θείο». Για το «θείο», που το βάζουν ασπίδα σε όλες τις άνομες πράξεις σου. Και δε μιλάω για τα κοινά ποινικά εγκλήματα, παιδεραστίες, καταχρήσεις, εκβιασμούς, μικροπταίσματα δηλαδή! Μιλάω, για τις μεγάλες σταυροφορίες, με τις χιλιάδες των νεκρών. Μιλάω, για τις πυρές και τους εξορκισμούς! Μιλάω, για τα εμπόδια που έφερναν και φέρνουν στην εξέλιξη του κόσμου!

Σκανδαλίζομαι, ακόμα, και με όλους αυτούς τους «θεοσεβούμενους» και «σεμνούς» newscaster, που ανέλαβαν εργολαβία τον αποπροσανατολισμό. Που από το πρωί ως το βράδυ (το βράδυ ιδιαίτερα), χτυπιούνται στα καντράν των ταξικών τηλεοράσεων υπερασπιζόμενοι, τάχα μου, ηθικές αξίες. Ενώ γνωρίζουν πως οι θρησκευτικές δοξασίες και οι άλλοι θρησκευτικοί θεσμοί (εκκλησία κλπ.) «αποτελούν γνώρισμα καθυστερημένων κοινωνιών». Ενώ γνωρίζουν πως αυτά που υπερασπίζονται «γεννήθηκαν και αναπτύχθηκαν κάτω από συνθήκες κοινωνικής καθυστέρησης». Ενώ γνωρίζουν πως η επιστήμη, πια, έχει φωτίσει τα σκοτάδια του νου. Οτι έφερε τις αποδείξεις για την αστραπή και την περιστροφή της γης. Οτι ο άνθρωπος δεν είναι, πια, ο πρωτόγονος άνθρωπος, που τα φαινόμενα της φύσης του φαινόταν φοβερά και ακατανόητα!

Ελάτε, λοιπόν, να κουβεντιάσουμε για την παρωνυχίδα, για να περάσει «ευχάριστα» η ώρα μας! Είναι βέβηλος ο Βαβύλης; Είναι κίναιδος ο Αττικής; Παίρνει ναρκωτικά ο Θεσσαλιώτιδος; Εστειλε τον πράκτορα στα Ιεροσόλυμα ο Χριστόδουλος; Κουβέντα για τους νόμους της φύσης και της κοινωνίας. Κουβέντα για την ουσία. Αυτά κουράζουν! Και δε φέρνουν και διαφημίσεις!

Με βάση τον καινούριο νόμο, τα ασφαλιστικά ταμεία θα καλύπτουν πια την εξωσωματική γονιμοποίηση. Οι ρυθμίσεις του, πριν ψηφιστεί, προκάλεσαν όχι λίγους προβληματισμούς και πολλές απόψεις ακούστηκαν από την αρμόδια διακομματική Κοινοβουλευτική Επιτροπή. Ανάμεσα σ' αυτές που ακούστηκαν ήταν οι προτάσεις της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ).

Να σημειώσουμε ότι υπολογίζονται σε 10.000 τα ζευγάρια, που δεν κατορθώνουν στον τόπο μας να αποκτήσουν παιδί και συχνά γίνονται θύματα κερδοσκόπων, που εκμεταλλεύονται τη λαχτάρα τους για ένα παιδί. Σύμφωνα με το νέο νόμο, δε θα αμείβεται η γυναίκα που θα κυοφορεί το παιδί μιας άλλης. Πόσο, όμως, αυτή και άλλες προβλέψεις θα μπορούν να διασφαλιστούν στην πράξη;

Η Καλλιόπη Μπουντούρογλου, που μίλησε στους βουλευτές, μετέφερε το γόνιμο προβληματισμό της οργάνωσης:

«Το νομοσχέδιο για την ΙΥΑ (Ιατρικώς Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή), που φέρνει η κυβέρνηση στη Βουλή, δεν είναι αυτό που θα περιμέναμε ως γυναικείο κίνημα, τόνισε η πρόεδρος της ΟΓΕ. Εμείς σε καμιά περίπτωση δεν αποδεχόμαστε ότι η απόκτηση παιδιών, από τη σύλληψη μέχρι την ενηλικίωσή τους, μπορεί να αποτελεί υπόθεση μόνο του ζευγαριού, πόσο μάλλον αποκλειστική υπόθεση της γυναίκας. Αντίθετα, χρειάζεται έμπρακτη αναγνώριση από την πολιτεία της κοινωνικής αξίας της μητρότητας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε επίπεδο Υγείας, Παιδείας, κοινωνικής Πρόνοιας». «Κυρίες και κύριοι βουλευτές, γνωρίζετε καλά ότι στις σημερινές συνθήκες η απόφαση του νέου ζευγαριού να αποκτήσει παιδί δεν ευνοείται. Η ανεργία και η απειλή της, η λιτότητα, η ακρίβεια, η συρρίκνωση της κοινωνικής πολιτικής, η ιδιωτικοποίηση της Υγείας, της Παιδείας και η ανασφάλεια, αποτρέπουν τα νέα ζευγάρια από το να προχωρήσουν στην απόκτηση ακόμα και ενός παιδιού, γεγονός που οξύνει την υπογεννητικότητα και διογκώνει το δημογραφικό πρόβλημα. Γνωρίζετε, επίσης, καλά ότι ολόκληρη η αναπαραγωγική διαδικασία έχει παραδοθεί στην ιδιωτική πρωτοβουλία (άμβλωση, γέννα, εξωσωματική γονιμοποίηση). Μεγάλη η κερδοφορία των εμπλεκομένων επιχειρηματιών και δυσβάστακτη η οικονομική αιμορραγία των χρηστών αυτών των υπηρεσιών.

