Η «Συμπαράταξη για την Αθήνα», τόσο μέσα από τα έδρανα του δημοτικού συμβουλίου, όσο και έξω από αυτά, έχει κατακεραυνώσει την πολιτική διαχείρισης που ακολουθεί η σημερινή διοίκηση του δήμου, αλλά και οι προηγούμενες.

Οπως έχει κατ' επανάληψη σημειώσει ο Σπύρος Χαλβατζής, επικεφαλής της «Συμπαράταξης», μεγάλη ευθύνη γι' αυτήν την εξέλιξη και τη μετατροπή της Αυτοδιοίκησης - μαζί και του πρώτου δήμου της χώρας - σε φοροεισπρακτικό μηχανισμό, φέρουν οι πολιτικές δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΣΥΝ, ψηφίζοντας τη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Και αυτό γιατί από τότε συντελείται μια σημαντική αλλαγή στον τρόπο χρηματοδότησης της Αυτοδιοίκησης και που συνίσταται σε τρεις άξονες:

• Στη μείωση της χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό.
• Στην αύξηση των κάθε είδους φορολογιών - και κύρια των ανταποδοτικών.
• Στην ανάθεση δραστηριοτήτων της στο ιδιωτικό κεφάλαιο ή στην άσκησή τους από τους δήμους με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.

Δεν είναι, άλλωστε, λίγες οι φορές, που η διοίκηση, έχοντας απαξιώσει τις υπηρεσίες του δήμου, ανέθεσε έργα που θα μπορούσε η ίδια να έχει πραγματοποιήσει. Χαρακτηριστικό είναι ότι για μια εργασία, όπως είναι το κλάδεμα των δέντρων, η διοίκηση την ανέθεσε, για το 2003, σε ιδιωτική εταιρία με κόστος που άγγιζε τα ...200 εκατ. δραχμές (589.410 ευρώ)!

Η Συμπαράταξη καταψήφισε τόσο τον προϋπολογισμό, όσο και το τεχνικό πρόγραμμα του 2005, σημειώνοντας την ανάγκη «αναπροσανατολισμού της κατεύθυνσης της δημοτικής αρχής - όπως είχε σημειώσει ο Σπ. Χαλβατζής σε εκείνη τη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου. Παλεύουμε - συνέχιζε - μαζί με τους εργαζόμενους και για να μην επιβάλλονται νέα τέλη και για να υπάρχει μια συνολική αναβάθμιση των υποβαθμισμένων περιοχών της Αθήνας».

Επιπλέον είχε ζητήσει μηδενικές αυξήσεις των δημοτικών τελών για το 2005, την ώρα που η διοίκηση θεωρούσε πως έκανε ...φιλολαϊκή πολιτική, αυξάνοντάς τα κατά 3,5%!