Γνωρίζετε ακόμη ότι στο πεδίο της εξωσωματικής και γενικότερα της ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, γίνονται παράνομες δοσοληψίες με το γενετικό υλικό».

Σε συνέχεια, η Κ. Μπουντούρογλου επισήμανε ότι:

Το νομοσχέδιο ούτε καν ασχολείται με την πρόληψη, που θα περιορίσει τους παράγοντες που προκαλούν την υπογονιμότητα, για την οποία δεν είναι γνωστό το ποσοστό στη χώρα μας, π.χ.:

- Αποφυγή εκτρώσεων με Κέντρα Οικογενειακού Προγραμματισμού γεωγραφικά κατανεμημένα σε όλη τη χώρα και με προγράμματα, ώστε να πάψει η άμβλωση να αποτελεί μέσο αντισύλληψης, με όλες τις γνωστές συνέπειες.

- Πρόληψη ασθενειών, που προκαλούν στείρωση ή υπογονιμότητα σε γυναίκες και άνδρες.

- Επαγγελματικά νοσήματα, που έχουν σχέση με την υγιεινή και την ασφάλεια στους χώρους δουλιάς.

- Περιβαλλοντικές επιπτώσεις στη γονιμότητα.

- Στρες και προβληματικές διαπροσωπικές σχέσεις της νεολαίας.

Κατά τη γνώμη μας, μπροστά στην ανάγκη κάλυψης του υπάρχοντος νομοθετικού κενού για την εφαρμογή μεθόδων ΙΥΑ, η κυβέρνηση με το νομοσχέδιο αυτό:

- Επεκτείνει και κατοχυρώνει την ιδιωτικοποίηση και την εμπορευματοποίηση και σ' αυτόν τον κρίσιμο και άκρως ευαίσθητο τομέα της Υγείας.

- Το γενετικό υλικό και οι υπηρεσίες της ΙΥΑ μπαίνουν στη λογική της αγοράς και της ανταγωνιστικότητας και επιπλέον εντάσσονται στις «4 ατομικές ελευθερίες» της Συνθήκης του Μάαστριχτ.

- Τη «χωρίς αντάλλαγμα» διάθεση του γενετικού υλικού από τις ΜΙΥΑ και τις τράπεζες κρυοσυντήρησης - που μπορεί να ανήκουν σε ιδιωτικές κλινικές, ιατρεία ή ακόμη και σε άλλους «φορείς» - καμιά «ανεξάρτητη αρχή» δεν μπορεί να την εξασφαλίσει μέσα σ' αυτές τις κοινωνικές δομές, που η μόνη θεότητα είναι το κέρδος. Οι ποινικές κυρώσεις, αν ποτέ φτάσουν να εφαρμοστούν, δεν μπορούν να βάλουν τάξη στους υπάρχοντες νόμους της αγοράς.

- Οι εξετάσεις που γίνονται, προκειμένου να διαπιστωθεί το πρόβλημα της υπογονιμότητας, όπως σαλπιγγογραφία, κολπικός υπέρηχος, σπερμοδιαγράμματα κι οι πανάκριβες εργαστηριακές εξετάσεις πριν από την εφαρμογή της ΙΥΑ, όπως ΗΙV Ι + II, ηπατίτιδες Β και C, σύφιλη, βαρύνουν τα ενδιαφερόμενα ζευγάρια και για τις εξετάσεις του δότη. Τελικά, ποιος θα καλύπτει αυτές τις υπέρογκες δαπάνες; Το κράτος, αντί να αναλαμβάνει τα έξοδα, όπως θα όφειλε, τα μεταθέτει στα ασφαλιστικά Ταμεία και μάλιστα με ΠΔ, στα οποία θα καθορίζονται οι προϋποθέσεις. Δηλαδή, απ' ό,τι καταλαβαίνουμε, οι δαπάνες θα εξακολουθήσουν να καλύπτονται αποκλειστικά από τους ασφαλισμένους.

- Εισάγει την έρευνα, χωρίς να λέει ποιος τη χρηματοδοτεί και ποια η σχέση, ο ρόλος και η διασύνδεση των φαρμακευτικών και των υψηλής τεχνολογίας εταιριών.

Παρακάτω η πρόεδρος της ΟΓΕ διευκρίνισε ότι η Ομοσπονδία διαφωνεί πλήρως με τη φιλοσοφία που διέπει το νομοσχέδιο, γιατί πιστεύει ότι η αναπαραγωγική διαδικασία, άρα και η γονιμότητα και η υπογονιμότητα πρέπει να αντιμετωπίζονται αποκλειστικά και μόνον από ένα δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας.

Αλλά τι προτείνει η ίδια η ΟΓΕ;

- Δημόσια και δωρεάν κάλυψη για την ΙΥΑ.

- Ασφαλιστικές δικλείδες, που να αποτρέπουν τη συναλλαγή.

- Ολες οι μονάδες ΙΥΑ και οι τράπεζες κρυοσυντήρησης να ανήκουν μόνο στα κρατικά νοσοκομεία (πανεπιστημιακά και νομαρχιακά) όλης της χώρας, στελεχωμένα με επαρκή αριθμό επιστημόνων όλων των επιστημονικών ειδικοτήτων.

- Κατάργηση κάθε ιδιωτικής επιχειρηματικής δράσης σε ιδιωτικές κλινικές και σε ιατρεία.

- Προληπτικά προγράμματα, που θα στοχεύουν στη μείωση των περιπτώσεων, που θα καταφεύγουν σε μεθόδους ΙΥΑ.

- Κρατικό Ιδρυμα Ερευνών για την υπογονιμότητα στη χώρα μας και για τα αίτια που την προκαλούν.

- Η έρευνα να αποσπαστεί από τα δόκανα των φαρμακευτικών, των βιοϊατρικών και όποιων άλλων επιχειρήσεων. Η χρηματοδότησή της να παραμείνει αυστηρά υπό τον κρατικό προϋπολογισμό.

- Να κατοχυρωθεί η άδεια με αποδοχές της γυναίκας που θα μπαίνει στη διαδικασία ΙΥΑ και η προστασία της στους χώρους εργασίας.

- Ψυχοκοινωνική στήριξη στο ζευγάρι και ιδιαίτερα στη γυναίκα που βρίσκεται στη διαδικασία της ΙΥΑ.

«Είμαστε, κατέληξε η Κ. Μπουντούρογλου πολύ επιφυλακτικές για την παρένθετη μήτρα, διότι εκτιμάμε ότι θα δημιουργήσει περισσότερα και μεγαλύτερα προβλήματα από αυτά που θα λύσει».

Εξοδα, έγνοιες, η απουσία βοήθειας από το κράτος, ανασφάλεια, ανεργία, το αίσθημα ευθύνης και η ανησυχία για τους κινδύνους, που παραμονεύουν τα παιδιά σήμερα, είναι μερικές από τις αιτίες που κάνουν τους νέους να αναβάλουν τη γέννηση ενός παιδιού. Ομως, εκτός απ' αυτούς τους - κοινωνικούς - λόγους, υπάρχει τα τελευταία χρόνια και μια κάμψη της γονιμότητας. Να είναι, άραγε, τυχαίο ότι πολύ συχνά ακούμε σήμερα πως νέες γυναίκες δύσκολα συλλαμβάνουν;

Απευθύναμε αυτό το ερώτημα στην πρόεδρο της Ελληνικής Εταιρίας Μαστολογίας, επίκουρη καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών Λυδία Ιωαννίδου - Μουζάκα, και μας απάντησε:

«Κατά την άποψή μου, το φαινόμενο αυτό οφείλεται σε πολλούς παράγοντες. Παρόλο που αυτό φαίνεται παράξενο για νέους ανθρώπους, παρόλο που υπάρχει τόσο μεγάλη συχνότητα σεξουαλικών σχέσεων εκτός γάμου, μετά το γάμο ένα σημαντικό ποσοστό έχουν πολύ αραιές επαφές - ακόμα και μια φορά το μήνα σε ορισμένες περιπτώσεις! Είναι "κουρασμένος" ή είναι "κουρασμένη"... Πιστεύω ότι αιτία είναι το στρες, το άγχος, η αβεβαιότητα και το "τρέξιμο" που είναι αναγκασμένοι να κάνουν οι νέοι άνθρωποι. Ισως να υπάρχει και ένας κορεσμός από το διάστημα που έχει προηγηθεί και τα είχαν όλα... Τα νέα παιδιά όμως έχουν πρόβλημα.

Ενας άλλος λόγος είναι ότι παντρεύονται αργότερα απ' όσο στο παρελθόν. Πολλές κοπέλες παντρεύονται στα 30, στα 35, στα 37. Αλλά τότε έχει μειωθεί η γονιμότητα, ιδιαίτερα στη γυναίκα. Τρίτος παράγοντας είναι ότι πολλές γυναίκες σ' όλα αυτά τα χρόνια που έχουν σχέσεις έχουν κάνει κάποια ή κάποιες εκτρώσεις, που μπορεί να έχουν δημιουργήσει πρόβλημα...».

- Στις προηγούμενες γενιές, δεν έκαναν;

- Εκαναν συνήθως αφού είχαν αποκτήσει παιδιά, όχι τόσο συχνά πριν αποκτήσουν - αυτή είναι η διαφορά. Η μόλυνση του περιβάλλοντος είναι ένας άλλος παράγοντας που δεν ευνοεί τη γονιμότητα, άλλωστε επηρεάζει τα πάντα...